[RPG] Saltwater Sleep | Praattopic 2 - Praattopics

p o r t      b e r s e a      t o w n Main Wharf & Ferry Dock – enige officiële toegang tot het eiland per boot. Bersea Town Center – gezellig centrum met cafés, surfshops, een kleine markt. The Mirage – exclusieve club op een klif, favoriet van rijke jongeren. Sunset Hostel – waar backpackers verblijven. Dicht bij het strand. St. Cordelia Clinic – het eilandziekenhuisje. Sommige eilandbewoners verdenken de staf van betrokkenheid bij vreemde zaken. De oude vuurtoren – verlaten, uitzicht over het eiland. Locals zeggen dat hij 's nachts nog brandt, ook al is hij al jaren buiten gebruik. Strandhuis 'The Tides' – groot, modern vakantiehuis met zicht op zee en directe toegang tot Siren's Shore, waar Eli en Maddy vorig jaar verbleven. Afgelegen genoeg om feestjes te houden zonder pottenkijkers. Luxehotel 'Azure Palms Resort' – high-end hotel aan de rand van de stad, populair bij rijke toeristen, met cocktailbars, infinity pool, wellness, ... maar ook personeel dat misschien nét iets te veel weet. Whispering Pines Trailer Park – de armere wijk waar de meeste anti-Mervine Estate Dromers wonen. The Broken Bell – lokale bar, informeel hoofdkwartier van de Dromers. Tempest Point – uitkijkpunt boven op de rotsen waar eilandbewoners vaak samenkomen. Wilde energie, sommigen zeggen dat je er “de dromen hoort waaien”. Makutu Bakery – bekende bakkerij en toeristische hotspot voor het prachtige zee-uitzicht. n a t u u r Mervine Estate – landgoed boven op de kliffen met botanische tuinen en verborgen droom-magiesymboliek. Mervine Sanctuary – beschermd natuurgebied met zeldzame flora, grenst aan het landgoed. Dreaming Caves – liggen aan de noordkust en bestaan uit tientallen grotten, tunnels en ondergrondse kamers. Sommige grotten zijn toegankelijk voor toeristen (via boottochtjes of wandelpaden), anderen zijn afgesloten of vergeten - waaronder de Nexus (enkel toegankelijk bij laagtij), waar Dromers worden ingewijd. Vissers spreken van een verzonken grot genaamd The Drowned Mouth, waar stemmen gehoord worden bij vloed. De grotten veranderen subtiel — dromers ervaren dat gangen zich soms anders lijken te gedragen, afhankelijk van hun mentale toestand. Black Hollow Forest – weelderig bos met wandelpaden, sommige 'vergeten' stukken zijn niet op officiële kaarten te vinden. Sirens’ Shore – wit zandstrand waar Eli werd gevonden. Rustig, mysterieus. d r o o m p l e k k e n The Lapse – een droomplek die elke dromer anders ziet, maar altijd gevuld met echo’s van overleden Dromers - waaronder ook Eli en Maddy. The Mirror Lagoon – fysiek meer waar dromen zich soms in weerspiegelen. Dient als 'portaal' waardoorheen Dromers andere Dromers kunnen bezoeken.

