[RPG] [0] The Path to War - [Speeltopic 2] - Speeltopics

21 juli 2021 - 11:31 darkurge is offline

The Path to War
It's changing out there. There's a storm coming, Harry... just like last time.

TIMES ARE CHANGING
Voldemort is terug. Nadat zelfs minister van Toverkunst Droebel het moest toegeven lijkt er geen weg meer terug. De tovenaarsgemeenschap bevindt zich op de vooravond van een oorlog. Inmiddels is Droebel afgetreden en daar is Schobbejak voor in de plaats gekomen. De gemeenschap heeft de hoop dat hij hun door deze donkere tijden zal leiden. Tot dus ver heeft hij echter weinig succes gehad. Een massauitbraak uit Azkaban, dementors die de tovenaarsgevangenis hebben verlaten en zich hebben aangesloten bij Hij Die Niet Genoemd Mag Worden en de vele moorden die worden gepleegd... Het lijkt alsof deze storm nog lang niet gaat liggen.

De zesdejaars leerlingen keren na een donkere zomer terug op Hogwarts, wat gaat dit jaar hun brengen? En is iedereen veilig?
Hoe reageert de school na dreigementen aan het adres van leerlingen en wat uiteindelijk leidt tot de vermissing van één van hen?

CHARACTERS
Gryffindor
♂ Aster Muir — Adrien Sahores — Lerwick— 1.1
♂ Ashley Joseph Jones — Cole Sprouse— calice — 1.3
♂ Castor Aelius Black — Faceclaim — Morrigann— 1.5
♂ Joakim Ake Berglund — Rafael Miller— Helvar — 1.7
♀ Jordyn Mariah Kingsley — Dasha Taran— Veda — 1.3
♀ Kyra Aliyeva — Faceclaim — Morrigann— 1.8

Hufflepuff
♂ Aidan Tomas Fenwick — Max Barczak — Helvar — 1.3
♂ Julian Nolan Lartius — Faceclaim — Fika —1.4
♂ Theseus Owen Scamander — Faceclaim — Epione —1.7
♀ Alina Maedows — Karol Queiroz— Lerwick— 1.7
♀ Sasha Diggory — Zoe Kravitz — calice— 1.2
♀ Novalie Aria Fitzgerald — Elle Fanning — Veda — 1.3
♀ Aiofe Zara O'Conner— Isabel Moner — Iotte— 1.1

Ravenclaw
♂ Adrastos Quillon Montague — Maxence — Epione — 1.8
♂ Ilias Eisenberg— Louis Partridge— amren — 1.7
♂ Shane Montgomery — Nick Pervak— Helvar — 1.7
♀ Jemina Gauthier— Zendaya — Morrigann— 1.3
♀ Pandora Lovegood — Sabrina Carpenter — Calice — 1.4
♀ Josephine Montgomery — Faceclaim — Veda — 1.8
♀ Avalon Isolde Fitzgerald — Elle Fanning — Iotte — 1.4

Slytherin
♂ Dimitri Viktor Volkov — Timur Simakov— calice — 1.1
♂ Zaheer Aceves Selwyn— Iotte — 1.2
♂ Maximus Lovegood — calice — 1.7
♂ Miran Perceval Crawfort — Epione — 1.7
♀ Zoya Elaine Crawfort— Faceclaim— Veda— 1.4
♀ Amira Lucretia Black — Faceclaim— Epione— 1.4
♀ Madigan Zephyrine Elingston — Morrigann — 1.7
♀ Lysandra Black— Faceclaim — Reeses — 1.8

VAKKEN, QUIDDITCH, PREFECTS

VERHAAL OVERZICHT

ROLLENTOPIC ϟ PRAATTOPIC 3 ϟ SPEELTOPIC 2ϟ SPREADSHEET
PRAATTOPIC 1 • PRAATTOPIC 2
SPEELTOPIC 1

[ bericht aangepast op 14 sep 2021 - 13:24 ]

2 sep 2021 - 22:05 Aynur is offline

Aynur 2380

16 | Pureblood Ravenclaw | Outfit | with Shane & Dmitri at the DADA classroom

— S H A N E L E E K oprecht verbaasd toen ik aangaf dat ik er niets aan kon doen. Ergens was dit ook zeker waar. Ik had er namelijk niets aan kunnen doen dat Aidan en Julian op de verkeerde tijd en verkeerde plek waren. Er waren tenminste geen gewonden gevallen, iets wat ik Shane triomfantelijk mee wist te delen.
“Oh, je kon er niets aan doen?” De manier waarop mijn broer zijn wenkbrauw optrok, liet me ongemakkelijk slikken. Ik schraapte mijn keel en herhaalde nogmaals dat ik er niets aan kon doen. Echter was mijn stem deze keer zijn bravoure verloren. Ik besloot om er verder geen aandacht meer aan te besteden. We hadden immers een les om op te focussen.
Waar ik normaal gesproken we prima kon focussen in stilte was er een knagend gevoel die ervoor zorgde dat dit niet mogelijk was. Pas toen ik een geschreven papiertje met mijn excuses in de richting van Shane schoof, leek er iets meer rust in mijn hoofd te ontstaan. Toch bleek zijn reactie nog niet afdoende te zijn om het gevoel helemaal te laten verdwijnen en dus wist ik er schoorvoetend uit te krijgen dat ik ging proberen om Novalie meer te accepteren.
Aangezien ik mijn ogen weer op het bord gericht had, schrok ik op van de plotselinge aanraking die uit het niets kwam. Ik wist nog net te voorkomen dat ik mijn hand terugtrok toen ik doorkreeg dat het niemand anders dan mijn broer kon zijn die mijn hand beetpakte. Het zachtjes kneepje dat ik van hem ontving, vertelde me meer dan zijn woorden ooit gedaan zouden kunnen hebben. Ik glimlachte terug en legde kort mijn hoofd op zijn schouder.
Het duurde niet lang of de les liep al tegen het einde aan. Op de een of andere manier zorgde dit altijd voor onrust hoewel ik absoluut niet verwacht had dat een of andere Slytherin een Gryffindor neerhoekte – zonder enige aanleiding in mijn optiek. “Wauw, het begint al vroeg deze keer,” zei ik tegen niemand in het bijzonder terwijl ik stoïcijns mijn tas inpakte.
Ik wilde net wegstappen uit de banken totdat ik iets vanuit mijn ooghoeken Shane zijn kant op zag suizen. “Ho!” riep ik uit en ik trok mijn broer aan zijn mouw mijn kant op waardoor Snape degene was die geraakt werd. “Ik redde zojuist je leven, geen dank.” Mijn as-a-matter-of-fact-toon liet een glimlach op mijn eigen gezicht verschijnen. “Ik denk alleen wel dat het verstandig is om te gaan. . .”
Voordat ik mijn tas over mijn schouder hees, draaide ik me nog om naar Dmitri. “Als je zo wel tijd hebt, we moeten iets bespreken over je bijlessen. Ik zit in de bibliotheek als je er mentaal klaar voor bent, kun je langskomen,” deelde ik hem kortaf mee waarna ik me weer naar Shane toedraaide. “En. . . Wat zijn jouw plannen?”

