[RPG • 0] Experium || 53 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 16 okt 2022 - 18:27 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Nathaniël aarzelde. Ze waren nu zo dichtbij en dan weer vertrekken? Al had Lucas een punt. Ze waren hier al veel te lang gebleven en langer blijven zou aandacht trekken van mensen die ze niet tegen wilde komen. Nathaniël keek even peilend naar Lucas. Ooit in een ver verleden was hij de beste vriend van zijn broertje geweest. Als hun geheugens gewist waren, dan zouden ze waarschijnlijk elkaar niet eens herkennen, maar er was vast nog iets over van de jongen van toen toch? En als dat zo was, zou hij op Lucas kunnen vertrouwen. Dat wist hij zeker.
      Nathan keek even naar Rory, wat die van dat plan vond. Gek genoeg was Rory de enige die hij echt vertrouwde op dit moment, ook al gingen ze nog maar zo kort met elkaar om. En ook al bleken hun verhalen ineens nauwgezet in elkaar te vlechten. Misschien werd het eens tijd voor een goed gesprek.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het duurde even voor hij de gedachten van Nathaniël goed aan elkaar kon knopen. Dus dat broertje van die gast was vroeger zijn beste vriend geweest? En die zat mogelijk op die andere school? Dat betekende dat er opeens twéé mensen voor zijn neus stonden die met zijn verleden te maken hadden.
      ‘Ben ik… ben ik gelijk met je broertje verdwenen?’
      Het was Rory die zijn hoofd schudde. ‘Nathaniëls broertje is al bijna tien jaar weg. Jij eh… bent zo’n twee jaar geleden verongelukt.’ De jongen slikte en er spookte trieste beelden door zijn hoofd van een begrafenis. ‘Met de rest van je familie. Ik… Ik dacht dat alleen Aaron het overleefd had.’
      Dus de wereld dacht dat hij dood was.
      Opeens zat er een enorme brok in zijn keel. Dan was het een wonder dat er toch iemand naar hem was gaan zoeken. Al gold dat blijkbaar niet voor iedereen, anders werd er niet van vermissingen gesproken.
      ‘Jemig.’ Hij haalde een hand door zijn haar. Het was nogal veel om te behappen.

[ bericht aangepast op 27 okt 2022 - 11:39 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Kassander! riep hij waarschuwend in zijn hoofd naar de jongen bij het hek. Robins ogen hadden een paar schaduwen gezien, sneller dan dat hij de mensen gehoord had. Er komen mensen aan! Ze moeten nu weg.

---

It's never gonna happen, Guys.

Kassander moest even schakelen, dus het duurde een paar tellen voor hij de woorden van zijn vriend doorgaf. 'Volgens Robin komen er mensen aan, jullie kunnen je beter uit de voeten maken. Ik zal telepathisch contact zoeken.' Hij knikte even naar de twee jongens, de broer van zijn vergeten beste vriend en het (ex?)-vriendje van zijn broertje, daarna draaide hij zich om en liep terug naar Robin.
      'Nou, dat was me nogal wat. Blijkbaar ben ik samen met mijn familie verongelukt en denkt iedereen dat ik dood ben.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Robin moest even schakelen naar het volgende onderwerp. Ze liepen ondertussen terug naar hun house, maar niet voordat hij had gezien dat de twee jongens gewoon dwars door de barrière heen liepen en verdwenen. Blijkbaar heeft de barrière geen vat op hen.
      ”Wauw,” zei hij uiteindelijk. Niet goed wetende hoe te reageren en een paar dingen al in zijn hoofd geprobeerd te hebben. “Heftig.” Robin grijnsde. “Maar je bent hier gelukkig nog,” zei hij, terwijl hij Kassander een stomp gaf.

---

It's never gonna happen, Guys.

Nathaniël en Rory liepen een stuk weg van het hek, tot het weer uit zicht verdween. Uiteindelijk rustten ze iets verder op een paar boomstammen neer. Er gingen van allerlei gedachten door zijn hoofd, maar vooral dat Rory en hij een gezamenlijke connectie bleken te hebben.
      ”Wanneer heb je Aaron en Lukas ontmoet?” probeerde hij. Het was ergens te toevallig en ergens ook weer niet. Het was ten slotte Lucas Pa die hem in eerste instantie op deze zoektocht had gestuurd.

