Een doodserieus topic - Stamcafé

Hello allemaal,

Eventjes een doodserieus topic op deze dinsdagavond, want er is iets wat mij bezig houdt en waarvan ik geen idee heb hoe ik het moet aanvliegen. Dus ik dacht: ik vraag Q om hulp!

Ik vraag me af hoeveel mensen er hier een uitvaartverzekering hebben en als je er een hebt, hoe je dit dan hebt aangepakt. Waar kies je voor, voor welk bedrag verzeker je je? En bij welke organisatie?

De laatste dagen zie ik veel berichtjes voorbijkomen op sociale media over mensen die allerlei verzekeringen afsluiten, en ik kreeg vandaag weer een advertentie over het belang van een uitvaartverzekering als je jong bent. Ook heb ik pas het boek 'De zin van het leven' gelezen en daar ook allerlei wijze inzichten door opgedaan.

Als 18-jarige heb ik ook al regelmatig gegoogled of ik echt een uitvaartverzekering af moet sluiten, en de kosten hielden mij steeds tegen omdat ik toen gewoon nog minder budget had dan nu. Maar feit blijft dat doodgaan duur is, en je weet niet wanneer je einde daar is. Dan kan ik het maar beter goed geregeld hebben.

Maar bij welke organisatie doe ik dat het best? En is het beter om je 'tot je dood' te verzekeren, of tot 65 jaar (DAT KLINKT NOG ZO VER WEG)? Waar moet je op letten? Bij DELA worden vooral 'diensten' verzekerd en is er een klein bedrag wat vrij besteedbaar is. Bij Monuta is het dan weer een hoog bedrag wat vrij besteedbaar is, en wordt er ongeveer 2000 euro gereserveerd voor een 'uitvaartverzorger' bij Monuta.

Ik heb geen contact met familie dus ik heb ook daadwerkelijk geen idee wie het zou moeten regelen mocht ik plots een hartstilstand krijgen of aangereden worden of met de trein ontsporen of ernstig ziek worden of wat dan ook. De dood zit in een klein hoekje, doodgaan is de enige zekerheid die je hebt vanaf je geboorte. Dus dan kan ik het maar beter even netjes regelen en een kaartje in m'n portemonnee en in m'n telefoon stoppen met de bijbehorende informatie erbij - zodat wie dan ook altijd weet wat er moet gebeuren zonder dat er heel veel geregeld of uitgezocht moet worden en zonder dat het diegene veel geld kost...

Een nummer wat ik graag luister, 'We're All Gonna Die' van AJ Smith zegt: "World's on fire, let's toast the end, 'cause we're all gonna die, we just don't know when" en Klein Orkest zong in 'Over 100 Jaar' al "Het leven is tijdelijk en de dood is onvermijdelijk, maar stel dat je niet dood kon gaan dan had je stomweg niet bestaan."

Dus ja, ik ben hier op aarde en de enige zekerheid die ik heb is dat ik ooit een keer doodga, dus ik vind dat ik daar ook even bij stil moet staan, over na moet denken en dingen goed geregeld hebben zodat anderen daar niet mee opgezadeld worden.

Geen gezellig onderwerp dus dit keer (okay, ik zal binnenkort ook een vrolijk topic openen, beloofd!) maar wel belangrijk om bespreekbaar te maken. Althans, dat vind ik.

Ik ben benieuwd naar hoe dit bij jullie zit!

Ik heb trouwens wel in huis een envelop liggen met 'PAS OPENEN ALS IK DOOD BEN ', met een kopie van m'n paspoort erin en een lijstje met bijv. het polisnummer van m'n zorgverzekering, reisverzekering, inboedelverzekering, abonnementen die ik heb enzovoorts en manieren hoe het opgezegd kan worden en wat er met eventueel overgebleven geld moet gebeuren. Dus daarop ben ik wel enigszins voorbereid.

groetjes van mij

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Ik heb een overlijdensrisicoverzekering. Die heb ik me toen laten "aansmeren" door mijn hypotheekadviseur. Kost een paar eurootjes per maand, maar geeft me wel een goed gevoel.

