|
|
Joakim's poging tot opletten kwam nooit van de grond, hoe graag hij ook had willen proberen. Eerst kon hij gewoon niet de focus vinden. Staren naar het stuk perkament voor hem was hoever hij kwam. Een briefje van Jordyn ondertussen hielp ook niet mee. Tegen de tijd dat hij eindelijk wat focus had gevonden, kwam Julian hem vragen of hij Aiofe nog had gezien, ook al duurde het even voor de vraag ook daadwerkelijk binnen kwam bij Joakim. Zijn gedachten zaten blijkbaar toch iets te veel ergens anders, waar Julian hem natuurlijk ook mee plaagde.
'Oh kom op, ik heb die blik eerder gezien,' merkte Julian op en direct wist Joakim waar hij het over had. Hij voelde zijn wangen rood worden en wendde zijn blik even af. Hoewel ze er beiden ondertussen vrede mee hadden, bleef het af en toe nog wat pijnlijk voor Joakim dat het niet had mogen zijn tussen hem en zijn ex. Hij was nog steeds dol op de jongen, maar hun behoeften waren gewoon te verschillend om een gezonde relatie te kunnen onderhouden. Daarnaast wist hij ook wel dat Julian gelijk had, dat hij nu waarschijnlijk naar Jordyn keek zoals hij op het toppunt van zijn verliefdheid naar Julian had gekeken. Hij werd ook gewoon blij om Jordyn te zien, voelde zijn hart verwarmen, of ze nu naast hem zat of aan de andere kant van het lokaal.
Toch had hij nog geen zin om dit ook daadwerkelijk aan Julian toe te geven, dus wierp hij tegen dat hij helemaal niet in de zevende hemel zat. Maar waarschijnlijk toch wel. 'Sure,' reageerde Julian slechts, duidelijk niet overtuigd aan zijn grijns te zien. Shit. Ondanks dat ze alles hadden afgesloten, voelde hij toch wat ongemakkelijk om dit aan Julian te moeten toegeven. Al helemaal omdat Jordyn ook Julians ex was. Het zou vast geen probleem zijn, maar toch, het bleef wat ongemakkelijk.
'Dan heeft de dader wel een goed tijdstip gekozen. Iedereen was zo'n beetje op het feestje, natuurlijk heeft niemand daardoor iets gezien.' En ieder die toen nog niet op het feestje was of er überhaupt niet was geweest, had op dat moment op de verkeerde plek gestaan. Het bleef hem dwarszitten dat hij niets had gezien, want als ze nooit was aangekomen op het feestje en Cas er al wel was toen Joakim aankwam, dan had de verdwijning plaats hebben gevonden terwijl hij nog zijn rondes aan het lopen was geweest. Ook dit was iets wat hij liever niet aan Julian toegaf, de jongen hoefde niet te weten van zijn falen. Hij had het misschien kunnen voorkomen.... Joakim staarde dan ook wat somber voor zich uit, slechts knikkend op Julians woorden. Zelf kon hij nu gewoon even niets vormen.
'Maar goed,' begon Julian. Hopelijk zou hij noch over Aiofe, noch over Jordyn beginnen. 'Dat briefje hè? Is het van Jordyn?' Natuurlijk moest het onderwerp wel Jordyn zijn als het Aiofe niet was. Joakim zuchtte diep, waarna hij Julian gespeeld geïrriteerd aankeek, al schemerde er misschien ook wel een stukje echte irritatie in door. Julian kon het onderwerp duidelijk niet laten rusten.
'Ja, en?' merkte hij wat geprikkeld op, nu gewoon niet in de mood om over Jordyn te praten. Gelukkig volgde niet veel later het einde van de les, wat Joakim een opening gaf om aan Julian te ontsnappen. Helaas was zijn afleiding verandert in een overhoring, al had hij dat op zich moeten kunnen zien aankomen. 'Nou, tijd voor de volgende les, eindelijk van Snape verlost.' Hij grijnsde even, blij met het vooruitzicht om weg te kunnen gaan uit dit lokaal. En hopelijk kon hij Jordyn wel claimen voor de volgende les.
Terwijl Joakim richting de uitgang liep, zag hij voor zich gebeuren hoe Ashley opeens een klap kreeg van Max. Waar kwam dat nu weer vandaan? De jongen viel met stoel en al op de grond, maar gelukkig bekommerde Aidan zich direct om hem. Tijd om Max eens even aan de tand te voelen waar dit nu weer voor nodig was geweest. En om hem te vertellen dat hij van zijn vrienden moest afblijven. Na nog gauw een blik op Ashley te werpen, snelde Joakim het lokaal uit. Max liep een eindje verderop, maar voor Joakim een sprintje kon trekken om hem in te halen, deed de opmerking van een jongerejaars Slytherin hem aan de grond genageld staan. 'Hé, joh, hoeft die pik van jou nou echt nergens in?' Wat kraamde dat joch nou weer uit? Joakim keek hem kwaad aan, maar de jongen haalde slechts zijn schouders op en wees naar het mededelingen bord. Eén perkament met namen in gouden letters trok zijn aandacht.
Is het jullie daarnaast ook opgevallen hoe leuk Joakim het gisteravond met Jordyn had? Zijn ze niet lief samen? Je zou bijna zeggen dat ze echt verliefd zijn, maar niets is minder waar. De jongen is namelijk zo asexueel als maar zijn kan. Wie proberen ze nu eigenlijk voor de gek te houden: ons of elkaar?
Verdomme, wie had het nu weer gewaagd om zijn mond open te trekken? Hij dacht dat hij ieder die hij had vertelt over zijn aseksualiteit kon vertrouwen. Blijkbaar niet. Nu ging het alleen niet om erachter komen wie had geluld. Hij had dit Jordyn zelf willen vertellen om dan met haar te kunnen bespreken wat nu. Het mocht niet gebeuren via zo'n stom perkament dat zijn geheim aan iedereen openbaarde en dan ook nog eens op een manier die niet eens klopte. Natuurlijk was hij wel verliefd op haar, hij voelde alleen verder geen seksuele aantrekking. Hij had inderdaad niet de behoefte om, zoals de Slytherin het had verwoord, "zijn pik ergens in te steken". Dat uitleggen aan iedereen was alleen een probleem voor later, eerst Jordyn. Dit ging ongemakkelijk worden, maar hij wilde het haar zelf vertellen.
Dus liep hij gauw weer terug het lokaal in, op zoek naar Jordyn. 'Kan ik je even spreken?' vroeg hij haar. Hopelijk viel hij haar niet al te zeer lastig nu, zij moest vast ook bezorgd zijn om Ashley, maar hij wilde dit gewoon echt zelf vertellen. Gelukkig was Aidan ondertussen al bezig om Ashley op te lappen.
|
