• Hoi. The Game.

    Nummer 5 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.

    Nummer 1: Blub.
    Nummer 2: Blub.
    Nummer 3: Blub.
    Nummer 4: Blub.

    Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
    Kijk hier!


    Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

    Het verhaal
    Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
    Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

    Rollen
    Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
    Goede vampier: Elif - Gawyn
    Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

    Weetjes over vampiers
    - Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
    - Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
    - Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
    - Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
    - Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
    - Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
    - Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
    - Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
    - Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
    - En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
    Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
    Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
    Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
    Dingen verplaatsen zonder aan te raken
    Hypnose
    Iemand in slaap kunnen laten vallen
    Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
    Ogen verkleuren naar je emotie
    Gedachten kunnen 'verzenden'
    Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
    Dromen manipuleren
    Genezen
    Emoties aanvoelen
    Weten of iemand de waarheid spreekt
    Visioenen
    En ga zo maar door.

    HAVE FUN :'D

    Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
    (Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
    - nog niemand


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 12 feb 2011 - 20:13 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Elif - Goede Vampier.
    Ik zag haar naar Jamie kyken maar engeerde het.
    ,,Enn.. Jouw naam?'' vroeg ik emt opgetrokken wenkbrauw, aangezien ze die nogsteeds niet ggezegt had tegen me.

    Faith - Slechte Vampier.
    Ik keek hoe Savoy vertork en schudde mijn hoofd, die was flink pissig. Aangezien ik niks meer te doen had liep ik het tuinhuisje uit en ging terug de villa binnen. Toen ik door de gangen liep vroeg ik me af of Savoy of Odile iets van plan waren, ze gedroegen zich beiden vreemd.. Vooral odile's gedrag maakte me ongerust.

    Dewi - Mens.
    Toen we binnen waren zweeg ik, ik was nog steeds verbaasd over wat er net gebeurd was.. Odile had me weer laten gaan, was ze goed? Mijn blik gleed naar mijn polsen, hopelijk trok die rode kleur gauw weg. Ik slikte en wilde vanalles vragen aan Lew maar hield mijn mond. Vanuit mijn ooghoeken keek ik naar Lew en probeerde te pijlen waar hij aan dacht en hoe hij zich voelde, maar ik haalde er weinig wijs uit.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Grace.

    Nieuwsgierig en een klein beetje in de war liep ik naar haar huisdier en ging voor hem staan. 'O mijn naam is Grace' Zei ik met een grijns. Ik kon voelen dat het mens zich ongemakkelijk voelde. 'Dus...' begon ik 'Jij bent dus Jamie' Ik stak mijn hand uit en raakte zachtjes zijn gezicht aan. Ik vond het heerlijk als mensen bang voor me waren, angst maakte mij compleet.

    [ bericht aangepast op 21 feb 2011 - 19:47 ]


    "If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

    Elif - Goede Vampier.
    Ik zag haar naar Jamie kyken maar engeerde het.
    ,,Enn.. Jouw naam?'' vroeg ik emt opgetrokken wenkbrauw, aangezien ze die nogsteeds niet ggezegt had tegen me. (Wachten op Dees die Jamie speelt ;))

    Faith - Slechte Vampier.
    Ik keek hoe Savoy vertork en schudde mijn hoofd, die was flink pissig. Aangezien ik niks meer te doen had liep ik het tuinhuisje uit en ging terug de villa binnen. Toen ik door de gangen liep vroeg ik me af of Savoy of Odile iets van plan waren, ze gedroegen zich beiden vreemd.. Vooral odile's gedrag maakte me ongerust.

    Dewi - Mens.
    Toen we binnen waren zweeg ik, ik was nog steeds verbaasd over wat er net gebeurd was.. Odile had me weer laten gaan, was ze goed? Mijn blik gleed naar mijn polsen, hopelijk trok die rode kleur gauw weg. Ik slikte en wilde vanalles vragen aan Lew maar hield mijn mond. Vanuit mijn ooghoeken keek ik naar Lew en probeerde te pijlen waar hij aan dacht en hoe hij zich voelde, maar ik haalde er weinig wijs uit. Uiteindelijk kon ik het niet laten.
    ,,Waarom deed je niks?'' ik keek hem aan.
    ,,Ik snap sowieso niet waarom je me nog ebschermt, ik ben verdomme een blok aan je been en maak het je er echt niet makkelijker op!'' Ik dacht niet meer echt na bij wat ik zie en ging maar door.
    ,,Waarom? Doe je het om jezelf beter te voelen? Dat je je niet schuldig gaat voelen?! Ik begrijp het niet, waarom Lew?'' het laatste fluisterde ik haast, ik beet op mijn onderlip en keek weg. Hij maakte me in de war, vreselijk in de war.. Toen hij beloofde dat ie me koste wat het kost zou beschermen geloofde ik hem, maar hij leek afstandiger en had toen straks niks gedaan. Waarschijnlijk wist hij dat hij weinig kans had gemaakt maar hij had op zijn minst wat kunnen zeggen of een poging wagen.. Ik kon gewoon echt geen hoogte van hem krijgen en eht zat me dwars.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    ff terug lezen hOowr ^^

