Dat was gister, echt dít mag nooit weer gebeuren.
Mij moeder bracht mij terug naar mijn vader. Mijn vader deed open en ik zag meteen aan hoe hij reageerde dat hij 'het' weer had.
Onder 'het' versta ik de gevolgen van zijn Burn Out. Hij maakt zich om veel dingen druk en gaat dit allemaal opstapelen, ineens is daar dan de druppel die de emmer doet overlopen en krijgt hij 'kortsluiting' dit zorgt ervoor dat hij net gaat reageren alsof hij zwaar dronken is, terwijl hij helemaal nuchter was.
Uit angst heb ik mijn oma gebeld en die heeft mijn oom gebeld, die met mijn tante en een nicht van mij allemaal kwamen. Ze probeerden hem te laten gaan slapen, maar niks hielp.
We hadden gezamenlijk besloten dat ik de nacht bij mijn oma moest gaan doorbrengen. Ik en mijn oma zijn naar haar huis gelopen.
Ik wilde vandaag mijn vader bellen maar hij leek wel K.O. Ik ben naar het zkh geweest voor mijn oog, ben gebracht door mijn oom. Nu ben ik weer thuis en mijn vader is gelukkig weer normaal.
Danku voor het luisteren. 
*insert philosophical cringe expression here*
