Had ik nooit aan mijn casemanager verteld dat ik uit huis wou..
Ik heb vorige maand in een crisisopvang gezeten. Daar werd ik met de dood bedreigd en ook een keer met een zakmes. Nou, ik wou daar dus onmiddellijk weg. Dat kon pas twee dagen later, wat sowieso veel te laat was. Nu zit ik bij mijn opa en oma ter overbrugging.. Daar word ik constant uitgemaakt voor leugenaar, omdat hun het niet met mijn nieuwe indicatie eens zijn.
Ik heb gisteren een brief gehad dat ik ben aangemeld voor GMV en dat er over drie weken contact wordt gezocht. GMV is Gezinshulp met verblijf. Dit is een fasehuis (dat is kamertraining volgens mij) of een leefgroep. Het idee is dat ik in een leefgroep moet. Daar zitten ook een aantal jongeren die mij in de crisisopvang met de dood bedreigd hebben. Geen goed plan dus, maar als ik het zeg, luistert mijn casemanager niet. Het ligt aan mij, ik heb geen sociale vaardigheden geleerd. Kamertraining mag pas als mijn psychiater heeft gezegd dat ik dat aan kan met mijn eetstoornis, maar raad eens? Ik heb nog helemaal geen psychiater, ik ben nog niet eens aangemeld!
Voor kamertraining moet je 16 zijn. Ik word 24 februari 16 en het leukste is... Je moet ook 16 zijn voor je überhaupt iets te zeggen hebt over de hulp die je krijgt!
In de komende drie weken dat er contact wordt gezocht, ben ik nét geen 16. Dus als het besluit van Yorneo (=hulpinstantie) besluit dat ik naar die leefgroep moet, dan ga ik daar sowieso heen..
Ook sta ik ingeschreven in de verkeerde stad voor GMV, namelijk in Assen. Ik moet naar Emmen, want daar zit ik op school en ik ga daar ook mijn MBO volgen. Dat wist mijn casemanager dondersgoed. Mijn vader heeft geen geld om reiskosten van Assen naar Emmen te betalen, dus als ze me in Assen plaatsen, kan ik niet meer naar school. De leerplichtambtenaar wil al met me praten omdat ik ook niet naar school mocht toen ik in de crisis zat, dus het wordt nog gezellig daar!
Maandag moet ik naar de Raad van Kinderbescherming, mijn vaders gezag beëindigen laten terwijl ik dit niet wil. Dat wil Bureau Jeugdzorg. Mijn gezinsvoogd laat nooit van zich horen en mijn casemanager ook niet meer sinds ik te vroeg uit de crisis ben weggegaan.
Een vriendin van mij is wel de volle tijd in het crisiscentrum geweest, maar zit bij een andere locatie van Bureau Jeugdzorg. Zij is maandag aangemeld voor GMV en kan woensdag al terecht op kamers. Nou, dat wil ik ook wel, maar ik weet wel zeker dat het bij mij wel weer MAANDEN gaat duren..
Ik weet echt niet wat ik moet. Ik kon naar een vriendin toe, maar die ouders hebben zich bedacht en al mijn goede vrienden wonen ver weg. Nu zegt mijn (bijna) vriend dat ik wel naar hem toe mag, maar dat is aan de andere kant van Nederland. Pfff..
Wie van jullie heeft er ook zulke kutervaringen met Bureau Jeugdzorg? En wat zouden jullie doen?
'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'
