[RPG • 0] Experium — The Prequel & Alt 7 - Speeltopics

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Oud-studenten Conway • Lion • [Onbekend] Raz • Lion • [Onbekend] Ylva • Lion • [Onbekend] Tuuli • Lion • Wind Kris • Buffalo • Edelstenen manipulatie Safira • Buffalo • Drakengedaante Zebediah • Rhino • Manipulatie Thor • Rhino • Sterk Moacir • Rhino • [Onbekend] Adrasteia • Rhino • Via bloed gave overnemen Ryan • Panther • [Onbekend]

Eerdere topics Prequel 1: Klik ^^ Prequel & Alt 2: Klik ^^ Prequel & Alt 3: Klik ^^ Prequel & Alt 4: Klik ^^ Prequel & Alt 5: Klik ^^ Prequel & Alt 6: Klik ^^ ~ Rollentopic Experium High || Rollentopic ^^ ~ Tijdlijn ✧ (2009) - Aankomst 1 (Zebediah) ✧ (November 2011) - Aankomst 861 (Fire) ✧ (Februari 2012) - Aankomst Romeo ✧ (2012) - Aankomst 1694 (Onyx) ✧ (2012) - Aankomst 1695 (Maaya) ✧ (Juni 2013) - Aankomst 2194 (Fox) ✧ (Mei 2015) - Aankomst 4184 (Jester) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4585 (Dezi) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4965 (Vienna) ✧ (September 2015) - Aankomst 5666 en 5667 (Fersephone en Fayr) ✧ (September 2016) - Aankomst 6445 (Yrla) ✧ (Augustus 2019) - Aankomst 7223 (Merrin) ✧ (Juli 2020) - Aankomst 8102 (Nenya) ✧ (Augustus 2020) - Aankomst 8175 (Adam)

[ bericht aangepast op 27 mei 2022 - 21:38 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam wist dat hij ergens vannacht naar het toilet was gegaan en dus de gang op was geweest. Een beetje riskant was het dus wel, want hij had geen idee hoe laat dat ongeveer was geweest. Misschien was het dan verstandiger om ín de kamer van de jongens te wachten. Als Zebediahs teleporteur dan verscheen, zou hij dat ook niet missen. Wie zou verder echt in staat zijn om Onyx te doden? Tony was hier nog en hij was onzichtbaar in het donker – zou Onyx hem hier ook met een bezem te lijf zijn gegaan? Al hadden ze hier natuurlijk wel meer vijanden. Opeens drong het gezicht van Nish zich aan hem op, zijn bloedende oogkassen die Adam nooit had gezien maar wel voor zich kon zien. Zou een van zijn vriendinnen wraak hebben genomen? Moord ging Adam véél te ver… toch voelde hij een lichte aarzeling, waar hij daarna gelijk van walgde. Dit gaat om Onyx. Een van je beste vrienden. Jíj hebt ervoor gezorgd dat hij nu zo is. Fix wat je nog kan!
      Hij schraapte zijn moed bij elkaar. ‘Oké,’ zei hij zacht. ‘Ik zal vanaf vier uur in jullie kamer posten.’ Een flintertje hoop gloorde in Jesters ogen. Ogen die Nish niet meer heeft. Wat hij niet had kunnen herstellen, dankzij Jester. ‘Ik wil dan wel dat je Merrin met rust laat en mij de kans geeft om wat je Nish hebt aangedaan, terug te draaien.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin had knarsetandend en vol ongeloof toegehoord hoe Adam zijn hulp bood om Onyx te redden. Hoe kon hij het ooit in zijn hoofd halen die jongen ooit te gaan redden?! Was hij compleet gek geworden? Had Jester hem al van iets overtuigd? Merrin had nog niet echt het idee dat hij Jester iets had horen zeggen, maar ze spraken zacht. Al had hij wel uit de conversatie begrepen dat Onyx dood was.
      Onyx was dood. Merrin voelde een lichtelijk schuldgevoel hem overvallen, maar die boodschap luchtte hem verschrikkelijk op. Geen enge zwerfpartijen meer met Jester samen (al wist je niet hoe gevaarlijk Jester hieronder werd), geen ellendige nachtmerries meer, niet meer elke dag bang hoeven te zijn voor Onyx zijn sadisme. Hoewel het verschrikkelijk verkeerd aanvoelde, kon Merrin wel haast juichen. Het angstige monster dat elke dag in zijn binnenste waarde, voelde alsof hij nu eindelijk een beetje werd gekalmeerd.
      Merrin keek naar Adam die tegenover Jester zat. Dat monster kon hij toch niet zomaar doodleuk terugbrengen?! Er MOEST wel een draadje los bij Adam zitten, als hij dit echt vrijwillig wilde doen. Toch beet Merrin op zijn tong. Hij was er niet van overtuigd dat Adam dit zomaar zou doen, zomaar om die verschrikkelijke mensen te helpen. Zelfs Adam moest dat te ver gaan. Er moest vast een reden zijn. Pas toen hij hoorde waarom Adam wilde springen, voelde Merrin een verschrikkelijke schaamte zich overvallen. Hij was vooral bezig geweest met zijn eigen angsten en Adam dacht aan Nish die niets meer zag. Het gruwelijke beeld van bebloede ogen en lege kassen lieten zijn maag een keer draaien. Het zou wel erg egoïstisch zijn om Adam tegen te houden zijn vriend te helpen. En toch... Om Onyx daarvoor terug te krijgen, die hen daarvoor jarenlang nog kon treiteren? Nee, nee! Zo mocht hij niet denken. Ze moesten gewoon een andere oplossing vinden voor Onyx en Jester, in die tijd. Daar was vast iets op te verzinnen. Hij was al met Maxwell erover in gesprek geweest, ze konden vast een andere manier vinden om alsnog van hen af te komen.
      En dus zei hij niets. Hoewel het hem buikpijn bezorgde en het voelde alsof een probleem nu magisch opgelost was, kon hij het niet over zijn hart verkrijgen Adam tegen te houden en hem niet zijn vriend te laten helpen. Ze verzonnen wel wat anders.

