[RPG] Geen weg meer terug [5] - Speeltopics

Hoi. The Game.

Nummer 5 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 12 feb 2011 - 20:13 ]

No growth of the heart is ever a waste

Elif - Goede Vampier.
Ze luisterde naar Lew en ze hoopte dat ze Yue nbu wel overgehaald hadden, als dat niet zo was had Odile haar waarschijn flink weten om te praten of iets dergelijks. Of misschien had ze gedaan alsof ze aardig was en had ze haar daarmee omgeluld. Opeens rook ik Savoy en hoorde ik hem, gealarmeerd keek ik naar Lew, om te pijlen of hij ehtzelfde rook en hoorde.

Faith - Slechte Vampier.
Ik zuchtte zachtjes, ruzies gingen altijd om niks.
,,Ik zal braaf zijn juf.'' Ik trok een angelface en grijnste toen.
,,En je hebt weinig keus, je kunt me enkel vertrouwen.'' Toen ze vroeg of ik wist waar die idioot uithing schudde ik mijn hoofd.
,,Zijn kamer ofzo?'' Bijna vlak daarna voegde ik er weer aan toe: ,,Nee, niet logisch.. Hij weet dat we dan zo naar binnen kunnen.'' Zachtjes beet ik op mijn onderlip en dacht na, een kamer waar we niet snel aan zouden denken zou de perfecte plek zijn. Helaas kon ik niet echt iets bedenken en ik zuchtte.
,,We zullen even rond moeten gaan en we pikken vanzelf zijn geur of die van dat mensenkind op.''

Dewi - Mens.
(Wat een fantasie x'D)
Ik keek koppig de andere kant op en perste mijn lippen op elkaar, vast besloten geen woorden meer vuil te maken aan die laffe hond. Mocht het zover komen hoopte ik dat ik hem omgepraat rkeeg, net zoals bij odile.. Maar ik vreesde dat dat niet ging werken.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik kan nog wel even rekken, maar misschien moet iemand even Dewi komen redden

Yue
"Jullie begrijpen het niet." Ik kijk naar de grond. "Ze overleeft het misschien wel.. Maar daar gaat het niet om. Ik wil gewoon niet dat ze elkaar pijn doen. Ik wil niet dat iedereen hier ruzie met elkaar heeft. Waarom kunnen we niet gewoon.. vrienden zijn?" Het laatste zeg ik heel zacht, en ik hoop dat ze het niet horen. Het moet wel idioot klinken in hun oren maar het is wel wat ik al vanaf het begin heb gedacht. Odile is helemaal niet zo gemeen als ze zich voordoet.

Savoy
Ik haal mijn schouders op. "Geen laatste woorden meer, I guess." Ik loop naar haar toe en veeg het haar voor haar hals weg. Ik heb wel vaker bloed gedronken uit armen of soms zelfs benen, maar het liefst drink ik uit de nek. Ik lik mijn lippen af en zet dan eindelijk mijn tanden in haar nek. Veel vampiers zuigen meteen hun slachtoffer leeg, maar ik drink rustig. Ik geniet van elke druppel.

Elif - Goede Vampier.
Ze luisterde naar Lew en ze hoopte dat ze Yue nbu wel overgehaald hadden, als dat niet zo was had Odile haar waarschijn flink weten om te praten of iets dergelijks. Of misschien had ze gedaan alsof ze aardig was en had ze haar daarmee omgeluld. Opeens rook ik Savoy en hoorde ik hem, gealarmeerd keek ik naar Lew, om te pijlen of hij ehtzelfde rook en hoorde.

