Op school kan ik met vrijwel iedereen goed overweg. Maar er zijn toch twee meisjes, met wie ik echt verdomt close ben. Echt, het zijn zulke geweldige vriendinnen. We zijn net een drie - eenheid. Meestal heb je bij een drietal dat er altijd één buiten de boot valt, maar daar hebben wij nooit last van. Zelfs leraren zeggen dat ze nog nooit drie vriendinnen hebben gezien die zo'n hechte vriendschap hebben.
Maar nu heb ik vandaag te horen gekregen dat er één gaat verhuizen. De ander weet het nog niet,want zij ging naar de dokter. Onze mentor zei aan het eind van de les, toen bijna iedereen weg was: 'Zo, dus jij gaat ons verlaten.' (Dat was niet de bedoeling, dat ze dat zei. Mijn vriendin wilde nog niets zeggen, omdat ze pas over een halfjaar vertrekt.)
Ik schrok gelijk, maar toen ze zei dat ze ging verhuizen heb ik de hele pauze gehuild. Ah, dat klinkt even heel kinderachtig, maar dat gaat zo raar worden. Over een halfjaar zijn het alleen nog die andere vriendin en ik. Natuurlijk houden we wel contact, maar kom op, we zien allemaal wel aankomen dat dat jaar na jaar minder wordt.
Ik baal echt enorm, ik ga haar zo missen. Zelfs nu ik dit typ staan de tranen in mijn ogen. Onze drie - eenheid valt uit elkaar.
[ bericht aangepast op 17 feb 2011 - 15:51 ]
everything, in time
, dus ik vind het niet kinderachtig als je daarom huilt ofzo hoor!