d r o m e r s      &      d r o o m m a g i e Dromers zijn mensen die het geheim van de grotten kennen - zowel de Inner Circle van de Mervine Estate als een groep eilandbewoners. Iedereen kan een Dromer worden als die ingewijd wordt door een andere Dromer in de Nexus van de grotten van Port Bersea. De krachten van Dromers manifesteren zich op verschillende manieren. Ze zijn allemaal in staat om elkaar in elkaars dromen op te zoeken en die dromen te beïnvloeden/beschermen van ongewenste bezoekers - sommigen zijn daar beter in dan anderen. Sommigen van hen kunnen elementen uit hun eigen dromen naar buiten trekken en fysiek manifesteren in de echte wereld. Anderen zijn in staat om mensen zomaar ineens in slaap te laten vallen en hen vast te houden in hun dromen - zonder dat die persoon doorheeft dat het een droom is. Nog anderen kunnen inbreken in het hoofd van mensen en hun diepste dromen lezen. Heel zeldzaam zijn degenen die via dromen hun eigen bewustzijn kunnen projecteren in het lichaam van een ander, en degenen die herinneringen van een ander in dromen kunnen oproepen. m e r v i n e      e s t a t e      &      d e      i n n e r      c i r c l e De Mervine Estate is een landgoed van de familie Mervine. De familie houdt zich vooral bezig met natuuronderhoud en liefdadigheidswerk, en de Estate is populair bij een heleboel socialites. Eilandbewoners blijven er over het algemeen ver van weg; vele geruchten maken hun weg van de Mervine Estate naar de stad in het centrum van het eiland, en ze doen meer dan eens wenkbrauwen fronsen. Toch gaan de leden van de Mervine Estate gewoon hun gang. Het lijkt soms zelfs alsof ze een bepaald soort macht over het eiland hebben - en dat is ook precies het doel van de Inner Circle die aan het hoofd van de Mervine Estate staat. Zij willen het geheim van de grotten voor hen alleen, zodat zij over het eiland kunnen heersen en hun rijkdom kunnen vergroten. e i l a n d d r o m e r s Er zijn echter nog eilandbewoners die het geheim van de grotten kennen en die beter hun best doen om de plannen van de Mervine Estate te dwarsbomen. Een heel deel van hen is ervan overtuigd dat de Mervine Estate iets te maken heeft met de tragische dood van Eli Noble. Of zeggen ze dat alleen maar om zichzelf onschuldig te doen lijken?

[ bericht aangepast op 1 nov 2025 - 20:12 ]

---

help

Merrin schreef:
Nu het weer wat actiever is, tijd voor een vraag van de dag!

Wat is de slechtste en beste herinnering van je personage?

Love vraag van de dag! ^-^

Beste: voor het eerst met Skyler en Andreas mee over het eiland struinen; in bomen klimmen, van watervallen springen en in de branding spelen

Slechtste: 's nachts thuis op de veranda zitten tijdens een zomerstorm en kijken naar het onweer, als er een politie-auto de oprit oprijdt met het nieuws dat haar beide ouders verongelukt zijn

---

Dramatic

Renna schreef:
(...)
Love vraag van de dag! ^-^

Beste: voor het eerst met Skyler en Andreas mee over het eiland struinen; in bomen klimmen, van watervallen springen en in de branding spelen

Slechtste: 's nachts thuis op de veranda zitten tijdens een zomerstorm en kijken naar het onweer, als er een politie-auto de oprit oprijdt met het nieuws dat haar beide ouders verongelukt zijn

Vicky is bae

Voor Julian is de slechtste wss een wedstrijd tussen zijn moeders en Maddy's dood en zijn beste shenanigans with Eli, probably. He doesn't have many cherished memories, thats why he tends to live in the now.

Voor Jamie is de slechtste het moment dat hij wakker werd zonder enig idee te hebben waar hij was. De beste herinnert hij zich niet meer, maar waarschijnlijk toen hij kon starten als ambulancier.

---

help

Julie kan gewoon kiezen tussen al z'n trauma's arme jongen :'D

& we need more Jamie

---

Dramatic

Renna schreef:
Julie kan gewoon kiezen tussen al z'n trauma's arme jongen :'D

& we need more Jamie

Ik redrop jamies lijstje binnenkort ook nog eens want er is iets bijgekomen hehe

---

help

Merrin schreef:
Nu het weer wat actiever is, tijd voor een vraag van de dag!

Wat is de slechtste en beste herinnering van je personage?

Beste: Probably als kind over het eiland rennen voordat Jack dream magic kreeg of iets op uni weg van het eiland.
Slechtste: Tja welke van al z'n verschrikkelijke nachtmerries zal hij kiezen, probably de eerste keer dat er daadwerkelijk een monster in z'n kamer stond toen hij 6 was (geloof ik)

---

Do it scared, but do it anyway.

---

---

Eli Noble Het was Eli die Florence’s aandacht probeerde te trekken. Al een aantal jaar eigenlijk voordat ze toegaf aan zijn pogingen. Hij was een van de verboden namen op de lijst van haar vader – de Nobles hadden namelijk een groot aandeel gehad in de poging Anthony te ruïneren volgens haar ouders. Desondanks had ze wel een aantal aangename momenten gedeeld met hem op evenementen, onder het toeziend oog van hun ouders.       Lang had ze het volgehouden hem buitenom deze evenementen te negeren, zeker door de mensen waar hij verder mee om ging. Ook zij stonden op de zwarte lijst. Eén stiekeme vriendschap kon ze misschien nog verbergen en goedpraten mochten haar ouders erachter komen, maar een hele groep met mensen die haar vader verboden had niet. Eli wist gewoon precies op het juiste moment nog een poging te wagen deze keer. Haar ouders hadden net Christina’s zwangerschap aangekondigd en lieten aan de hele wereld weten dat ze niet konden wachten hun engeltje te ontmoeten. Het waren echter de ongesproken woorden, de intonatie van hun zinnen en de hashtags in hun post, die Eli hadden doen geloven dat Florence wel wat vrienden kon gebruiken. Steun – en een ontsnappingsmogelijkheid.       In eerste instantie voelde ze zich niet welkom – zeker door Julian’s vijandigheid, maar ook door Eli’s enthousiasme dat hij eindelijk de Idris-dochter had om weten te praten. Het voelde heel erg alsof ze een special edition was, een novelty item dat hij had weten te bemachtigen. Een doel dat Eli zichzelf gesteld had tegen de rest van de groep in. Wantrouwig stemde ze in om naar haar eerste feestje te gaan en beloofde zichzelf geen belangrijke dingen te delen met en nooit te ver te gaan in het bijzijn van deze mensen.       Maar al snel werd Eli het engeltje op haar schouder dat haar de wereld liet zien in een ander licht. Samen met Julian, die eerder het duiveltje was en haar te ver probeerde te pushen of in het onbekende liet spartelen. Eli nam haar mee in de wereld buiten de socialite-gala’s, liefdadigheid en snobbige evenementen. Eentje waarin ze geconfronteerd werd met de echte realiteit en leerde hoe ze ook de regels van haar vader af en toe mocht verbreken, en hoe ze dan moest leven. Het “terrorduo”, Eli en Julian – Julian misschien tegen zijn wil in – namen haar mee en lieten haar dingen zien de haar vader niet eens uit durfde te spreken.       Toen Eli Maddy leerde kennen voelde Flora zich een beetje het geadopteerde kind van het koppel. Ze beschermden haar van Julian’s grillen, waren er voor haar als ze een moment rust nodig had van haar familie maar niet de wilde activiteiten van de groep, en zorgden er altijd voor dat ze zich welkom voelde op hun feestjes. Flora was misschien niet net als de rest, maar Eli – en Maddy – lieten haar in ieder geval nooit voelen alsof ze er niet bij hoorde. Ook al vond ze dit zelf wel.       Voor Flora was Eli als een reddende engel en ze was hem voor eeuwig dankbaar dat hij haar onder zijn vleugel had genomen en haar de kneepjes van het leven had geleerd.       Zijn dood sloeg dan ook in als een bom bij haar en eigenlijk wist ze niet hoe ze het moest verwerken of er überhaupt mee om moest gaan. Alles wat hij haar had geleerd over plezier hebben en losser in het leven staan stak ze weg achter slot en grendel, bij de herinneringen aan Eli en ze gooide zichzelf weer volledig in haar studie. Nog steeds heeft ze zijn dood geen plekje gegeven en heeft het vooral weggestoken door te focussen op haar geplande leven en studie – en door de rest weg te duwen.