Jouw nabestaanden erven jouw bezittingen na je overlijden en daarvan kunnen ze hoogstwaarschijnlijk je begrafenis wel betalen, ik zou er als ik jou was niet teveel over nadenken.

Je kunt overigens ook laten beschrijven bij een notaris wie jouw nabestaanden precies zijn, zodat je spullen niet in handen komen van die familie waar je nooit contact mee hebt.

*insert philosophical cringe expression here*

Als ik dood ben, ben ik dood. Niet mijn probleem, aye.

ars moriendi

Dogette schreef:
Ik heb een overlijdensrisicoverzekering. Die heb ik me toen laten "aansmeren" door mijn hypotheekadviseur. Kost een paar eurootjes per maand, maar geeft me wel een goed gevoel.

Jouw nabestaanden erven jouw bezittingen na je overlijden en daarvan kunnen ze hoogstwaarschijnlijk je begrafenis wel betalen, ik zou er als ik jou was niet teveel over nadenken.

Je kunt overigens ook laten beschrijven bij een notaris wie jouw nabestaanden precies zijn, zodat je spullen niet in handen komen van die familie waar je nooit contact mee hebt.

Sev schreef:
Als ik dood ben, ben ik dood. Niet mijn probleem, aye.

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Derks schreef:
(...)

Hahaha, faaacts, je hebt er als je dood bent zelf geen problemen mee idd. Ik kan alleen niet zo denken, I mean ik geef teveel om anderen daarvoor, I guess

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Derks schreef:
(...)

Een overlijdensrisicoverzekering is toch ook verplicht als je een huis koopt? Althans, dat was wat ik gelezen heb.

Okay, maar wie de f*ck zijn mijn nabestaanden als ik letterlijk alleen ben, geen relatie heb en geen contact met familie heb? Wie erven mijn bezittingen dan, wie zijn mijn nabestaanden?

Also, hoe moeten mensen van mijn bezittingen een uitvaart betalen, alles wat ik heb is tweedehands/van een weggeefhoek 😅. En zoveel geld heb ik ook niet op m'n spaarrekening want dat mag niet van de bijstand

Daarom maak ik me dus wel druk hierom, haha. Omdat ik dus alleen ben en niet weet wie ik met kosten opzadel. Dus vandaar dat ik me er in wil verdiepen, maar heb gewoon geen idee waar ik moet beginnen...

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Momenteel ben ik nog via mn ouders verzekerd maar wij hebben hier allemaal in een boekje op onze kamer ( wonen beide nog thuis) onze wensen opgeschreven. Muziek, maar ik heb bv ook wachtwoorden van oa quizlet.

Wij hebben acht jaar geleden helaas van dichtbij mee moeten maken dat iemand vroeg overleed. Hij was er niet op voorbereid met als gevolg dat zowel telefoon als laptop niet meer te openen waren, zelfs politie lukte het niet. Hierdoor zijn veel foto's verloren gegaan. Dus tip schrijf dit ergens op.

Helaas de ervaring van jonge mensen die te vroeg onverwacht heen gingen dus wij spreken hier op zijn tijd over. Zo weet ik dus onderhand van ouders en broer precies wat zij zouden willen en dat vind ik enorm fijn. Toen het namelijk bijna mis ging wist ik dit niet en zou ik dus totaal niet geweten hebben wat mijn broer zou willen op zijn begrafenis.

Nadenken over de dood kan moeilijk zijn maar het is net hoe je er mee om gaat

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Ik heb zelf ook een overlijdensrisico, en mijn partner en dochtertje ook. Wat IrishNailler indd zegt, ik heb zelf helaas ook meegemaakt dat iemand in mijn omgeving overleed en geen verzekering had waardoor de nabestaanden zelf moesten betalen. In dit geval de crematie was vrij sober waardoor ik het niet goed heb kunnen afsluiten.

