kyk dat vind ik dus heel erg. en de laatste tijd wordt het alleen nog maar erger. in myn klas zitten alleen maar anorexia kinders die fcking dun zijn en ik voel me er vreselijk naar in omdat ik dat niet ben. ik voel me ook alleen omdat niemand fan is van TH En iedereen ze haat. ik heb maar een paar vrienden gemaakt in een klas van 29 lui. en die meisjes daar praatk eigenlyk alleen mr in de pauze mee. mijn 2 beste vrienden zie ik haast niet meer want hun zitten op andere scholen en ik mis ze verschrikkelijjk.ik word gek van al die vreselijke kinderen uit myn klas en de school maakt het er nog niet beter op. en dan ben ik nog niet eens over thuis begonnen. myn moeder vind me een dik,stom rotkind en is me liever kwyt dan rijk. myn vader zie ik alleen s'avonds en hy werkt zich kapot dus hy is doodmoe en shaggerijnig.en van myn broer moet ik het helemaal niet hebben.hy sgeld me uit voor emo en zegt dat ik mezelf maar moet gaan snyden. of hy noemt me dik en al dat soort shit. ik word hier alleen maar depressiever van maar dat laat ik niet merken. de mensen om me heen zien me altyd maar als een gelukkig kind maar ze zien dus egt niet dat ik van binnen doodga van de pyn en het verdriet.
en de enige plek waar ik eigenlyk mezelf kan zijn is het internet. hier by jullie.jullie kennen alleen maar die hypere vrolyke en altijd melige nicol. maar dat is dus echt niet wie ik in het echt ben. soms wens ik zelfs als ik s'avonds in bed lig en byna weer moet huilen van verdriet dat ik nooit geboren was want myn leven heeft totaal geen nut.
ik hoop dat jullie me begrypen over dat ik dit gewoon even kwyt moest. ik ben niet zielig of wat en ik vraag ook niet om jullie medelijden het is gewoon dat ik me zo voel oke...
We can only learn to love by loving.
