Synthopia

Gastenboek (1861)

• Croyance

  Daar zit wat in, maar toch is het ook wel pijnlijk voor mij :c
  Ja, daar stond ik ook wel even raar van te kijken omdat in het begin de hoofdstukken van melody heel lang zijn, mar ze zijn door de tijd heen heel erg gekrompen. En van I'll let you say zijn volgensmij altijd wel redelijk kort geweest. Maar nu hou ik de standaard tussen de 500 en 900 wat ik best snetjes vind.
  Ik denk dat heel veel mensen dit eens zouden moeten voelen zodat ze door hebben hoe waardevol een boek eigenlijk is. Nu is het 'alleen maar' via internet maar eigenlijk is het toch veel meer dan dat. En voor al die mensen die helemaal niets om een lezen geven zou dit toch een mooie manier zijn om toch waardering te krijgen voor lectuur.
  
  Nou in het begin is er nog best veel ruzie hoor, door de tijd heen word het minder omdat ze er achter komen dat ze een meisje is, maar goed. Nu ik er over na denk, ik heb een probleem. Als je wilt stuur ik het wel even op via hotmail want je zult het sowieso moeten lezen en ik moet het uitleggen wat nog wel eens lang kan duren en ik zet het liever niet op internet (jaja hotmail is ook internet maar we doen net of dat niet zo is)
  
  Ja vond ik ook. Dit soort reacties vind ik vaak leuker, dan is het net of de lezers er veel meer in zitten dan de reacties van 'mooi' of 'leuk'.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ooh, die zin is inderdaad heel goed gelukt. En er zit nog een kern van waarheid in ook nog.
  
  Ow, je moet deze reactie op het hoofdstuk 'spoorloos' eens lezen: FRANCOIS JIJ ONGELIKTE ONBESCHOFTE PLATVLOERSE BEKAKTE ONOZELE SCHIJTLUIZIGE NAAR KAK STINKENDE LUL !!!!!!
  
  Ik moest zo hard lachen, zij leeft echt heel hard mee

  1 decennium geleden
• Croyance

  Hey, dat heb je eigenlijk best mooi gezegt over die titel :')
  
  Haha ik zal het proberen te onthouden, maar op zich hou ik niet zo van die grond knuffelen want vaak knuffeld hij zo har terug.
  oke, laat me dan even nadenken hoor. misschien dan 'de mensen waar je om geeft'?
  Ja klopt, maar 'I'll let you say' heeft maar 82.192 woorden en 3GR heeft er al 110.745. het melody verhaal heeft ongeveer wel dezelfde hoeveelheid hoofdsstuken, maar toch heeft die ook maar 96.623 woorden.
  Weet je wat dit verdrietige gevoel inhoud? Dat je een schrijfster bent. Je hebt dan misschien niet geschreven, maar je gevoelens en je belevingen zijn die van een schrijfster die nu afscheid moet nemen van haar boek. Je zit er zo in dat het pijnlijk is dat je nu afscheid moet nemen, maar wanneer je het later terug zult lezen dan voel je je er goed bij, alsof je compleet bent en heel trots dat je dit ooit hebt gekunnen en je zult blij zijn dat je dit hebt mogen mee maken.
  
  Ja? vond je het leuk? Word er niet teveel geruzie'd of gescholden? Want naar mijn idee (nu ik het terug lees) word er constant ruzie gemaakt Officieel hoor je nu als mijn secataresse niets goed te vinden maar me alleen op mijn fouten wijzen zodat ik mezelf kan verbeteren.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Haha sorry, dit is de laptop van mijn zus waar ik normaal nooit achter zit, vandaar dat ik veelkans op een verkeert knopje heb gedrukt ofzo.
  
  Denk je dat het vaak alleen amar lelijker word? Misschien scheeld het dan dat ik het niet constant naar voren haal en maar af en toe daarop wijs.
  
  Haha normaal wel, ik niet. Zo gauw ik er weer op moet word ik zenuachtig en hoe zenuachtiger ik word hoe klunziger en zo is het een draaikolk naar beneden toe.
  Net als jij ga ik niets verbeteren. Maar bij je laatste zin zou je misschien kunnen zeggen: Ook als je je ware liefde niet altijd aan je zijde hebt, kan je nog gelukkig zijn. ? Ik denk dat het die 2x 'geluk' is die de zin een beetje verwarrend maakt.
  Ik denk ook dat als het te lang word het te langdraadig is en dat dat ook wel afstotelijk word. Op zich is dit al een van mijn langst geschreven verhalen ooit. Je mag trouwens heus wel even emotioneel zijn, dat was ik gistere avond ook. Ik was echt even helemaal in paniek omdat het einde nabij is. Maar ik zie het ook aan als een goed teken, dit bewijst hoeveel we om een verhaal en om de personages geven. Ookal is het allemaal fictie, voor ons is het echt.
  Ik zal zo eens van laptop ruilen (mijne is aan het oplaaien). Dan stuur ik je wel een berichtje naar je hotmail van waar ik nu ben met corrigeren, dan is het net of je dezelfde hoofdstuk kunt lezen als ik :')

  1 decennium geleden
• Croyance

  Oke, er gebeurde iets raars en nu staat er alleen 'ja klopt' terwijl ik nog verder moest schrijven maar oke, ik begin overnieuw
  
  Klopt, eigenlijk, als ik niet die titel had gevonden voor het verhaal zou alles toch wel anders gelopen zijn. Ik zou sowieso een stuk of 5 hoofdstukken minder hebben, en eigenlijk zou er ook een stukje romantiek verdwenen zijn. En de voorkaft zou niet zo mooi zijn want dan hadden we ook niet dat kleine gedichtje.
  
  Gewoon denken dat je nog kunt lopen Je vergeet dat ik ook een zware kluns ben :p
  Is die naam dan zo raar?
  Je hebt er nog 15 te verbeteren en je hebt nog een afscheidswoord te schrijven hé
  Ik hoop maar dat je het dan leuk hebt, het is zonde om dat feestje niet leuk te vinden door dit. Uiteindelijk zullen we het nog altijd terug kunnen lezen. Het einde is in zicht en eigenlijk is dat goed, maar anderzijds is het ook wel echt het einde van een avontuur want ja, we leefde wel met Eden mee. Maar anderzijds hebben we nu wel een ander avontuur en dat is het boek, iets wat uiteindelijk nog beter en spannender zal zijn dor het echte uitgeven en de lezers die het om het boek doen en niet via internet. En je weet hoe graag ik dat ook met je deel :') Als ik inspiratieloos ben kan ik gewoon naar je toe gaan, en als je wilt kan ik je ook kleine stukjes opsturen via hotmail.

  1 decennium geleden