[ bericht aangepast op 2 sep 2021 - 22:05 ]

I have seen my own sun darkened

2 sep 2021 - 22:28 reguluswife is offline

reguluswife 37248

MADIGAN ZEPHYRINE ELINGSTON

I've been dancing with the devil

sixteen • slytherin • with maximus • ~~dada classroom~~ hallway

Onrustigheid straalde van Max af. Het was niet gedrag dat ze van hem gewend was. Ze wilde weten wat er allemaal in dat knappe hoofd van hem omging. Het kostte al moeite om op de les te concentreren, met die akelige dementors als onderwerp. Max zo naast haar maakte het niet makkelijker. Mads deed haar best om hem wat moed in te praten. Er waren ergere dingen die Pandora kon doen dan met een jongen zoenen. Ze betwijfelde ook of de meeste andere jongens dat erg zouden vinden. Zolang het gefrummel met Ashley afgelopen was wanneer ze echt in een relatie kwam. Al zag ze Pandora niet zo snel in een relatie. Die meid zou eerder per ongeluk in een relatie belandden, zonder het zelf door te hebben. Deels om hem af te leiden, deels om hem te plagen, belandde haar op zijn bovenbeen, waarbij ze haar meest onschuldige blik op zette. Meestal deed dat het wel voor Max. Lang leve tussenuren. Er waren weinig vakken nuttelozer dan Muggle Studies. Ze werd misselijk van het idee alleen al om les te hebben over hun.
”Mads.” Zijn stem klonk sissend. Hij liet haar hand liggen. In the pocket.
”Ja?” vroeg ze, alsof ze zich van geen kwaad bewust was en niet door had wat haar hand op zijn bovenbeen met hem deed. De les was net afgelopen toen dingen interessant werden. Wat teleurgesteld liet ze haar hand zijn been afglijden.
“Jouw slaapzaal of de mijne? Of wil je ergens anders naar toe?” Hij kon nog altijd haar slaapzaal niet inkomen, dus dat antwoord was duidelijk. “Maar eerst moet ik iets anders doen.”
Mads kreeg niet de kans om te reageren. Haar vriendje stapte op Ashley af. Oh Merlin. Ze zag zijn gebalde vuist al aankomen voordat deze tegen Ashley’s kaak aanknalde. Er zat zoveel kracht achter dat Ash samen met de stoel naar achteren viel. Tenzij Max echt schade had aangericht, waarschijnlijk niks wat zonder een goede healing charm niet te fixen was. Binnen enkele seconden was Max verdwenen. Mads sloeg haar ogen ten hemel. Dit was niet bepaald een goede manier om je reputatie hoog te houden. Verdomme, Max. Waar ze eerst haar tijd wilde nemen, pakte ze vluchtig haar spullen in toen Joakim zich achter Max aan haastte. Oh, absoluut niet dat hij Max hier over ging aanspreken, of wat voor plan hij ook in zijn hoofd mocht hebben. Met doelgerichte stappen liep ze achter Joakim aan. Buiten het lokaal gleed haar hand naar haar toverstok, haar ogen nog op de Gryffindor voor haar gericht. Voor ze echter iets kon doen, slingerde een jonge Slytherin een opmerking naar zijn hoofd. “Hé, joh, hoeft die pik van jou echt nergens in?” En zo makkelijk was Joakim’s aandacht afgeleid.
Mads had haar hand weer naar beneden laten zakken en zette grote, onschuldige ogen op toen hij zich omdraaide. “Sorry voor Max,” verontschuldigende zich. “Ik ga wel even met hem praten.” Haar blik gleed naar de rug van de jongejaars Slytherin die al bijna de gang uit verdwenen was. “En mijn jongere afdelingsgenoten beter opvoeden. Niks aantrekken van wat hij zegt.” Ze gaf Joakim een kleine bemoedigende glimlach, al had ze geen flauwbenul waar het jonge kind op had gedoeld. Het interesseerde haar ook niet. Zodra ze Joakim haar rug had toegekeerd, rolde ze met haar ogen. Gryffindors ook altijd met hun heldhaftige gedrag. Ooit gingen ze dat nog met de dood bekopen. Niet geheel een ramp.
Dankzij Max lange gestalte was hij gemakkelijk te ontdekken tussen de andere studenten wiens les net was eindigd. Mads zette meer vaart achter haar pas om hem bij te kunnen benen. Eenmaal naast hem, pakte ze zijn hand vast en kneep er zachtjes in. De gang waar ze in liepen was veel te rumoerig om te kunnen praten. Over een kwartier begon de volgende les weer en zou het een stuk rustiger moeten zijn, maar zoveel geduld had ze niet. Ze trok Max de eerste en beste enigszins verlaten gang in die ze zag. Eigenlijk vond ze het niet heel erg dat deze wat wredere kant van hem naar boven kwam, maar dat kon ze lastig letterlijk tegen hem zeggen. Het was ook nog altijd niet verstandig om zoiets publiekelijk te uiten.
Max,” zuchtte ze zachtjes. “Ik snap dat je boos bent op Ash. Ik zou ook boos zijn als ik een jonger zusje had en iemand op een ongepaste manier aan haar zou zitten, maar wees voorzichtig, alsjeblieft? Ik wil niet dat mensen slecht over je denken…” Mads inspecteerde zijn handen, maar het slaan van Ash had geen wondjes achtergelaten. Ze bracht zijn handen naar lippen en drukte er een zachte kus op. Een deel van haar wilde vragen of alles wel okay ging, ook nog over de afgelopen de avond. De dingen die Zaheer had uitgekraamd zaten haar nog steeds niet lekker. Met hem moest ze ook nog een hartig woordje spreken. Net zoals in de les was de kans klein dat Max daar nu antwoord op zou geven. Een ander deel van haar wilde hem het liefst afleiden van wat er in zijn hoofd om ging. De optie waar ze uiteindelijk voor koos. Mads stapte naar voren, plaatste haar handen op zijn borstkas en keek omhoog, een twinkeling in haar ogen. “Ik heb liever dat je die spieren van je voor andere dingen gebruikt…”

To the stars who listen — and the dreams that are answered

3 sep 2021 - 12:05 darkurge is offline

darkurge 3074

☽ SASHA DIGGORY
16 years old • Hufflepuff • Quidditch Captain • DADA classroom • Hufflepuff uniform • W. Kyra

De ogen van Kyra twinkelden bij het horen van Sasha haar interesse om samen de Slug Club party te crashen. “Het enige goede antwoord,” klonk het meisje haar stem en Sasha grijnsde opnieuw.
“Over party crashen gesproken... gerucht dat jij gister op een fancy Slytherin feestje bent geweest in je gele pyjama broek? Ik wou dat ik Zoya’s gezicht had gezien.” zei Kyra.
Sasha haalde haar schouders op, maar de grijns die zojuist op haar gezicht was verschenen werd alleen maar groter. “Had je er maar bij moeten zijn.” zei ze pesterig. “Sowieso ik op een feestje... een beetje jammer dat jij geen getuige was van mijn meest sociale activiteit in anderhalf jaar.” ze keek even naar Kyra. “Ik heb zelfs met nieuwe mensen gepraat!” Zei ze trots. “Of nouja, eigenlijk alleen met Amira, maar ik vind het toch netjes.” zei Sasha tevreden. “Zoya daarentegen heeft me de Common Room uitgegooid, aangezien ik me dus inderdaad niet aan de dresscode hield.” grinnikte ze. “En geloof me, je had haar gezicht echt niet willen zien.” Sasha boog wat naar Kyra toe. “Denk je dat ze weet hoe ze moet glimlachen? Want ik heb het bewijs daarvan nog nooit gezien.”

Sasha stemde meteen in om met Kyra naar Hogsmaede te gaan het aankomende weekend, al moest de Gryffindor dan wel kappen met haar een dropje noemen.
Dramatisch pruilde Kyra haar lippen. “Er is niks mis met het zijn van een dropje,” zei ze wijselijk. “Maar geen dropje dus. Cupcake, mag dat wel? Of snoepje? Jellybean? Lolipop?” ging ze onschuldig verder. “Je mag zelf kiezen, is dat niet lief? Of ben je meer van de zoute dingen?”
Voor ze er erg in had, had Sasha al gegrinnikt. “Dat zou je wel kunnen zeggen.” Haar blik gleed automatisch naar Ilias toe, haar salty ex-boyfriend. “Al denk ik dat ik dit jaar iets nieuws moet proberen. Geen zout meer voor mij.” Hoe graag ik dat ook zou willen. “Dus laten we gaan voor Bertie Bott's Every Flavour Beans. Dan kan ik je ten minste blijven verrassen.”
De les liep op zijn einde en Sasha krabbelde het huiswerk snel neer met haar veer. Achter in het klaslokaal ontstond rumoer en toen Sasha was opgestaan en haar tas had gepakt zag ze hoe Ashley inmiddels op de grond lag.
“Blijf bij mijn zusje uit de buurt!” Klonk Max zijn stem door het lokaal.
Sasha keek met opgetrokken wenkbrauwen naar Kyra. “Auch. Nou blijkbaar is het verboden om met iemands zusje te zoenen.” Sasha gooide haar tas over haar schouder en liep samen met Kyra richting de uitgang van het lokaal. “En welk snoepje ben jij dan?” vroeg ze aan de speelse Gryffindor.

