[RPG • 250] Pritchard Institute of the Secret Services • Speeltopic - Speeltopics

• Probeer minimaal 250 woorden te schrijven.
• 16+ mag, maar geef het even aan bovenin de post (evenmin trigger warnings en andere heftige onderwerpen).
• De Quizlet huisregels gelden hier ook.
• Gelieve minstens elke week een keer te posten, al begrijp ik het volledig als dit af en toe niet lukt.
• Maximaal vier rollen per persoon, maar probeer ze wel allemaal actief te houden. Als je toch meer wilt, overleg het even met me en dan komen we er wel uit.
• Ruzies en gezeik gelieve buiten de RPG te houden.
• Zowel Engels als Nederlands is toegestaan, maar gelieve wel de post in een taal schrijven.
• Alleen Starsight maakt nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven.

Katherine keek Innes voor enkele tellen aan naar haar gevatte opmerking. Van wie die meid haar attitude toch had gekregen? Het was in ieder geval zéker niet haar moeder. “Tja, helaas is het nadeel van DNA dat je zowel mijn goede als slechte eigenschappen krijgt. Zo ook de incapabiliteit om cadeautjes in te pakken,” zei Katherine, waarna ze haar schouders ophaalde en zich focuste op haar nichtje, Viveca. Deze had namelijk aangeboden het cadeau verder in te pakken, wat Katherine natuurlijk accepteerde. Dan hoefde ze er in ieder geval zelf niet meer mee te kloten.
      “Ze was inderdaad een harentrekkertje, hè?” vroeg Katherine, terwijl ze nog steeds liefdevol aan haar jongste dochter dacht. “Ik geloof dat ze ooit een hele pluk haren uit Innes’ hoofd heeft getrokken.” Vijftien was haar oudste destijds, net begonnen haar laatste jaar, aan het voorbereiden voor de GCSE’s. Nu, acht jaar later, was Innes een volwassen vrouw die aan het begin van haar levenslange carrière stond. De tijd vloog echt. Een beetje doelloos liep Katherine het kantoor rond, terwijl ze wachtte tot dat Innes de daadwerkelijke reden van haar bezoek aankondigde.
      Toen bekend werd dat het om Montana en Roman ging, slaakte Katherine een zucht. Natuurlijk had ze slecht nieuws verwacht, anders zouden haar familieleden zich niet in haar kantoor bevinden, maar een mogelijke verboden relatie tussen student en leraar? Niet bepaald iets waar Katherine op dit moment mee opgezadeld wilde worden. Zeker niet nu de situatie omtrent de infiltranten binnen de school en de spanningen die dit met zich mee gingen brengen. Of de hack-aanval op het schoolsysteem van leerlinge Özdemir, waarbij haar ICT’ers nog steeds de problemen van aan het oplossen waren. Helaas verbaasde deze informatie over Roman haar niet echt, daar ze de man al jaren kende. Echter was Montana een ander verhaal. Leerlinge Byrd was vanaf haar eerste jaar al een van de top-studenten geweest. Een invitee om trots op te zijn. Het idee dat uit alle mogelijke leerlingen, zïj degene was die deze regel brak, shockeerde Katherine.
      “Dus, wat jullie zeggen is dat jullie denken dat Agent Morales en leerlinge Byrd zich in een ongepaste en verboden relatie bevinden?” vroeg ze aan beide dames, nadat deze haar hadden verteld over hun vermoedens. Ze haalde een hand door haar haren. Ze vertrouwde erop dat Viveca en Innes niet zomaar leugens zouden verspreiden om te pesten, wat betekende dat ze daadwerkelijk iets hadden gehoord. Katherine beet onbewust op haar duimnagel, terwijl ze nadacht over wat ze met deze informatie aan moest.
      “Als jullie vermoedens waar blijken, is dat zeker ongepast.. En dan moeten we ook in twijfel trekken of leerlinge Byrd haar goede resultaten wel rechtmatig heeft behaald. Of ze haar TC-titel wel echt verdiend heeft,” zei Katherine, terwijl ze door het kantoor ijsbeerde. Na enkele minuten in stilte te hebben nagedacht, stopte ze met lopen en keek ze zowel Innes als Viveca aan.
      “Ik heb een taak voor jullie,” zei Katherine, waarna haar mondhoeken opkrulde. “Zoek Montana op om haar te feliciteren voor het worden van Team Captain. Mochten jullie daar ook Roman vinden, vertellen jullie dat aan mij en dan ga ik het gesprek met hun aan, of neem ik enkele maatregelen. Oké?” Beide dames keek ze voor enkele seconden strak aan, om zeker te weten dat ze de opdracht goed begrepen hadden. Katherine wilde hen eigenlijk nog vertellen dat ze subtiel moesten zijn, maar dat zouden ze wel weten. Immers zouden ze niet in het vierde en vijfde jaar van Pritchard zitten als ze niet goed waren in hun werk.
      Katherine begeleidde het tweetal naar de deur, terwijl ze wat verloren haren uit Innes’ gezicht duwde. “Ik verwacht jullie vanmiddag trouwens in mijn kantoor, dan vertrekken we samen naar huis voor het weekend. Vec, jouw ouders zullen er ook zijn. Willen jullie dit ook aan Alastair doorgeven? Oh en Vec? Dankjewel voor het inpakken trouwens, heel erg lief van je,” zei Katherine, waarna ze de deur opende, zodat de dames konden vertrekken.