• Endure, Suusijsje en Dumbledore hebben dit RPG topic bedacht. Bedankt Endure voor het verhaal! _O_

    Het verhaal

    Ze noemen ons uitschot, lastpakken, probleemkinderen of nog erger; Moeilijk opvoedbare kinderen. Hoezo dat nou weer? We doen graag ons eigen ding en hebben onze eigen manier van leven, denken en onze creativiteit uiten. Is dat zo problematisch? Dat we niet alles doen wat ons opgelegd wordt? Wij noemen dat leven.

    Helaas kijken buitenstaanders er anders tegen aan en raad eens waar we nu zitten, een gesloten inrichting, een huis vol jongvolwassenen en tieners. Ze zijn hier strikt en je verdrinkt haast in de regels, mocht je jezelf daaruit proberen te redden gooien ze je weer in het diepe. Dan mag je hun klusjes doen, de afwas, schoonmaken, koken. Zij horen toch voor ons te zorgen? Ach, wie luistert er nou naar ons, de mensen die worden uitgekotst door de maatschappij.


    De personages
    Jongeren voor de richting.
    Endure als Caithlin Alice Wood > komt later
    Noatje als James Lion
    Dumbledore als Bonnie Savarin
    Suusijsje als Alexis Levine
    Rws als Adilah Mariëlle de Boer
    Dumbledore als Mitchell Grice
    Bear als Kate en peter Forestfield
    Vluuv
    TheBoss

    Voorbeeld redenen
    anorexia, woedeaanvallen, schizofrenie of gewoon onhandelbaar in het huis


    Informatie
    Naam:
    Leeftijd:
    Foto:
    Innerlijk:
    Waarom je daar zit:
    Eventueel extra:

    Voorbeeldje
    Thomas
    Ik liep naar de deur, terwijl ik wist dat ik daar mijn uitweg niet zou vinden. Naast mij staat Sophie. Ze kijkt me aan zonder iets te zeggen.


    Kom maar op! :9~

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 17 april 2011 - 15:48 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Dude, ik ben vanaf morgen week weg dus nee, nog niet ;'d

    Daughter: Hey mum i’m going to my room with my boyfriend. Mum: Okay don’t do anything stupid. *Gf & Bf go into bedroom.* Daughter screams: Baby, baby, baby ohh! *.Mum runs into her room.* Mum: What are you doing!?!?! Daughter: Mum were having sex, get out! Mum: Oh thank god i thought you were listening to justin bieber o:.

    Die moest ik gewoon even posten.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Alex - meisje.

    Toen ik de twee ruziënde kinderen hoor en daarna de stem van James, kom ik mijn kamer af en kijk naar hen op de gang. Gelijk loop ik erop af. 'Wat doen jullie? Vechten is niet goed!' roep ik, alsof ze naar mij zouden luisteren. James heeft de arm van Bonnie vastgepakt en het doet me denken aan de manier waarop mijn vader mij altijd vast pakte. 'James, misschien doe je Bonnie pijn,' piep ik voorzichtig. Ik weet niet eens of het pijn doet, ik wil haar alleen beschermen.


    everything, in time

    o! o (steekt zijn vinger op)
    mag ik weer schrijven ±D


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Bonnie
    Ik kijk vragend op naar Alex. Denkt ze nou werkelijk dat hij me zeer doet, ik ben geen watje hoor! ''Hij doet me geen pijn, hij irriteert me.'' sis ik naar James. Ik trek mijn arm uit zijn hand en wrijf er even beschermelijk overheen. Ik kijk naar het meisje naast mij, eigenlijk ken ik haar niet eens. ''Mag ik nu gaan, ik heb honger.'' mompel ik.