[ bericht aangepast op 12 dec 2022 - 14:55 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het duurde een paar tellen voordat hij zich überhaupt herinnerde dat hij gedreigd had ook Merrin's ogen uit te lepelen als Adam probeerde terug te draaien wat Onyx en hij met Nish gedaan hadden. Onyx had het geweldig gevonden. Dat herinnerde hij zich nog wel, als door een waas. Maar wat maakte Nish hem nou uit? Hij wilde gewoon Onyx. Levend. Naast zich. Schokkerig haalde hij zijn schouders op. Hij gaf geen zier om de rest. 'Whatever. Wat je wil.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Nou, dat lijkt me wel duidelijk,’ mompelde Adam. Hij wierp een blik op Merrin. Eigenlijk vond hij het onprettig om zijn vriend bij deze labiele jongen achter te laten, maar hoewel hij misschien tien minuten in het verleden zou zijn, zouden er hier slechts twee minuten verstrijken. Hij schonk Merrin een zenuwachtige glimlach. ‘Tot zo.’
      Of beter nog – niet.
      Het zou mooi zijn als hij straks in een lege gang aankwam en Onyx’ dood inderdaad een wraakactie op Nish’ verminking was geweest. Hij sloot zijn ogen, dacht aan hoe zijn vioolspel hem normaal omringde en optilde van de grond, en beeldde zich een digitale klok inclusief datumnotatie in, voor hij zich het zwembad voor de geest haalde.
      Daar zou Nish naartoe gaan. Daar kon hij op hem wachten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nish was verrast om Adam bij het zwembad aan te treffen, die juist gezegd had ergens anders heen te gaan.
      ‘Wil je me zo graag in zwembroek zien?’ vroeg hij met een scheve grijns.
      Adam staarde hem aan op een manier waar hij het warm van kreeg. Intens, maar niet per se op een prettige manier.
      ‘Ik moet met je praten.’
      ‘Oh, oké.’ Dat klonk ernstig. ‘Nou, ik ben all ears.’
      Adam blikte even om zich heen en knikte toen naar een bankje iets verderop. Ietwat bezorgd nam Nish de jongen op.
      ‘Alles oké?’
      Met een zucht zakte Adam op de zitting neer. ‘Nee. Ik… Ik kom uit de toekomst, twee dagen verder. En ik moet je waarschuwen om niet naar Onyx toe te gaan, ondanks dat ik je gevraagd heb om dat wel te doen. Het loopt… niet goed af.’
      Ondanks dat hij wist welke gave Adam had, was het bizar om het zo mee te maken.
      ‘Hoezo? Wat gebeurt er dan?’
      ‘Je zoent met Onyx. Vraag me niet hoe je dat voor elkaar krijgt. Maar als wraak, lepelen ze vannacht je ogen eruit en naaien ze je lippen dicht.’ De jongen huiverde. ‘En Jester overtuigt Fayr ervan om je niet te helen. Dus… nou ja, Vienna en Toph maken een hutje voor je in het bos en veel rooskleuriger ziet je er leven er daarna niet uit.’
      Nish kon het niet helpen dat een smalend lachje zijn lippen verliet. ‘Dat is nog eens een slechte horrorfilm.’
      ‘Ik meen het.’ Adam keek naar hem op, er stonden tranen in zijn ogen. ‘En Jester laat mij je nu alleen redden omdat iemand Onyx heeft vermoord en ik hem ook zal redden. Dus alsjeblieft, Nish… blijf bij Onyx uit de buurt.’
      Hij meent het echt.
      Jemig – waren die twee echt zo knotsgek dat ze zijn ógen eruit haalden. Er verkrampte iets in zijn buik bij de gedachte dat er ergens een Nish was die die afschuwelijke pijn had meegemaakt, die geloofde dat hij geen toekomst meer had.
      Hij slikte. ‘Oké, ik geloof je.’
      Adam glimlachte vluchtig. ‘Gelukkig. Ik moet nu weer gaan.’
      Flits – en de Panther was verdwenen.
      Nish staarde verdwaasd voor zich uit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

