[RPG] Geen weg meer terug [3] - Speeltopics

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 24 jan 2011 - 19:01 ]

No growth of the heart is ever a waste

even dingetje invullen dat ik berichtje wil als er berichtje gedropt is, lol xd

mijn reactie staat op de vorige pagina.

[ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 20:11 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Slechte vampier.

Voor ik het doorheb heeft Faith me alweer in haar macht. 'Aah!' schreeuw ik en laat me op de grond vallen. Dit heb ik niet zien aankomen. Precies dezelfde procedure, denk ik terwijl ik de controle over mijn lijf kwijtraak. En dan denk ik ineens aan wat er in het bos gebeurde. Ik bal mijn vuisten en probeer de herinnering weer naar voren te halen. Het lukt me niet. Te veel pijn. Dan verdwijnt Faith de gang in en ik krabbel weer overeind. Mijn lijf werkt tegen, maar het is niet zo pijnlijk als de vorige keer. Waarschijnlijk vanwege het meisje haar bloed. Ik zou beter moeten weten en me uit de voeten moeten maken, maar als er iets is waar ik een godsgruwelijke hekel aan heb dan is het wel verliezen. Ik werp een blik op Faith die de jongen roept en vervolgens kijk ik naar de bureaustoel. Ik grijp de bureaustoel vast en smijt hem met alle kracht richting Faith, die keihard onderuit gaat.
'Eat this,' zeg ik nijdig en sprint naar voren. Nog voor ze overeind weet te komen geef ik haar een harde trap tegen haar hoofd. Natuurlijk kan ik haar niet doden, maar haar pijn doen volstaat wel.

[ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 20:13 ]

No growth of the heart is ever a waste

'Geen probleem, schat,'glimlachte hij terwijl hij haar losliet. 'Dus; nog steeds zin in die piano? Om het uit je systeem te krijgen? Of wil je de anderen zoeken? Of slapen? Of eten?' Lew had nog nooit voor een ander persoon gezorgd, hij wist niet helemaal wat hij moest doen, maar hij voelde zich enorm verantwoordelijk voor het meisje. Zeker nu haar vriendin het hoekje om was. Hoewel hij nog steeds op zijn hoede was, wist hij zeker dat Odile het nu kalm aan zou doen. Misschien wat meer tijd in haar tactieken steken, maar hij verwachtte geen aanval. Zeker niet als er een andere vampier bij was. Ook voor Faith was hij niet bang. Zolang ze de helse gave van haar niet boven haalde, zou hij haar wel kunnen verslaan. het enige wat hem onrustig maakte, was een nieuwe geur. Een geur die ook nog eens omgeven was door Candy's geur, waardoor Lewis bijna zeker wist dat ook deze vampier haar bloed gedronken had. Hij wist niet aan wie die toebehoorde, maar hij was er zeker niet gerust in.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Elif - Goede Vampier.
Toen Elif had gemerkt dat ze te laat was geweest was ze stileltjes afgedropen om Gawyn en Lew te zoeken.. Ze voelde zich vreselijk en een ebroerd schudlgevoel knaagde aan haar en het verdriet zorgde ervoor dat haar ogen vochtig werden. Zelfs vampiers hadden gevoelens ja, althans, sommige.. Uiteindelijk liep ze naar Gawyns kamer en deed de deur open waar ze hem aantrof. (zo spring je weer evne amkkelijk in ;p) ,,Gawyn..?'' vroeg ze zachtjes, haar stem veraadde al dat er iets mis was.

Dewi - MensenGeval.
Ze trok haar mouw een stukje over haar hand en veegded daarmee de tranen onder haar ogen weg. ,,Piano is okay.'' zei ze, inmiddels had ze haar stem weer wat onder controle waardoor hij niet meer zo trilde als toenstraks. Hopelijk werd ze weer beetje afgeleid door pianospelen, daarna kon ze beter wat slapen want ze merkte nu pas dat ze best weer moe was. Waarschijnlijk kwam dat door alle gebeurtenissen. Een zachte zuchtte ontsnapte aan haar lippen, ze voelde zich klein en kwetsbaar, een gevoel dat ze niet graag had.

Faith - Slechte Vampier.
Voor ze het wist werd ze onderuit geramd door, wat ze later zag, een bureaustoel was. Nog voordat ze op kon staan rkeeg ze ook een venijnige trap tegen haar hoofd. ,,Damnit!'' ze wreef met ene pijnlijk gezicht over haar hoofd en stond op. Heel evne bleef ze staan en concentreerde zich op de geurne, alg auw had e die van Jamie gevonden en rende ze naar buiten. De zon scheen licht en ze besloot even schuil te houden onder een boom, toen ze plots geluiden bocven haar hoorde. Langzaam hief ze haar hoofd en keke omhoog, jahoor, daar zat ie.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jamie.