[ bericht aangepast op 3 sep 2021 - 12:07 ]

3 sep 2021 - 14:41 darkurge is offline

darkurge 3074

⌘ Dmitri Viktor Volkov ⌘
16 years old • Slytherin • Quidditch Captain • DADA Classroom • Hogwarts Uniform • with Miran

De gespannen sfeer die tussen Dmitri en Miran hing, ging nooit echt meer weg. Dmitri wist niet goed in welk territorium hij zichzelf momenteel begaf met zijn goede vriend, maar wist wel dat het een gevaarlijk spel was. Hij had genoeg vrienden, ook mannelijke vrienden, maar eigenlijk wilde hij geen vrienden met Miran zijn. Hij wilde meer zijn dan dat. Met hem afspreken in Hogsmaede was anders als met Zaheer afspreken, of Maximus, en hij hoopte dat Miran er hetzelfde overdacht. Hij wilde niet dat Miran hetzelfde keek naar die andere jongens als naar hem. Hij wilde bijzonder voor hem zijn. Meer betekenen dan alleen een oppervlakkige vriendschap.
‘’Hebben we nog spelregels nodig?” vroeg Miran, over de weddenschap die ze zojuist hadden afgesproken.
“Nee, ik vertrouw je wel.” zei Dmitri. “Oke, jij zet 5 galjoenen in op Max die Ash slaat, toch? En ik krijg 5 galjoenen van jou als hij het niet doet?”
"Perfect samengevat." bevestigde Miran.
De weddenschap werd verzegeld met een handdruk. Voor zijn gevoel hield Miran zijn hand net iets langer vast dan noodzakelijk, met als gevolg dat Dmitri het gevoel had alsof zijn hele lichaam leek te gloeien. Langzaam lieten ze elkaars hand weer los.
Het fijne moment tussen hen werd echter opnieuw verstoord door Josie, die zich omdraaide.
“Als je zo wel tijd hebt, we moeten iets bespreken over je bijlessen. Ik zit in de bibliotheek als je er mentaal klaar voor bent, kun je langskomen,” zei ze kortaf en ze ging weer recht zitten.
Dmitri leunde over zijn tafeltje heen en stak zijn hand uit naar Josie. Kort tikte hij haar op haar schouder.
“Joos,” Zei hij. “Ik kom zo wel naar de bieb, oke?” Hij wilde zijn excuses nog aanbieden voor zijn botte reactie eerder, maar zijn aandacht werd getrokken naar de achterkant van het klaslokaal.
“Blijf bij mijn zusje uit de buurt!”
Maximus stompte Ashley in zijn gezicht en de jongen viel met stoel en al naar achteren.
Zonder verder op het voorval te reageren of zich te bekommeren om de gesteldheid van de Gyrffindor keek Dmitri naar Miran. “Daar gaan mijn vijf galjoenen.” zei hij grijnzend.

[ bericht aangepast op 3 sep 2021 - 14:42 ]

3 sep 2021 - 15:34 Culloden is offline

Culloden 694

Aster Muir

17 • Gryffindor • Beater • ~~Quidditch field~~ on his way to Muggle Studies • with ~~Jem~~ alone

“When angry, count four. When very angry, swear.”

Het had Aster goed gedaan om even zijn frustraties er tegen een bal uit te meppen. Jem had de Quaffle gekozen om tegen te slaan en dat was misschien ook geen slechte keuze geweest. Anders had hij haar waarschijnlijk langs Madam Pomfrey moeten sturen.
Hun Quidditch avontuur had niet heel erg lang geduurd omdat hij na Defence Against the Dark Arts alweer naar zijn volgende les moest, maar dat maakte niet zoveel uit. Het was lang genoeg geweest om zijn gedachten even te kunnen verzetten. Ook het weer had zich een beetje koest gehouden. De lucht had er heel erg donker uitgezien, maar van regen waren ze gespaard gebleven. Over de wind kon hij niet hetzelfde zeggen.
'Merlin, hoe houden jullie dit een hele wedstrijd vol?' klaagde Jem toen ze het kasteel weer binnen waren gewandeld. Hij kon zich voorstellen dat ze hun korte sessie morgen wel zou gaan voelen.
'Training. Heel veel training. En een weddenschap met Castor helpt ook wel,' antwoordde hij grijnzend. Die wou hij natuurlijk niet verliezen, dus dan was er geen andere optie dan doorgaan. Al dacht Castor daar helaas ook zo over.
'Jullie zijn gestoord. Hoe dan ook, ik ga Illi’s spullen weer terug brengen. Ik zie je weer bij Potions, okay? En als het dan niet gaat, gewoon laten weten.' Jem schonk hem nog een glimlach en nadat hij bevestigend geknikte had en zijn hand nog even opstak naar haar, scheidden hun wegen weer.

Aster was zijn eigen spullen snel gaan terugbrengen naar zijn dorm en had daar ook wat water in zijn gezicht gegooid. Zijn haar was een beetje klammig van het zweten, maar daar had hij wegens tijdgebrek niet veel aan kunnen doen. Voor een kort moment had hij overwogen om Muggle Studies te skippen, maar hij had al een les gemist vandaag, dus dat leek hem niet zo handig.
Snel had hij zijn boek bij elkaar gevist en was hij vertrokken richting zijn volgende les. Onderweg merkte hij dat er veel rumoer op de gang was en dat iedereen uitbundig tegen elkaar aan het vertellen was. Zouden ze het nog steeds over hun vakanties hebben? Of over het perkament van deze ochtend dat in de Common Room had opgehangen? Hij had er het raden naar.
Al snel kwam hij bij het Muggle Studies lokaal aan waar nog niet veel andere studenten bleken te zijn. Niet dat zo geweldig veel mensen het vak volgden. Aster besloot om nog even bij de deuropening te wachten op gezelschap. Hij had namelijk geen zin om als eerste in zijn eentje in het lokaal te zitten wachten.

Nothing is impossible in my own powerful mind.

3 sep 2021 - 17:06 Kobyla is online

Kobyla 19258

Aidan Fenwick

16 — Hufflepuff — Prefect — with Ashley — at DADA class room

❝ Show me the most damaged parts of your soul, and I will show you how it still shines like gold. ❞

