• Ik had laatst een topic over mijn vriendin die niet kwam opdagen toen we gingen afspreken, en toen bleek het dat ze iets had gestolen en naar de albert heijn moest, en mij liet zitten. Vandaag hadden we om 4.05 afgesproken bij mijn school, ik ben dan uit, en zij zou wachten in de kantine. Ik wacht tot kwart over 4 en had er wel genoeg van. Kom ik net thuis, bleek het dat ze langs mijn huis is gefietst en heeft gezegd tegen mn vader dat ze nog de afwas moest doen en dus te laat was, maar ik kon haar niet meer inhalen en zag haar niet meer.
    Nouja weetje, laat ook maar nu. Ik word er wel een beetje gek van, ik had het nog wel zó duidelijk met haar afgesproken, wat er ook gebeurd, 4.05 in de kantine.

    hmm, hebben jullie ook wel zoiets meegemaakt?

    oh en ze neemt haar mobiel niet op, leuk. Dx

    [ bericht aangepast op 21 april 2011 - 16:27 ]


    Crush crush you're my sugar rush. ~ <333

    Nah, wel een vriendin die vaak te laat komt, maar ze komt uiteindelijk wel opdagen en meestal maar vijf minuutjes later ofzo :')


    As travars

    Ik kom best vaak te laat ergens, maar ik laat het wel altijd weten als ik later de deur uitging en waarom. :x


    Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

    Nee niet echt. (krul)


    -

    Mijn beste vriendin neemt de tijd ook altijd lekker ruim, dus daar spreek ik altijd eerder mee af en dan kom ik later. Dus zijn we beide op tijd ;D


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    Dat is niet zo aardig. Als ze eerst naar jouw huis kon fietsen kon ze toch ook wel gewoon naar jou komen? Ze had op z'n minst mogen bellen om te zeggen dat het niet meer doorging.
    Praat er nog eens met haar over. Je wilt geen vriendin verliezen vanwege dit hoor. (:


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

    Niet echt nee, ze zijn wel eens te laat, maar dan maar een paar minuten en dat vind ik niet zo'n probleem.


    We can't spend our lives waiting to live.