---

Madeleine Walsh Maddy en Flora klikten vrijwel direct, terwijl dit niet per se hoorde. Als de koningin van de vriendengroep, de hoofdact op school, was het niet te verwachten dat Maddy haar zomaar zou accepteren. En toch gebeurde het.       Eigenlijk hadden ze niet zo veel gemeen, maar door Eli’s invloed was Maddy gelijk verkocht geweest toen zij en Flora elkaar hadden ontmoet. Hun band was goed. Chae had Flora namelijk al eens gewaarschuwd voor Maddy’s opvallende uitspraken, waarbij ze anderen soms voor schut zetten, maar Flora merkte hier niks van. Misschien omdat Maddy zag dat Flora helpen Eli juist blij maakte – op de manier waarop een huisdier iemand blij kan maken. Ze zag Flora niet als een gevaar voor haar relatie, maar juist als een middel om Eli meer te imponeren. Alsof Flora die nieuwe puppy of kitten is die je aan je partner geeft om het goed te maken, en er ook voor zorgt om te laten zien dat je moeite in een relatie wil steken.       Als Romée, Maddy’s beste vriendin, Maddy als de zon omschreef, was de beste vergelijking een zon en een bloem. Het was niet dat Flora niet zonder Maddy kon, maar ze bloeide op in het bijzijn van Maddy. Ze werd meegetrokken in Maddy’s schijn en op zijn tijd gaf Maddy de spotlight wat meer aan Flora.       Maar Maddy had een rare verhouding met Julian – iets wat Flora intrigeerde, iets waardoor Flora ook geïnteresseerd bleef in het contact met Maddy. Wist Eli hiervan? Was het een gekke powerplay of een rare liefdesdriehoek? En waarom stemde Julian in met de halve affaire waar hij en Maddy in leken te verkeren? Maddy voegde een extra aspect toe aan Julian, aan zijn doen en laten en maakte hem moeilijker te begrijpen.       Niet dat Flora hier verder specifiek iets om gaf – ze moesten vooral doen wat ze zelf wilden, zo lang zij er maar niet bij betrokken raakte. En Maddy bleef om haar geven, samen met Eli.       Maddy was er echter ook voor Flora in haar meest stomme momenten, ogenschijnlijk zonder een extra agenda. Toen ze een nieuwe jurk voor een feestje nodig had, nadat ze Julian had gekust in haar dronken bui, in haar twijfels over zichzelf. Flora werd versterkt en groeide door Maddy’s input. Ze gaf Flora net iets meer zelfverzekerdheid in haar onzekere momenten.       Na Eli’s dood probeerde Flora er in ieder geval nog voor Maddy te zijn, maar die leek zich meer terug te trekken naar Julian. Toen ook Maddy het leven liet, was dat voor Flora de laatste druppel. Ze besliste op dat moment dat ze haar master in het buitenland zou uitzoeken en haar afstand zou nemen van alle verstikkende herinneringen.

