The Woods were always some place special for me, like i belong there. I don't think i ever spoke about it. I don't know why, it felt like hiking in the woods was my own secret. I just never spoke about it. Being in the woods was so peaceful, i played and no one cared. I was just alone, just me. I knew the woods better than my own house. I always felt different, like i did not really fit in this world. That's why i loved the woods. It was mine, it was my own place. It was also the place where i noticed, i was really different. When i noticed, it was already too late. One beam of sparkling purple light and i did something to this deer that i never thought i would do, never even imagined it.
I killed it
The Woods
'' Ik zag ze staan, op de weide. Wat ik moest doen? Ik had geen idee. Plotseling keek één van de jongens mijn kant op. Hij snoof en richtte toen zijn aandacht weer op de ander die bezig was gras uit het graslandje te plukken. Ik bedacht me dat dit gewoon twee wandelaars waren die even aan het uitrusten waren. Maar ik wist dat er iets fout was. Diep in gedachten verzonken merkte ik niet dat de jongens opeens eens stuk dichterbij waren. En de ene was op 10 cm afstand van de tak waar ik me achter verschool. Ik moet rennen, dacht ik nog. Maar het was te laat. Ze keken me aan, ik schoot weg en zij renden me achterna. Even wist ik niks meer. Toen zag ik 30 cm van mijn linkerschouder vandaan een paarse flits. Dat kon ik ook. Ik draaide me om en zag nog net een groene flits ontsnappen. Toen werd het zwart.''
Het gaat een beetje over magie maar ook niet teveel, het gaat vooral over je eigen krachten.
Titel;
Origineel;
Idee;
Eventuele Thema's die je leuk lijken;
Tips?;
Thanks
Not all those who wander are lost.