Dat is voor mij ook de reden waarom een verzekering heb, zodat ik mijn nabestaanden er ‘niet mee op zadel’ om het even zo te zeggen. Dan hebben ze al genoeg aan hun hoofd en hebben ze daar geen zorgen over. Het blijft indd geheel je vrije keus en je moet doen waar je je het beste bij voelt. Die van mij is +/- 10€ per maand, dus qua kosten vind ik het niet zo spannend.
Ben nog niet zover dat ik muziek etc heb uitgekozen ervoor of hoe je verzekering etc moet afsluiten als ik er niet meer ben, maar misschien wel iets om over na te denken…

Nee even serieus nu, ik vind het goed dat je hierover nadenkt, maar ik heb hier zelf nog niets voor geregeld en ben dat op dit moment ook niet van plan. Ik weet dat ik uiteraard elke dag dood zou kunnen gaan, maar ik ben nog jong dus die kans vind ik niet groot genoeg om er elke maand geld voor op te hoesten. Overigens vind ik het smerig dat zo'n verzekeringsmaatschappij in principe gewoon lekker verdient aan het onvermijdelijke en de schuldgevoelens die daar voor sommige mensen bij komen kijken. Toen mijn vader overleed in 2020 hebben we zijn dienst uit eigen zak betaald, en ik heb dat nooit erg gevonden of lang bij stilgestaan. Misschien denk ik ooit nog over zo'n overlijdensverzekering na, maar niet nu.

Afgaande op jouw situatie, die ik zo op Quizlet heb meegekregen en die je me hebt uitgelegd in mijn GB, zou ik me er niet teveel zorgen om maken @Derks. Het (her)opbouwen en geluk terugvinden in je leven, is misschien belangrijker dan in deze moeilijke tijd geld opzij leggen voor je dood. <3

[ bericht aangepast op 3 mei 2023 - 10:59 ]

ars moriendi

Ik heb via mijn werkgever een aanvullend pensioen, waar ook een overlijdensdekking inzit. Met dat bedrag kunnen mijn vriend en ouders zeker een begrafenis regelen.

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Hiiii. Ik heb een tijd lang in de uitvaartwereld gewerkt en kan je persoonlijk wel aanraden om wel een vorm van een verzekering af te sluiten. Ondanks dat je geen contact hebt met je familie kan niet voldoende geld een verdrietig geheel vormen voor andere geliefden in jouw omgeving. Als alternatief kun je zelf een spaarpotje starten die de personen in jouw omgeving kunnen inzetten hiervoor, let hierbij wel op dat wanneer je komt te overlijden je bankaccounts 'bevroren' worden tot de hele rompslomp van overdracht is geregeld. Uitvaartmaatschappijen doen meestal niet zo moeilijk over wanneer je het betaalt maar het kan wel zo zijn dat de mensen in je omgeving iets moeten voorschieten... De meningen zijn erg verdeeld over de kosten/baten van dergelijke verzekeringen, hierin kan ik je dan ook niet echt zinnig advies geven naast dat mijn ervaring zegt dat het wel heel handig is. Ik ben namelijk ook vaak over de vloer geweest bij families die geen cent te makken hadden en geen uitvaartsverzekering hadden. Hoe het dan gaat is niet extreem prettig. In die gevallen gaat het op de goedkoopste manier en kan het zo zijn dat het lichaam van een geliefde midden in de nacht ergens op een aantal uur afstand van de woonplaats gecremeerd wordt zonder dienst om de kosten in te dammen. Nu is dit wel een rampscenario en ik kan niet in jouw portemonnee kijken. Dan ook het genuanceerde advies: Doe onderzoek en ga op je gevoel af met een oog op je verwachte toekomst.