Faith - Slechte Vampier.
Ik zuchtte zachtjes, ruzies gingen altijd om niks.
,,Ik zal braaf zijn juf.'' Ik trok een angelface en grijnste toen.
,,En je hebt weinig keus, je kunt me enkel vertrouwen.'' Toen ze vroeg of ik wist waar die idioot uithing schudde ik mijn hoofd.
,,Zijn kamer ofzo?'' Bijna vlak daarna voegde ik er weer aan toe: ,,Nee, niet logisch.. Hij weet dat we dan zo naar binnen kunnen.'' Zachtjes beet ik op mijn onderlip en dacht na, een kamer waar we niet snel aan zouden denken zou de perfecte plek zijn. Helaas kon ik niet echt iets bedenken en ik zuchtte.
,,We zullen even rond moeten gaan en we pikken vanzelf zijn geur of die van dat mensenkind op.''

Dewi - Mens.
Ik beet op mijn onderlip en keek weg. Godverdomme, ik wilde niet dood, maar ik durfde niet te bewegen, bang dat ik het erger maakte.
,,Je bent blijkbaar toch zwakker dan odile.'' Zei ik zachtjes en keek vanuit mij ooghoeken naar 'm, ik slitke een keer en ging toen verde.r
,,Zij kon het teminste weerstaan, de geur van het bloed, maar jij. Nee, jij kan dat niet. Zwak hoor.'' Je kon minachting in mijn stem horen en ik hoopte dat hij in eider geval ophield met mijn bloed drinken, ookal deed het geen pijn ofzo.. Het was net zoals bloedprikken, eerst prikt het een bbeetje en dan merk je het geen eens meer.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Slechte vampier.

Ik haat het als ik tegen het blok word gezet. Daar heb ik een godsgruwelijke hekel aan.
'Fine.' Ik pak toch mijn scherpe wapenstok van de muur en we lopen naar boven, richting de uitgang van het huis. De rest houdt zich verbazend rustig. Heeft niemand van die sukkels door dat hun geliefde vleesbout hem is gepeerd?
Ik doe de deur open en probeer geuren te lokaliseren, wat best lastig is door die wind. Ineens vang ik een heel sterke geur op. De verslavende geur van bloed! Ik loop verder bij het huis weg, kijk naar de vijver, de struiken en vervolgens naar het tuinhuisje.
'Natuurlijk. Dat had ik kunnen weten.' Ik loop op het tuinhuisje af en gooi de deur open. Mijn ogen blijven even op Savoy rusten, die dat mensenkind aan het leegzuigen is. Ze zit vastgebonden en is overgeleverd aan de genade van de jager. In dit geval toont hij weinig sympathie, aan het bloed bij zijn mond te zien. De geur is overdadig lekker. Wat verrast kijkt hij op en ik weet waarom. De wind waaide mijn kant op, wat betekent dat het voor mij makkelijk is om zijn geur op te pikken, maar niet vice versa. 'Wat hebben we hier. Ik dacht: ik zal even binnen droppen voor de gezelligheid. Je vindt het vast niet erg als ik een slokje van je mee pik?' Hij kijkt me vernietigend aan, waarop ik de punt van mijn wapenstok op hem richt.
'Af. Geen geintjes, liefje.' Ik hurk voor het meisje neer en lik een stroompje bloed van haar hals af. Ik merk dat ze letterlijk rilt van walging.

No growth of the heart is ever a waste

Elif - Goede Vampier.
Ze luisterde naar Lew en ze hoopte dat ze Yue nbu wel overgehaald hadden, als dat niet zo was had Odile haar waarschijn flink weten om te praten of iets dergelijks. Of misschien had ze gedaan alsof ze aardig was en had ze haar daarmee omgeluld. Opeens rook ik Savoy en hoorde ik hem, gealarmeerd keek ik naar Lew, om te pijlen of hij ehtzelfde rook en hoorde.

