Ik hou van mijn discord vrienden, I do, maar ik ben de laatste tijd elke keer de eerste/enige die pinged om te vc'en en dan krijg of geen antwoord of dat ze niet kunnen en bijna zelden (voor mijn gevoel) dat 1 van hen wel kan. De één heeft mental issues, dat weet ik, maar toch voelt het kut en voelt het alsof hij mij negeert. De ander van die vrienden (vriendin uit Italië) zou afgelopen zaterdag t/m deze vrijdag hier zijn, maar haar werk deed achterlijk en toen kon het ineens niet meer - vind het nog steeds bijzonder dat ze het niet harder heeft aangevochten - maar i.p.v. dat we dan meerdere dagen vc'en om het een soort van goed te maken, heb ik de afgelopen dagen echt nul komma nul iets van haar gehoord. Sure, ze heeft ondertussen een vriend (idk of het al officieel is ondertussen) die op een paar uur reizen van haar woont en dat ze daar waarschijnlijk veel tijd mee spendeert, maar girl, wij zijn al 4 jaar bevriend en een beetje van je laten horen zou wel fijn zijn.
Anyway, bawling my eyes out once again.
"Nice is different than good." SCORPlO > RPNZL