Over de vrij uit te geven vormen zoals bij die van Monuta ofwel iets gestructureerder als DELA zit hem het verschil met name in het volgende: Wanneer je een bedrag vrij te besteden hebt kun je kiezen waar je je uitvaart wil houden en heb je ook grote vrijheid in door wie je het laat doen. Mijn oma en tante zijn een paar jaar geleden overleden en wij hebben een lokale 1-pitter uitgenodigd om het voor ons te regelen. Dit gaf ons een goed gevoel omdat we niet een 3e wachtende in de rij gevoel hadden. DELA werkt een stuk sneller en gestructureerder met een netwerk van uitvaartverzorgers die binnen hun diensttijden nieuwe aanmeldingen oppakken. Monuta is al iets meer gericht op locatie en mensen in de nabije omgeving. Iets meer ons kent ons omdat de individuele dependances van Monuta vaak nog door 1-pitters is opgezet. Zij hebben onderling hun eigen persoonlijke werkwijze maar vallen 'voor het gemak' onder Monuta (ook ivm verzekeringen). Hiermee wil ik niet het een of het ander afkraken, alles komt met voor- en nadelen en ligt ook vooral aan de individuele locaties maar misschien maakt het het voor jou inzichtelijker wat er precies gebeurt. Ik heb zelf ook goede ervaringen met zowel DELA als Monuta, met lichte voorkeur voor Monuta maar dat is persoonlijk.

Mocht je graag meer willen weten over hoe een uitvaart in zijn werk gaat hebben lokale uitvaartondernemingen vaak een open middag waar je heen kunt met vragen en voor een rondleiding. Klinkt morbide maar hoe beter jij voor ogen hebt wat je wil hoe fijner je het maakt voor je nabestaanden (hoeft geen familie te zijn). Ook kun je inderdaad nadenken over wensen die je hebt. Die kun je zelf thuis bewaren in een envelop, of wanneer je weet dat je richting een einde gaat alvast bespreken met een uitvaartleider (dit loopt wel zeer op de zaken vooruit maar he).

Nu wil ik je nog wat anders meegeven. Ik weet dat mensen daar vaak niet aan denken maar er is ook de mogelijkheid tot je lichaam doneren aan de wetenschap. Dit komt met andere kosten (minder) en de uitvaart loopt dan ook anders (je hebt immers niet het lichaam). Ik haalde regelmatig stoffelijk overschot op van het universiteits mortuarium in mijn stad, dit gaat met grote kisten en ik reed dan rechtstreeks naar het crematorium waar de overblijfselen direct gecremeerd worden. Mocht je geen interesse hebben in het lichamelijke aspect en willen bijdragen aan de wetenschap kan dit zeker een optie zijn voor jou. (https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/orgaandonatie-en-weefseldonatie/vraag-en-antwoord/hoe-stel-ik-mijn-lichaam-na-overlijden-ter-beschikking-van-de-wetenschap).

Mocht je nog vragen hebben over al het bovenstaande en meer kun je mij altijd een berichtje sturen. Wel een kleine disclaimer ik was overledenenverzorger en hield mij dus meer bezig met de overledenen zelf dan de fijne kneepjes van het organiseren van een uitvaart. Voor concretere informatie kan ik je die open middagen aanraden.

Edit: Overigens, kudo's voor jou voor het regelen. Hoewel ik in de uitvaart werk heb ik mijn shit totaal niet op orde, ik zal dit ook als memo nemen om het wel te regelen whahaahah.

[ bericht aangepast op 4 mei 2023 - 11:42 ]

The truth is out there.

Ik heb volgens mij wel een uitvaartverzekering maar tbh regelt mijn man alle verzekeringen en zo x)

Every villain is a hero in his own mind.

Ik reageer zo even op alle reacties hier, ik had niet verwacht zoveel uitgebreide en behulpzame reacties te krijgen! Ik dacht: dit wordt zo'n topic dat geopend wordt en daarna een stille dood sterft, haha.

Heb zelf ondertussen ook het een en ander uitgezocht (o.a. hoe het zit met belasting betalen over je uitvaartverzekering enzo, want dat is vrijgesteld tot een bepaald bedrag) dus ik zal ergens vandaag (of morgen) mijn bevindingen met jullie delen.

Zit alleen wel met de acceptatieplicht.

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly