[RPG • 0] Experium|| 57 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast door een moderator op 27 aug 2023 - 21:44 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Hmm, waar zat je aan te denken?' Niet dat ze ergens nee tegen zou zeggen. Alles was beter dan hier in haar eentje zitten. Ze dacht aan de moeizame poging om wat tijd met Kris door te brengen, die ook geen kant op kon. Oké, alles met Ýrla was beter dan in haar eentje zitten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rory liet zijn blik over de donkerharige jongen glijden. Met tegenzin moest hij toegeven dat hij knap was. En hij had iets stunteligs over zich wat hem aan Aaron deed denken. Rory stapte dichter naar hem toe en negeerde het feit dat hij naar de ander moest opkijken.
      ‘Dus, jij vindt het niet bezwaarlijk om het aan te leggen met iemand waarvan je weet dat die een vriend heeft, maar diegene niet herinnert?’
      ‘Rory…’ Aaron trok aan zijn arm, maar Rory rukte zich los en keek zijn rivaal vinnig aan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Wel, uhm. Met die strengere regels durf ik je niet zo goed mee het terrein op te nemen. Daar moeten we echt even iets op verzinnen." Yrla schoof iets dichterbij het meisje. "Ik ga mijn best doen om je in ieder geval even deze vier muren te vergeten," zei hij met een knipoog.

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin kon wel begrijpen dat Rory niet blij was om hem te zien, en hij probeerde zich niet op stang te laten jagen door de jongen. Hij liet de vraag van de jongen even over zich heen gaan, maar als hij eerlijk was had hij er geen moeite mee. Maar ook vooral punt 1 omdat ze het niet wisten, en punt 2 toen Adam het wel wist, hij het direct met hem gedeeld had. En toch voor hem koos.
      Merrin haalde zijn schouders op. "Er was veel onduidelijkheid uit de herinneringen. We wisten niet eens of jullie nog samen waren. We kwamen hier om de puzzel op te lossen." Merrin trok een mondhoek op. Hij had ergens wel medelijden met Rory. Zelf zou hij waarschijnlijk ook heartbroken zijn als hij Adam na een lange tijd tegen kwam, en hij opeens met iemand anders bleek te zijn.

[ bericht aangepast op 6 sep 2023 - 22:17 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Safira leunde met haar schouder tegen hem aan. 'Oehh, nou maak je me wel nieuwsgierig. En ik moet tot morgen wachten?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ik kan nu ook wel een poging doen," zei hij met een ondeugende grijns. Hij leunde iets dichter naar het meisje toe, als een uitnodiging voor een kus.

---

It's never gonna happen, Guys.

Rory onderdrukte een zucht. Dat was natuurlijk best een redelijk antwoord. En hoe graag hij deze kerel ook wilde haten, hij had iets… kalms over zich. Het was niet een of andere eikel die misbruik van Aarons toestand had gemaakt, dat kon hij zo al zien.
      Hij draaide zich naar Aaron toe… en opeens sprongen de tranen weer in zijn ogen. Hij haalde diep adem en veegde ze langs zijn wangen. ‘Dus… dit was het dan? Geef je me geen eerlijke kans, wil je me niet opnieuw leren kennen?’
      Aaron beet op zijn lip. ‘Ik… Natuurlijk wil ik je beter leren kennen. Maar ik… Ik ben nu in het verleden en het is moeilijk om je chronologisch op te zoeken. Daarbij… Dit is verboden. Contact zoeken met mijn verleden. Als ze erachter komen, zullen ze mijn geheugen weer wissen. Of – of me misschien wel doden. Of jou.’
      Rory begreep het. Dat het risicovol was. En hij wilde ook niet dat Aaron nog meer voor hem op het spel zette. Dus hij greep zijn handen vast. ‘Ik hou van je, Aaron. Zelfs al weet je niet meer dat je van mij houdt. Dus ik laat je daar niet wegrotten. Ik zal je vinden.’
      ‘Dat moet je niet doen. Het is zo’n grote organisatie… Je brengt jezelf en mij alleen maar in gevaar. Wij… wij zoeken ook een weg naar buiten. En zodra dat gelukt is… dan zal ik het je laten weten, oké? Als het ooit kan, zou ik je graag opnieuw leren kennen. Maar je moet wel weten… dat ik gelukkig ben met Merrin. En dat spijt me voor jou. Echt, heel erg.’
      Rory weigerde zijn blik neer te slaan. Hij gaf het niet op, niet zomaar, maar hij dat zou hij nu niet zeggen.
      ‘Ik ben ook niet meer de jongen die jij kende. Ik… Ik lijk op hem. Maar die jongen, van wie jij houdt, die is er niet meer.’
      Maar hij was het wel. Hij hoorde het aan de manier waarop hij zijn woorden uitkoos, zag het aan zijn blik. Hij hield het alleen voor zich; misschien was dit wel de enige manier waarop Aaron zelf met deze situatie kon dealen.
      ‘Kunnen we niet iets verzinnen? Om periodiek contact te houden. Gewoon… zodat ik weet hoe het met je gaat?’
      Adam schudde zijn hoofd. ‘Het is te gevaarlijk. Het spijt me. Misschien dat je hierdoor al in de problemen zult komen. Maar ik wilde dat je wist dat ik nog leefde… en dat ik gelukkig ben. Zelfs al ben ik mijn vrijheid – en zoveel andere dingen – kwijt.’
      Rory zuchtte. Waarschijnlijk zou hij blij moeten zijn dat Aaron gelukkig was. Was dat niet het belangrijkste van al? Maar toch nestelde iets wrokkigs zich in zijn hart.
      Iemand had zijn vriend gestolen. Iemand verwoestte de levens van allerlei jongeren.
      Daar moest toch íémand wat aan doen?
      Hij draaide zich weer naar de donkerharige jongen. ‘Heb jij… nog mensen aan wie ik nog een boodschap kan overbrengen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Hmmm.' Safira leunde naar hem toe, streek lichtjes met haar neus langs de zijne. 'Sounds good, smells good...' Ze kuste zijn lippen en fluisterde. 'Tastes good..'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin was een beetje ontroerd van Rory zijn gebaar en hij begreep meteen waarom Adam deze jongen zo leuk had gevonden. Met een kleine glimlach schudde hij zijn hoofd. “Mijn ouders zijn dood en mijn enige familielid zit met ons vast op school.”
      Hij keek aarzelend van Adam naar Rory. Die laatste ging hem echt niet loslaten en als hij eerlijk was, een beetje hulp van buiten de school zou hen best kunnen helpen. Vage herinneringen sluimerden langs zijn gedachten, van een tijd dat hij op zoek was naar zijn zus. “Zoek naar Runner6, hopelijk zit hij nog op het forum. Ik zal het adres voor je opschrijven. Hij zal je een eind op weg helpen.” Merrin trok een mondhoek op. “Als je zegt dat je hem kent via Fly123, reageert ie wel.”

[ bericht aangepast op 6 sep 2023 - 22:58 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was voor het eerst in zijn leven dat een zoen met een meisje verkeerd aanvoelde. Haast had hij zichzelf teruggetrokken, ware het niet dat hij zich de reden herinnerde waarom hij hier was. Yrla probeerde zichzelf te verliezen in de zoen, maar het ging niet zo gemakkelijk meer als vroeger. Om een of andere reden spookte Nish door zijn hoofd heen. Nish, die hij eigenlijk moet vergeten.
      Dat idee liet hem dichter tegen Safira aanleunen. Hij ving haar wang met zijn hand en intensiveerde de zoen met haar. Voorzichtig duwde hij haar naar achteren. Het was zo makkelijk nu even zichzelf in seks te verliezen, gewoon alles te vergeten wat hij die avond had gedaan.
      Toch liet hij grijnzend los en bleef plagend boven Safira hangen, zijn neus vlak bij de zijne. “Doe ik het goed genoeg of moet ik nog een tandje bijzetten?”

[ bericht aangepast op 6 sep 2023 - 23:04 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het trof Rory dat die jongen zijn ouders was kwijtgeraakt. Waren die ook vermoord? Hij vreesde dat Aarons ouders ook niet meer in leven waren, maar durfde dat niet te zeggen.
      Rory zocht naar papier en pen en schreef de namen op. Het was fijn om een aanknopingspunt te hebben. Hij keek daarna Adam weer aan – en trok hem toen in een knuffel. Gewoon, omdat het misschien wel de laatste was. Een paar tranen glipten weer over zijn wangen. Zijn emoties waren één grote warboel. Want Aaron leefde nog, maar hij was ontvoerd en zijn herinneringen kwijt. Híj was hem kwijt.
      ‘Is er nog iets wat je wilt weten? Over jezelf? Je herinner je je familie nog wel?’
      Aaron knikte. ‘Ja… er komen steeds meer herinneringen terug. Ik weet dat ik een tweelingbroer heb, en een zusje.’
      Rory knikte. ‘Alleen daarom moet ik dit al doen. Zodat je weer met Lukas herenigd kan worden.’
      ‘Ik… nee… nee je moet het laten rusten! Als ze mijn geheugen doorspitten… ze zullen weten wat je weet…’ Adam wankelde naar achteren toe, zijn ademhaling schoot omhoog. ‘Oh wat heb ik gedaan? Ze zullen… ze zullen…’
      Adam draaide zich naar de muur toe, leunde er met zijn hoofd tegen. Hij duwde zijn nagels in het behang en hapte naar adem. Rory had hem al veel paniekaanvallen zien doormaken, maar hij wist dat hij nu beter een stapje terug kon doen. Dat die vreemde jongen daar achter – hoe werkelijk het ook voelde – nu waarschijnlijk Adams veilige haven was geworden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin stapte dichterbij naar zijn vriend. Het was al een tijd geleden dat Adam een paniekaanval had gekregen, maar deze begreep hij wel. Verontschuldigend wierp hij even een glimlach op Rory en haalde voorzichtig Adams vingers van de muur, voor hij zichzelf pijn zou doen. Hij hield Adams handen vast in de zijne en keek met een kleine glimlach naar zijn vriend. Merrin leunde zelf tegen de muur aan, zodat hij Adam kon zien.
      "Ze zullen niets, Adam," zei hij zachtjes. "Als je morgen eerlijk bent, zoals je van plan was, zullen ze heus niet zomaar in je hoofd kijken. Dat is vaak een van de laatste middelen. En daar hebben ze echt geen reden toe, als je gewoon opbiecht." Merrin gaf een kneepje in Adams hand. "En als je bang blijft, dat ze het wel doen, kunnen we Jester misschien wel om hulp vragen of hij er een tijdelijke blokkade op kan zetten."
      Merrin glimlachte kleintjes en wachtte tot de ademhaling van zijn vriendje iets terug kwam. Hij aarzelde hoeveel hij nu kon zeggen, want hij wist van de vorige keren dat hij er gewoon beter kon zijn en het af kon wachten. Ergens had hij de neiging een kus op zijn hoofd te drukken of op zijn lippen, maar dat vond hij ronduit gemeen van zichzelf tegenover Rory, dus hij wilde het zonder dat proberen.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Weet je het zeker?" vroeg Vienna aarzelend. Fersephone zat nu in de stoel voor Verena, die ondertussen een cape rond haar schouders gooide. Fersephone had met een zucht toegegeven dat ze graag een stuk van haar haar af wilde, maar Vienna had niet verwacht dat ze er zoveel vanaf wilde halen. Anders had ze misschien niet eens voorgesteld langs Verena te gaan. De Lion deed ook wel eens haar haar, waar Vienna meer dan tevreden over was.
      Toch dat hele eind eraf... Vienna was altijd al lichtelijk jaloers geweest op het lange prachtige haar dat beide dames hadden, dus ergens vond ze het zonde dat Fersephone zo ver ging. Er was waarschijnlijk geen enkele kans meer dat haar haren ooit nog zo lang zou worden.
      Fersephone haalde haar schouders op. "Het is irritant. Met slapen, sporten of werken zit het altijd in de weg en ik ben er gewoon een beetje klaar mee." En je lijkt erdoor minder op Fayr, vulde Vienna zelf al in, ook al zei het meisje het niet hardop. Twijfelend keek ze even naar haar eigen spiegelbeeld, maar besloot al gauw dat ze aan haar eigen lange haar veel te gehecht was. En dus keek ze zwijgzaam toe, hoe de vrouw achter de stoel de haren van Fersephone begon in te vlechten. Op het moment dat de Verena er een schaar inzette, beet Vienna op haar onderlip. Op het eerste gezicht leek het nergens op wat de vrouw had gedaan, maar Vienna durfde dat niet uit te spreken. Echter hoe meer er een model in begon te komen, hoe meer het kapsel eigenlijk bij Fersephone ging passen. Het had wel iets stoers.
      Twee uur lang spraken ze over alles en nog wat, terwijl de Verena haar gang ging. Vienna kon wel merken dat Fersephone ergens haar best deed haar af te leiden, en Verena haar mond stond ook niet stil, en om een of andere reden slaagde ze daar nog in ook. Vienna voelde zich voor even weer opbloeien, zeker op het moment dat ze samen naar het winkeltje liepen. "Wat wilde je hebben?" vroeg ze Phone nieuwsgierig. Fersephone haalde haar schouder op. "Geen idee, iets anders. Een nieuw, stoer jack ofzo."
Vienna grijnsde. "Komt voor elkaar!"

[ bericht aangepast op 7 sep 2023 - 11:15 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Verlangen stroomde door Safira heen en ze boog haar hoofd naar achteren, bood hem toegang tot haar nek. 'Daar mag best een tandje in,' antwoordde ze met een speelse blik.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla grinnikte. Hij liet zijn lippen afdwalen naar beneden. Om haar te plagen liet de jongen eerst heel zachtjes zijn lippen langs haar huid strijken, zijn adem langs haar huid glijdend. Hij drukte zachte kusjes vanaf het sleutelbeen omhoog en zette uiteindelijk zijn tanden zacht in de huid. Yrla merkte dat er een siddering van verlangen door het meisje heen ging, wat zijn eigen verlangen ook aanwakkerde.
      In een poging zijn verdere avond te vergeten, zocht hij terug haar mond op. Nu de tweede keer voelde de zoen al minder verkeerd en lukte het hem meer en meer de sluimeringen van de gesprekken die avond achter hem te laten. Totaal vergetend wat hij met zichzelf had afgesproken, liet hij zijn hand langs haar zij naar beneden dwalen, tot hij het eind van haar slaapshirt vond en zijn vingers liet dwalen over de naakte huid daar.

---

It's never gonna happen, Guys.