Lieve quizletters,
ik ben sinds enkele weken lid van Kazou. Voor de Nederlanders; dat is een organisatie dat kampen organiseert voor jongeren en gehandicapten. Ik ga mee met gehandicaptenkampen.
Maar daar heeft het slechts indirect mee te maken. Het valt me de laatste tijd meer en meer op dat mensen gehandicapten scheef bekijken, alsof ze buitenaards zijn, helemaal niet normaal. Oké, ze zien er anders uit en oké, ze praten vreemd en denken een beetje anders. Maar eerlijk? Ze zijn de liefste mensen die je ooit kan tegenkomen. Als je iets voor hen doet, dat ze niet zelf kunnen, als je hen aandacht geeft en een goede tijd bezorgd is hun dag goed, ze zijn zo dankbaar. Tegenover 'gewone', valide, mensen.
Daarom vind ik het vervelend dat mensen gehandicapten vreemd bekijken. Die mensen zijn niet achterlijk (of toch niet zoals de meesten denken) en ze hebben zeker en vast ook gevoelens. Als je hen raar bekijkt, merken ze dat op, ze zullen zich slecht voelen.
Ik wil gewoon zeggen, als je die mensen ziet, denk dan niet dat ze jou gaan lastig vallen, of gaan aanklampen. De meesten zijn vrij zelfstandig. Het zijn mensen, zoals jij en ik.
EN als final touch, een foto van mij met een mentaal gehandicapt persoon. Hij ziet vrouwen nogal graag en hij wilde me kussen toen we afscheid namen op kamp, maar het is een schatje
So here's a heart to heart on the back of postcards sent from California