    [ bericht aangepast op 17 april 2011 - 14:22 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    noatje schreef:
    o! o (steekt zijn vinger op)
    mag ik weer schrijven ±D


    Je mag gewoon doorschrijven hoor!:3

    @Sanne; Je kijkt op naar Bonnie? Dat is naar jezelf.:'D


    everything, in time

    james lion



    `ho, ho daar komen we niet zomaar van af jonge dame` zeg ik tegen bonnie.
    `komen jullie twee maar met me mee`
    ik hoor bonnie en het andere meisje waar ik de naam van ben vergeten zuchten. snel werp ik nog een blik op alexis en geef haar een goedmoedig knikje.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Peter

    Met een gezicht vol onbegrip kijk ik de twee meisjes en Kate aan, Kate staat juichend voor me de twee meisjes aan te moedigen. Als James echter binnenkomt stopt ze meteen en doet een stap naar achter, een waterige glimlach komt op mijn gezicht. James pakt de hand van Bonnie -als ik me niet vergis- beet en meteen word er geprotesteerd door verschillende mensen. Als ze zich wegtrekt en wat mompelt loop ik de kamer uit, sommige meiden hier zijn gestoord..


    Trust me. I'm the doctor

    Suusijsje schreef:
    (...)

    Je mag gewoon doorschrijven hoor!:3

    @Sanne; Je kijkt op naar Bonnie? Dat is naar jezelf.:'D


    Foutje. Kan gebeuren, hè?


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Bonnie
    Ik zucht, zucht nog eens en blijf zuchten. Waarom moeten ze er dan zo moeilijk over doen? Als ze me dan helpen, maar vechten blijft hier zo gemakkelijk. ''Het spijt me, okè?'' zeg ik zuchtend. ''Het zal niet meer gebeuren.''


    Big girls cry when their hearts are breaking

    james lion



    bonnie smeekt of ze mag gaan. ik voel dat ze iets van plan is. `vooruit, en nou wegwezen voordat ik me bedenk` zeg ik toch maar. ik loop richting alexis kamer. alle kinderen hebben aparte een persoons kamer inverband met hun problemen.

    [ bericht aangepast op 17 april 2011 - 14:33 ]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    o oeps dat is werl een heel groot plaatje XD


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Alexis.

    Snel loop ik weer terug naar mijn eigen kamer. Ik hou niet van vechten en ruzie. Hoewel dat in dit internaat nogal veel voorkomt. Ik heb me op mijn vensterbank genesteld met een boek, maar kan mijn aandacht er niet meer bijhouden. Ik voel me niet lekker en de letters draaien voor mijn ogen. Het zijn de medicijnen, dat weet ik zeker. Ik mis mijn moeder, hoewel ze me ziek hield om zelf aandacht te krijgen van de dokters, verzorgde ze me wel altijd. Hier moet ik mijn aandacht delen, en dat ben ik niet gewend. Ik wil anderen helpen, maar dan worden ze alleen maar boos op mij.


    everything, in time

    Bonnie
    Ik zie dat James in de deuropening voor Alexis staat. Dat trekt mijn aandacht en meteen heb ik zin om wat herrie te schoppen, ookal ben ik net van het gezeik af. Daarom wacht ik in de lange gang en luister ik, voorzichtig, naar het sprek tussen James en Alexis. Alles wat er wordt gezegd, kan ik tegen hen gebruiken - heerlijk.


    Big girls cry when their hearts are breaking

    james lion



    ik klop op alexis deur maar krijg geen antwoord. `alexis` vraag ik. ik klop nog een keer onzeker op de deur. ´ik ben het james` ´mag ik binnenkomen?´
    nog steeds geen antwoord. ik besluit om de deur maar gewoon te openen.
    als ik binnen stap ligt alexis voor haar raam op de grond. ik loop snel naar haar toe en tik voorzichtig op haar wang. er gebeurd niks. inmiddels staat bonnie nieuwschierig om de hoek te kijken. ´sta daar niet zo sloom te kijken, haal iemand!´ zeg ik iets bozer dan dat ik ben.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Noatje heeft btw gevraagd of het goed was als ik flauw zou vallen, dus het is niet zo dat er teveel beslist wordt.

    Alexis.

    'Alexis,' hoor ik iemand door de deur zeggen. Die stem herken ik uit duizenden: James. Ik spring van mijn vensterbank om de deur te gaan openen, maar alles draait. Ik voel me echt niet lekker, maar ik heb alles over voor James, hoewel hij het niet weet, is hij mijn vader-figuur. Stapje voor stapje loop ik naar de deur, James vraagt of hij binnen wil komen, en ik knik dat het goed is. Maar dat kan hij natuurlijk niet zien, nog voor ik wat terug kan roepen zak ik echter door mijn benen heen en wordt alles zwart.


    everything, in time