Serieus.
Gisteren was ik bij mijn opa omdat mijn moeder moest werken en mijn zusje en ik geen oppas hadden. Oké, ik mag alleen thuisblijven maar ik vind dat saai. :]
Iig, gisteren ging ik met m'n opa, zusje en m'n moeder naar een winkel met hockey- en andere sportspullen. Ik zag een hockeystick die ik dan niet echt geweldig vond, maar hij kon ermee door.
Maar ik zou een Adidas hockeystick krijgen, die hadden ze daar niet. Zaten we in de auto, op de terugweg, ik had alleen hockeyschoenen en een trainingsbroek gekocht, zeggen mijn opa en mijn moeder om de havenklap: 'Ik snap jou niet hoor.. Waarom neem je niet gewoon die stick?' Ik zei 'Omdat ik 'm niet mooi vindt.' Ik was chagrijnig geworden en toen bleven ze hetzelfde zeggen. Waardoor ik zo boos werd dat ik [/toen we bij mijn opa en oma voor de deur stonden - onze auto stond daar nog -] schreeuwde 'NOU DAN NEEM IK GODVERDOMME EEN STICK DIE IK OERLELIJK VIND, NOU GOED?' en ik gooide de deur dicht. Mijn opa werd heel erg boos, en mijn moeder ook.
Thuis was ik echt gewoon bang voor haar. Ze gooide met mijn schoenen en maakte me uit voor 'kutkoter' en ze schaamde zich voor me. Ze was echt heel kwaad. Ik kan er niet tegen als iemand schreeuwt dus ik huilde, maar zij vond dat niet toepasselijk. Ze vond dat ze zelf reden had om te huilen, dat deed ze dus ook.
Maar nu is het weer goed tussen mij en mn moeder en mij en m'n opa, maar ik wás toch bang voor haar. O.O
Ik dacht dat ze me ging slaan - dat doet ze nooit, maar ze is dan ook nog nooit zó boos geweest.
Je kan je niet voorstellen hoe bang ik was.
Nah, hebben jullie weleens erge aanvaringen met je vader/moeder gehad?
-