Aidan was tot nu toe hartstikke tevreden over de uitkomst van zijn gesprek met Ashley tot nu toe. Naar zijn idee had hij best soepel gebruik gemaakt van het handvat dat Ashley hem had gegeven door hem uit te nodigen in zijn Common Room. Natuurlijk wilde hij Ashley deze wel laten zien. Hij hoefde er dan ook niets voor terug. Daarnaast kon hij niet eens iets verzinnen wat hij van Ashley zou willen hebben.
'Oke,' merkte Ashley erover op. 'Niets. Waar heb ik deze gunst aan te danken?' Oh, shit, Aidan had eigenlijk gedacht dat Ashley er wel genoegen mee zou nemen, maar blijkbaar niet. Hoewel, het kon een goed teken zijn? Als Ashley interesse in hem had, dan zou hij vast ook wel weten of het wederzijds was. En dus proberen te vissen wat Aidan's motieven waren. Durfde hij daar alleen nu al open over te zijn? De kans dat Ashley daadwerkelijk interesse in hém, een brave Hufflepuff, had, leek hem wel erg klein.
'Gewoon?' Aidan stamelde lichtelijk, hij had echt geen idee wat hij kon zeggen naast de waarheid. Iets welke hij liever nog niet los wilde laten. Hij kon niet eens zeggen "omdat we vrienden zijn", want dat waren ze eigenlijk niet. Pas sinds kort waren ze begonnen wat meer met elkaar om te gaan. 'Ik mag je,' wist hij er uiteindelijk nog achteraan te gooien. Hopelijk klonk dit allemaal niet al te vreemd.
Na de reprimande van Snape ging hun gesprek richting de anti-dooddoener beweging die Ashley wilde opzetten. Natuurlijk wilde Aidan hem helpen, dus gaf hij de plus en minpunten van enkele ideeën aan. Wel merkte hij halverwege zijn voorstellen dat Ashley met rode wangen zijn blik afwende. Huh? Hij had toch niets vreemd gezegd? Vragend keek hij even naar Ashley voor hij weer verder ging met zijn verhaal. Hij had ook weer niet het lef om de jongen ernaar te vragen.
'We kunnen ook al onze potentiële leden een brief sturen,' stelde Ashley uiteindelijk voor. 'Een beetje zoals die nieuwe docent Toverdranken heeft gedaan voor zijn elite clubje. Maar dan doen wij het voor een echt belangrijke club, in plaats van drakenballen eten met elkaar terwijl je doet alsof je allemaal super belangrijk bent.' Vervolgens deed Ashley een imitatie van Slughorn en Aidan moest zijn uiterste best doen om niet in lachen uit te barsten. Het zag er hilarisch uit en sowieso, het was Ashley. Aidan kon weinig anders dan lachen wanneer hij wat grappigs deed. Gelukkig wist hij het tot een kleine grinnik beperkt te houden en hopelijk had Ashley door dat hij eigenlijk veel harder had willen lachen. 'Sowieso kunnen we ook nog Kyra, Lysandra, Jordyn en Aster vragen? stelde Ashley vervolgens nog voor. 'En wie weet, misschien verbazen sommige leerlingen ons nog wel met wie zich aansluit!'
'Een brief sturen klinkt goed,' zei Aidan met een grijns. Het had wel wat en hij voelde er ook wel wat voor om zo dit zogenaamde elite clubje een beetje voor de gek te zetten. 'De mensen die we uitnodigen weten dan vast ook nog wel anderen die zich zouden willen aansluiten. Ben inderdaad benieuwd wie dit allemaal zullen zijn, je voorstellen klinken ook goed.' Een hoop Gryffindors, maar dit was eigenlijk ook geen verrassing, zij waren nou eenmaal vaak wel van de actie en Ashley was natuurlijk ook een Gryffindor. Net zoals dat Aidan eigenlijk alleen maar Hufflepuffs had voorgesteld, het waren toch de mensen met wie hij het meest omging.
Op een gegeven moment kwam er een briefje zijn tafel opwaaien. Wat verbaasd keek hij ernaar, maar hij pakte het gauw om in ieder geval te zorgen dat Snape het niet zag. Gaat het? Of heb je al behoefte aan je dagelijkse dosis Novalie. . .? Tenzij je nog moet bijkomen van je overdosis aan je-weet-wel-wie. Direct herkende Aidan van wie het briefje kwam en hij kon het niet laten om te glimlachen. Dit was zo typisch voor zijn beste vriendin. Even blikte hij naar Ashley, maar realiseerde zich dat hij dit nu beter even niet kon doen. De jongen hoefde niet te weten dat Novalie het over hem had, mocht hij toevallig proberen mee te lezen.
Het gaat en jou kan ik altijd gebruiken. Jij ook oké? Hij besloot om wijselijk zijn mond te houden over Ashley in het briefje. Dat kon hij haar later wel in persoon vertellen. Daarnaast wist hij ook dat het nieuws over Aiofe ook bij haar er vast flink in had gehakt. Hopelijk maakte ze zich er nu niet al te druk over, al zou dat vast niet, Novalie kennende.
Snape kondigde het einde van de les aan door het projectorscherm te laten oprollen en heel even schrok Aidan van de klap. Hij keek even naar Ashley en realiseerde zich toen dat dit inderdaad het einde van de les was. Tijd om zijn spullen in te pakken. Hij kwam alleen niet ver, want Maximus verscheen naast hun tafel en verward keek Aidan op.
'Maximus, wat kan ik voor je doen?' vroeg Ashley, duidelijk iets beter wetend wat ermee te doen. Of niet. Voor Aidan kon registreren wat er nu precies gebeurde, gaf Max de jongen een flinke klap tegen zijn kaak. Met stoel en al viel Ashley op de grond. Voor enkele seconden zat Aidan hen verstijfd aan te kijken, tijd die voor Max voldoende was om 'Blijf bij mijn zusje uit de buurt' te roepen en het lokaal uit te benen.
'Ashley,' bracht Aidan toen uiteindelijk uit en direct verliet hij zijn stoel om naast de jongen neer te hurken. Het moest vast ontzettende pijn doen en gauw haalde hij zijn stok tevoorschijn. 'Episkey,' sprak hij, terwijl hij zijn staf tegen Ashley's kaak aanhield, waar Max hem had geslagen. Hij had geen idee wat er precies mis was, maar hopelijk verlichtte het de pijn. 'Helpt het?' vroeg hij, terwijl hij zijn hand naar Ashley uit stak om hem overeind te kunnen helpen.

[ bericht aangepast op 5 sep 2021 - 12:54 ]

5 sep 2021 - 19:58 Culloden is offline

Culloden 694

Alina Meadows

16 • Hufflepuff • Hallway • Hufflepuff uniform • with Lysandra

"The good you do today will be forgotten tomorrow.
Do good anyway."

Zoals Alina verwacht had, had Lysandra het eerste roddelbriefje van deze ochtend gemist. 'Was dat ook van die zogenaamde Snitch?' wou de jonge Slytherin weten.
'Ja. Hij of zijn beweert dat Ashley en Pandora wel wat meer dan vrienden alleen zijn.' Eigenlijk wou Alina die stomme roddel niet verder verspreiden aangezien Ash en Pandora perfect zelf konden beslissen wat ze met elkaar wouden doen. Maar aangezien ze er vroeg of laat toch over zou horen, deed ze het toch. Of het echt waar was wist niemand.
Alina besloot om Lysandra weg te trekken bij de menigte, zo werd ze ook minder bestookt met de blikken van de andere studenten. Die spraken soms boekdelen. Ze vond het oprecht erg voor haar vriendin. Het was niet bepaald leuk wanneer iedereen je met een veroordelende blik aankeek wanneer je voorbij wandelde.
'Weet ik,' antwoordde Lysandra nadat Alina had verteld dat er genoeg mensen waren die het niets kon schelen. 'Maar ik hóór bij Slytherin en je kent mijn familie. Of nou ja, je weet hoe ze zijn.' Daar had ze een punt. Het moest niet makkelijk zijn om ouders te hebben die zo op status gebrand waren. Alina wist dan ook niet goed wat ze daarop moest zeggen en bood vervolgens dan maar aan om mee naar de volgende les te wandelen.
'Zou je dat willen?' Alina knikte gelijk.
'Tuurlijk!' antwoordde ze haast enthousiast. Wanneer ze iets voor haar vrienden kon doen stond ze haast altijd op de eerste rij. Ze wist van zichzelf dat dat niet altijd even goed was, maar Lysandra kon het vandaag wel gebruiken.
'Graag. Dat zou het wat... Makkelijker maken.' Ze glimlachte naar de brunette en samen begonnen ze langzaam aan hun weg naar het Muggle Studies lokaal.
'Ik denk niet dat er iemand bij Muggle Studies irritant gaat doen, dus dat is wel een voordeel,' probeerde ze haar nog wat gerust te stellen. Het zou in ieder geval heel erg hypocriet zijn mocht een andere student die het vak volgde lastig gaan doen tegen Lysandra. Hoe het daarna verder moest zouden ze dan wel weer zien.

Nothing is impossible in my own powerful mind.

6 sep 2021 - 15:06 Kobyla is online

Kobyla 19258

Shane Montgomery

17 • Ravenclaw • with Josie • DADA Class Room

❝ And sometimes I feel so out of place. ❞

Ergens heel diep voelde Shane een klein beetje trots dat hij Josie op haar plek had weten te zetten. Het gebeurde niet altijd dat ze naar hem luisterde, maar nu hoorde hij toch de lichte twijfel, het verlies van haar bravoure toen ze weer herhaalde dat ze er niets aan had kunnen doen dat ze punten was verloren door Aidan in haar val te laten lopen. Toch schaamde hij zich er ook een beetje voor, ze was wel zijn zusje, hij zou haar vriendelijker moeten aanpakken. Wat verward door deze tegengestelde emoties, focuste hij zich maar op de les. Ook Josie leek geen zin te hebben om het hier nog verder over te hebben.
Pas toen het briefje op zijn tafel verscheen, maakte hij weer contact met haar. Het deed hem goed dat ze wilde proberen zijn vriendin meer te accepteren, dus pakte hij even haar hand vast om daar een kneepje in te kunnen geven. Ze leek in eerste instantie te schrikken, waarop hij haar wat bezorgd aankeek. Toch ontspande ze heel gauw weer en legde ze al glimlachend haar hoofd even op zijn schouder. Ze hadden het weer goed gemaakt, gelukkig.
Om het einde van de les nog wat beter te maken, landde er een briefje op Shane's tafeltje. Nieuwsgierig opende hij het en hij moest glimlachen zodra hij doorhad van wie het kwam. Sorry, dat ik zonder iets te zeggen ben weggegaan. Adrastos had me geholpen om je overeind te tillen zodat ik mezelf klaar kon maken voor de les. Ik wilde je alleen niet wakker maken <3. Heb jij geen last van je nek verder? Het was lief van Nova om hem een briefje te sturen en even streek hij met zijn vingers over het perkament in een soort vreemde hoop om zo haar woorden in zich op te kunnen nemen.
Hij scheurde zelf ook een stukje perkament af om haar een berichtje terug te kunnen schrijven. Dat verdiende ze sowieso, terwijl hij de meeste mensen pas na de les benaderd zou hebben. Dank je wel, lief. En valt een soort van mee, jij wel dan? Hij kon het niet laten om toch weer even over zijn nek te wrijven, want deze was inderdaad nog wel een beetje pijnlijk. Het viel inderdaad alleen wel mee, hij had ergere pijnen gevoeld. Shane liet het briefje wegvliegen naar Nova en keek het tevreden na.
Niet veel later eindigde de les en Shane was op zich wel blij om uit dit lokaal bevrijd te worden, al was het alleen maar zodat hij Nova zou kunnen knuffelen. Na haar briefje had hij die neiging gevoeld en hij was wat onrustig de rest van de les doorgekomen.
'Wauw, het begint al vroeg deze keer,' hoorde hij Josie zeggen. Zelf had was hij bezig geweest met het inpakken van zijn tas en steelse blikken naar zijn vriendin werpen, dus hij had helemaal gemist wat er zojuist was gebeurd.
'Wat dan?' vroeg hij haar dan ook, maar hij werd onderbroken door Josie die hem aan zijn mouw opzij trok. 'Huh?' bracht hij nog uit, waarna hij iets voor zich Snape zag raken. Ohoh, dat kon niet goed eindigen.
'Ik redde zojuist je leven, geen dank,' vertelde zijn zusje hem nog. Shane keek nog wat verward om zich heen, waarna hij "dank je?' mompelde, de vraag omdat hij nog niet helemaal had kunnen bevatten wat er zojuist was gebeurd. Wat had überhaupt Snape geraakt? 'Ik denk alleen wel dat het verstandig is om te gaan. . .' voegde ze er nog aan toe, waarna ze hem het eerste stukje meetrok. Gelukkig maar, want hij had geen zin in een boze Snape, maar het was momenteel gewoon even te veel voor hem om allemaal te verwerken en gauw er vandoor gaan stond niet op zijn lijstje van mogelijke eerste reacties.
Shane liet zich meeslepen en mistte volledig wat Josie nu precies aan Dmitri te vertellen had. Hij zag alleen een woedende Snape die in hun richting stond te wijzen en een Ashley die op de grond lag. Huh? Hoe dat dan? Gezien de situatie leek dit hem alleen niet het beste om bij stil te staan, dus hij volgde Josie maar braafjes het lokaal uit. Eenmaal uit de chaos zou hij Nova wel zoeken.
'En. . . Wat zijn jouw plannen?' vroeg Josie hem toen ze eenmaal weer in veiligheid waren. Schouderophalend keek Shane haar aan, want eigenlijk had hij geen plannen voor komend tussenuur. Hij wilde alleen sowieso Nova even opzoeken.
'Euhm, geen idee,' stamelde hij ietwat. 'Denk Novalie zo even opzoeken en ik zie daarna wel. Wat ga jij doen?' Hij deed vervolgens een paar stappen achteruit naar de muur. Zo was hij weg uit de stroom van leerlingen en kon hij het ook direct zien als Nova naar buiten kwam.

[ bericht aangepast op 6 sep 2021 - 15:07 ]

7 sep 2021 - 9:11 Reeses is offline

Reeses 1333

Lysandra Black
Sixteen years ● Slytherin ● Bloedverraadster ● Outfit: Slytherin uniform ● W/ Alina, Aster @ Muggle Studies

Toen Alina vertelde over het eerste stuk perkament, keek Lysandra haar vriendin niet begrijpend aan. “Ik weet dat Ashley, eh, niet alleen op meisjes valt,” begon Lysandra, haar toon ietwat ongemakkelijk. Zelf had ze er niks op tegen wanneer iemand op hetzelfde geslacht viel, zolang de persoon in kwestie maar gelukkig was. Maar ook dit onderwerp was bij haar ouders zo’n enorm taboe, dat er niet over gesproken werd. Het was meer de onwetendheid die Lysandra had bij het onderwerp. “Maar dat is toch hun eigen beslissing? Ik bedoel, als ze maar gelukkig zijn…” Lysandra’s stem stierf weg toen Alina haar wegtrok uit de menigte.
De jonge Slytherin kon het perkament maar moeilijk uit haar hoofd zetten en was dankbaar voor de afleiding die haar vriendin bezorgde door met haar mee te lopen naar Muggle Studies. Lysandra grinnikte om het enthousiasme van haar vriendin. “Ik denk niet dat er iemand bij Muggle studies irritant gaat doen, dus dat is wel een voordeel,” zei Alina toen. Lysandra knikte en voelde zelf ook weer wat meer enthousiasme opvolgen om haar favoriete vak te volgen. Door de verschijning van de roddel – of de waarheid eigenlijk – was dat behoorlijk verdwenen, maar Alina had gelijk. Haar klasgenoten bij Muggle Studies deden er niet moeilijk over dat zij ook dat vak volgde. “Alleen even in het begin,” grinnikte Lysandra, toen ze zich de gezichten herinnerde toen zij in hun derde jaar, tijdens de allereerste les Muggle Studies, het lokaal binnen stapte. “Iedereen keek me zo verbaasd aan, dachten vast dat ik in het verkeerde lokaal zat ofzo.”
Godzijdank kwamen ze geen andere Slytherins tegen op weg naar Muggle Studies en veilig arriveerden ze bij het lokaal. Het was er nog rustig en Lysandra zag alleen Aster van Gryffindor bij het lokaal. “Hé Aster,” zei Lysandra haar toon alweer wat opgewekter. “Dank je voor het meelopen, Alina,” herhaalde Lysandra tegen haar vriendin. “Zie ik je vanmiddag bij de lunch?” Iets waar Lysandra nu al tegen op zou zien… “Mogen we nog niet naar binnen?,” vroeg Lysandra toen aan Aster. “Hoe was je vakantie? Leuke zomer gehad?”

"I am not a product of my cirsumstances,
I am a product of my decisions"

8 sep 2021 - 21:06 Culloden is offline

Culloden 694

Alina Meadows

16 • Hufflepuff • ~~Hallway~~ Hufflepuff Common Room • Hufflepuff uniform • ~~with Lysandra~~ alone

"The good you do today will be forgotten tomorrow.
Do good anyway."

'Ik weet dat Ashley, eh, niet alleen op meisjes valt,' begon Lysandra een beetje ongemakkelijk. Alina begreep wel dat het een beetje vreemd was om over iemand anders zijn of haar voorkeuren te praten. 'Maar dat is toch hun eigen beslissing? Ik bedoel, als ze maar gelukkig zijn…' Daar was ze het volkomen mee eens.
'Inderdaad. Ik snap niet dat iemand het nodig vindt om het aan de grote klok te hangen.' Voor haar maakte het ook echt niet uit wie er nu met elkaar zoende en wie niet, maar ze wist dat er toch nog genoeg mensen waren die er wel een probleem van maakten.
Al snel waren de twee meisjes op weg naar het Muggle Studies lokaal dat gelukkig niet al te ver wandelen was. 'Alleen even in het begin,' grinnikte Lysandra nadat Alina had gezegd dat het niemand in die les zou uitmaken of Lysandra nu een volbloed Slytherin was of niet. 'Iedereen keek me zo verbaasd aan, dachten vast dat ik in het verkeerde lokaal zat ofzo.'
'Daar kan ik me wat bij voorstellen. Gelukkig zijn ze het nu wel gewoon dan!' Na een korte wandeling kwamen ze al aan bij het lokaal waar een Gryffindor jongen bij de deur stond te wachten. Lysandra begroette de jongen en ook Alina glimlachte even.
'Dank je voor het meelopen, Alina. Zie ik je vanmiddag bij de lunch?'
'Graag gedaan. En jep, je weet me te vinden,' antwoordde ze glimlachend. Zoals gewoonlijk zou ze aan de Hufflepuff tafel zitten. 'Veel succes!' sprak ze nog even bemoedigend waarna ze het tweetal achterliet.