En hij was weer in de gang.
      Een zwaarte overviel hem toen Merrin en Jester daar nog steeds stonden. Het was toch mooi geweest als alles opeens was opgelost, maar helaas.
      ‘Hé.’ Zijn stem klonk schor en hij keek Merrin aan. ‘Weet je wat er van de week met Nish is gebeurd?’a

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin trok een wenkbrauw op. Hij had net gehoord dat Adam aangeboden had Onyx - ja Onyx! - te redden en nu vroeg die opeens naar Nish? Wat had die idioot met deze situatie te maken? Ja, ze hadden gezoend van de week, hij en Adam, maar Adam had toch gezegd dat Fox dat ietwat overdreven had? Opeens voelde Merrin alle twijfel omhoog schieten, want waarom zou Adam naar Nish vragen op zo’n moment? Was er iets rondom de jongen dat hij moest weten?
      Merrin wilde al antwoord geven, maar hield zich in bij het zien van Jester. Hij ging zulk soort dingen echt niet voor zijn neus zeggen. Merrin geloofde dat zelfs in deze staat Jester nog van zijn ellende kon genieten.
      Merrin greep Adam bij de arm en trok hem een stukje bij Jester vandaan, zodat hij op een fluistertoon kon spreken die Jester niet kon verstaan. “Je gaat toch niet echt terug springen om die psychopaat te redden toch? Je bent echt heel lief Adam, maar… Hij en Jester hebben jouw in een moordenaar veranderd! Ze hebben…” Merrin zocht naar woorden. “zoveel gedaan wat het daglicht niet aankan. Ze maken iedereen hier elke dag bang en het is wachten tot ze weer wat verschrikkelijks doen.” Merrin keek smekend naar Adam. Soms was hij een beetje te goed voor deze wereld. “Laat alsjeblieft wat gebeurd is gebeurd. Dan kan hij ook nooit iemand meer pijn doen.”