Faith - Slechte Vampier.
Ik volgde Odile en zo te merken had ze al gauw een spoor op gepikt, al gauw rook ik ook de overwelmende lucht van bloed.. Vers mensenbloed. Vlugf volgde ik Odile en al gauw trapte ze de deur van het tuinhuisje in, ik stapte na haar naar binnen om het schouwspel te zien. Het meisje vastgebonden en hulpeloos. Ik keek naar Odile die langs de hals van het meisje likte.
,,C'mon guys, dit werktniet, met zjin 3en.'' ik deed een verdwaalde lok achter mijn oor en keek naar de 2. We konden moeilijk met zijn 3en delen.

Dewi - Mens.
Net toen ik dacht dat het niet erger kon kwamen Odile en Faith ook nog eens binnen. In mijn hoofd deed ik alvast een klein gebedje. Pltos kwam Odile op me af en likte ze langs mijn hals, er liep een rilling over mijn rug. Niet enkel van angst maar ook van pure walging. Opnieuw begon ik mijn handen los proberen te krijgen, het touw schuurde langs mijn tere polsen wat behoorlijk pijn deed maar ik bleef proberen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Moet even reageren want ik wil weer abbo :'D
En wilt er iewmand hier nog joinen? ;x

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Lew voelde de paniek als een misselijke golf door zich heen spoelen toen hij merkte dat Dewi hem gesmeerd was. Gealarmeerd staarde hij Elif strak in de ogen. 'Dewi...' slikte hij, zwakjes alvorens het glas in zijn hand te laten vallen. Lew had de kamer zo razendsnel verlaten dat hij er al niet meer was, toen het glas op de grond aan scherven vloog. Het was niet moeilijk om Dewi en haar belagers te vinden, aangezien haar bloedgeur als een heerlijke baklucht door de omgeving dreef. Hij hoefde alleen het spoor te volgen. Ondertussen raasden zowel de adrenaline als een intense angst door hem heen, als ze dood was, was dat zijn schuld. Het was immer zijn plicht om haar in de gaten te houden. Dewi's macabere spoor bracht hem naar een ietwat krakkemikkig tuinhuis, waar hij niet alleen Savoy rook, maar ook Odile en Faith's geur opmerkte. Met andere woorden: hij had een probleem aan zijn broek. Lew wilde dat hij een meesterlijk plan had, om haar uit het tuinhuis te halen, maar het enige dat hij kon bedenken, was opnieuw de trap open te gooien. 'Dewi...' fluisterde hij met angstige ogen toen hij de positie van het meisje in zich opnam. Lew voelde zijn knieën slap worden en een krop in zijn keel komen. Hij wist dat hij iets hoorde te doen, maar het beeld voor zijn ogen verlamde hem, waardoor hij alleen stil kon blijven staan en met trieste ogen toekijken.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Slechte vampier.

'Wat wil je dan doen? Erom vechten? Fine with me.' Ik neem afstand van de twee en haal gauw mijn wapen tevoorschijn. Ineens ruik ik een bekende geur tot mijn stomme verbazing. Ik draai me vliegensvlug om en kijk in de ogen van Lewis. Verbazingwekkend genoeg is er niet de bekende pure woede of strijdlust in te vinden, maar.. verdriet. 'Jij weer,' sis ik nijdig. 'Hier is mens, vecht er maar om.' Ik frons mijn wenkbrauwen en probeer tegelijkertijd Lew als Faith en Savoy in de gaten te houden. Misschien had ik dat niet moeten zeggen, want als ze zich met drie man op me storten gaat dat pijn doen. Heel veel pijn. Maar ik heb me vaker uit ogenschijnlijk verloren situaties gered. Ik bijt op mijn lip terwijl de geur van het meisje als een rush door me heen gaat.

No growth of the heart is ever a waste

Nu vind ik Lew zielig :x
En whahaha, zie het al voor me dat ze met zijn allen Odile bespringen

Elif - Goede Vampier.
Toen Lew weg was keek ik van jamie naar de deur en beet op mijn onderlip, ik kon Jamie niet alleen alten. Ik vloekte zachtjes en frunnikte nerveus aan mijn haren. Als het maar goed ging. Ik slikte en zag even het beeld van Candy voor me maar duwde het gauw opzij. Toen schoot mijn blik naar Yue, ik kon haar moeilijk erop af sturen.. Maar als Odile ook iets met de verdwijning van Dewi te maken had dan kon Yue haar misschien omrpaten of iets dergelijks..

