Nu ga ik eventjes komen vertellen over een zielighuppeltrut geval bij mij op school. Het is dus zo een meisje, dat denkt dat ze alles is. En het ook echt laat merken. Als ze de school binnenkomt wacht ze eerst om rond te kijken of iedereen haar aankijkt - voor de aandacht- en stapt dan pas verder. -I know, dat is zielig-
Naja, vandaag ik kwam aan op school. Kwam zei voorbij. Stopt ze voor mijn neus; "Waarom kijk je naar mij?" -ik was dus gewoon een bericht aan het sturen, dus ik keek haar niet aan- en ik dacht toen echt in mijn eigen; "Omg, hoe zielig kun je zijn." Dus ben eigenlijk gewoon beginnen lachen in haar gezicht waardoor ze haar gekwetst voelde.
[ bericht aangepast op 10 dec 2009 - 15:31 ]