Ik weet het zelf ook wel. Ik ben onhandelbaar. Op school gingen kinders aan mij vragen of ik vanavond mee ging dansen en ik steeds 'ja' zeggen, terwijl ik eigenlijk geen zin had. Dus toen ik thuis kwam, zat ik denk ik een uur en een kwartier bezig te bellen met mijn beste vriendin en ik verloor de tijd een beetje uit het oog. Ik heb van 19-20 dansles en het was 18:53 toen mijn vriendin kwam aanbellen om samen naar de dansles te gaan. Maar ik had nog mijn kleren voor school aan en ik kon niet in mijn jeans gaan, want de vorige keer was die bijna gescheurd. Dus ik een heel drama aan het maken dat ik niet wou gaan enzo en dat ik geen tijd meer had om me om te kleden, want anders ging de rest te laat zijn, maar mijn mama stond erop dat ik mee ging en kwam tevoorschijn met mijn broek die ik aan doe voor gym op school. Hij zat vol met kreuken en was nog niet gewassen, dus die ging ik lekker niet aan doen. Eerst zo een heel drama maken erover en daarna deed ik hem toch aan, maar toen kwam er een ander probleem. Ik had geen schoenen om aan te doen, mijn mama kwam aan met mijn ballerina's. Stel je nu eens voor; een zwart topje, een groene vest, een gekreukte ongewassen broek die ik aandoe voor gym, blauwe sokken en paarse ballerina's, zo ga ik dus echt niet dansen! Mijn vriendinnen begonnen al te zagen van 'Lize, schiet nou op.' maar ik gaf lekker niet toe en bleef koppig, omdat ik zo echt niet mee ging gaan. Dus toen stak ik mijn tong uit naar mijn mama en maakte er zo een 'prr' geluidje bij, terwijl mijn vriendinnen erop stonden te kijken. Toen ging mijn mama dreigen dat ze morgen niet meer met mij ging winkelen enzo als ik niet mee ging gaan naar de dansles en dat maakte mij alleen maar kwader, maar ik gaf niet toe. Uiteindelijk zijn ze alleen vertrokken, zonder mij en ik had niet eens de kans gekregen om me te excuseren. Waarschijnlijk vinden ze me nu echt heel grof hoe dat ik doe tegen mijn mama enzo en ik voel me er niet bepaald gelukkig om. Ongeveer vijf minuten later zat ik met mijn broer aan tafel en begon hij ineens te zagen van waarom ik niet gewoon mee ging enzo en dan zei hij van 'je gaat nooit mee, verzint altijd een excuus' terwijl ik al élke keer ben meegegaan! Ik werd echt ongelooflijk kwaad, want wat weet hij er nu van? Ik was net mijn rode kool aan het opscheppen en ik krijg zo'n zin om die lepel over hem heen te kappen en zonder dat ik het besefte, zat het ineens overal op zijn kleren. Conclusie; ik ben onhandelbaar, egoïstisch en koppig
Dank voor het lezen 
All was well.
