[RPG] Achter gesloten deuren. - Speeltopics

Inspringen altijd mogelijk, vraag maar naar een korte samenvatting
en ik zal, als ik kan, ook een beetje helpen jouw persoon in het verhaal
te krijgen! (;

Een langharig meisje stond voor de deur van het internaat, een nogal zure uitdrukking op haar gezicht - niet dat ze rede had om vrolijk te zijn. Haar koffers had ze al neergezet, ze drukte haar sigaret uit tegen de muur en belde aan. Intussen krioelde haar hoofd van de vragen, waarvan ze de meeste zelf wel kon beantwoorden. Waarom stuurde haar ouders haar hierheen? Wilde ze haar echt zo graag kwijt? Blijkbaar. Als de deur opengaat pakt ze haar koffers weer op en stapt naar binnen, terwijl ze haar pakje met nog één of twee sigaretten in de vuilnisbak gooit... (Made by YourDemon)


Het verhaal
Het gaat over een stel pubers van 15 t/m 18 jaar die naar een speciaal internaat moeten. Ze zijn namelijk ‘onhandelbaar’ of hebben problemen, daarom worden ze daarheen gestuurd door hun ouders/verzorgers. Ze worden begeleid door speciale begeleiders van 20 jaar en ouder. Langzamerhand leren de pubers elkaar kennen, raken ze bevriend of ontstaan er knallende ruzies? Komen ze van hun problemen af of blijven ze koppig als ze zijn? (:

Rollen
Onhandelbare teenagers
Caithlin - Savoy - Daisuke - Rachel - Raf - Sebastiaan - Polle - Ashley - Samantha - Leroy

Begeleiders
Jennifer - Oscar

Algemene informatie & regels internaat
- In het gebouw hangen overal camera’s.
- De kamers van de kinderen worden om de dag gecheckt.
- Er zijn kamers voor 2 á 4 personen.
- De kinderen slapen in het zuiden van het gebouw en de begeleiders in het noorden.
- Vanaf 10 uur ’s avonds mogen ze hun kamer niet meer uit.
- De vleugel in het Noorden is verboden terrein voor de kinderen.
- Als ze zich misdragen krijgen ze allerlei klusjes zoals afwassen.
- Niet roken, geen alcohol etc.
- Toestemming vragen als je weg wilt.

Algemene regels
- Problemen zoals drugs, spuiten slikken, zelfbeschadiging en weet ik veel wat worden hier niet besproken, netjes houden dus (:
- Geen 18+ gezeur.
- Niet vloeken/schelden.
- Niemand buitensluiten.
- Houdt het realistisch, geen uberpersonages of mensen die kunnen vliegen.
- Verhaalvorm, dus niet met sterretjes schrijven.

Kamerindeling
Caithlin - Rachel- Raf - Ashley
Savoy - Daisuke - Sebastiaan - Polle
Leroy
Samantha

Jennifer - ?
Oscar - ?

Nog klachten, vragen, ideeën, aanzoeken wat dan ook?
Stuur een berichtje En iedereen mag btw joinen,
of je jouw persoon beschrijft in lijstje of hoe dan
ook maakt niet zo heel veel uit, dus doe het hoe
jij het fijn vind

[ bericht aangepast op 27 dec 2010 - 16:31 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

MAYA IS EEN MONSTER hij heeft door het plastic heengeknaagt xd

"If you'd go back in time and fuck yourself, would that be gay or masturbation?"~ Ricky "Horror" Olson

Omg o_o STOUTE MAYA.

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3

uhuh ;o
en ben eindelijk klaar ^^

"If you'd go back in time and fuck yourself, would that be gay or masturbation?"~ Ricky "Horror" Olson

We gaan beginnen.
Als ik personages heb gemist in het begin bericht meld het me dan even.

