laat ik dan toch maar beginnen.... laten we het zo doen: je moet in het oogpunt van je eigen personage schrijven. dus je mag best een voige gebeurtenis over schrijven maar dan met je 'eigen' meningen erbij, ok? en lezers mogen best reacties geven ^^
je staat op. je kijkt in de gebroken spiegel die je een paar maanden geleden vond. je zucht. het zwarte rokje is een beetje kort, en het topje vrij strak. dan maar een vest erover aan. je all stars eronder en klaar. je sluit je ogen, en concentreerd je op Thomas. hij is bij een vriend. mooi. je loopt de hoek om en komt op een steegje uit, die je liekozend je 'oprit' noemt. je loopt de oprit uit en komt op een plein uit. wat is dit toch eigenlijk een kutstad. je kijkt omhoog en trekt een grimas. een foto van een paar meisjes in dure designer kleden staren je aan vanaf een billboard hoog op een gebouw. 1 van die gezichten komt je wel heel bekend voor. je zucht weer, en je loopt door. naar je plekje. het is een open plek in een bos, waar heel weinig mensen komen. hier overnacht je ook wel eens. jammer dat het zo koud is. je loopt een bocht om en komt bij de plek uit. dan blijf je stokstijf staan. er is iemand op de plek. een meisje. ze heeft lang zwart haar, en een zwarte jurk met een leren jas aan. (voor de duidelijkheid, het is amy/lola 
maar dat weet ik/ze nog niet) maar wat het meest opvalt is wat ze doet. ze roept iets onverstaanbaars, terwijl ze vreemd met haar handen beweegt. plots schiet een steen voor haar omhoog en veranderd in een vogel. je hoort het meisje lachen. in een impuls loop je de plek op. 'hoe deed je dat?' vraag je. het meisje draait zich geschrokken om. ze staart je aan met haar donkere ogen. dan rent ze plots weg. je rent haar achterna. je merkt dat ze niet goed weet waar ze heen moet. gelukkig ken jij dit gebied als de beste. binnen de kortste keren haal je haar in. 'ik vroeg je wat' zeg je. ze kijkt je dreigend aan. 'aan de kant of ik doe hetzelfde met jou' zegt ze, maar je ziet dat ze dat in een wanhoopsdaad zegt. je glimlacht. 'oh ja? laat maar eens zien dan.' en je kijkt haar uitdagend aan. ze twijfelt even en zucht dan. 'oke, ik kan het niet.' ...
wow, wat een lang stuk naja, nu mag de volgende doorgaan, het logischte zou zijn als lola doorging. (ff voor de duidelijkheid. niemand van ons kent elkaar nog oke? 
) hopelijk was het stuk niet te saai... 
Pink is Not just a colour. It's a Way of Life!
