Gisteravond was ‘Der untergang’ op een van de Nederlandse zenders. Geen idee wie hem gezien heeft? Maar hij gaat dus over Adolf Hitler en de werknemers om hem heen en de oorlog etc.. Aan het begin van de film verteld een vrouw haar belevingen over hoe zij het ervaringen het de secretaresse van Hitler te zijn.
Als de film is afgelopen verteld ze hoe alles eigenlijk langs haar heen gegaan is, omdat zij als insiders heel goed afgeschermd werden en amper wat van de oorlog meekregen terwijl zij eigenlijk letterlijk in de kern zaten. Dan zie je aan het einde ook dat ze in 2002 overleden is.
Maar door dat ik het gezicht van de vrouw zag, durfde ik te zweren dat ik haar ergens van herkende. Dus ik ging nadenken en toen besefte ik me dat zij, toen ik 11/12 was ofzo, op de middelbare school twee uur lang voor ons lokaal heeft lopen vertellen over hoe zij de oorlog ervaren had en het werken voor de ‘führer’ en zo. En ik weet nog wel dat ik toen heel erg veel respect had voor die vrouw, voor zover ik me toen kon inleven op zo’n jonge leeftijd. Maar toen ik haar gister op televisie zag, besefte ik me eigenlijk pas hoe ontzettend knap het was dat ze zo lang nog geleefd heeft, dat ze niet is terrechtgesteld in het gerechtshof, geen zelfmoord heeft gepleegd -want dat deden ook veel overlevenden-, zelf ook zonder schuldgevoel gewoon om het feit dat ze 22 was, totaal onbewust van wat er om haar heen gebeurde en totaal afgeschermd.
Het prachtigste van de hele film vind ik nog als de oorlog voorbij is, de russen de richting van het hoofdkantoor oplopen en zij gewoon door de meute russen heenloopt, en niemand haar tegenhoud. Dat ze er gewoon mee weg komt, zonder neergeschoten te worden, omdat ze toen nog maar een jong meisje was. Dat vond ik zo indrukwekkend. En het idee dat iemand dat dan nog allemaal na gaat vertellen. In de hoop dat anderen wat leren van haar ervaringen, haar fouten en de fouten die om haar heen gemaakt zijn. Dat vind ik eigenlijk best wel dikke vette respect.
Wie heeft die film ook gezien? En wat vond je ervan? Buiten slecht of goed. Ben benieuwd waarom..
Als de film is afgelopen verteld ze hoe alles eigenlijk langs haar heen gegaan is, omdat zij als insiders heel goed afgeschermd werden en amper wat van de oorlog meekregen terwijl zij eigenlijk letterlijk in de kern zaten. Dan zie je aan het einde ook dat ze in 2002 overleden is.
Maar door dat ik het gezicht van de vrouw zag, durfde ik te zweren dat ik haar ergens van herkende. Dus ik ging nadenken en toen besefte ik me dat zij, toen ik 11/12 was ofzo, op de middelbare school twee uur lang voor ons lokaal heeft lopen vertellen over hoe zij de oorlog ervaren had en het werken voor de ‘führer’ en zo. En ik weet nog wel dat ik toen heel erg veel respect had voor die vrouw, voor zover ik me toen kon inleven op zo’n jonge leeftijd. Maar toen ik haar gister op televisie zag, besefte ik me eigenlijk pas hoe ontzettend knap het was dat ze zo lang nog geleefd heeft, dat ze niet is terrechtgesteld in het gerechtshof, geen zelfmoord heeft gepleegd -want dat deden ook veel overlevenden-, zelf ook zonder schuldgevoel gewoon om het feit dat ze 22 was, totaal onbewust van wat er om haar heen gebeurde en totaal afgeschermd.
Het prachtigste van de hele film vind ik nog als de oorlog voorbij is, de russen de richting van het hoofdkantoor oplopen en zij gewoon door de meute russen heenloopt, en niemand haar tegenhoud. Dat ze er gewoon mee weg komt, zonder neergeschoten te worden, omdat ze toen nog maar een jong meisje was. Dat vond ik zo indrukwekkend. En het idee dat iemand dat dan nog allemaal na gaat vertellen. In de hoop dat anderen wat leren van haar ervaringen, haar fouten en de fouten die om haar heen gemaakt zijn. Dat vind ik eigenlijk best wel dikke vette respect.
Wie heeft die film ook gezien? En wat vond je ervan? Buiten slecht of goed. Ben benieuwd waarom..
[ bericht aangepast op 11 dec 2009 - 21:23 ]
Wie du mir, so ich dir.
