[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 8 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Robin • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl • Arianna • Noa • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Jemina • Cheryl • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Marcus • Beater • Noa • Thomas • Danique • Evan • Demi • Prudence • Katrijn • • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Nora • Cheryl

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Theo • Chaser/Prefect • Noa • Vinnie • Natas • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Lee glimlachte waterig. ‘Ik dacht het zelf ook wel een beetje,’ gaf hij toe. ‘Of hoopte het. Maar goed. Mensen bloeien gewoon op in mijn bijzijn, ofzo.’ Hij negeerde het zeurende gevoel in zijn borstkas. ‘Hij heeft mij gister afgewezen en hij was heel duidelijk dat hij niet op jongens viel. Dus hé, je maakt nog een kans hoor! Gewoon lief en vrolijk tegen hem doen – dat doet verder gewoon niemand.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Dansen, hm? Nu ben ik toch wel benieuwd wat voor dansmoves je van hem geërfd hebt dan.' Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen en nam een nieuwe slok. 'Ik denk dat er bij mij alleen wat leraren zijn? En jij, Lee? Nora kan het fatsoen vast nog wel opbrengen. Evan misschien. Dat zal het wel zo'n beetje zijn.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Elsie Bee

'Dat vindt hij alleen maar irritant,' zei Elsie. 'Hoezo weet je het zeker? Heeft hij gezegd dat hij niet op jongens valt?' Ze kon haar verbazing niet onderdrukken, want ze was er echt heilig van overtuigd dat hij verliefd op Lee was geweest. 'Of dat hij niet op jou valt? Want je zei net dat hij niet wilde door je bloedstatus, niet om jou als persoon. Daardoor wil ik trouwens ook niks meer met hem, hoor. Als iemand dat belangrijk vindt, valt hij voor mij direct af.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Nou, als hij op me verliefd was dan had hij me heus niet zoveel pijn gedaan. Dan doe je toch alles om de ander gelukkig te maken? En hij zei dat hij niet op vieze flikkers viel en dat ik uit zijn buurt moest blijven. En hij meende het,’ mompelde Lee. Hij slikte. ‘Als je stiekem al eens gefantaseerd hebt hoe het is om met iemand samen te zijn, zeg je niet zoiets. Als het om wat voor reden niet kán, dan zeg je dat en leg je dat uit.’ Hij haalde even diep adem. ‘Dan doe je niet zo… rót.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

'Oh, ga dan nog maar niet dood,' zei Nomad. 'In zo'n klein gezelschap kom ik Lee liever niet onder ogen. Daar heb ik geen zin in.' Hij grijnsde, pakte de fles van Casper aan en nam een slok. 'Die van gisteren smaakte me beter.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Elsie Bee

'Wat een stommerd!' zei Elsie verontwaardigd. Nomad was altijd gewoon wat stil, en teruggetrokken, maar niet stom - had ze gedacht, tenminste. 'Ik geloof er niks van dat hij dat vindt. Hij is gewoon bang! Maar jij verdient zoveel beter dan iemand die dat zegt.' Ze voelde de tranen achter haar ogen prikken toen ze zag hoeveel pijn het hem moest doen. Ze zag niemand graag verdrietig, maar bij Lee vond ze het nog veel moeilijker. Ze kon het niet laten en legde haar armen om zijn schouders en trok hem in een omhelzing. 'Heel veel beter. Dat mag je nooit vergeten. Jij bent veel leuker en als hij dat niet doorheeft, of vergeet, dan is dat zíjn probleem.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Aan haar stem hoorde hij hoe erg ze met hem meeleefde. Wat was ze ontzettend lief. Het voelde fijn, haar armen om hem heen en haar laatste woorden zorgde ervoor dat het zeurende gevoel na Nomads afwijzing ietsje afzwakte. Hij trok zich een beetje terug om haar aan te kijken. De blik in haar ogen was zo lief… Waarom kon hij haar niet gewoon ook leuk vinden? Ze was lief, spontaan, aardig… op dit moment haatte hij het dat hij niet op meisjes viel. Was het echt onmogelijk? Het leek hem anders best fijn om met haar te knuffelen, hand in hand te lopen of gewoon tijd door te brengen. Zijn blik dwaalde af naar haar lippen. Hoe zou het zijn om haar te zoenen? Hij had nog nooit met een meisje gezoend. Misschien was het wel helemaal niet zo anders als hij altijd gedacht had. Hij leunde iets dichter naar haar toe, aarzelend, tot haar lippen die van haar raakten. ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Wordt ie nog kieskeurig ook,’ zei Casper hoofdschuddend. Hij nam nog een slok en keek weer uit over het water. ‘Ga je hem missen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Nomad haalde zijn schouders op. 'Ik denk het...' Hij wilde daar niet over nadenken. Want natuurlijk ging hij Lee missen. 'Mis jij de vrienden die jíj verjaagd hebt?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Neuh. Niet meer.’
      Niet vandaag, in elk geval. Evans vertrek had er destijds voor gezorgd dat hij zo’n beetje de weg kwijt was, maar hij was hem nu liever kwijt dan rijk. En Kyra… De afgelopen weken had hij wel teruggedacht aan de tijd die ze samen hadden doorgebracht. Maar dat was vooral omdat hij zes weken in zijn eentje op een gigantisch kasteelterrein had gezeten. Het was niet zo dat hij haar míste.
      Of hij nou met Nomad, met Lee, met Noah of Isabella was – dat kon hem niet zo veel schelen. Gezelschap was gezelschap – en hij het was lastig om dat aan zichzelf toe te geven, maar soms had hij dat toch nodig.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Elsie Bee