Van angst rilde hij en fluisterde sussende woordjes tegen de kat. Maar dat was eigenlijk meer voor zichzel bedoeld. Zijn vingers gleden door de vacht van pim heen en Jamie werdt zo wat kalmer.

ffkes doesen.

Odile - Slechte vampier.

Ik kijk haar na als ze naar buiten holt waar Jamie in een boom zit.
'Krijg nu wat,' zeg ik verbaasd. Een vampier in het zonlicht is als ijs op de barbecue: een ware hel. Ze gaat echt over lijken om dat mensenkind voor zichzelf te krijgen.
Ik besluit het hierbij te laten en loop terug richting mijn kamer, waar ik mijn nieuwe Mac nog steeds niet heb aangezet. Ik neem plaats achter het bureau, open de laptop en sluit de adapter aan.
'Leven,' zeg ik tevreden en begin meteen met een mega-firewall te installeren die ik nota bene zelf heb ontworpen. Dat zal ze wel leren. Hier komt die hacker niet langs. Zo waar ik een vampier ben. Ik zet een muziekje op en ik haal het schilderij weer voor het luik in de muur weg. Ik pak mijn stijltang en een doos met nieuwe verf. Behalve verliezen heb ik ook een hekel aan uitgroei en vale verf. Ik doe de handschoenen aan, ga op bed zitten - waar ik een handdoek overheen leg - en kijk in de spiegel terwijl ik met alle zorgvuldigheid de rode verf in mijn haar smeer. Zo. Nu nog een half uur wachten.

[ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 20:41 ]

No growth of the heart is ever a waste

Lewis begon opnieuw overal willekeurige deuren te openen, zoals hij de vorige keer had gedaan toen hij de piano tegen was gekomen. Hij voelde zich een halve mongool toen hij wat wel 7542000 deuren leken open en toe te doen, eindelijk de grote zwarte vleugel opmerkte die hij eerder had gezien.'There you go. All yours babe,' grijnsde hij breed terwijl hij de deur wagenwijd opende. Hij hoopte haar met - geveinsde- vrolijkheid ook een beetje op te beuren, al leek de piano dat beter te kunnen dan hem. sommige mensen vonden nou eenmaal in muziek de ideale uitlaatklep.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Yue
Terwijl ik wegliep van het raam en de mensen hoorde ik ineens muziek vanuit de verte. Ik liep er naar toe en zag open deur. Ik keek om het hoekje en zag Odile voor een spiegel zitten. Ze smeerde iets in haar haar.
"Klop Klop." zei ik en ik glimlachte even, terwijl ik probeerde te verbergen dat ik net gehuild heb.

[ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 20:46 ]

Odile - Slechte vampier.

Tot mijn verbazing merk ik dat iemand op de deur klopt. Ik grijns in mezelf. Meestal nemen ze daar niet de moeite voor en trappen ze de deur gewoon open. En het is al helemaal niet zeldzaam dat ik vervolgens bedreigd word.
'Binnen,' zeg ik en wat verbaasd zie ik dat het de nieuweling is. 'Eh.. het is nogal een..' Ik kijk de kamer door. Rotzooi was zacht uitgedrukt. Ik heb geprobeerd een robot in elkaar te zetten en de resultaten daarvan liggen nog steeds in de kamer, een vogelhuisje (ja, je moet toch wat met een oneindig leven) en een tafelblad. De bijl waarmee ik het hout vergaard heb ligt ook nog steeds in de kamer.
'Rotzooi,' vervolg ik mijn zin bij gebrek aan een beter woord. 'Neem plaats,' zeg ik en wenk naar de stoel voor mijn nieuwe laptop. Het is de eerste keer dat ik zo gastvrij ben, maar dat ze die deur niet intrapt of een mes tussen m'n ribben douwt is al heel wat.
'Let niet op m'n..' En ik gebaar naar mijn hoofd, dat onder de verf zit.

[ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 21:02 ]

No growth of the heart is ever a waste

Yue
Ik ga op de stoel bij het bureau zitten en kijk de kamer rond. Het is inderdaad een rotzooi, maar dat maakt niet uit. Je kunt altijd veel over iemands karakter leren aan de spullen in zijn of haar kamer. "Zeg Odile..." begin ik. Ik denk even na voor ik verder ga. "Wonen er meer vampiers of mensen in dit huis?"