[ bericht aangepast op 13 dec 2022 - 7:15 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik weet het,’ zei Adam zacht. Uit de verwarde uitdrukking op Merrins gezicht had hij opgemaakt dat Nish niets meer mankeerde, wat hem de moed gaf dat hij dit ook kon. En misschien, heel misschien, durfde hij dan toch voorzichtig na te denken over een manier om weer écht terug te kunnen naar zijn eigen tijdlijn. ‘Maar als er iemand sterft en ik vertik het om diegene te redden, dan maakt dat mij voor mijn gevoel geen haar beter dan zij. En… en ik snap dat je het niet begrijpt, maar tot een paar dagen geleden was Onyx een van mijn beste vrienden. Ik kan niet… misschien zal dit hem veranderen. Ik moet het proberen.’ Hij haalde zijn iNet uit zak vandaan en stapte weer naar Jester toe, waarna hij het toestel op camerastand zetten. ‘Bevestig wat er gebeurd is. Dat je hier zit omdat Onyx dood is en dat ik zal proberen dat te voorkomen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het was alsof hij heen en weer dreef op geluidsgolven, al dagen lang. Soms hoorde hij stemmen, zag hij flarden, dan ebden ze weer weg en was er een verstikkend niets. Lag hij in coma? De paar beelden die hij had opgevangen, wekten niet de indruk dat er mensen aan zijn bed zaten. Hij herinnerde zich vaag dat hij op één knie aan Merrins bed zat en wanhopig zijn handen vastklemde. En een paars meer, het lachende gezicht van een jongen die hij niet bij naam kende. En vlinders, heel veel vlinders. Blauwe vleugels op zwart haar. Hij herinnerde zich ook bloedende wonden op zijn armen, maar toen hij omlaag wilde kijken lukte hij niet. Wat hij wel zag, waren Merrins blauwe ogen. En daarna Jester, gedrenkt in bloed en met een lege blik in zijn ogen. Net goed. Vaag drongen woorden tot hem door – woorden die hij uitsprak, zonder dat hij zich daar bewust van was.
      Wat – wat ging hij doen?
      Onyx redden? Echt niet!
      Hij probeerde van Jester terug te stappen, maar dat lukte niet, hij kon zich niet bewegen, alsof hij een marionet was en de zeggenschap over zijn eigen lijf verloren had. Hij schreeuwde, beukte tegen wanden waarvan hij niet wist dat ze er waren, uit alle macht probeerde hij íets te zeggen, te doen. Het was alsof hij een stuk omhoog schoot en plotseling was daar iets groots en warms, verschietend in kleuren en wat hem in een schaduw stelde. Het hoorde hier niet, dat wist hij zeker. Met alle macht probeerde hij de kolossale bonk licht weg te duwen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het duurde een paar tellen voordat de woorden van Adam echt tot hem doordrongen en verward keek hij naar hem op. 'Wat?' Hij zag dat de jongen zijn iNet op hem had gericht, en ergens drong het tot Jester door dat de tijdreiziger een video aan het maken moest zijn. Een misselijk gevoel rees op in zijn maag en hij vertrok zijn gezicht in een snauw. 'Haal die fucking camera uit m'n gezicht. De kamer is daar. Ga zelf kijken.' Stram trok hij zijn schouders op. Hij wilde gewoon Onyx. Naast zich. Levend. Die hem vasthield en naar hem grijnsde.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Dat- dat kon ook.
      Misschien maakte dat ook wel meer indruk op Onyx straks. Een kilte nestelde zich in zijn lijf toen hij naar de slaapkamer van de jongens liep. Vaag was hij zich ervan bewust dat Merrin hem volgde. Zodra hij de deur opende, drong er al een scherpe bloedlucht zijn neusgaten binnen. Misselijkheid rees als een vuur in hem op, zijn handen tintelden erdoor.
      Het was schemerig in de kamer, toch was het niet voldoende om het lichaam in het bed te verbergen. Zijn vingers trilden toen hij het lichtknopje aandeed en hij kierde zijn ogen tegen het overdadige licht.
      Daar lag zijn vriend, met ogen die naar het plafond staarden. Adams onderlip begon te trillen. Hoewel hij rechtsomkeer wilde maken, dwong hij zichzelf om dichter naar het bed te stappen. Alleen Onyx’ bovenlichaam was zichtbaar, dat was naakt en volledig met bloed besmeurd.
      Iemand had zijn keel doorgesneden, net zoals ze hem hadden gedwongen om bij Fire te doen. Toch voelde dat laatste zo onrealistisch. Maar dit…. Een brok zette zich in zijn keel vast .
      ‘Het is maar tijdelijk,’ zei hij tegen zichzelf. ‘Gewoon een soort nachtmerrie. Straks – straks is alles weer goed.’
      Hij richtte de camera op de dode jongen en haalde diep adem, waarna hij op record drukte.
      ‘Dit… Dit ben jij Onyx,’ zei hij met een trillende stem. ‘En ik – ik ga terug om je te redden. Maar als… als je je leven niet betert, heb ik geen keuze dan het terug te draaien. Dus – dus doe iets met deze tweede kans.’
      Hij drukte op stop, daarna keerde hij zich aarzelend tot Merrin, om hem nog de gelegenheid te geven iets te zeggen.

[ bericht aangepast op 13 dec 2022 - 14:56 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin volgde gehaast Adam terug de kamer in. Vol ongeloof keek hij naar Adam. Dacht hij nu echt dat Onyx hierdoor zou veranderen? Onyx was de ergste persoon die hij ooit ontmoet had. "Weet je het zeker?" vroeg Merrin verslagen. Hij keek niet naar het lijk wat daar in bed lag, maar focuste vooral op zijn vriend. Nee, natuurlijk was het erg dat de jongen dood was. Maar ergens was het ook... opluchtend?
      "Wat als dit allemaal niet helpt? Wat als hij helemaal niet de persoon is die ooit jouw beste vriend was, maar onveranderlijk veranderd? Wat als hij straks als hij terug is jou te pakken krijgt alsnog? Of mij of Yrla? Of Fox?"
Merrin kwam dichterbij en pakte Adam zijn hand vast. "Ik snap dat hij ooit je beste vriend was, maar... Denk je niet dat die vriend al verdween, zodra je hier in deze tijdlijn kwam? Het is echt niet erg als je hem niet gaat redden, of dit gewoon op zijn beloop laat. Dan ben je gewoon normaal, net als ik. Soms is er gewoon niets aan te doen."
      Merrin keek naar Onyx in bed en voelde zich direct misselijk worden. "Je moet niet denken dat ik hier een voorstander van ben, het is erg dat hij dood is. Maar... Om hem weer levend terug te krijgen, dat is ook doodeng."

[ bericht aangepast op 13 dec 2022 - 16:10 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Als dit niet helpt, haal ik ze hier allebei weg,’ zei Adam zacht maar vastberaden. Hij keek Merrin wanhopig aan. ‘Ik moet dit proberen, Mer. Hem een laatste kans geven. Ik weet gewoon niet… ik weet gewoon niet of ik het mezelf ooit kan vergeven als ik hem niet probeer te redden. En ik doe het liever zelf… dan dat Jester me later gaat dwingen en ik niet goed kan opletten op wat ie ik doe en mezelf misschien tegenkom.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Bij dat laatste had Adam een punt. Het ging niet van harte, maar uiteindelijk knikte Merrin zijn vriend toe. Hij vond het maar niets dat hij Onyx zou gaan redden, maar hij zou het ook verschrikkelijk vinden voor zijn vriend als die zijn hele leven zich schuldig zou voelen. Hij hoopte maar dat er gewoon niets ernstig zou gebeuren. En tja, als Adam sprong, dan zou hij zelf niet eens iets meer van dit gesprek herinneren toch?
      Merrin keek toe hoe Adam in het niets verdween. Er liep een huivering over zijn huid en zo snel als hij kon maakte hij dat hij uit de kamer kwam, langs Jester heen zonder hem een blik waardig te gunnen en liep naar beneden. Hij vroeg zich af wanneer zijn herinnering aan Onyx lijk aan zijn herinneringen zou ontsnappen. Of hoe lang Adam ermee bezig zou zijn om hem te redden. Totaal in gedachten liep hij naar de eetzaal, maar deed niet eens een poging naar binnen te gaan. Ontbijten zat er niet echt in, na wat hij net gezien had. En dus ging hij maar buiten op het pleintje zitten, onder de eik, wachtend tot dit moment voorbij zou zijn.

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was een voordeel dat hij nu al in de kamer van Jester en Onyx was, dan hoefde hij zich alleen op de tijd te concentreren. Hij liep naar het raam en ging daar onder zitten, zodat de jongens hem niet gelijk zouden zien als een van hen wakker was. Hij boog zijn hoofd en concentreerde zich. Het bloedende lichaam spookte voor zijn gesloten ogen.
      Het is niet echt. Het is een nachtmerrie. Een nachtmerrie die voorbij is zodra jij hebt gezien wie dit gedaan heeft en je hen kunt waarschuwen.
      Misschien was het beter geweest om hen gewoon te waarschuwen en het filmpje onder Onyx’ neus te schuiven, zodat ze niet wisten wie het had gedaan. Hij kon er de duvel op zeggen dat ze die persoon wilden doden.
      Daar kon hij straks nog over nadenken. Zelf wilde hij ook weten wie hier achter zat.
      Hij kneep zijn ogen nog wat steviger dicht en visueleerde een klok en de begeleidende melodie. Toen hij zijn ogen weer opendeed, was het donkerder in de kamer dan net. Langzaam kwam hij overeind. Hij hoorde twee rustige ademhaling en zag dat Onyx zijn arm om zijn vriend heen had geslagen. Adams maag trok samen. Misschien is het wel de laatste keer dat ik hem zie.
      Adam zakte weer neer op de grond en keek naar de deur. Zodra hij zag wie het was, zou hij verdwijnen.



Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

[ bericht aangepast op 13 dec 2022 - 19:12 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.