• Want dat steekt irritant in me, en het moet eruit. Misschien gaan jullie me nu aanstellerig vinden, en dat ik aandacht nodig heb, maar ik vertrouw jullie, aan jullie kan ik het vertellen.
    Ik heb een obsessie/probleem met eten. Allebei ja, heel erg ingewikkeld. En dat begon ongeveer anderhalf jaar geleden. Nog helemaal niet zo lang, daarom noem ik het geen stoornis. Ik was iets te zwaar, en dat moest heel duidelijk verteld worden door iedereen in mijn omgeving. Vooral thuis, en op school ook. Ik heb helemaal niet veel mensen in de klas, de enige meisjes waren dan ook mijn beste vriendinnen. En als ze je dan dik noemen, komt het hard aan, vooral omdat je het niet verwacht.
    Daarbij had ik nogal een ... raar vriendje. Al heel lang. Ik had geen leven meer, ik was deel van zijn leven, bijna als een object. Ik mocht niets zonder hem. Dus ik moest iets gaan controleren, mijn gewicht dus. Ik ben in een half jaar tijd 10 kilo afgevallen, zelfs toen het uitging ging ik verder. Daarna viel ik nog eens 5 kilo af. Ik was obsessief bezig met calorien tellen, pillen en bewegen. Ik ben van 65 kilo naar 50 gegaan, ik paste bijna al mijn kleren niet meer. Mijn moeder droomde zelfs dat ik eraan doodging. Ze weet hier trouwens niets vanaf.
    Mja, ik at echt bijna niets, en daarna ineens wel. Ik kreeg/krijg nogsteeds vreetbuien. ik blijf maar eten, ik koop heel veel eten, ben altijd op zoek naar eten, zelfs als we net gegeten hebben. Ik ben gestopt met sporten bij mijn vereniging door problemen daar, en nu doe ik gewoon niets meer. Mijn spieren zijn verslapt en er is vet bijgekomen. Al 5 kilo in die korte tijd. Ik wil dat niet verder laten komen, maar het is moeilijk om van eten af te blijven. Toch begin ik weer met bewegen nu, en ik ga weer opletten met wat ik eet, en de hoeveelheden. Maar ik ben bang dat ik terugval in mijn oude patroon. Natuurlijk is er wel iemand in mijn omgeving die hier van weet, maar die is er niet altijd, die kan mij niet helpen door de weeks. Het gaat echt fout. Mijn vader zei laatst ook al: Wil je weer worden zoals je was?
    Respect als je dit gelezen hebt. En een koekje.

    [ bericht aangepast op 18 mei 2010 - 22:25 ]


    Your make-up is terrible

    Ik heb het dan niet echt in dezelfde vorm gehad, en al helemaal niet zo erg (ik ging van 70 naar 60), maar ik weet absoluut hoe het is. Ik ben ook altijd op zoek naar eten. Ik kan er mijn verveling, verdriet, boosheid en alles in kwijt.

    In ieder geval Nikki, ik woon bij je om de hoek. Als er iets is; sms, en kom langs. Echt waar, ik snap je en ik wil écht naar je luisteren. Ik zal je nergens toe dwingen, ik zal je alleen helpen.
    It's gonna be OK *knuf*


    Life is hard and then we die

    Misschien moet je proberen om regelmaat in je eetpatroon te brengen? Ik heb ook een probleem daarmee. Mijn ouders vinden dat ik te mager wordt en als ik zo door doe, ook kans loop op stoornis enzo. Ik probeer nu om sochtends iets te eten, soms veel soms weinig. Dan neem ik iets mee voor 's middags, een appel en een yoghurt of sandwiches ofzo. En dan savonds eet ik een warme maaltijd thuis. Da's al redelijk moeilijk, maar als ik het niet doe, dan val ik flauw. Heb ik nu al last van. Dus misschien moet je ook proberen om gewoon een beetje op dezelfde uren enzo te eten, en een gemiddelde te vinden van hoeveel je eet? Succes! (flower)


    Life begins at the end of your comfort zone

    Fruit kan ook superlekker zijn. Als je eten wilt koop dan gewoon bij de suepermarkt lekkere aardbeien, peren, appels, bananen en druiven en ga thuis lekkere hapjes maken.


    it's so empty living behind these castle walls

    Misschienn moet je naaar en dietist? die kan je een gezond dieet voorschrijven.,.


    Alis volat propriis

    @ Annick.
    Dankje lieverd, je bent echt geweldig! Ik moet echt leren om wat vaker steun te zoeken =3

    @ KatrnaSOUNDS
    Mijn eetpatroon is normaal, altijd geweest, altijd voor gezorgd. Ik eet bijna altijd iets 's ochtends, behalve als ik echt geen tijd heb, tussenmiddag eet ik altijd, en 's avonds. Dat zijn mijn problemen niet. Maar ookal heb ik geen honger, zelfs zit ik bomvol, ik ga toch eten.
    Jij veel succes trouwens, ik hoop dat het lukt om regelmaat te krijgen.


    Your make-up is terrible

    Assassin schreef:
    @ Annick.
    Dankje lieverd, je bent echt geweldig! Ik moet echt leren om wat vaker steun te zoeken =3

    @ KatrnaSOUNDS
    Mijn eetpatroon is normaal, altijd geweest, altijd voor gezorgd. Ik eet bijna altijd iets 's ochtends, behalve als ik echt geen tijd heb, tussenmiddag eet ik altijd, en 's avonds. Dat zijn mijn problemen niet. Maar ookal heb ik geen honger, zelfs zit ik bomvol, ik ga toch eten.
    Jij veel succes trouwens, ik hoop dat het lukt om regelmaat te krijgen.

    Hm, da's dan weer wat anders.. Misschien moet je wat leuks doen, iets wat je graag doet, iets wat je afleid van het eten? En wanneer je dan gedaan hebt, en écht honger hebt, gewoon gaat eten? ;d & Dankjewel <3


    Life begins at the end of your comfort zone

    katrnaSOUNDS schreef:
    (...)
    Hm, da's dan weer wat anders.. Misschien moet je wat leuks doen, iets wat je graag doet, iets wat je afleid van het eten? En wanneer je dan gedaan hebt, en écht honger hebt, gewoon gaat eten? ;d & Dankjewel <3
    Ja, Nikki, dat gaan we doen. Als we honger krijgen, gaan we elkaar smsen, en dan gaan we m'n hond uitlaten ofzo =']


    Life is hard and then we die

    katrnaSOUNDS schreef:
    (...)
    Hm, da's dan weer wat anders.. Misschien moet je wat leuks doen, iets wat je graag doet, iets wat je afleid van het eten? En wanneer je dan gedaan hebt, en écht honger hebt, gewoon gaat eten? ;d & Dankjewel <3


    Ghehe, ik zoek altijd eten, zelfs al doe ik iets anders. Als ik achter mijn laptop zit denk ik alleen maar aan eten. Als ik tv kijk ook, als ik in de klas zit, een spelletje speel, praat met iemand. Het is echt ernstig :x Ik vraag altijd of mijn moeder sinasappels haalt, dan ben ik even zoet met het pellen en kan ik niets anders doen. Maar dat doet ze niet zo vaak.


    Your make-up is terrible

    PUKKELxDING schreef:
    (...)Ja, Nikki, dat gaan we doen. Als we honger krijgen, gaan we elkaar smsen, en dan gaan we m'n hond uitlaten ofzo =']



    Ja! Sms me als je je hond gaat uitlaten, dan ga ik mee =3


    Your make-up is terrible

    Assassin schreef:
    (...)


    Ja! Sms me als je je hond gaat uitlaten, dan ga ik mee =3
    Daar houd ik je aan!


    Life is hard and then we die

    PUKKELxDING schreef:
    (...)Daar houd ik je aan!


    Okaaaaaaaaaaaaaaaaaaaay


    Your make-up is terrible

    Assassin schreef:
    (...)

    Ghehe, ik zoek altijd eten, zelfs al doe ik iets anders. Als ik achter mijn laptop zit denk ik alleen maar aan eten. Als ik tv kijk ook, als ik in de klas zit, een spelletje speel, praat met iemand. Het is echt ernstig :x Ik vraag altijd of mijn moeder sinasappels haalt, dan ben ik even zoet met het pellen en kan ik niets anders doen. Maar dat doet ze niet zo vaak.

    Hmm, moest ik weten wat je eraan kon doen had ik het je gezegd ;x


    Life begins at the end of your comfort zone

    Een tijd geleden zeiden mijn ouders dat ik "Mollig" aan het worden was. En mijn vriend zei het ook, al zei hij dan dat het een beetje voor de grap was.
    Het was dan niet zo erg. Ik woog 63 kilo, een gewicht die past bij mijn lengte. Niks ernstigs dus.
    Ik heb een schildklier-afwijking, en dat zorgt ervoor dat je stoelgang minder snel op gang komt. Je kunt schildklierhormonen slikken, en dat deed ik ook altijd, maar ik vond't op een gegeven moment niet zo belangrijk meer.
    Ontbijten boeide me ook niks, want ik had 's ochtends nooit trek.
    Ik ging me slechter voelen omdat mensen dat zeiden, voelde me dikker en zat slecht in mijn vel.
    Daarna kreeg ik op school een examen over een betoog schrijven, en dat deed ik over eetstoornissen. Wat jij hebt, is ook een eetstoornis, ook al is het nog niet zo lang aan de gang. Het is makkelijker vanaf te komen als je het nog niet lang hebt.
    Nu besef ik dat het wel belangrijk is om goed te ontbijten, en gewoon minder snoepen. Die pilletjes slik ik ook weer, en ik ben zo in een maand tijd, van 63 naar 56 kilo gegaan. Het scheelde al heel erg, vooral met die pilletjes.
    Ik snoepte veel te veel, en dan voelde ik me echt lekker als ik dat aan het doen was. Maar daarna voelde ik me opgeblazen en wilde ik alles eruit gooien.
    Ik weet veel van eetstoornissen, en toen ben ik er over gaan nadenken wat ik aan het doen was. Ik dacht dat dit mij nooit zou overkomen.
    Terwijl ik geen eens te dik was, ofzo. Iedereen zei juist altijd voor de grap dat ik zo dun was en zo'n goed figuur had. Alleen was ik toen iets aangekomen doordat ik die schildklierpillen niet slikte.

    Ik vind het goed van je dat je dit hier durft te zeggen.
    Denk maar gewoon aan deze zin:

    Im fat, but you're ugly. I can diet.

    Maar, als je 65 kilo weegt.. dat is een normaal gewicht, ik weet niet hoelang je bent?
    Je moet sowieso ook wegen in de ochtend als je nog niks heb gegeten. De dagen voordat je ongestelt wordt, hou je ook meer vocht vast, en dan ben je ook zwaarder.
    En zeker niet iedere dag wegen, want dan word je helemaal gek als je ziet dat je nog niet ben afgevallen.

    Het kan veel erger worden. Het is nu nog niet zo lang bezig, dat slechte eetgewoonte, maar denk goed na en probeer het normale eetritme weer te krijgen! Dan komt het allemaal goed. En 65 kilo is niet te dik.

    Oef, sorry voor m'n lange bericht. :x

    @Kissable: Die quote van jou 'I'm fat, but you're ugly. I can diet.' Is geniaal. Ikzelf leef van mijn signature, hihi.


    Life is hard and then we die