[ bericht aangepast op 27 okt 2022 - 16:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Ik zat bij de tweeling op school. Lukas zat in het footballteam, dus iedereen kende hem, maar we waren niet echt vrienden ofzo. Ik kreeg... ongeveer drie jaar geleden wat met Aaron.' Hij bestudeerde Nathaniëls gezicht, niet helemaal zeker waar deze vraag vandaan kwam.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nathaniël knikte. Ergens wilde hij vragen waar hij dan precies vandaan kwam, maar eigenlijk had hij nooit geweten waar de familie Russo naar toe was gevlucht. Het was echter wel duidelijk geweest dat de verdwijning van zijn broertje te maken had met het plotselinge vertrek van de familie. Lukas vader was namelijk al lichtelijk op de hoogte geweest van die bizarre instantie, hij deed er in het geheim onderzoek naar als politie-agent. Het was zonde om te horen dat hij was omgekomen in een auto-ongeluk. Eentje waarvan hij vermoedde dat het niet zomaar een auto-ongeluk was.
      Hij wilde vragen of de vader van hen ook maar iets had achter gelaten. Verdomme, als hij had geweten dat Rory de Russo familie kende, was hij daar begonnen op de plek waar ze ooit verdwenen waren. Misschien was er nog iets te vinden geweest, al hadden ze al meer gevonden dan Nathan voor ogen had gehouden. Mochten ze er niet uit komen en de andere school niet kunnen vinden, konden ze er misschien alsnog heen. Maar hij moest weten of Rory oprechte intenties had. Dit was ergens gewoon te toevallig. En ook weer niet. Want hoeveel jongeren waren er nu met een gave? en hoeveel mensen die hen kenden waren op zoek naar hun geliefde of dachten net zoals Rory dat hun geliefde dood was?
      Maar Nathan had geen idee hoe hij dat bij de jongen kon peilen, tot nu toe had Rory een hele betrouwbare en fijne partner geleken. Hij leek oprecht, maar de twijfel die net ontstaan was bleef. Er was maar een aanknopingspunt die hopelijk wat licht op de zaak gaf. "Hoeveel jaar geleden? Hoe lang is het geleden Rory dat de familie Russo naar jouw woonplaats is verhuisd?"

[ bericht aangepast op 27 okt 2022 - 16:54 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Goh, ik geloof dat ze een jaar of twaalf waren?' Rory keek over zijn schouder of iemand hen volgde. Voor de zekerheid verlaagde hij zijn stem. 'Maar hoezo deze vragen? Hoe weet je trouwens dat ze Russo heten? Wacht...' Langzaam begon hem wat te dagen. 'Kén je hen?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Lukas was mijn broertjes beste vriend," deelde hij aan Rory mee. Twaalf - dat was later dan toen ze bij hen vertrokken, maar Nathaniël vond het ook gek als ze voor de eerste de beste plek gesetteld hadden. Russo was wel zo voorzichtig. Nathaniël opende zijn jack en haalde een klein boekje uit zijn binnenzak. Hij zocht de foto op die hij -toevallig- van beide jongens erin had zitten. Hij gooide hem voor Rory zijn neus neer. "Vind je dit nog steeds allemaal toevallig?" vroeg hij Rory benieuwd.

---

It's never gonna happen, Guys.

Rory haalde zijn schouders op. ‘Ik geloof best dat we elkaar met een reden zijn tegengekomen. Dat het zo heeft moeten zijn.’ Hij was gelovig opgevoed en hoewel hij niet honderd procent zeker was van wat hij nou wel of niet geloofde, kon hij best geloven dat een hogere macht hen bij elkaar had gebracht; dat het de bedoeling was dat ze zouden helpen om Aaron en Lukas en Gabriel te bevrijden. ‘Dus nee, geen toeval wat mij betreft.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rory was zo rustig en zeker van zijn zaak dat Nathaniel’s wantrouwen een beetje gesust werd. Hij zakte neer op een steen en pakte zijn eigen foto’s weer terug. Een veel te jonge Gabriel keek hem lachend terug aan. Hij zou nu negentien moeten zijn, dacht hij bedroefd. Als hij er nog was.
      ”Denk je dat ik gek ben dat ik na zo’n lange tijd nog steeds naar hem zoek?” Hij had de vraag eruit gegooid voor hij hem kon tegenhouden, maar sinds Lukas woorden liet die vraag hem niet meer los. Hij wist echt niet wat hij moest doen als hij Gabriel niet meer levend terugvond.

---

It's never gonna happen, Guys.

Rory schudde zijn hoofd. ‘Nee, waarom? Kijk hoe ver je gekomen bent. Je zou juist een belabberde broer zijn als je Gabriël had opgegeven.’ Hij glimlachte naar de jongen. ‘Stel dat je ontvoerd wordt en helemaal niemand zoekt naar je… Dat lijkt me pas klote.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Roy's antwoord gaf wat rust, maar toch bleef de gedachte aan de dood van Gabriel als een irritante mug door zijn hoofd zweven. "Laten we nog een stukje verder trekken en dan onze slaapzakken uitrollen. Nog iets slaap zal ons vast goed doen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester krabde aarzelend in zijn nek. 'Dat ging niet megasoepel.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.