Nog geen half jaar geleden op de basischool, had ik altijd héél veel getekendd. Daar stond ik in e klas ook een beetje bekend om. Ik deed er zo mijn best voor! Er was wel één ander meisje dat dat ook goed kon, maar daar kon ik het heel goed mee vinden!
We hadden 2 totaal verschillende tekenstijlen, en die leerde we elkaar!
Nu zit ik in de brugklas. Op musis beeldend. Dat is voor kinderen die goed konden tekenen en dingen kunnen knutselen enz. Maar nu is het, al werk ik weken aan één tekening! uiteindelijk ben ik er héél trots op! Want het kostte echt veel werk. Is het zo van; 'Dat kan ik ook hoor'
Begrijp me niet verkeerd ze zijn erg aardig! Maar het voelt alsof het concurente zijn! Wat ik eerst kon! Waar ik speciaal om was, is me nu gewoon af genomen lijkt wel!
Ik was altijd al kritisch op mijn tekeningen. Altijd vodn ik ze beter kunnen! Maar nu eidere keer als ik wat probeer, en het gaat niet meteen perfect zit ik helenmaal in de put! Dan voel ik me helenmaal kut! Alsof ik niks kan!
Hier op quizlet, ja hier zitten veel tekentalenten, Kikkeli, Amistad, Shithead, Corpse ga zo maar door. Maar dit is neit één en al volledige perfecte tekenaars! Mijn klas wel! En dat kan ik niet hebben!
Ik vind het heel dom van mezelf, alsof ik het hun niet gun! Maar hoe erg ik ook mijn best doe! Ik heb gewoon een leeg gevoel! Ieder foutje in een tekening van mij doet de bom barsten!~
Ik heb jaren lang uren zitten tekenen! Om gewoon goed te kunnen tekenen! En nu? Nu is al dat werk! het lijkt wel weg! Natuurlijk wist ik dat er zat mensen zijn die beter kunnen tekenen dan ik, ja maar ik zit nu in een groep met mensen die precies het zelfde kunnen als ik!
Het geen wat mij vroeger speciaal maakte, maakt mij nu deel van een groep!
Sorry voor ditgezeik, eigenlijk om niks. Maar het zit me écht dwars! Weet iemand wat ik hier mee moet?