We beginnen gewoon dat kinderen net aankomen of al aangekomen zijn, of dat
ze er misschien al wat langer zitten (:
(mijn stukjes zijn misschien ietsjes lang, maar ik verplicht jullie niet
tot dat Zolang jullie wel wat meer schrijven dan enkel 'hij glimlachte'
en dergelijke


Caithlin - Teenager.
Verveeld staarde ik uit het raampje van de taxi, met mijn hand ondersteunde ik mijn kin. Waarom moest ik in godsnaam hierheen? Dan ging ik nog liever opnieuw de straat op.. Ik zuchtte toen ik zag dat we er al bijna waren, met tegenzin stopte ik mijn MP3 weg en moest even wennen van de rust die ineens om me heen was. Plots stopte de taxi en toen ik weer een blik naar buiten wierp zag ik het afgrijselijke gebouw staan, vreselijk vond ik het, maar ik liet me niet kennen. ,,Hoeveel is het?'' vroeg ik aan de taxichauffeur, hij noemde een prijs en ik gaf hem het geld. Het geld was van het weeshuis, speciaal voor het vervoer dus helaas eindigde ik met 1 euro en 30 cent wisselgled. Ik stapte uit de taxi en sloeg de deur achter me dicht, gauw vistte ik mijn tas uit de achterbak. Toen ik alles had en de taxi klaar was om te vertrekken liet hij me alleen, daar ging hij en hier was ik. Ik stond op een grindpaadje en keek naar het gebouw, ik pakte een peuk en stak hem nonchalant op. Terwijl ik stond te kijken naar het gebouw vroeg ik me af wat ik kon doen.. Weggaan? Slechte optie, ik had nergens om heen te gaan.. Naar binnen? Dan konden ze me net zo goed meteen achter de geraniums planten. Ik zette mijn koffer op zijn zijkant en ging erop zitten, ik ging wel wachten. Misschien dat er nog wat leuke mensen waren, of een lief persoon die me wat geld kon geven voor een busritje naar.. naar wat? Tsja, dat wist ik niet, dat zag ik dan wel weer. Terwijl ik wachtte sloeg ik mijn benen over elkaar en bedacht me dat zo'n loodzware koffer toch wel eens handig was, hoe vaak ik ook klaagde dat het ding te zwaar was om te tillen.

Jennifer - Begeleider.
ik liep door de grote hal van het gebouw terwijl ik zachtjes neuriede. Dadelijk zouden de kinderen komen, ik plofte neer op een bank en wachtte nieuwsgierig. Waar bleef Oscar trouwens nou? Normaal was ik diegene die te laat kwam. Ik had er totaal geen zin in om iedereen in mijn eentje te begeleiden naar zijn kamer. Mijn benen sloeg ik over elkaar en met de vingers van mijn rechterhand begon ik op mijn been te tikken. Het was zo stil en rustig nog en straks zouden hier allemaal nukkige kinderen staan, hopelijk waren ze niet zo erg als afgelopen jaar. Naja, we zouden zien.

[ bericht aangepast op 20 dec 2010 - 18:42 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Oscar Begeleider
Helemaal weggedoken in de passagiersstoel van zijn zusjes roestige pickup reed Oscar naar het internaat. Hij had weer eens ruzie gehad met de huisbaas en was al in niet zo'n best humeur, toen hij tot de ontdekking kwam dat vandaag de nieuwe kinderen zouden komen. Hij zuchtte theatraal en negeerde zijn zusje toen die hem vroeg wat er aan de hand was. Toen ze stopte, stapte Oscar uit, keek of niemand hem gezien had en mompelde iets wat leek op 'bedankt'. Hij rommelde wat met de internaatsleutels en deed de deur open.


RafOntspoorde tiener
Ze draaide zich nog een keer om. Zin om naar beneden te gaan had ze niet, en ze had al helemaal geen zin om al die nieuwe figuren te ontmoeten. Ze waren toch altijd hetzelfde: Irritant, chagrijnig en vastbesloten dat ze binnen een maand weg zouden zijn. Raf kon het weten, want zelf was ze ook zo. Nu wist ze wel beter. Ze had geen corvee vandaag en ze grijnsde naar de wekker, die niet af hoefde te gaan.

Teachers call it cheating, we call it teamwork.

Daisuke

ik zit achterin de auto van mn pleeggezin.
ik weet nog niet eens waarom ik hier eigelijk heen moet, en waarom ik uberhaupt gebracht wordt door deze ellendige mensen die zig mijn pleegouders durven te noemen.
ik heb maar niks gevraagd, dit is tenminste beter dan in zo'n stomme volle naar wiet stinkende bus.
als we er eenmaal zijn, kijk ik eve naar het gebouw, zucht onhoorbaar en stap dan uit.
ik heb hier totaal geen zin in, maar ik heb ook geen zin om iets te zeggen, dus hou ik me maar stil.
ik stap dan uit en pak mijn spullen.

"If you'd go back in time and fuck yourself, would that be gay or masturbation?"~ Ricky "Horror" Olson

Savoy Onhandelbaar jochie
Savoy werd door vage gastjes van het tehuis waar zijn broertje in zat naar de inrichting gereden, hij zat op de achterbank, de deuren hadden een kinderslot erop, en hij kon dus niet, als ze voor de zoveelste keer gingen tanken, vluchten, wat hij wel van plan was zodra hij de kans had. Hij moest weg, hij hoorde helemaal niet in een inrichting. Hij was áchttien. Wat dachten die mensen? Dat hij een puberaal jochie van 15 was? Hij kon best voor zichzelf zorgen. Dat had hij al die jaren al gedaan. Hij had zelfs voor Kenji gezorgd, met het lage inkomen dat hij al had. Dat was hem nu allemaal afgenomen, zijn geld, zijn baan, de enige familie die hij nog had. De enige persoon die nog wat los kon maken bij hem. Hij staarde kwaad uit het raam, naar huizen die voorbij zoefden. Gods, als die mensen achter het stuur niet uitkeken, zouden ze nog een boete krijgen ook. Ze reden way harder dan toegestaan was binnen de bebouwde kom. Wacht, bebouwde kom? Waren ze er dan al? En wel ja, al snel stopten ze voor een guur uitziend gebouw. Zijn deur werd opengedaan en Savoy werd aan zijn pols de auto uitgetrokken. Zijn tas met weinig spullen erin - de helft was al in beslag genomen, aangezien ze het 'verdacht' vonden - werd in zijn armen gedrukt, hij kreeg een klein duwtje richting de deur, waar hij vlug een meisje opmerkte die er net zo vrolijk uitzag als hijzelf. Met tegenzin slenterde hij naar de deur en ging tegenover het meisje op zijn hurken zitten, niet van plan om conversatie te maken.

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3

Rachel

Ik sta voor de deuren van het internaat en ik heb er nu al een hekel aan. Het ziet er saai uit, alsof er nooit iets gebeurd. Dit soort dingen zijn niets voor mij en dat ga ik laten merken ook. Ik hoor hier niet en ik wil hier niet zijn. Ik ga alles doen om hier uit te komen.
Met een diepe zucht duw ik de deur open..

Ik ben gemeen xoxo

Caithlin - Teenager.
Mijn ogo viel op een jongen die net uitstapte (Daisuke), zeker ook een slachtoffer. Ik zuchtte, nog steeds besloten om te blijven zitten, het was toch schitterend weer. Dat pastte niet echt bij mijn humeur maar het viel me nu mee, als het regende was ik vast naar binnen gegaan. Ineens zat er een jongen tegenover me, ik keek hem aan en trok even een wenkbrauw op. Wat moest hij van me? Zoveel ruimte en dan kwam hij hier tegenover me zitten. Ik keek van hem weg en hoopte dat ie weg zou gaan, zin in een vrolijk gesprek had ik niet.

Jennifer - Begeleider.
Toen de deur openging stond ik op en keek nieuwsgierig, mijn oog viel op de jongen die binnenstapte. Een bekend gezicht. ,,Os!'' zei ik vrolijk grijnzend en vervoglde toen, ,,Waarom ben je laat joh?'' ik bekeek 'm even en mijn hand ging toen naar een pluk van mijn haar. Stomme tik, ik begon te frunniken aan mijn haar, ookal wist ik dat ik het af moest leren. Het lukte me gewoon niet om er vanaf te blijven. Opeens valt mijn oog op een meisje dat na Oscar binnenkwam (Rachel). ,,He.'' zei ik tegen haar en glimlachtte.

[ bericht aangepast op 20 dec 2010 - 18:58 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Daisuke

ik zie dan Savoy.
godzijdank, nu weet ik tenminste zeker dat ik hier niet de enige nieuwe jonge ben..
ik blijf wat bij de andere uit de buurt.

"If you'd go back in time and fuck yourself, would that be gay or masturbation?"~ Ricky "Horror" Olson

Oscar Begeleider
"Je zit weer aan je haar, Jen." Zei hij en hij dropte zijn antieke kiplingrugzak in een hoekje. Waarom had hij dat ding eigenlijk bij zich? Er zat niet eens iets in.
"Gezeur met de huisbaas. En ik heb nou eenmaal geen auto." Voegde hij er onduidelijk mompelend aan toe.


RafOntspoorde tiener
Ze draaide zich nog een keer om. Zin om naar beneden te gaan had ze niet, en ze had al helemaal geen zin om al die nieuwe figuren te ontmoeten. Ze waren toch altijd hetzelfde: Irritant, chagrijnig en vastbesloten dat ze binnen een maand weg zouden zijn. Raf kon het weten, want zelf was ze ook zo. Nu wist ze wel beter. Ze had geen corvee vandaag en ze grijnsde naar de wekker, die niet af hoefde te gaan.

Teachers call it cheating, we call it teamwork.

Savoy Onhandelbaar jochie
Hij keek haar gewoon nogal chagrijnig aan en begon in zijn tasje te rommelen. Waarom heb ik dit ding eigenlijk? Ik lijk wel een homo >< Hij kreeg de neiging om het door het raam van de inrichting te gooien, maar hield zich in. Hád de inrichting eigenlijk wel ramen. Zou hem niets verbazen als die dat niet had. Lekker opgesloten, ze zouden waarschijnlijk ook amper te eten krijgen.. of heel vies eten. Hij gokte op het laatste. Ach, hij had erger gehad, waar maakte hij zich druk om? Als hij maar niet met iemand hoefde te praten, want ookal dachten de meesten zoals hem, hij had er geen behoefte aan. Hij wilde alleen Kenji, verder niemand. Ja, en misschien zijn andere broertjes. Maar die waren er niet meer, dus dat leek hem aardig onmogelijk. Het bleef dus bij Kenji. Tijdens zijn gedachtegang had hij niet door dat Daisuke naar hem keek, aangezien zijn blik nog steeds gericht was op het meisje voor zijn neus. Ze leek niet erg blij met het gezelschap. Goed. Meer mensen om te irriteren. Natuurlijk deed hij nooit iets goed. Nooit. Anders zou hij niet naar dit pokkeinternaat gestuurd zijn.

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3

Daisuke

ik kijk dan weer weg, en kijk twijfelend naar het gebouw, ik ga daar dus absoluut niet alleen naar binne, voor geen miljoen.

"If you'd go back in time and fuck yourself, would that be gay or masturbation?"~ Ricky "Horror" Olson

Caithlin - Teenager.
Het viel me op dat de jongen naar me keek en ik wendde me weer tot hem. ,,Is 't interessant?'' merkte ik droogjes, ietwat arrogant op. Toen ik naar hem keek bekeek ik 'm gauw even, een seconde mischien. Hij leek gespierd, maar dat kon ook verbeelding zijn. Wat dan ook, het boeide niet veel, hij zag er niet uit als een gezelschapsmens. Ik moment misschien ook niet, maar dat veranderde waarschijnlijk nog wel.

Jennifer - Begeleider.
Toen hij die opmerking maakte over dat ik aan mijn haar zat liet ik het meteen los. ,,Nou.'' mompelde ik en bloostte licht, over een paar seconden zat ik er vast weer aan. Ik grinnikte vervolgens toen ik hem hoorde mompelen dat ie ook geen auto had. Opeens viel mijn oog op een meisje dat na Oscar binnenkwam (Rachel). ,,He.'' zei ik tegen haar en glimlachtte zo vriendelijk, het was niet de bedoeling nu al de kinderen weg te jagen. De meeste hadden vaak al geen zin en ik had geen zin om dingen erger te maken, waar bleef trouwens de rest? Buiten ofzo?

[ bericht aangepast op 20 dec 2010 - 19:12 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Oscar Begeleider
Hij keek even om naar het meisje dat binnenkwam. Ze keek even zuur als Oscar zelf. Hij had door dat hij niet al te vrolijk keek en zette een grote plastic glimlach op.
"Hallo." Zei hij tegen het meisje en keek achter haar of er nog meer mensen aankwamen. Oscar keek vragend naar Jennifer. "Waar is de rest?"

RafOntspoorde tiener
Ze draaide zich nog een keer om. Zin om naar beneden te gaan had ze niet, en ze had al helemaal geen zin om al die nieuwe figuren te ontmoeten. Ze waren toch altijd hetzelfde: Irritant, chagrijnig en vastbesloten dat ze binnen een maand weg zouden zijn. Raf kon het weten, want zelf was ze ook zo. Nu wist ze wel beter. Ze had geen corvee vandaag en ze grijnsde naar de wekker, die niet af hoefde te gaan.

Teachers call it cheating, we call it teamwork.