Faith - Slechte Vampier.
Net toen ik mijn mens wilde pakken kwma Lew in de deuropening, een wenkrbauw vna mij ging omhoog.
,,Gezellig, gaan we een teaparty houden?'' vroeg ik spottend, als die overweldigende geur van dat mensenkind niet in het schuurtje had gehangen had ik misschien mijn gave kunnen gebruiken.. Maar de geur leidde me nu te veel af dus zou ik het moeten doen met messen en andere wapens die ik bij me had.

Dewi - Mens.
Opeens zag ik lew in de deuropening en mijn ogen werden even groot, ik wilde mijn mond openen maar sloot hem weer. Iets was anders aan hem, ik zag het meteen. Die lbik in zijn ogen.. Ik slikte en keek naar de 4 vampieren voor me.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Arme Odile Nou wacht, eigenlijk ook niet . Ik heb geen medelijden met Odile.

Odile - Slechte vampier.

Ik kijk even de kring door.
'Oh, we blijven dus lekker staan en van het uitzicht genieten. In dat geval neem ik even een paar slokjes bloed.' Ik draai me van hen af, loop naar Lew's mens toe en merk dat het bloed al is opgedroogd. Ze kijkt me angstig aan. 'Weet je, ik ben gewoon uitgedroogd. En dat bloed van je werkt als een lamp op een mot.' Ik snuif de geur van haar hals op. 'Ik snap niet hoe je beschermengeltje zich zo lang in heeft kunnen houden maar het lijkt er aardig op dat hij geen zin meer heeft om je te beschermen. Wat jammer nou.' Ik trek een grijns en veeg de losgekomen haarlokken uit de weg. Oh wat heerlijk. En dat bloed is allemaal van mij. Het speeksel loopt me al in de mond.

Deze post was makkelijk schrijven nu ik zo'n trek heb .

No growth of the heart is ever a waste

Jamie.

Heel even keek hij vanuit zijn ooghoeken naar Elif die een beetje zenuwachtig aan het doen was. ' Mag ik vragen wat er is? ' mompelde hij een beetje droogjes en keek haar aan.

Hij slikte en wreef vermoeid door zijn haar. 'Odile, alsjeblieft...' begon hij zacht met zijn ogen strak op de vrouw gericht. 'Als je ooit van plan was om je goeie kant te laten zien... Dit is het moment,' Het zou sarcastisch moeten klinken, maar Lew schrok er van hoe smekend het zijn mond verliet. Hij was bijna beschaamd dat hij Odile in zo'n machtspositie plaatste, maar welke optie had hij anders ? Aanvallen en 3 vampiers op zich krijgen. Dan waren zowel hij als Dewi het hoekje om.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Goed ik ga ook mee doen
__________________________________

SLECHTE VAMPIER - Klik
Naam: Grace Light
Gave: Grace kan met slechts één blik recht in de ogen van iemand zijn/haar ergste nachtmerrie/gebeurtenis/angst naar boven brengen.
Roepnaam/Bijnamen; Gewoon Grace. Ze heeft nog geen bijnaam.
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 18
Kort uiterlijk: Lang glanzend haar, donkere ogen, bleke huid.
Beschreven uiterlijk: Grace is een lang meisje en heeft een mooi slank figuur ook is ze erg bleek. Meestal draag ze witte kleding en dat zorgt ervoor dat ze erg lief en breekbaar lijkt.
Karaktereigenschappen: Charmant, droog,verwend en vals.
Karakter: Waneer je Grace net hebt ontmoet doet ze erg aardig en lief, ze lijkt wel een engel, maar waneer ze dorst krijgt of kwaad word veranderd ze in een duivel, oftewel in een echte bloeddorstige vampier. Grace laat niets haar in de weg zitten en als ze echt iets heel graag willen hebben doet ze er alles aan om het te krijgen. Verder is Grace op sommige momenten erg triest en kan erg verbitterd reageren. Waneer je bevriend raakt met Grace moet je je zelf gelukkig prijzen, ze helpt je als je in de problemen zit en is ervoor je als je haar nodig hebt.