Ze had hem niet omhelsd met deze intentie. Natuurlijk niet. Maar zodra hij haar kuste, kon ze niet anders dan hem terug kussen. Gretig. Teder. Een kus die ze niet had zien aankomen, maar die ze zo graag had gewild. Zijn lippen waren zacht, verzorgd.
Ze had nog nooit iemand gekust. Behalve op de basisschool een keer een kusje - maar had dat geteld? Dit was een échte kus, eentje met tong en al, en dat had ze nog nooit eerder meegemaakt. Laat staan met iemand op wie ze verlíefd was.
Dat hij haar net had afgewezen en had gezegd dat hij niet op meiden viel, dat was ze alweer vergeten. Of in ieder geval voor nu. Híj nam toch initiatief?

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nomad Morphew

Nomad pakte een steentje op en gooide die zo het water in dat hij een aantal keren stuiterde voor hij het water in zakte en uit het zicht verdween. Hij was er goed in geworden, omdat hij het vanmiddag zo ongeveer de hele middag had gedaan.
'Hoe lang duurde het?' vroeg hij aarzelend. Hij voelde zich een klein beetje kwetsbaar toen hij de vraag stelde, maar Casper had er ervaring mee om iemand te missen. En hij zei dat hij zijn vrienden niet méér miste, dus hij had ze ooit wél gemist. En of Nomad het nu wilde of niet, hij zou Lee missen, en hij zou zich er flink slecht over voelen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Was dat dan toch een vlindertje dat door zijn buik dwarrelde? Klein, voorzichtig, maar kietelend op een manier die toch een glimlach op zijn lippen bracht? Ze was langer dan hij – net zoals iedereen die hij ooit had gezoend – maar lang niet zoveel als Nomad.
      Nomad.
      Zijn hart bonsde dof. Het vlindertje landde en liet verslagen zijn vleugeltjes hangen.
      Dit was niet eerlijk tegenover Elsie. Of… of wel?
      Was hij helemaal niet gay, maar kon hij ook op meiden vallen? Had hij dat gewoon niet geweten? Andersom hoorde je dat ook weleens. Voor hem kon het dan ook, … toch? Aarzelend verbrak hij de kus. Er kwam een blos op zijn wangen terwijl hij haar aankeek.
      ‘Sorry,’ zei hij zacht, verward. ‘Misschien was dat niet slim. Ik weet niet zo goed wat ik voel. Meer dan ik verwachtte, eigenlijk.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Casper aarzelde. Dit was niet echt iets waar hij ooit over sprak – behalve met Sage misschien. Maar dat was meer dat hij tegen zichzelf sprak dan dat die rat hem begreep. Hij beet op zijn wang.
      ‘De eerste keer, met Evan…’ Hij tuurde uit over het water. ‘Nou ja, ik weet niet echt. Ik verloor mezelf, denk ik.’ Hij nam een slok whisky. Hij wilde hier niet over praten, hij wist niet eens hoe. Zijn vingers verkrampten om de fles. ‘Jij hebt andere vrienden,’ zei hij uiteindelijk. ‘En met Lee was je nou ook weer niet zó close, toch? Het is niet te vergelijken.’
      En jij hebt ze wel allemaal op een rijtje. Dat helpt ook.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

'Ik heb alleen Roman,' zei hij. 'Al zal die me ook wel niet te graag willen zien voorlopig.'
Hij vroeg zich af Evan voor hem hetzelfde was als Roman voor Nomad - maar misschien wel niet. Nomad zou voor Roman door het vuur gaan, maar hij zou Roman niet om hulp vragen. Hij zou zijn beste vriend niet in zijn familieproblemen betrekken, en dat schepte toch een afstand. Een afstand die tot gisteren wel te overzien was, omdat Roman hem accepteerde zoals hij was. Maar nu hij Lee had pijn gedaan... Lee was als een broertje voor hem, dat waardeerde hij niet, en het feit dat Nomad hem niet kon vertellen waarom het zo was gelopen moest hem ook frustreren.
Nomad keek naar de jongen naast hem, die een andere kant op keek. In die tijd dat Evan plotseling was verdwenen, ging Nomad ook nog wel eens met de zwadderaars om. Niet per se met Casper, maar het was hem toen wel opgevallen dat Evan en hij onafscheidelijk waren. 'Heb je jezelf nu weer gevonden?' vroeg hij zich hardop af.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain