• (Lang verhaal, I know.)
    Ik heb nu al bijna anderhalf jaar met mijn vriendje, maar er is een groot probleem. Ik ben twee weken nadat we wat kregen ziek geworden en ben nu nog steeds ziek, ik heb CVS (chronische vermoeidheid syndroom) en ben dus altijd moe, heb concentratiestoornissen en geheugenproblemen.
    Mijn vriendje is ontzettend begrijpend, lief en ontzettend zorgzaam, maar de laatste tijd gaat het gewoon niet meer. Ik heb zoveel moeite met al voor mezelf denken, laat staan voor een ander. Ik heb moeite met iets doen met hem, want alles is teveel. Ik heb geen ademruimte, het gaat gewoon niet meer.
    Ik word binnenkort opgenomen in een revalidatiekliniek om therapie te krijgen om weer mijn leven op de rails te krijgen. Ik zit daar dan 9 weken en moet zeker daarna nog een halfjaar mezelf nog "begeleiden" en "beter" maken.
    Mijn leven staat nu al zo lang stil en zal dus nog zo lang stilstaan. Ik kan alleen maar rekening houden met mezelf en dit wordt ook iedere keer tegen mij gezegd, dat ik heel egoïstisch moet zijn en alle stress mijn revalidatie tegen kan zitten. Op dit moment is mijn vriend een punt van stress, want ik vind hem niet leuk meer. Het is gewoon heel moeilijk, ik kan het niet meer aan. Ik ben te moe voor praten, ik ben te moe voor een relatie. Maar ik weet nu gewoon niet wat ik moet doen, omdat hij er toch altijd is geweest en ontzettend lief is.
    Hebben jullie hier misschien een mening over?

    [ bericht aangepast op 10 mei 2011 - 19:13 ]


    And this I believe: that the free, exploring mind of the individual human is the most valuable thing in the world.

    Ff dat is echt heel kut voor je met je stoornissen en symdroom. HEt lijkt me echt kut. Maar ik zou zeggen praat het uit met hem, ik weet het ook niet echt. Maar ik denk dat hij het wel zal begrijpen als je het hem gewoon zegt weetje,

    BEL0VED schreef:
    Ahw meisje, sterkte!
    En over je vriendje, zoals je zegt is hij ontzettend lief voor je geweest, maar je kán het niet meer. Je bent op, daarom ga je ook naar een kliniek. En zoals anderen zeggen: denk aan jezelf. En dat moet je ook doen. Je kan hem niet aan het lijntje houden want dat doet hem pijn, en het is ook rot voor jou.


    Noem mezelf baas, want ze weten wie ik ben.

    Ik begrijp je volledig. Mijn moeder heeft de ziekte die jij hebt, namelijk ook. Ze is altijd moe en kan eigenlijk niet veel doen zonder daar weken last van te hebben. Het is heel erg vervelend en ik hoop echt voor je dat een opname in de kliniek helpt.(flower)


    If you don't understand my silence, you will never understand my words.