• EXPERIUM - THE PREQUEL

    Voordat de Zuivering begon, speelden er heel andere verhalen... In die tijdlijn, en in een andere.



    LIONS
    ⚜️
    Fire Vuur
    Fox In dieren veranderen.
    Astreal Astral projection.
    Tony Onzichtbaar in het donker.
    Emil Dupliceren
    Onna Ondoordringbare huid
    Vera Vliegen
    Serena Stembeheersing
    Heidi Groene vingers.
    8226 Praten met dieren
    Elephants
    ⚜️
    Vision Met zintuigen spelen
    Dalit Immuniteit voor gaven
    Rai Electriciteit
    [Onbekend] [Onbekend]
    [Onbekend] [Onbekend]
    Kijo Veranderen in een Oni.
    Stella Licht ombuigen.
    Vera Leugendetector.
    Helene Genezing.
    Cherry Voedsel toveren
    Rhino's
    ⚜️
    Romeo Emoties manipuleren
    Damon Dementor
    Peter Spiderman
    Azrael Krachten afnemen en aanvullen
    Darian Objecten materaliseren
    Maaya Hallucinates.
    Melissa Fauna manipulatie.
    Alice Spiegelloper
    Medusa Verstenen onder haar blik
    Naamloos Gedachtenlezer.
    Buffalo's
    ⚜️
    Ednoces Tijd bevriezen voor 10 sec
    Nish Aanwezigheid verbergen
    Goliath Ant-Man
    Klaus Necromancer
    8167 [Onbekend]
    Evelin Reizen tussen werelden/dimensies
    8034 Gevarensonar
    Nemesis Vloeistoffen sturen
    Maevis [Onbekend]
    Sarah Binding



    Oud-studenten
    Conway Lion [Onbekend]
    Raz Lion [Onbekend]
    Ylva Lion [Onbekend]
    Tuuli Lion Wind
    Kris Buffalo Edelstenen manipulatie
    Safira Buffalo Drakengedaante
    Zebediah Rhino Manipulatie
    Thor Rhino Sterk
    Moacir Rhino [Onbekend]
    Adrasteia Rhino Via bloed gave overnemen
    Ryan Panther [Onbekend]

                     
    Eerdere topics
    Prequel 1: Klik ^^
    Prequel & Alt 2: Klik ^^
    Prequel & Alt 3: Klik ^^
    Prequel & Alt 4: Klik ^^
    Prequel & Alt 5: Klik ^^
    Prequel & Alt 6: Klik ^^


    ~
    Rollentopic

    ~
    Tijdlijn
    ✧ (2009) - Aankomst 1 (Zebediah)
    ✧ (November 2011) - Aankomst 861 (Fire)
    ✧ (Februari 2012) - Aankomst Romeo
    ✧ (2012) - Aankomst 1694 (Onyx)
    ✧ (2012) - Aankomst 1695 (Maaya)
    ✧ (Juni 2013) - Aankomst 2194 (Fox)
    ✧ (Mei 2015) - Aankomst 4184 (Jester)
    ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4585 (Dezi)
    ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4965 (Vienna)
    ✧ (September 2015) - Aankomst 5666 en 5667 (Fersephone en Fayr)
    ✧ (September 2016) - Aankomst 6445 (Yrla)
    ✧ (Augustus 2019) - Aankomst 7223 (Merrin)
    ✧ (Juli 2020) - Aankomst 8102 (Nenya)
    ✧ (Augustus 2020) - Aankomst 8175 (Adam)


    [ bericht aangepast op 27 mei 2022 - 21:38 ]


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Jester Madcap



    Jester grijnsde tevreden en liet zich graag meetrekken. 'Misschien, Duimelot,' fluisterde hij uiteindelijk tegen Onyx' lippen aan, 'is het verstandig om te gaan pitten, hmm?'


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Merrin


    Merrin sloeg zijn tas over zijn schouder. “Het bos?” vroeg hij ietwat verrast. Ergens kon Merrin zijn nieuwsgierigheid ook niet onderdrukken wat ze gingen doen. En aangezien zijn nieuwsgierigheid beter was dan schuld, omarmde hij het gevoel. “Nee hoor, ik ben daar al wel eens geweest.”
          Hij was er nog geweest met Yrla… Heel even overviel de droefheid hem, maar toen hij naar Adam keek, gaf hij zichzelf een schop onder zijn kont. Adam zou het vast niet leuk vinden als hij de hele dag ging zitten kniezen. “Ik ben echt heel nieuwsgierig wat we gaan doen.” Merrin wierp een brede glimlach naar zijn beste vriend en aarzelde toen voor een moment. Ze waren goede vrienden, maar dit was niet voor niets ook een date. Moest hij een hand aanbieden? Of een arm? Of niets? Of kon dat allemaal niet vanwege dat het pas net uit was. Of misschien kon het daarom juist wel…
          Na een minuut discussie met zichzelf bood hij Adam toch uiteindelijk zijn elleboog aan. Dat kon best, toch?


    It's never gonna happen, Guys.

    Adam
    ———

    Het voelde een tikkeltje vreemd dat Merrin zijn arm aanbood. Normaal liepen ze altijd hand in hand en dit leek wat… formeler? Of iets wat hij bij oude mensen vond passen ofzo, hij wist niet zo goed wat het was. Toch nam hij Merrins arm aan. Hij was opgelucht dat Merrin toch wel zin in hun afspraakje leek te hebben.
          ‘Ik wil je vandaag twee dingen laten zien,’ vertelde Adam terwijl ze de trap afgingen. ‘Waar we in mijn wereld weleens zijn geweest en wat denk ik twee van mijn mooiste herinneringen zijn. Zeker de laatste kent bijna niemand, dus ik weet zeker dat niemand ons zal storen en dat we… de tijd voor elkaar kunnen nemen.’
          Hij glimlachte ietwat onzeker naar Merrin, het bleef toch een beetje een lastige situatie.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Merrin


    Zijn twee mooiste herinneringen… ai, dat legde de druk wel een beetje op zijn schouders. Ik hoop dat Ik het dan niet verpest, dacht hij bij zichzelf, waarna hij met een blos een hand door zijn haren haalde.
          ”Vertel je me ze? Je herinneringen? Ik ben wel benieuwd hoe wij.. waren in die andere wereld. Wat maakt ze zo mooi?”


    It's never gonna happen, Guys.

    Adam
    ———

    ‘Ik vertel ze als we er zijn,’ beloofde Adam.
          Onderweg naar het kratermeer vertelde hij hoe krampachtig de andere Merrin zich altijd aan regels had vastgehouden en hoe dat soms tot paniekaanvallen had geleid, waarna ze samen wekenlang waren bezig geweest om die krampachtigheid een beetje te laten vieren, door steeds ietsje meer van het bos te verkennen – wat tegen de regels was. Wanneer hij eraan terugdacht hoe erg Merrin in die periode gegroeid was, werd zijn borstkas warm van trots.
          Het werd hem al snel duidelijk dat Merrin hier wel vaker kwam, want hij was veel minder schrikachtig. Blijkbaar had Yrla hier hetzelfde voor hem gedaan. Wat iets goed is, dus er is echt géén reden voor dat stomme knauwende gevoel. Toch was het zo’n contrast – Yrla die bewust Adams angsten had aangewakkerd en Yrla die Merrin juist van zijn angsten had afgeholpen, zij het onbewust – zo groot dat het in zijn hoofd gewoon kortsluiting veroorzaakte.
          Hij schoof de gedachte aan Yrla zijn hoofd uit toen hij het paarse kratermeer al tussen de bomen zag schitteren. Het bleef een prachtig gezicht – en om de een of andere reden was het nog mooier nu hij hier met Merrin was, in plaats van Nish.
          ‘Hier hebben we een paar weken terug samen gezwommen,’ zei hij toen ze bij de rand van het meer aankwamen, waarna hij naar de rots wees. ‘Daar sprongen we vanaf. Eerst samen, daarna ging je het in je eentje proberen. En dat ging natuurlijk hartstikke goed.’
          Tijdens het lopen hadden ze elkaar losgelaten. Een beetje onwennig legde Adam nu een arm om Merrins onderrug. Zijn hart bonkte opeens zwaar in zijn borstkas en hij was bang dat hij dit nog niet mocht doen, maar tegelijkertijd was hij ook bang dat het juist raar werd als hij zijn arm weer wegtrok en dus praatte hij maar gauw verder: ‘Daarna hebben we gezwommen en wat in het water gestoeid – en heb je me nog voor smurf uitgemaakt omdat we paars werden door het water.’ Hij grinnikte zacht. ‘Maar misschien weet jij wel, in tegenstelling tot je alter ego, dat smurfen blauw zijn.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Merrin


    Merrin was helemaal opgegaan in Adams verhaal. Het klonk als een heerlijke herinnering, romantisch, maar ook gewoon genietend. Ergens voelde hij een steek, omdat hij die mooie herinnering niet had. Wat zou hij dat graag met Adam gedaan hebben.
          Enthousiast door het verhaal en door de prachtige omgeving trok Merrin zijn shirt over zijn hoofd heen, waardoor hij alleen in zijn zwembroek stond. "Nee hoor, smurfen zijn paars," zei hij met een grijns, ook al wist hij dat het niet waar was. Toch voelde het goed om af te stemmen met wat Adam vertelde. Hij greep Adams hand vast en trok de jongen achter zich aan de rots op. "Je doet deze sprong wel samen met mij toch?"

    [ bericht aangepast op 10 aug 2022 - 14:13 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Adam
    ———

    ‘Absoluut!’
          Adam liet zich door Merrin meetrekken. Tintelingen dansten over zijn huid nu zijn vriend zijn hand vasthield. De paar keer dat ze elkaar de afgelopen dagen hadden aangeraakt, was het een gebaar van troost geweest.
          Dit was anders.
          Eenmaal bovenaan bleven ze hand in hand staan. Peilend keek Adam opzij, hij wilde net voorstellen of hij tot drie moest tellen toen Merrin zijn schouders rechtte, een beetje nerveus glimlachte en toen sprong.
          Met een plons vielen ze in het water. Adam schrok toen het water kouder was dan hij had verwacht en hij had een paar tellen nodig voor hij zich van de schrik kon lostrekken. Merrin had hij zonder het door te hebben al losgelaten – of andersom – en hij zwom naar boven en haalde daar diep adem, voor hij het paarse waas voor zijn ogen vandaan veegde en om zich heen keek, op zoek naar Merrin.




    Every villain is a hero in his own mind.

    Merrin


    Merrin was Adam ergens halverwege de sprong verloren. De kou drong over zijn huid door naar boven, waardoor Merrin naar adem happend bovenkwam. Hij keek even met een grijns om zich heen, maar tot zijn schrik zag hij Adam nergens.
          Gelukkig kwam Adam twee tellen later omhoog. De jongen was met zijn rug naar Merrin toe. Een glimlach kwam op Merrins gezicht en hij dompelde zijn gezicht onder tot zijn ogen net boven het water waren. Geniepig zwom hij naar Adam toe en vlak achter hem kwam hij omhoog. Hij durfde Adam niet een kopje onder te laten gaan, maar hij zette zijn lippen vlak langs zijn oor en plaatste zijn handen op zijn heupen. Adams huid voelde warm aan, in schril contrast met het water. "Hee jij..." Merrin liet even zijn blik over Adams gelaat gaan. "Je ziet een beetje paars.."


    It's never gonna happen, Guys.

    Adam
    ———

    Merrins handen op zijn heupen en zijn stem zo vlak bij zijn oor, liet een plezierige rilling door hem heen gaan, die hij door het koude water goed kon verbloemen.
          ‘Paars staat me goed hè? Heb ik uit betrouwbare bron vernomen.’ Hij draaide zich wat meer naar zijn vriend toe en plukte aan zijn haren zodat het omhoog stond. ‘Paars haar is ook wel wat voor jou. Lekker rebels.’ Hij grijnsde. ‘Hé, kun je eigenlijk ook je huidskleur veranderen?’ vroeg hij zich opeens af.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Merrin


    Een beetje onhandig zakte Merrin kopje onder, voor hij Adam antwoord kon geven. Een beetje beschaamd kwam hij weer boven en zwom samen met de jongen naar een iets ondiepere plek, zodat ze konden staan. "Ik kan mijn huidskleur veranderen ja. Dat is ook wel nodig als ik in sommige mensen wil veranderen." Merrin ging een beetje onhandig op de ongelijke bodem staan en bleef naar zijn evenwicht zoeken. "Maar ik gok dat als ik het wil, ik ook wel in een echte smurf voor je kan veranderen hoor. Blauw is toch altijd al mijn kleur geweest."


    It's never gonna happen, Guys.

    Adam
    ———

    'Pas dan maar wel op dat je niet verdrinkt,' antwoordde Adam, aangezien smurfen nogal klein waren. 'Misschien kan je dan beter de hulk demonstreren.'
    Natuurlijk hadden Merrin en hij in hun tijdlijn ook wel lol gehad toen Merrin verschillende vormen aannam, maar eigenlijk nog nooit iets niet-menselijks. Hij vroeg zich af waar dan de grens was met wat hij wel en niet kon. Stel dat een smurf of de hulk lukte, waarom dan niet Bugs Bunny? En als dat dat lukte, dan kon hij toch ook wel heel makkelijk in de rest van de dierenwereld veranderen?


    Every villain is a hero in his own mind.

    Merrin


    Merrin zette nadenkend een hand aan zijn kind. "Oei, die weet ik niet of ik die kan. Dan zou ik flink mijn spieren moeten oppompen." De hulk had nog wel iets menselijks toch? Zolang het daarbij bleef, kon Merrin zijn lichaam er wel naar vormen had hij het idee. Merrin probeerde het even uit met alleen zijn linkerarm, waar hij zijn arm drie keer zo breed probeerde te maken en de spieren eruit naar voren probeerde te laten komen. Het ging niet heel gemakkelijk en deed misschien zelfs een beetje pijn.
          Merrin haalde gauw zijn eigen arm weer tevoorschijn en keek met een grijns naar Adam. "Ik kan van jou ook wel een mooie hulk maken hoor." Merrin pakte Adams arm en knikte hem hij de elleboog. Hij hield de arm omhoog en kneep even zacht in de bovenarm van de jongen. "Kijk, wat een spieren."


    It's never gonna happen, Guys.

    Adam
    ———

    Adam grinnikte. ‘Dat komt doordat ik 24/7 in de sportruimte te vinden ben. Jouw hart veroveren vraagt natuurlijk om wel iets meer voorbereiding dan verleidelijk met mijn ogen knipperen.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Merrin


    "Je wint eerder mijn hart door eerlijk te zijn," zei Merrin met een halve grijns. "En van wat je net zei, geloof ik echt geen ene reet." Hij gaf Adam een duw, waardoor de jongen achterover in het water viel. Merrin grinnikte toen hij Adam proestend boven zag komen. "Toch, niet zo sterk he?" plaagde hij de jongen.


    It's never gonna happen, Guys.

    Adam
    ———

    Adam wreef het water uit zijn ogen en lachte nog een beetje na. 'Sorry, ik ben eraan gewend dat je mijn grapjes wel kan waarderen.' Hij stak zijn tong uit. 'En ik ben sterker dan ik eruitzie. Let maar op.' Hij zette zich af van de grond, klampte zich om Merrins nek vast en trok hem kopje-onder. Snel liet hij ook weer los, hij vond het zelf ook niet fijn om écht met iemand te stoeien als hij onder water werd gehouden.


    Every villain is a hero in his own mind.