[RPG] Binding aan de roodbloeden. 4 - Speeltopics

Nummer 1: Boem.
Nummer 2: Boem.
Nummer 3: Boem.

Inspringen kan altijd. We geven je korte samenvatting en helpen
je met in het verhaal te komen.
Hoe maak je dan Norfolker of vampier? Want die moet toch gebonden zijn?

- Je kan doen dat je vampier 'zijn' mens nog zoekt of dat ie gefaald
heeft en dus eigenlijk ook weer vrij is.
- Je kan dat ook doen met een Norfolker for sure (:




Op een eiland hier ver vandaan woont een apart volkje, het Norfolk. Het zijn mensen die een soort dorpje hebben gebouwd op een plek in het bos, het zijn mensen die bedreigd worden door een ander volk, Avalonio, mensen die krachten hebben. Behalve de twee volkeren wonen er ook vampieren. Het Norfolk had eeuwen geleden wat op de bedreiging van de Avaloniërs bedacht, ieder pasgeboren Norfolker kreeg een ketting met een klein, rood amulet. Op een dag zou een vampier zich tot het amulet aangetrokken worden en dat was een teken dat ze een 'bond' hadden, de vampier was verplicht het mens te beschermen tegen de mensen met krachten. Sommige vampieren vluchten voor het rode amulet, maar er is gene ontkomen aan.

Paar belangrijke weetjes:
- Hoe Norfolkers en Avaloniërs wonen, het leek me leuk dat ze in van
die boomhutten wonen net zoals in avatar. Zoals hier Op 8.50/11.35 zie je stuk van 't dorpje, op 12.15 binnenkant van hut en 13.05 overzicht dorp 8D En nog een plaatje.
- En ze dragen geen bladeren ofzo, haha, ook weer zoals in avatar of een beetje zoals dit. (: Maar vergeet niet dat ze geen elektriciteit enzo hebben!
- Als een vampier het mens ontmoet dat hij of zij moet beschermen begint het amulet van diegene te gloeien en voelen vampiers zich vreselijk aangetrokken tot het amulet.
- Je moet een beetje denken aan van die Afrikaanse stammen of indianen stammen, lol, met van die houten hutjes enzo.
- Een vampier voelt, als hij eenmaal hem of haar, heeft ontmoet de pijn van diegene die hij moet beschermen.
- De ruzie tussen mensen van Avalonio en Norfolk gaat al tot eeuwen terug, nu is het vooral dat Avalonio de Norfolkers van het eiland willen verjagen zodat ze alles voor zichzelf hebben.
- Je mag enkel relatie met je eigen soort.
- Voor Norfolkers en Avaloniërs; Als het donker is mag je de stam niet verlaten, tenzij er een speciale tocht/jacht is.
- Sommige Norfolkers doneren af en toe hun bloed aan de vampier die
hun beschermt uit dank.

Wat kan je zijn:
- Iemand van Norfolk.
- Iemand van Avalonio (mens met gave).
- Een vampier (Nog vrij of niet meer).

Lijstje om in te vullen
Naam: Volledige naam.
Geslacht:
Leeftijd: Voor vampier oogt als en werkelijke leeftijd
Soort: Norfolker, Avaloniër, vampier.
Innerlijk: Mag kort, mag ook lang ;p
Uiterlijk: Foto mag, niet verplicht.

Rang: Je hebt verschillende rangen, verkenners verkennen omgeving en zoeken betere plaatsen en voedselbronnen etc. Je hebt nog wachters en krijgers/jagers, bij dat laatste zijn vooral mannen, maar een enkele vrouw wordt toegelaten.
Gave: Enkel voor Avaloniërs.
Status: Voor vampiers, gebonden (hebben diegene die ze moeten beschermen al gevonden) of nog vrij (hebben diegene die ze moeten beschermen nog NIET gevonden).
Gebonden aan: Voor de Norfolkers, gebonden aan welke vampier.

Joiners.
Norfolkers
V) Ruby - SoulEater
M) Zack - The Boss
M) Kay - Vluuv
V) Zoë - Progeny

Avaloniërs
V) May - MvrLeto
M) Sam - MvrLeto
V) Eden - Vluuv
M)Dean - Adored

Vampieren
V) Leah - SoulEater
V) Melinda - ThatStory
M) Peter - RainForest
V) Emilia - Shithead

'Koppels'
Ruby - Peter
Zach - Leah
Kay - Lily
Zoë - Emilia

Vampiers & Norfolkers worden op einde gebonden.
Doe ik doormiddel van cijfers geven en dan online te dobbelen

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 29 mei 2011 - 15:58 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Kay - Norfolker, Gematched met Lily
Voor ik het weet is Lily van me gevlucht, en ik zie haar nergens meer staan. Daarom wacht ik maar bij mijn ouders, tot de dokter klaar is. Daarna help ik mijn vader mijn moeder te ondersteunen en samen brengen we haar naar huis. Het schemert al als we binnenkomen, en mijn ouders besluiten meteen naar bed te gaan. Ik ga nog even naar de keuken en schenk een glas water in. Er is vandaag veel gebeurd, en ik voel me moe.

Eden - Avaloniër
"Oke." zeg ik zacht, en ik ga weer zitten. Het begint al donker te worden, en heel erg op mijn gemak voel ik me niet. In het donker, alleen in het bos met een vampier. Niet het meest veilige scenario ooit. Maar ik denk dat ik haar wel kan vertrouwen. Als dit geen val is, ten minste. Ik heb nooit een Norfolker kunnen vertrouwen. Waarom nu wel? Nee, zo moet ik niet denken. Als ze me dood had gewild was ik al dood geweest. Stilletjes leun ik tegen een boom aan en ik sluit mijn ogen. Ik ben moe.

Ik schrijf maar even verder, want ik had ineens een geweldige ingeving :'D
Oke, niet zo heel geweldig, maar dan kunnen we in ieder geval verder.

Kay - Norfolker, Gematched met Lily
Voor ik het weet is Lily van me gevlucht, en ik zie haar nergens meer staan. Daarom wacht ik maar bij mijn ouders, tot de dokter klaar is. Daarna help ik mijn vader mijn moeder te ondersteunen en samen brengen we haar naar huis. Het schemert al als we binnenkomen, en mijn ouders besluiten meteen naar bed te gaan. Ik ga nog even naar de keuken en schenk een glas water in. Er is vandaag veel gebeurd, en ik voel me moe.

Eden - Avaloniër
"Oke." zeg ik zacht, en ik ga weer zitten. Het begint al donker te worden, en heel erg op mijn gemak voel ik me niet. In het donker, alleen in het bos met een vampier. Niet het meest veilige scenario ooit. Maar ik denk dat ik haar wel kan vertrouwen. Als dit geen val is, ten minste. Ik heb nooit een Norfolker kunnen vertrouwen. Waarom nu wel? Nee, zo moet ik niet denken. Als ze me dood had gewild was ik al dood geweest. Stilletjes leun ik tegen een boom aan en ik sluit mijn ogen. Ik ben moe. Dan hoor ik een zachte plof. Gealarmeerd open ik mijn ogen, en ik zie Leah bewegingloos op de grond liggen. O nee. "Leah?" Ik kom overeind en schud zacht aan haar schouder, maar ze beweegt niet. Ik sta op en wil wegrennen, maar ik weet al wat er gaat komen en nog voordat ik ook maar een stap heb gezet voel ik de kracht uit mijn spieren verdwijnen. Slap val ik op de grond. Ik hoor geritsel in de struiken en merk hoe iemand me bij mijn kraag pakt. "Stomme trut." sist een stem in mijn oor. Rana. "Hoe kun je zo leeghoofdig zijn om de Norfolkers te waarschuwen, verdomme! Nu kun je nergens meer heen!" Haar gezicht verschijnt voor mijn ogen en ik zie dat ze gehuild heeft. Rana is de enige die meer dan een oppervlakkige kennis voor me was. Misschien zelfs wel een vriendin. "Emily heeft me er op uitgestuurd om je te doden, Eden. En als je een ander was zou ik dat zeker hebben gedaan. Ik zal haar zeggen dat je dood bent, maar je moet nooit meer je gezicht laten zien. Voor de Avaloniërs ben je dood, hoor je dat? Dood." Ze laat me los en ik val machteloos weer op de grond. Niet veel later hoor ik haar voetstappen zachter worden. Ik zie dat Leah weer beweegt, en voel ook langzaam het leven weer terugvloeien in mijn armen en benen. Snikkend rol ik me op op de grond. Ze heeft gelijk. Hoe langer, hoe beter ik begin te beseffen hoe hopeloos mijn situatie is. Misschien kan ik beter van de kliffen springen, dan ben ik er in ieder geval vanaf.

Niiiice, goede plotwending
Nu Kay eens pesten.

Lily
Terwijl Kay weg was had ik een douche genomen, ik was net klaar en staptte de douche uit. Ik droogde me af en sloeg een handdoek om, mijn haren depte ik een beetje droog, maar liet het verder zo. Plots rook ik dat Kay terug was, zonder gêne liep ik de badkamer uit, de keuken in. "Al terug?" vroeg ik droogjes, ik ging naast 'm staan en leunde tegen het aanrecht aan met mijn rug. "Bied je mij niks te drinken aan?" vroeg ik met onschuldig glimlachje. Ik voelde wat druppeltjes over mijn rug lopen en realiseerde me dat dat kwam door mijn nog natte haren. Ik haalde er een keer mijn hand doorheen en zuchtte zachtjes.

Leah
Het bleef stil tussen ons en op die manier kon ik goed geluiden van veraf aan horen komen. Plots rook ik gevaar en hoorde ik voetstappen, net toen ik op wilde staan, klaar om terug te vechten, voelde ik mijn spieren weer slap worden. Niet weer! Voor ik het wist lag ik weer op de grond, niet in staat een vin te veroeren. Het enige wat ik kon was toekijken, ik haatte het om me zo machteloos te voelen. Ik was verdomme een vampier! Een van de machtigste wezens! En ik kon verdomme niks, hoe moest ik in godsnaam in staat zijn Zack te beschermen als ik zo'n miezerig mensje niet aankon? Ik haatte het gevoel, het gaf een flinke deuk in mijn ego, iets waar ik absoluut niet tegenkon. Ik verdrong het gevoel en toen het meisje verdween kreeg ik mijn gevoel weer terug. Voorzichtig krabbelde ik overeind en keek naar de huilende Eden. Ik stond op en liep naar haar toe, tot ik vlak bij haar stond, een tijdje bleef ik zwijgend naar haar kijken en zuchtte toen. "Je moet je groot houden, je zwakte niet laten zien, sommigen maken daar misbruik van. Droog je tranen en sta op, je bent volwassen. Gedraag je dan ook zo," zei ik haar streng. Zo was ik ook opgevoed, het zat in me en het was voor haar eigen bestwil. "Ik ga denk kijken hoe het bij Zack is, blijf hier en doe dan geen domme dingen. Denk je dat je dat kan?" Ik keek haar strak aan, ze betekende niets voor me, daar was ik eerlijk in. Zij was zomaar iemand, niemand eigenlijk. Ik hoefde haar niet te beschermen, ik kon haar hier net zo goed voor dood achterlaten, maar dat deed ik niet. Als ik dat deed zou Zack zich tegen me keren en dat zou het extra lastig voor me maken om hem te beschermen, beter gezegd; Mezelf te beschermen. Alhoewel ik moest toegeven dat ik toch iets meer om Zack was gaan geven dan ik in eerste instantie wou.

