[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 4 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Emily • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl • Arianna • Noa • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Jemina • Cheryl • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Marcus • Beater • Noa • Thomas • Danique • Evan • Demi • Prudence • Katrijn • • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Nora • Cheryl

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Theo • Chaser/Prefect • Noa • Vinnie • Natas • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 25 juni 2021 - 16:16 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

'Ik heb geen zin om erover te praten, oké?' zei Nomad. Zijn hoofdpijn werd erger en hij wilde gewoon even slapen en vergeten wat er was gebeurd. 'Lee kan je vast haarfijn uitleggen waarom ik een klootzak ben. Ik wil het gewoon vergeten.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

EVANDER | EVAN | HALE Great hall | fucking hungover | Mosh Evan was al opgestaan, maar toen hij in de zakken van zijn gewaad voelde, vonden zijn vingers geen pakje met sigaretten. Evan bleef even stilstaan en zuchtte. Fantastisch. Hij draaide zich om en nam weer plaats op het bankje naast Mosh.       'Change of plans, ben ze vergeten en heb geen zin om die trap weer af te gaan.' Zei hij terwijl hij zijn kop koffie weer op de tafel neer had gezet. De reactie van Mosh was hem niet ontgaan. Het was inderdaad echt super gezellig dat hij weer terug was. Evan nam een slok van zijn kop koffie en bekeek de broodjes op tafel nogmaals. Misschien nog één broodje dan, dat ging vast wel goed. Die met chocopasta had hem net best goed gesmaakt.       'Broodje?' vroeg Evan terwijl hij er één voor zichzelf had gepakt en hem omhoog hield voor Mosh. Die jongen was er ook net, dus die had vast honger. Zonder op antwoord te wachten had hij het broodje dan ook al voor hem neer gelegd. Evan pakte nog een broodje en smeerde er wederom wat chocopasta op. Zijn ogen gingen even over het rooster.       'Eerste uur vrij, dat scheelt, straks wel Transfiguration.' Dacht hij hardop. Dat kwam goed uit, dan kon hij straks toch nog even rustig een sigaretje roken.

---

- thank you for existing -

Justin Trelawney

'Ik heb straks meteen les,' verzuchtte Justin. 'Vandaag is een drukke dag, joh. Ik heb wel rond de lunch wat uren vrij, heb jij dan tijd?'
Hij keek nog één keer om. Die Rhae was echt een hele mooie meid. Dat had hij al gezien toen ze gisteren was ingedeeld bij de sorteerceremonie, maar dat viel hem nu hij met haar gesproken had nog meer op. En ze was ook nog eens leuk; ze kende nog weinig mensen, maar ze was makkelijk in de omgang en had Rafaël wat geplaagd (en dat kon Justin natuurlijk altijd waarderen). Een goede aanwinst voor de school, dat was duidelijk.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ergens vond Rhae het wel jammer dat de twee jongens gelijk wegliepen en haar nieuwe vriendinnen ook verdwenen waren. Ze had vanmiddag pas les en wist niet zo goed wat ze moest gaan doen. Misschien dat ze het terrein kon verkennen, maar dat leek haar niet fijn in haar eentje. Er waren al heel wat mensen opgestaan, maar Elsie zat er nog wel. Ze had gisteravond wat met het meisje gekletst en vond haar wel aardig. ‘Hoi Elsie. Heb jij straks al les?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Elsie Bee

Elsie draaide zich om toen ze haar naam hoorde en glimlachte naar Rhae toen ze doorhad dat het nieuwe meisje haar aansprak. 'Ja, ik heb vandaag een drukke dag. Eigenlijk de hele week wel, maar ja, dan moet ik ook maar minder vakken volgen, hè. Heb jij ook les? Of heb je vrije uren?' Ze had wel doorgehad dat Rhae tot nu toe vooral naar Blythe en Isa trok, maar die waren weg - Elsie had niet helemaal meegekregen wat er gebeurd was - en nu was ze alleen.

[ bericht aangepast op 25 juni 2021 - 10:51 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Lee kan me niet uitleggen waarom je hem een flikker noemde. Kom op – jullie hadden het vorig jaar hartstikke leuk. Behalve mij was het zo ongeveer de enige met wie je praatte. Waarom was je zo hard tegen hem toen je hem afwees? En waarom bied je je excuses niet gewoon aan als je je er zo overduidelijk rot over voelt?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Van knuffels word ik altijd blij,’ antwoordde Lee. Hij sloeg enthousiast zijn armen om het meisje heen en trok haar tegen zich aan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Je wil dus peuken bietsen,’ antwoordde Mosh terwijl hij eerst een sloot koffie wegwerkte voor hij aan het broodje begon. ‘Alleen als ik de juicy details van je drakengevecht krijg.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dat was jammer, Elsie kon dus ook niet met haar meegaan. Gisteren had ze in de trein uitgebreid haar vakkenpakket met die van haar neef besproken, waardoor ze wist dat Lane straks wel Transfiguration had. Misschien dat Jemima wel kon. ‘Ik heb alleen het vierde en het vijfde uur les. Vandaag en morgen heb ik maar twee vakken, dus ik kan rustig wennen,’ glimlachte ze.

[ bericht aangepast op 25 juni 2021 - 12:45 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

'Ik hoef niks meer van hem en het is beter als hij ook niks meer van mij hoeft,' bromde Nomad. 'Hij komt er wel overheen. Hij schijnt ook al een nieuwe gitaarleraar te hebben.' Een kleine steek trok door zijn lichaam.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Hoezo moet je niets meer van hem hebben? Waar slaat dit allemaal op?’ Roman merkte dat de frustratie toenam. Hij wist wel dat zijn vriend niet bepaald een open boek was, maar doorgaans zei hij gewoon wat hij dacht en liep hij er niet zo vreselijk omheen te draaien. ‘Hij was je vríénd, man. Je hebt gelijk – vroeg of laat komt hij heus wel over zijn gebroken hart heen. Je bent niet bepaald de eerste die het vertrapt. Maar júíst daarom kunnen jullie toch nog prima vrienden zijn? Het was nou niet zo alsof Lee geen rekening met een afwijzing had gehouden.’
      Er moest een externe reden achter zitten.
      Dit was niet Nomads eigen besluit, dat geloofde hij niet. Dan was hij vannacht niet stomdronken geweest. Maar wie dan wel? Zijn vader? Natuurlijk vond die het niks dat zijn zoon met een dreuzeltelg rondhing, maar daar had Nomad vorig jaar schijt aan gehad. Waarom zou dat nu anders zijn? Hij trok zich nooit wat van iemand aan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze kon het niet uitleggen aan Blythe. Ze wist niet eens waar ze moest beginnen, wat ze dan allemaal wel niet moest vertellen aan haar beste vriendin. Ergens wilde ze het wel, het vertellen wat er toen precies gebeurd was. Aan de andere kant moest ze dan weer alles oprakelen en blijkbaar kon het haar nog steeds raken. "Dan alsnog, wie doet zoiets?" vroeg ze zich af.
      Het kon niet echt van een docent komen toch? Dat was het eerste wat in haar hoofd opkwam. Wie noemde iemand anders dan 'klein meisje'. Aan de andere kant kon ze zich ook weer echt niet voorstellen dat een van de docenten zoiets zou doen. Van Roy kon het ook niet komen, niet alleen zat hij niet meer op school, maar hij zou niet eens meer naar haar om durven kijken na wat Thomas met hem gedaan had. Een rilling trok over haar rug bij de herinnering.
      Zou het Mosh zijn? Na het akkefietje op het station, en in het vervolg van Roy? Isabella had niet het idee meer dat zij echt vrienden waren geweest, maar ze kon zich op het moment niemand anders bedenken die zoiets zou sturen. Of het moest een of andere zieke grap zijn. Iets waar ze stiekem op hoopte Isa haalde even zuchtend een hand door haar haar. Ze moest het gewoon loslaten. Het was gebeurd en het pakketje was weg.
      Voor een moment zag ze even Justins gezicht weer voor haar en haar mondhoeken trokken iets op. Misschien moest ze hem straks maar bedanken, als ze hem nog zag. Het was wel het laatste wat ze van Justin verwacht had, dat hij haar zou helpen. