Ik vroeg me iets af. Ik ben vanavond een nieuw verhaal begonnen -word maar een korte- maar mijn vraag aan jullie is, wat vind je fijner. In tegenwoordige tijd schrijven. Of in verleden tijd?
Zenuwachtig tikte hij met zijn laars tegen de boks aan. Wat mij weer zenuwachtig maakte. Ik zuchtte een keer waardoor hij op keek. “Ik ook..” Zei hij. Praten was voor ons helemaal niet meer nodig. We lazen elkaars ogen en zielen, daarvoor hoefden we onze mond niet te openen wilde we met elkaar communiceren. “Hou is op.” Zei ik, terwijl ik een serieus gezicht trok. Ik wilde reactie bij hem uitlokken. Hij keek me even met een vieze grijns aan en tikte nog harder met zijn, beide laarzen inmiddels, tegen de boks waarop hij zat. Het is was al een wonder dat we praatten. Normaal zeiden we zelfs al niets, maar vanavond was nog specialer. Vanavond gingen we alles op alles zetten om het geweldig te maken voor de fans. Ze verdienden het en ze smeekten er al zo lang om. Ze wilde Bill zien stagediven.
Wie du mir, so ich dir.
youleftme