Alina had nu een vrij uur en had besloten om terug te gaan naar de Hufflepuff Common Room, dan kon ze ook gelijk haar spullen even droppen. Eenmaal daar aangekomen was het redelijk rustig. Van alle jaren waren er wel een paar studenten terug te vinden, maar de meerderheid leek les te hebben of had andere oorden opgezocht.
Nu ze toch een vrij uur had, was het misschien geen slecht idee om al aan het huiswerk van Snape te beginnen. Het was namelijk niet weinig en hoe sneller ze het had weggewerkt, hoe beter. Met lichte tegenzin en een diepe zucht liet ze zich in één van de lege zeteltjes zakken, nam de benodigde spullen uit haar tas en begon aan haar lijdensweg.

Nothing is impossible in my own powerful mind.

8 sep 2021 - 21:19 Culloden is offline

Culloden 694

Aster Muir

17 • Gryffindor • Beater • in front of Muggle Studies Classroom • with Lysandra

“When angry, count four. When very angry, swear.”

Mensen bekijken was eigenlijk veel interessanter dan Aster ooit gedacht had. Het verbaasde hem hoeveel studenten er in groepjes voorbij kwamen gewandeld terwijl ze aan het roddelen waren over het één en het ander. Verschillende keren hoorde hij de woorden perkament en snitch voorbij komen. Waren ze daar nu echt nog steeds over bezig? Hij had echt gedacht dat na een uurtje ofzo de eerste hype wel overgewaaid zou zijn. Niet dus.
Zijn aandacht werd getrokken door twee meisjes die ook bij het lokaal halt hielden. 'Hé Aster,' begroette één van hen hem meteen. Hij herkende Lysandra direct en ook de Hufflepuff die bij haar was had hij al vaker gezien. Hij knikte dan ook ter antwoord en glimlachte vriendelijk naar de twee. Snel zeiden ze nog wat tegen elkaar vooraleer de Hufflepuff hen weer verliet. Ze was duidelijk gewoon met haar vriendin meegewandeld.
'Mogen we nog niet naar binnen?' Aster keek even onbewust opzij, het lokaal binnen. Nu hij hier zo stond, haast de bewaker van de ingang, leek het inderdaad alsof ze braafjes aan de deur moesten wachten.
'Oh, jawel hoor! Er was gewoon nog niemand en ik had geen zin om in m'n eentje binnen te wachten,' verklaarde hij met een schuine glimlach.
'Hoe was je vakantie? Leuke zomer gehad?' Vroeg de Slytherin vervolgens waardoor hij meteen zin kreeg om spontaan te verdwijnen. De glimlach verdween van zijn gezicht. Duidelijk nog niet iedereen had over de verdwijning van zijn vader gehoord.
'Mijn zomer was niet echt geweldig,' was dan ook het enige wat hij erover wou zeggen. Lysandra kon er natuurlijk niets aan doen dat ze het niet wist, maar na zijn uitbarsting van daarstraks had hij ook niet bepaald zin om het hele verhaal weer te doen. Hij voelde zich net wat beter.
'Zijn mensen nu trouwens nog steeds over dat perkament van deze ochtend aan het praten?' deed hij een poging om het onderwerp weer te veranderen. 'Echt iedereen die voorbij wandelde was erover bezig.'

Nothing is impossible in my own powerful mind.

10 sep 2021 - 0:54 Halsin is offline

Halsin 1445

Amira Lucretia Black

16 ✦ Slytherin Chaser ✦ Slytherin uniform + hair ✦ met Castor ✦ Defence Against Dark Arts classroom

〚 The kindest words my father said to me: women like you drown oceans. 〛

Haar ge-wel-dige idee over dat Cas koekjes voor haar zou bakken, terwijl zij hielp met zijn verslagen en het eventueel overnam als het hem niet lukte viel blijkbaar niet in de smaak bij Cas. Zonde, dood zonde.
‘’Oh ik absoluut niet! Dan moet ik zelf alsnog veel werk doen, schiet ik niks mee op. En dan ook nog koekjes willen krijgen…’’ klaagde Cas op een fluisterende toon.
‘’Goh,’’ mompelde ze. Amira rolde met haar ogen. ‘’en ik maar denken dat het de bedoeling was dat je de stof van dit jaar ook mee nam naar volgend jaar. Hoe stom van me.’’ was ze sarcastisch vervolgd. ‘’Je bent toch van plan dit jaar te halen? Als je zelf niets doet, hoe wil je je examens halen dit jaar? Of je N.E.W.T’s volgend jaar?’’ Ze hoopte toch dat haar broer wel van plan was om op alles tenminste een Acceptable te halen. Alhoewel ze meer hoopte dat hij ze nota bene ging doen.
‘’Of we maken een koekjes-quota. Hoeveel koekjes je krijgt, hangt er vanaf hoeveel je geholpen hebt. Deal?’’ Niet precies wat Amira gewild had, maar Cas zou zelf aan het werk gaan én ze kreeg alsnog koekjes. Zo’n slechte deal was het niet, al die van haar beter was.
‘’Deal.’’ antwoordde ze dan ook maar, wetende dat het niet veel beter dan dit zou worden. ''Ik verwacht wel dat je echt je best doet Cas.'' voegde ze er aan toe met een voorzichtige glimlach.

’’Je kunt beter vragen wanneer ze geen slechte dag heeft.’’ zei Cas over Zoya nadat hij bijna gestikt was in zijn soesje. Haar staf was nog in haar hand, die ze voor de zekerheid gepakt had, mocht hij wel echt stikken. Gelukkig was het niet nodig om anapneo te gebruiken. ‘’Ze wilt later vandaag praten, dus ik zie wel wanneer precies. Ik wil eerst weten of er wat meer info over Aiofe is…’’ vervolgde hij. Lichtjes knikte ze.
‘’Dat is er vast..positief blijven denken.’’ zei ze, met haar meest bemoedigende glimlach. ‘’en je gesprek met Zoya niet te veel uitstellen, he?’’ Haar poging om de sfeer wat te verlichten was niet precies zo geluk als ze hoopte.
‘’Houd die ingewikkelde kant alsjeblieft bij je. Één ingewikkelde vrouw in mijn leven is al genoeg.’’
Onschuldig stak ze haar handen even omhoog. ‘’Maak je geen zorgen, ik zou niet durven.’’ verzekerde ze hem.

Het gesprek bleef bij de soesjes. Specifieker hoe Castor een goed soesje wilde verspillen door deze tegen Dmitri zijn achterhoofd aan te gooien. Iets wat zij een slecht idee vond en dus trok ze de doos langzaam haar richting op.
‘’Waarschijnlijk krijg ik binnenkort toch wel weer nieuwe van Zoya.’’ antwoordde Castor op het verspillen van een soesje.
Ondanks dat hij gelijk had, zuchtte ze alsnog. Haar hand werd van de doos af getrokken en haar broer trok de doos weer richting hemzelf toe. ‘’Harry doet waarschijnlijk wel weer iets gaars waardoor Gryff punten krijgt, komt helemaal goed.’’ Daar zat geen leugen in. Amira zou zelf echter niet zo blij zijn als ze in Gryffindor zat met deze achterstand op de eerste dag. Het liet de verschillen tussen Castor en haar weer zien. Hij zag er niet uit alsof hij zich er enige zorgen over maakte. Iets waar ze vroeger wel eens jaloers om was geweest. ‘’En anders is er nog altijd Quidditch.’’
‘’Hmm, je hebt wel erg veel vertrouwen in jullie Quidditch team.’’ merkte ze op. ‘’Er zijn ook nog drie andere teams weet je.’’

Langzaam maar zeker naderde het einde van de les. Amira had nog enkele pogingen gedaan om goede aantekeningen te maken, maar dat had op zo’n laat moment in de les eigenlijk geen zin meer. Haar inktpotje had ze daarom maar alvast dicht gedaan, evenals haar boek. Snape besloot toen ook zijn les te eindigen. Perfecte timing. Ze maakte een mentale notitie van het huiswerk en voordat ze verder haar spullen kon opruimen begon het onrustig in het lokaal te worden. Max was opgestaan en had zonder enige twijfel Ashley een klap gegeven, voordat hij het lokaal uitbeende, met Mads snel achter hem aan, natuurlijk. Ook Joakim was het lokaal uit gesneld.
‘’Wat een gezelligheid weer,’’ hoorde ze haar broer mompelen.
‘’Inderdaad,’’ mompelde ze terug, voordat ze licht geërgerd zuchtte. Ze had helemaal geen zin om House points af te nemen van Slytherin en van haar ex, maar fysiek geweld was iets wat House points kostte. Waaronder de House points die zij zonet verdiend had. En als geen van de andere Houses hun Prefects er wat van zou zeggen, zou zij dat moeten doen, aangezien ze zeker wist dat Zaheer dit niet zou doen. Die zou waarschijnlijk ook niets geven om wat er zojuist gebeurd was.
Tot haar geluk sprak Novalie. Tien punten aftrek. Het korte gevoel van opluchting was al weg. Dat werd extra goed opletten bij Potions en Study of Ancient Runes, hopelijk vielen daar wat punten binnen te halen.
Te laat viel haar oog op Castor die het erop waagde om een soesje toch richting Dmitri’s hoofd te gooien. Verdomme. ‘’Shit,’’ mompelde ze toen het soesje niet Dmitri raakte maar Snape. Dat was niet goed.
‘’Oh, fuck. Fuck fuck fuck.’’ Haar spullen werden haar tas in geschoven en Castor trok haar mee het lokaal uit en de hal in. Toen ze op een veilige afstand waren, trok ze haar arm los.
‘’Serieus Cas?’’ vroeg ze, de geïrriteerde toon niet uit haar stem houdende. ‘’Waarvoor was dat nodig? Als je zo graag iets naar Dmitri zijn hoofd slingert, laat het een Bludger zijn tijdens Quidditch!’’

[ bericht aangepast op 10 sep 2021 - 0:57 ]

What if he's written 'mine' on my upper thigh, only in my mind?

10 sep 2021 - 9:18 Reeses is offline

Reeses 1333

Lysandra Black
Sixteen years ● Slytherin ● Bloedverraadster ● Outfit: Slytherin uniform ● W/ ~~Alina~~, Aster @ Muggle Studies

Nog maar zelden at Lysandra aan de tafel van Slytherin, iets dat eigenlijk alleen nog maar tijdens de feestmaaltijden gebeurde. Vooral de laatste twee jaar meed Lysandra zoveel mogelijk het contact met de andere Slytherins en trok ze meer en meer op met leerlingen van andere afdelingen. Dat was begonnen toen ze met haar huidige vriendje Dean Thomas begon te daten. Helaas konden ze het zich niet veroorloven om in het openbaar gezien te worden en moesten ze het hebben van stiekeme afspraakjes na de lessen.
Ook nu kon Lysandra zich verheugen op een lunch met haar échte vriendinnen en glimlachend keek ze Alina na, waarna ze Aster na zijn zomervakantie vroeg. Zo’n gekke vraag was dat toch niet? Dacht Lysandra, toen ze het gezicht van de jongen zag betrekken. Maar zijn antwoord zei genoeg. “Mijn zomer was niet echt geweldig,” klonk het enigszins kort. Onderzoekend keek Lysandra hem aan. Ze had het idee van alles te missen, nadat ze zich deze ochtend verslapen. “Oh,” reageerde Lysandra, een tikkeltje ongemakkelijk. “Wat…” Vervelend? Jammer? Zonde? Wat was een toepasselijk antwoord? Ze had geen idee wat er aan de hand was. “Eh, vervelend.” Het begrip vervelend leek haar nog het meest toepasselijk. Voor ze echter door kon vragen, stapte Aster al over op een ander onderwerp.
“Zijn mensen nu trouwens nog steeds over dat perkament van deze ochtend aan het praten?,” vroeg Aster haar toen. Een vraag die ditmaal de glimlach op Lysandra’s gezicht liet verdwenen. “Echt iedereen die voorbij wandelde was erover bezig.” Lysandra’s gezicht betrok. Fijn, dacht ze sarcastisch. Dan was het perkament waarschijnlijk door de héle school verspreid. Die roddels zouden zich niet zo snel verspreiden. “Er is weer een nieuw perkament opgehangen,” sprak Lysandra, al vermeed ze het de jongen aan te kijken. Waarom wist ze eigenlijk niet – voor Aster was het geen nieuwtje. “Het hing tegenover het lokaal van Snape.” Lysandra aarzelde, maar vervolgde toen: “Iets over Joakim.” Lysandra staarde langs Aster heen het lokaal in en zag professor Burbage al achter haar bureau zitten. “En over mij, dat ik Muggle Studies volg.” Eindelijk keek Lysandra de jongen weer aan en, hoewel ze helemaal niet agressief was aangelegd, knarsetandde ze: “Echt, als ik weet wie die zogenaamde Snitch is…” Een diepe zucht volgde, en rustiger vroeg ze: “Heb jij enig idee wie het kan zijn?”

"I am not a product of my cirsumstances,
I am a product of my decisions"

10 sep 2021 - 15:23 darkurge is offline

darkurge 3074

♠ Ashley Joseph Jones ♠
- Ready to start a Revolution -
17 years old • Gryffindor • Progressive • Gryffindor Uniform • Hallways • w. Aidan

Aidan wilde niets in ruil voor Ash de Common Room van Huff binnen laten. Verbaasd had Ashley hem aangekeken en gevraagd waar hij die gunst aan te danken had.
“Gewoon?” Stamelde Aidan. Het zorgde voor een glimlach op Ashley zijn gezicht. Hoezo was Aidan zo aardig? Was hij tegen iedereen zo vriendelijk? Of alleen tegen hem? Hij had geen idee. Helaas. Maar er verder naar vragen durfde hij ook niet.
“Ik mag je.” Voegde Aidan toe.
Ashley trok tevreden zijn wenkbrauwen op. “Ooh, je mag me.” Glimlachte hij. “Dat komt goed uit, want ik mag jou ook.” zei hij nonchalant. Ik mag je heel graag. Maar dat hield Ashley voor zichzelf. Het DADA lokaal was nu niet bepaald een geschikte locatie om het eens te hebben over zijn gevoelens voor de jongen naast hem. Ash had gehoopt dat Aidan naar het feestje van die avond daarvoor was gekomen, dan had hij daar kunnen peilen hoe Aidan tegen hem aankeek. Maar tot zijn teleurstelling was Aidan in zijn eigen leerlingenkamer gebleven. Begrijpelijk, gezien het feit dat Slytherins en Aidan net zo’n mismatch waren als Snape en een goede shampoo.
En dus in plaats van het over zijn gevoelens voor Aidan te hebben, bespraken ze de manier waarop ze leden konden werven voor hun anti-DE squad.
“Een brief sturen klinkt goed.” Stemde Aidan in. Dit gaf ook weer een extra excuus om samen met hem af te spreken in de Uilenvleugel, maar dat zou hij later wel vragen. Ash wilde niet te hard van stapel lopen. Iets wat hij vaker wél, dan niet deed.

Aidan kreeg een briefje op zijn tafel en Ash deed zijn best om niet te spieken. Hij vond het niet kunnen om te lezen wat Aidan en een vriend aan elkaar schreven, dus hield Ashley zijn blik met man en macht op het projectorscherm gefocust. Niet veel later werd datzelfde scherm opgerold. Ash staarde nog altijd naar het object, dat ratelend in elkaar schoof. Nog voor hij zijn spullen kon pakken, of iets tegen Aidan kon zeggen, wilde iemand anders zijn aandacht blijkbaar hebben.
Maximus stond naast Ashley zijn tafeltje, in zijn Slytherin uniform en met zijn gebruikelijke woeste blik in zijn ogen wanneer hij Ash zag.
“Maximus, wat kan ik voor je doen?” Vroeg Ash, een beetje bijdehand.
Niet echt onder de indruk van de dreigende houding van zijn beste vriendin zijn broer keek Ash Max aan. Eén keer kon hij knipperen, voordat de vuist van Max keihard op Ash zijn kaak belande. De pijn schoot door zijn gezicht en nek. Door de kracht achter de stomp viel Ash met een harde klap naar achteren.
“Blijf bij mijn zusje uit de buurt!” hoorde hij Max zijn stem, maar hij kon de jongen niet meer zien.
Heel even lag hij gedesoriënteerd op de grond. Echt verbaasd was hij niet. Eerlijk gezegd had Ashley wel verwacht dat Maximus hem vroeg of laat een klap zou verkopen. Maar dat het zo en plein public zou zijn, dat zag hij niet aankomen.
”Ashley.” hoorde hij Aidan zeggen en zag hoe de jongen naast hem neerhurkte. “Episky.”
Er klonk een ‘pok’ in Ash zijn kaak en deze voelde meteen verbazingwekkend beter aan.
“Helpt het?”
Ashley wreef met zijn hand over zijn kaak en keek naar Aidan. “Ja, eigenlijk wel.” zei hij en hij pakte de uitgereikte hand van Aidan vast. “Dankje.” Bedankte hij de jongen en hij glimlachte nogal waterig.
Eenmaal weer op de been wilde Ash zo snel mogelijk het lokaal verlaten. Het zou hem niks verbazen als hij punten aftrek zou krijgen van Snape omdat Maximus hem had geslagen. “Lekker begin van de maandagmorgen.” Grapte hij tegenover Aidan en hij verzamelde zijn spullen.
Samen met Aidan verliet hij het lokaal, de pijn in zijn kaak nog steeds op de voorgrond. Tot overmaat van ramp zag Ash dat buiten het lokaal nu ook al een stuk perkament hing. Paniekerig scanden zijn ogen de woorden die erop stonden. Hij had het onderwerp ‘Pandora’ nog zo goed weten te ontwijken tijdens de les, hopelijk zou hij het nu niet alsnog moeten bespreken.
“What the...” bacht Ash vol afschuw uit bij het lezen van de nieuwe roddels die blijkbaar met de hele school moesten worden gedeeld. “Dit is niet oke.” zei Ash hoofdschuddend. Dat van hem en Dora was nog wel grappig. (Niet als je het aan Max vroeg, of Ash zijn kaak.) Maar dit was op zijn minst ziekelijk. Lysandra haar vakkenkeuze was privé. Laat staan Joakim’s seksualiteit. Dat ging gaat niemand iets aan. Bovendien begreep de schrijver van dit papier duidelijk niet was aseksualiteit inhield, maar dat was op dit moment het kleinste probleem.
Ash keek naar Aidan. “Echt bedankt van.. net.” zei hij onzeker. Het uur hierna had hij Muggle Studies en hij wilde niet te laat komen. Al zou ‘ik ben net op mijn bek geslagen’ vast wel een goede reden zijn om te laat te komen. “Ik heb nu nog een les, maar spreken we elkaar later?”
Het voelde alsof zijn tijd met Aidan abrupt was afgekapt. Hij had nog wel veel langer naast hem willen zitten, zelfs in Snape zijn lokaal. Dus hopelijk zouden ze elkaar snel weer spreken.

[ bericht aangepast op 10 sep 2021 - 15:24 ]

10 sep 2021 - 20:57 Aynur is offline

Aynur 2380

JORDYN ✖ KINGSLEY

Tijdens het gesprek van Theseus en Pandora hield ik me afzijdig. Ik had het sowieso nooit met dieren kunnen vinden en zij ook niet met mij, dus mijn aandacht was al snel ergens anders. ‘Ergens anders’ namelijk het briefje dat op mijn bureau terecht kwam. De afzender was niemand minder dan Joakim en de kleur steeg naar mijn wangen bij de gedachte aan onze kus. Doordat ik Theseus een steelse blik mijn kant op zag werpen, verborg ik mijn hoofd in mijn handen en “Zeg maar niets” mompelde.
De grijns op zijn gezicht, zoals ik die kon zien tussen mijn vingers door, sprak boekdelen. “Ik zou niet durven,” voegde de mafkees er nog aan toe. Ik schudde mijn hoofd en rolde grijnzend met mijn ogen voordat ik me begaf aan het schrijven van een antwoord. Dit gedaan hebbende, stuurde ik het briefje zo recht mogelijk terug naar Joakim, niet helemaal doorhebbende dat de oorspronkelijke bestemming het tafeltje van Madigan was geweest als Joakim deze niet uit de lucht had weten te grissen.
Mijn broer wist even later mijn aandacht weer naar hem terug te leiden door zijn verontschuldigingen aan te bieden, gevolgd door een bedankje. Ik keek hem niet begrijpend aan en vroeg waar die voor waren. “Voor je hulp en voor het lastigvallen,” zei hij even later na een nonchalante schouderophaling.
“We zijn familie,” zei ik op een stellige toon. “Die hoef je niet te bedanken voor dit soort dingen. Die zijn er gewoon voor elkaar.” Ik gaf een goedbedoelde stomp tegen zijn schouder waarna ik weer een halfslachtige poging deed de les weer bij te wonen – iets wat voornamelijk bestond uit mijn hoofd op mijn armen leggen en half in slaap vallen. Hetgeen wat mij uit deze positie wist te behalen, was een tweede briefje dat tegen mijn hoofd aankwam en in mijn haar bleef hangen. Ik hoefde niet op te kijken om te weten waar deze vandaan kwam. Echter kreeg ik de tijd niet om te bekijken wat Joakim erop had geschreven aangezien Snape de les beëindigde. Gehaast stopte ik het papiertje in mijn borstzakje en schoof mijn spullen in één keer mijn tas in, op mijn pen na die ik eerder in mijn mond had gestopt.
Eindelijk kon ik naar Ashley toe om te vragen hoe het zat met Pandora. Om de waarheid achter dat geheim te weten, leek het me verstandiger om eerst mijn beste vriend aan te spreken in plaats van Pandora. Wij communiceerde op een compleet andere golflengte dus daar zou ik niet veel wijzer van worden. Mede dat ik me omdraai in Ashley zijn richting worden mijn ogen getrokken naar Maximus die dreigend op Ashley afkwam gerend. Ik wilde nog schreeuwen dat Ashely uit moest kijken maar voordat die woorden uit mijn mond vlogen, was het kwaad al geschied.
“Dat lijkt me pijnlijk,” was de droge opmerking van Theseus waarop ik mezelf voor mijn hoofd sloeg. “Zou je denken?” vroeg ik hem sarcastisch en ik stapte vlug uit mijn stoel met de bedoeling om Maximus zelf een flinke hengst te verkopen. “Ik ben zo terug. Waag het niet om me tegen te houden,” zei ik met een serieuze blik in mijn ogen alvorens ik een sprintje trok. Tenminste, dat was de bedoeling als Joakim niet voor me was komen staan met de vraag of hij me even kon spreken.
“Niet nu, wel later, okay? Ik moet even een mooi hoofd verbouwen.” Ik gaf Joakim nog een vriendelijke klap tegen zijn schouder met mijn vrije hand waarna ik op hoge poten langs Ashley en Aidan heen beende. Ik schoot langs de andere leerlingen die ook al hun weg naar buiten hadden gevonden en zag nog net het lange blonde haar van Madigan de hoek om verdwijnen - een enigzins verlaten gang in.
“Hey, Lovegood!” riep ik Maximus na, daarmee ook Madigan die haar vingers klef omhoog liet glijden over de borstkas van de boom die ze haar vriend noemde. Omdat er geen reactie leek te komen, gooide ik de pen die ik nog in mijn hand had naar Maximus hoofd. Niet hard genoeg om hem opzettelijk te verwonden maar wel om de aandacht van het koppel te trekken. “Wat was dat daarbinnen, gast? Geef me een goede reden waarom ik niet hetzelfde bij je kan doen.” Ik keek onder het praten strak naar Maximus en bestede geen aandacht aan Madigan. In mijn optiek had zij hier verder niets mee te maken en waren mijn pijlen slechts op haar vriendje gericht. Want niemand sloeg mijn vriend en dacht daarmee weg te komen zonder kleerscheuren. Nou ja, tenzij ze een gegronde reden hadden. Dan zou ik het misschien nog zelfs toejuichen.

[ bericht aangepast op 10 sep 2021 - 21:08 ]

I have seen my own sun darkened

Index RPG Actieve Topics Zoek