Ik word blij van.. - Stamcafé

Mijn vader die belt.

Zoals sommigen wel weten, is mijn vader opgenomen vanwege een beschadiging van zijn kleine hersenen. Dat is in de herfstvakantie 2009 gebeurt, en hij zit nog steeds in zo'n soort inrichting (hij is niet gek ofzo..). Eind deze maand krijgen we te horen of hij naar huis toe kan, of ergens onder begeleiding mag gaan wonen dan mag ik er waarschijnlijk ook bij :'D.
Nu woon ik bij mijn opa en oma. Dat vind ik niet leuk, want ik mag echt niets.
Vanavond ben ik alleen thuis en de telefoon ging net. Mijn vader belde. Ik helemaal blij omdat hij vroeg hoe het op school was gegaan vandaag enzo. Ik mis hem gewoon heel erg.
Met wat geluk zie ik hem twee keer per week, maar door die rotsneeuw nu maar een keer.

Is dat raar?

'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'

Lieve, lieve Geesz,

Als dat al raar is, wat ben ik dan? Ik vind het écht leuk dat je weer bij hem kan wonen en dat hij je belt. Wel klote dat je vanwege de sneeuw hem weinig ziet, maar iets is beter dan niets.

x

Je bent zowel de weg als degene die hem bewandelt.

Rosebeat schreef:
Natuurlijk is dat niet raar! Waarom zou het raar moeten zijn? =o

You can run but not hide

Ik hoop dat hij naar huis mag voor je!

"Don't look back, you're not going that way."

Ach dat is zo leeuk voor jou!
Sterkte! <3

Heaven is where love is. Love is where your heart lies. <3