[ bericht aangepast op 24 aug 2011 - 23:14 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Hihi, thanks ^^
Oeh, Lily is lekker bezig :']

Kay - Norfolker, Gematched met Lily
Ik vergeet even te drinken als Lily ineens binnenkomt met niet veel meer dan een handdoek om. Of eigenlijk weet ik pittig zeker dat dat het enige is wat ze aanheeft. "Eh.. Hoi." Ik blijf haar even droog aankijken, terwijl ik me afvraag of het voor vampiers normaal is om halfnaakt door het huis van een vreemde te lopen. "Right, wat wil je drinken?" Ik wend mijn gezicht van haar af en zoek in de kastjes naar een beker. "Vruchtensap of water? We hebben ook nog geitemelk, maar dat zou ik je niet aanraden. Het is behoorlijk ranzig."

Eden - Avaloniër
Leah's woorden komen even hard aan, maar ik realiseer me dat ook zij gelijk heeft en en duw mezelf overeind. "Je hebt gelijk. Het spijt me. Ik.. Ik red me wel." Ik ga rechtop staan en knik naar haar, terwijl ik de laatste tranen van mijn gezicht veeg. Ik leun tegen de boom terwijl ze wegrent en bedenk me dan opeens dat ik geen wapens bij me heb. Die moest ik inleveren toen ik naar het stamhoofd ging. Meteen voel ik me een stuk kwetsbaarder, en ik besluit in een boom te gaan zitten. Het is dan misschien niet heel veel veiliger, ik voel me er wel fijner. Ik ga op een van de ruwe takken zitten en leun vermoeid tegen de boomstam. Ik vecht tegen de slaap, omdat ik weet dat er hier wilde beesten zitten en dat ik alert moet blijven. Het lukt me om wakker te blijven, maar ik heb me nog nooit zo moe gevoeld als nu.

Lily
Ik zag hem nogal vreemd kijken. "Iets mis? EN doe maar vruchtensap." Wat afwisseling zo nu en dan was wel fijn, bloed was heerlijk, niks kon eraan tippen, maar toch. Over bloed gesproken, dat van Kay rook welliswaar héérlijk. Lily, houdt je in! sprak ik mezelf streng toe in gedachten. "Zeg, doe jij nooit wat leuks op een dag? Naar vrienden ofzo?" mompelde ik en zuchtte, ik verveelde me dood hier. Ik had wel wat meer verwacht van mijn beschermeling, of was hij toch een saaie bok? Ik hoopte van niet, ik had zin in een feestje of iets dergelijks.

Leah
Gauw maakte ik dat ik terugkwam bij Zack, zo te zien waren de mensen eindelijk vertrokken. Vlug sprok ik in de bomen en via de takken zocht ik mijn weg omhoog, tot ik heel gemakkelijk door het raam naar binnen kon springen. "Zack?" ik liep naar de woonkamer waar ik hem aantrof. "Zijn ze weg? En wat ben je van plan te doen? Ik heb Eden even achter gelaten in het bos, ze is daar wel veilig," ratelde ik achter elkaar. "Of wil je dat ik je er eerst heenbreng?" Ik vroeg me af wat hij met haar van plan was, in huis nemen ging niet en verstoppen? Tsja, ergens in het bos.. Ze had simpelweg geen leven meer, hier werd ze geweigerd en voor haar eigen stam was ze gewoonweg dood.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

]Naam: casssandra orea damora
Geslacht:vrouw
Leeftijd: 20
Soort: Avaloniër
Innerlijk: cassandra is een vriendelijke, mysterieuze,wijze jonge vrouw
Uiterlijk: http://www.hairfinder.com/hairstyles6/festive-hairstyle2.htm ze draagt vaak een witte lange jurk met puntmouwen

Rang: genezeres, hogepriesteres
Gave: gedaantewisseling, geneeskrachtige handen,water/aarde/vuur/lucht, ze kan in de toekomst kijken maar dat weet niemand
Status: /
Gebonden aan:/

cassandra mag misschien een avaloniër zijn maar ze bemoeit zich niet mee met haar medemensen. ze leeft buiten de dorp in het bos vlakbij een meer. vele mensen van de dorp komen bij haar voor advies en genezing. 1 keer in zoveel tijd wordt ze verzocht om een ritueel uit te voeren zodat de avaloniërs die op jacht gaan naar norfolks goed geluk krijgen.

[ bericht aangepast op 5 okt 2011 - 13:10 ]