---

Julian Malachai Archambeau-Strathwyn Wat Flora en Julian hadden was apart. En dat is een understatement. Door het verbod op contact – een powerplay door beide families om ervoor te zorgen dat hun kinderen nooit elkaar zouden kunnen verpesten – was hun vriendschap niet gehoord en zeker niet standaard.       Want hoe harder je iets verbiedt, hoe leuker het is om dat verbod te schenden. Ondanks de verschillen, ondanks dat ze als water en vuur waren, was het juist dat verbod dat hen met elkaar verbond. Florence zag Julian voor het eerst op de begrafenis van zijn moeder. De begrafenis waar ze was binnengeglipt om toch haar waardering voor de waanzinnige kunstenares te tonen. Ondanks de haat en nijd tussen Christina en Victoire die alleen in blikken schuilging was Florence ontzettend onder de indruk van Victoire’s vaardigheden en kunstzinnige impressies.       En daar stond hij dan. Een zielig vogeltje dat zo hard zijn best deed zichzelf hard te houden terwijl iedereen aan hem voorbij kwam om hem te condoleren. Een vader die er maar met een half hart bij was – mogelijk al in een relatie met Victoire’s opvolger, aldus Anthony. Ook zij sloot aan in de rij om Julian te condoleren, al was het maar om hem een daadwerkelijk oprechte blik te geven, in de hoop dat hij naar haar toe zou komen voor hulp. Hij draaide zich echter om en beende weg, alsof ze hem belachelijk had gemaakt.       Dit stopte Florence niet om een scheur in Julian’s façade te zoeken – het maakte haar alleen maar vastberadener om die menselijkheid te vinden. Ze wist dat hij gebroken was en ze zou geen Idris zijn als ze zich niet nog een onmogelijk project op de hals zou halen. Alles probeerde ze, van kindertherapie die ze uit boeken haalde tot toxische praktijken die bij mensen zoals Julian soms werkten. Maar hij vond haar voornamelijk irritant, en mogelijk zelfs entertainend.       Ze merkte dat hij alleen dat randje van netheid en hoffelijkheid aanhield omdat Eli en Maddy hem forceerden fatsoenlijk te zijn. Tot het tweede semester van hun eerste jaar aan de universiteit van Melbourne. Ze wist niet exact waar het mis was gegaan of wat de druppel was, maar Julian was klaar met haar. Hij dreigde haar sociaal kapot te maken – zoals hun ouders bij elkaar hadden geprobeerd – als ze ook maar een woord sprak over haar achterlijke experimenten op hem. En hij noemde haar een bangerik, een lafaard – iemand die nooit zoals Eli, Maddy of hij zou kunnen zijn.       En laat Flora nou net iemand zijn die zulk soort beledigingen als een mogelijkheid ziet zichzelf te kunnen bewijzen. Ze wist niet of het haar een grotere kans gaf om eindelijk een plekje in zijn brein te bemachtigen, een opening te creëren, of dat ze er gewoon zo klaar mee was dat hij haar als een baby eendje zag, maar ze had op dat moment beslist dat ze zou laten zien waar ze van gemaakt was.       Het was Eli die haar wees op het schilderij van Victoire wat op een niet zo’n nette manier in haar vader’s handen was beland na de begrafenis, maar het was wat ze nodig had. Ze doorzocht het huis, kamer voor kamer, en vond het uiteindelijk in een klein kamertje achter haar moeder’s salon. Zo’n kamertje waar niemand ooit kwam, wat ooit in het leven was geroepen als toevluchtsoord voor haar moeder, maar in geen jaren gebruikt was.       Flora stal het rechtstreeks van de muur in het midden van de nacht – handschoenen aan, want ze had zich wel goed voorbereid. Linea recta door naar Julian, die toch nog wel wakker zou zijn. Een peace offering, van haar familie naar die van hem. Of van haar naar hem, hoe hij het zelf wilde interpreteren had ze gezegd. Feit bleef dat haar familie geen recht had op dit schilderij en ze het aan hem terug wilde geven. Hij lachte het een beetje weg, maakte een opmerking over of ze wist hoeveel het kostte en dat hij het dan maar goed zou bewaren tot hij een koper had gevonden.       De weken erna merkte ze de verandering. Hij behandelde haar net iets anders. Dat minimale beetje fatsoen werd een beetje meer respect en stukje bij beetje begon hij haar te zien als deel van de groep. Misschien dat hij niet wist hoe hij met vrouwen om moest gaan of niet anders met mensen om wilde gaan, maar hij begon met haar te flirten. Iets waar Flora absoluut niet op in ging. Relaties waren afleiding – en haar vader had waarschijnlijk toch al een huwelijkspartner uitgezocht voor haar.       Tot dat ene feestje bij de Lyceum Society. Ze deed altijd zo haar best niet te veel te drinken zodat ze op iedereen kon letten, maar op een of andere manier was ze nu te ver gegaan terwijl ze niet meer drankjes op had dan normaal. Ze ging in op een stomme uitdaging van de groep om Julian te kussen, belandde bij hem op schoot in haar dronken ongebalanceerde bui, en wist niet hoe snel ze weg moest wezen hierna. Achteraf gezien verdenkt ze Eli ervan haar drankjes gespiked te hebben met meer alcohol, gezien hij het was die haar had uitgedaagd.       Het haalde nog een defensief laagje weg bij Julian leek het. Ze zag hem wel kijken, ook al zaten er twee, drie, vier of meer meiden tegen hem aan of op schoot. De blik bleef altijd net iets te lang op haar rusten, hoe mooi de dames aan zijn arm ook waren. En de manier waarop hij haar probeerde te pushen om te leven was net iets minder destructief dan daarvoor. Het leek alsof hij op zijn eigen manier soort van een beetje om haar gaf.       Na Eli’s dood zonderde ze zich af van de groep, terug naar haar studies, ballet en schrijven. Maar zeker van Julian, waar ze constant de herinnering aan Eli bleef zien. Maar ook de pijn in zijn ogen door Eli’s overlijden kon ze niet aan. Niet omdat ze er niet wilde zijn voor hem – maar juist omdat ze er wilde zijn en wist dat het verkeerd zou eindigen als ze te ver zou pushen.       Ze miste het wel. De langdurige gesprekken over filosofie die langzaam overgingen in gesprekken over literatuur of kunst, waarbij ze hun favoriete werken deelden en analyseerden. Ze miste de vreemde spanning tussen hen en dat ze eigenlijk niet wist of hij van haar af wilde of haar wilde kussen. Een klein deel van haar probeerde het contact terug op te pakken, terwijl ze zichzelf bleef beschermen.       Toen ook Maddy stierf wist Flora dat ze Julian moest laten doen. Hij zou het absoluut niet waarderen dat ze hem weer als zielig vogeltje en met medelijden zou behandelen. Ze koos ervoor om een master in het Verenigd Koninkrijk uit te zoeken. Met pijn in haar hart zou ze Julian achterlaten. Na de begrafenis van Maddy ging ze bij hem langs om persoonlijk afscheid te nemen. Alleen bij hem. Ze wist zeker dat ze had gehuild terwijl ze zich verontschuldigde voor haar keuze, maar hij zei er niks over. Een spontane, maar heldere ingeving gaf haar eindelijk de moed om te doen wat ze misschien al jaren zelf had gewild.       Ze kuste hem. Niet hard of vol met lust, maar met spijt en oprechte liefde. Spijt dat ze het niet eerder had gedaan. Hij had haar weg zien lopen, stond nog op dezelfde plek met dezelfde uitdrukking op zijn gezicht toen ze de laatste keer omdraaide om naar hem te kijken. Toen ze terugdraaide liet ze de tranen volledig lopen.       Twee dagen later stapte ze op het vliegtuig naar Chester.

