Hey meiden... Ik moet even mijn hart uitstorten. Je hoeft het niet te lezen, maar dat ben ik het kwijt. Nou hier komt het:
HELP! Mijn ouders hebben erge ruzie. Mijn vader was net weg en mijn moeder ging hem zoeken. Ze kon hem niet vinden. Ze kwam terug bij ons thuis waar mijn broertje en ik tv zaten te kijken. Ze vroeg of we erg honger hadden ,ik zei nee. Ik heb uiteindelijk maar een danoontje gegeten. Toen kwam mijn vader thuis. Mijn ouders zeiden wat tegen elkaar wat ik niet wil zeggen. Toen ging mijn moeder weg en mijn broertje vroeg waar ze heen ging. "Weg..." Zei ze. Mijn vader zei dat we er maar aan moeten gaan wennen. Maar waaraan? Mijn moeder is nu weg. Ik ben erg close met haar. Ik ben verdrietig, maar huil niet. Ik heb niet het gevoel dat ik verdrietig ben, maar mijn hart doet pijn. Ik voel me klote, maar heb het gevoel dat het allemaal toch weer goed komt. Dat komt het meestal altijd. Ik heb het gevoel dat er iets ergs gaat gebeuren, maar toch het me niks kan schelen. Ik voel een hoop dingen tegelijk, maar ook weer niets. Ik weet dat ik ingewikkeld ben, maar zo voel ik me. Of niet? Voel ik me nu anders? Zo. Ik heb nu mijn hart gestord op dit verhaal en het voelt nog niet beter.
Wat kan ik doen???? Rette mich...
Fishy Does Rawrrr... Tiger Does Blub <3