Likes: Bloed en spelen met haar eten.
Dislikes: Mensen die haar in de weg staan, mensen die beweren dingen beter te kunnen/weten dan haar.
Crush: -
Status: Single
Speciaal : Grace heeft een tweelingzus Amelie Light
Verleden : Het was het jaar 1922 en samen met haar famlilie waren ze uitgenodig om thee te komen drinken bij de familie White. Wat ze niet wisten was dat Liam White, de zoon van de familie hen in de val had gelokt. Hij vertelde dat zijn ouders naar een "spoedgeval" moesten, maar alsnog nodigde hij hen uit voor een kopje thee. Helaas wisten ze niet dat Liam er slaappillen in had gestopt en al snel verloren ze het bewustzijn. Toen Grace en haar zus wakker werden had Liam haar ouders al leeg gezogen en was van plan Grace en Amelie te veranderen in vampiers. Na de verandering leefden ze voor een paar maanden samen, maar al snel voelde Amelie zich schuldig wanneer ze een mens had vermoord en ze besloot dat het verkeerd was. Toen ze het tegen Liam vertelde werd hij kwaad. Wat er met Amelie is gebeurd... daar is Grace nooit achter gekomen. Uit woede heeft ze Liam wat aan gedaan en is vertrokken. Misschien leeft Liam nog, misschie leeft Amelie nog, maar één ding is zeker, Grace heeft ze na die gebeurtenis niet kunnen vinden.

_____________________________________
Beetje aangepast.

[ bericht aangepast op 3 maart 2011 - 17:48 ]

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

Omfg nóg een slechte, whahaha x'D
Dat is dus 2 vs 4 :'D
Poor humans.
Anyway, leuk dat jee meedoet x)

Elif - Goede Vampier.
,Dewi si weg, waarschijnlijkl door hún.'' ik keek hem aan en zuchtte. ,,Ik ben bang dat er wat met haar gebeurt..'' ik bespaarde hem de details over wat er met Candy was gebeurt.

Faith - Slechte Vampier.
,,Odiel, ze is neit van alleen jou.'' zei ik en keek anar haar, toen gleed mijn blik naar Savoy. Hij hield zich verbazingwekkend stil, wachtte hij het juiste moment af ofzo?

Dewi - Mens.
Ik keek odile strak aan en wendde toen mijn blik af, liet ze alsjeblieft met elkaar gaan vechten om mijn bloed of eits dergelijks.. Zacht beet ik op de binnenaknt van mijn wang, plots hoorde ik lew haast smeken. Dat was niets voor hem, waarschijnlijk had ie de moed al opgegeven.

[ bericht aangepast op 20 feb 2011 - 20:07 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Waah, jullie pakken zijn eten af

Yue
Voor ik het weet is Lew weggestormt. En dan snap ik waarom. Ik ruik een heerlijke geur, en mijn instinct verteld me dat dit bloed is. Ik kijk Elif nog een keer aan, en ren dan snel naar buiten. Ik zie een hele verzameling mensen in het tuinhuisje staan. Ik storm naar binnen. "Stop!"

Savoy
Ik grom naar Odile. "Blijf met je vieze poten van haar af." Het komt verbazingwekkend beschermend mijn mond uit, maar ik bedoel er niets meer mee dan "Van mij." Dan komt het nieuwe meisje het tuinhuis ingestormt. Ik zucht. Kan ik dan nooit gewoon eens van mijn eten genieten?