Odile - Slechte vampiers.

Lang hoef ik er niet over na te denken. Ik weet dat ik me in de positie bevind om verhalen op te hangen over de wezens hier geïnterpreteerd op de manier die mij het beste uitkomt maar ik zal het verhaal vertellen zoals het is.
'Ja. Het is nogal een zooi hier de laatste tijd. Ik had gehoopt dat ik daar m'n slag uit kon slaan maar helaas. Er hangen hier meer vampiers rond. Je hebt Elif - goed in genezen, Gawyn - geen idee waar die uithangt, Faith - zij kan je martelen tot je naar de dood verlangt.' Ik zeg het laatste met een grijns. 'Lewis - als je een mens wil pakken, zorg ervoor dat die persoon niet in zijn buurt is. Hij is een lastpak. En jij. Dat was het wel zo'n beetje. Ik hoef me niet meer voor te stellen neem ik aan.' Ik sta op en loop naar de kraan toe en spoel mijn haar uit.
'De laatste tijd komen hier om de één of andere reden steeds meer stervelingen op dit terrein. Vraag me niet waarom, maar Elif, Gawyn en Lewis willen ervoor zorgen dat ik en Faith ze niet te pakken krijgen. De eerste drie zijn een team. En de laatste twee.. nou laat ik zeggen dat ik solo werk.'

[ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 21:16 ]

No growth of the heart is ever a waste

Yue
"Heb je hier dan helemaal geen vrienden?" Het was eruit voor ik beseft hoe lullig het klonk.

Odile - Slechte vampier.

Ik trek een mondhoek omhoog, waarna ik mijn hoofd schud.
'Ik heb een karakter waar men geen vrienden mee wil zijn, vraag maar aan de rest haha.' Voor het gemak som ik het voor haar op. Over mij hoeft niemand illusies te houden. 'Ik ben dominant, moordzuchtig, een ware sadist, iemand zonder geweten. Ik ken geen warmte of liefde en daarom kan ik het me ook niet voorstellen dat anderen dat wel kennen. De rest wil me het liefst dood zien en daarom verbaast het me ook wel dat niemand het ooit heeft geprobeerd. Ach ja..' Ik stop en tuur uit het raam, waar de zon onder gaat.
'Er was een tijd,' zeg ik nu haast fluisterend, 'dat alles anders was. Dat ík anders was. Maar das zo lang geleden.'

No growth of the heart is ever a waste

Yue
Het is even stil. Van alles wat ze had kunnen zeggen was dit waarschijnlijk het laatste dat ik had verwacht. "Maar Odile.. Zo kom je helemaal niet op mij over. Ik bedoel.. Je drinkt dan mensenbloed.. maar je bent toch een vampier? Dat hoort bij je. Je kan mensen toch ook niet met de nek aankijken omdat ze niet vegetarisch zijn? Het leek er net op alsof Elif en jij een bloedhekel aan elkaar hadden.. maar jullie kunnen toch ook gewóón met elkaar omgaan? Of is dat heel naïef?"

Odile - Slechte vampier.

'Probeer dat maar aan de rest uit te leggen,' zeg ik met een glimlach. Ik zou onmiddellijk op m'n flikker krijgen door Elif en de anderen als ze me zo zouden horen praten. Ze zouden me een manipulator noemen en gelijk hebben ze. Ik ben ervoor in staat, maar op dit moment wil ik geen misbruik maken van wie dan ook. Ik wil mijn verhaal kwijt, mijn hart luchten. En dit meisje is de enige die ernaar wil luisteren. Ze lijkt me oprecht, zelfs tegenover mij, en daar heb ik diep respect voor. Het lijkt er zelfs op dat ze me mag en dat gevoel heb ik in geen jaren gekend. 'Ze zien me als een harteloze moordenaar en voor mijn part mag dat zo blijven ook. Ik weet al lang niet meer hoe het is om met ze te praten over onderwerpen die niet met doden of bloed te maken hebben. Ach weet je, ik heb het er zelf naar gemaakt en dat zal ik ook nooit ontkennen.' Dan flitsen mijn ogen naar het deurtje in de muur. Stomme Odile, je hebt het nog steeds niet afgesloten. Ik kijk naar de foto van Mark die in het schuilkastje ligt. Er op af lopen valt te veel op, dus ik blijf zitten. Dan gaan ze me helemaal zwak vinden als ze erachter komen dat ik een foto van een sterveling in mijn kamer heb.
Bye bye dignity.

[ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 21:49 ]

No growth of the heart is ever a waste