    Er kwam nieuw mensje grace en Elif deed open en nu naja.. poked ze Jamie's face xD


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik zag ut :3

    Jamie.

    Hij voelde zich erg ongemakkelijk toen de nieuweling voor hem ging staan. Heel even keek hij via zijn ooghoeken naar Elif. Jamie had er echt helemaal geen behoefte aan om weer nieuwe vampiers te ontmoeten. ' Elif, uhm. ' mompelde hij zachtjes. ' Kunnen we niet gaan kijken hoe het met Dewi is? '

    Grace.

    Ik stapte naar achteren en keek de twee aan. 'Ik loop graag even mee als jullie het niet erg vinden, misschien kom ik nog wel een paar andere bewoners tegen' Ik schonk hen een klein glimlachje toe en wachtte tot Elif een antwoord zou geven.


    "If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

    Met grote ogen en een lichtjes open gezakte mond staarde hij haar aan. Wat had hij nou gemist ? Ze leefde toch nog ? Hij probeerde haar vragen met geduld te incasseren, maar hij voelde zich giftiger worden bij elke second. 'Wat moest ik doen? Savoys kop afrukken en Faith doorboren met Odiles arm? Hate to break it for you, babe, maar dat kan ik niet,' snauwde hij uiteindelijk. 'Als ik als een dolle stier had aangevallen, was mijn leven over en zou jij als een stukje voedsel eindigen,' Hij ademde zwaar en had veel zin om woedend naar buiten te stormen om in het bos maar te gaan jagen, als hij niet verwachtte dat iemand Dewi's bloed dan zou gaan drinken. 'En ja. Ik doe het zodat ik me niet slecht zou voelen,' ging hij opgefokt verder. 'Ik zou het mezelf namelijk nooit kunnen vergeven als een jong leven als het jouwe verloren gaat...' Lew zuchtte en beetj hard op zijn tanden. 'Ik doe het omdat het het enige is dat me vast bindt aan een menselijk leven. Je weet niet hoe het is om weggetrokken te worden van alles waar je op leunde. Zelfs de enige zekerheid die je hebt in het leven wordt van je afpakt. Weet je hoeveel ik er voor zou willen geven om dood te kunnen gaan van ouderdom,' zei hij serieus met een bittere trek rond zijn mond. 'Je hebt echt geen idee.'


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Odile - Slechte vampier.

    Na een tijdje in diepe overpeinzingen te hebben gezeten kom ik overeind. Ik bedenk me dat mijn wapenstok nog buiten is, maar waarschijnlijk hebben Faith en Savoy die kans allang aangegrepen om het ding zich eigen te maken. Ik trek de deur open en wandel weer naar de woonkamer, waar de onbekende geur zich bevindt. Eigenlijk schaam ik me totaal niet voor het feit dat ik het mensenkind heb laten leven. Het voelt alsof een bepaalde kant van mijn geest eindelijk voor het eerst naar boven komt en dat voelt goed. Het voelt als bevrijding. Voor het eerst heb ik Lew naar me zien glimlachen en dan niet op een spottende manier.
    Als ik de woonkamer binnen kom laat ik mijn ogen even kort over hetgezelschap glijden. Ik heb in mijn wandeling hierheen een deel van hun gesprek opgevangen.
    'Jullie mens leeft nog,' zeg ik neutraal. Dat ik daarvoor verantwoordelijk ben zeg ik er niet bij. 'Ze is in een goede gezondheid.' Nu neem ik het onbekende meisje - een vampier - in me op. Ze ziet eruit als een engel en daarom zou het me niks verbazen dat al snel vriendjes wordt met Elif en co. Maar toch is er iets verontrustends in haar uitstraling. Iets dat verraadt dat we nog lang niet precies weten welk vlees we in de kuip hebben.
    'Laat me raden. Jij komt hier zeker ook wonen.' Opnieuw zeg ik het op een neutrale, wat zakelijke toon.


    No growth of the heart is ever a waste

    Jamie.

    Hij keek over zijn schouder toen Odile zei dat Dewi nog leefde. Opgelucht zuchtte hij en keek toen naar Elif. Maar hij wou nu toch wel al te graag weg, bij de nieuweling. Want hij voelde zich totaal niet op zijn gemak, hoewel hij wist dat Elif hem wel zou beschermen.

    Ruziiiie :x

    Elif - Goede Vampier.
    Verrast keek ik naar Odile en trok een wenkbrauw op.
    ,,Hoe?'' vroeg ik, toen ze zei dat 'het mensenkind' nog leefden, ik wilde weten wat er gebeurd was ookalv reesde ik dat ze niet alles gedetailleerd zou uitleggen, of zelfs helemaal niks.

    Faith - Slechte Vampier.
    Ik keek hoe Savoy vertork en schudde mijn hoofd, die was flink pissig. Aangezien ik niks meer te doen had liep ik het tuinhuisje uit en ging terug de villa binnen. Toen ik door de gangen liep vroeg ik me af of Savoy of Odile iets van plan waren, ze gedroegen zich beiden vreemd.. Vooral odile's gedrag maakte me ongerust.

    Dewi - Mens.
    Ik was ietwat verbaasd over zijn ontploffing en liet het over me heen komen.
    ,,Best, zullen we ruilen?'' vroeg ik sarcastisch en zuchtte.
    ,,Jij hebt ook geen flauw benul van wat ik doormaak en hoe gecompliceerd mijn leven is.'' Ik wendde mijn hoofd af, ik wist dat mijn woede nergens op sloeg maar ik kon mezelf niet kalmeren. Ik kon het niet helpen, ik voelde me zo gefrustreerd van binnen, waarschijnlijk kwam het omdat ik al die tijd al opgesloten zat.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    TheStyx leeft weer!

    Ze had het druk met toneelstuk ofzo, hopelijk reageert ze morgen ofzo weer met Gawyn die terugkomt naar villa xd


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Grace.

    Een roodharige vrouw kwam de kamer binnen lopen. Ik was verbaasd toen ze Elif en haar huisdier vertelden dat hét andere mens nog leefde. Waren er meer huisdieren? Dit kon nog leuk worden. Met een glimlach liep ik naar de roodharige vrouw, 'Hallo' zei ik met een bijzonder opgewekte stem en keek haar strak aan.


    "If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

    Jamie.

    Hij keek hoe de nieuweling naar Odile liep en daarna keek hij heel even naar Elif. Zachtjes zuchtte hij en liep toen de trap op. Jamie wou zo snel mogelijk terug naar de kamer van Elif waar hij zich het veiligste voelde.

    Odile - Slechte vampier.

    Als ik de nieuweling aankijk krijg ik het gevoel alsof er zojuist een gladde verkoper is binnen gekomen. Iemand die misschien vrolijk over komt, maar die je achteraf altijd wil bedriegen. Maar het is ook heel goed mogelijk dat mijn slechte humeur de grote boosdoener is. Ik ben gewoonlijk al een achterdochtig kreng, maar in bepaalde situaties kan dat nog erger zijn. Nevertheless staat de manier waarop ze me aankijkt me totaal niet aan.
    'Hallo,' zeg ik vervolgens rustig. 'Ik ben Odile Lavossa.' Vervolgens geef ik een kort knikje. Meestal wordt mijn naam niet vergeten als ik hem eenmaal heb genoemd.
    'Ik snap het niet,' zeg ik dan tegen Elif. 'Hoe krijg je het voor elkaar om bij die jongen in de buurt te zijn zonder hem vast te willen grijpen en zijn nek te willen leegzuigen?' Ik kijk hem aan en laat het puntje van mijn tong over mijn bovenlip glijden. 'Het zal wel aan mij liggen,' vervolg ik schouderophalend en kijk hem na als hij de kamer uit loopt. Mocht ik ooit willen afkicken van de drang om die mensen te grazen te nemen, dan gaat dat heel lastig worden, voorspel ik nu al.

    [ bericht aangepast op 21 feb 2011 - 21:19 ]


    No growth of the heart is ever a waste