---

[ bericht aangepast op 30 sep 2025 - 22:05 ]

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Merrin schreef:
Nu het weer wat actiever is, tijd voor een vraag van de dag!

Wat is de slechtste en beste herinnering van je personage?

Flora's beste herinnering: Waarschijnlijk de eerste dans op spitzen opvoeren met ballet. De vrijheid die ze al jaren voelde in dans, versterkt in haar kostuum en de schoenen. Ondanks de pijn voelde het fantastisch en ze zal dat moment nooit vergeten.
De nummer 2 is waarschijnlijk het schilderij van Victoire jatten uit haar eigen huis. Not her best moment, but she's kind of proud of it.

Slechtste herinnering:
Waar beginnen we? Het moment dat ze erachter kwam dat haar vader haar eigenlijk helemaal niet als zijn opvolger wilde? Of dat ze ervoor koos Julian achter te laten? Of dat ze jaren niet heeft kunnen leven door haar vader's carefully planned schedule voor haar?
Ik denk dat haar slechtste herinnering de geboorte van haar broertje Xavier is. De liefde in de ogen van haar vader, die zij nooit zo heeft gekregen, en haar toekomstplannen die als sneeuw voor de zon verdwenen en vervangen werden door 'being the no.2' en whatever haar vader daarbij heeft bedacht. Alle jaren die ze had geleefd om zijn opvolger te worden - de nummer één. Alle dingen die ze niet had gedaan, om hem te pleasen. Het betekende allemaal niks. Zelfs haar moeder keek anders naar Xavier. Misschien omdat het niet in twijfel gesteld werd of hij wel een echtelijk kind was, misschien omdat Anthony haar toch anders had behandeld door de geruchten rondom Florence's lineage.

[ bericht aangepast op 30 sep 2025 - 22:24 ]

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Omggg hallo Flora 😍

---

someone out there feels better because you exist

Oehh en hallo Eloise!! 🥰

---

Dramatic

Oooh Eloise is leuk!!! Love de lay-out ook en ben benieuwd naar haar dynamiek ^^

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Iotte schreef:
Omggg hallo Flora 😍

She a cutie, I love her <3 Als je trouwens wil brainstormen over de relatie/dynamic van Flora en Romée, hit me up! Mag ook op discord of via whatsapp als je dat liever hebt (dan geef ik je mn nummer, so let me know ^^)

[ bericht aangepast op 1 okt 2025 - 11:48 ]

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Eee am excited

---

help

all these cute new characters omg, I can't!!! sooo hyped!!
Mijn babies willen met iedereen een rela hooor, ik kom jullie straks allemaal even stalken

Catmint schreef:
(...)

She a cutie, I love her <3 Als je trouwens wil brainstormen over de relatie/dynamic van Flora en Romée, hit me up! Mag ook op discord of via whatsapp als je dat liever hebt (dan geef ik je mn nummer, so let me know ^^)

En hell yeahhh!!! ik stuur je mn nummer 😍

---

someone out there feels better because you exist

Marthe kinda convinced me to join c:
Ik zou graag een boy toevoegen aan de vriendengroep, als dat oké is voor iedereen?

---

Even the smallest can change the course of the future

Frodo schreef:
Marthe kinda convinced me to join c:
Ik zou graag een boy toevoegen aan de vriendengroep, als dat oké is voor iedereen?

OH MY WORD IT'S HAPPENING

---

Dramatic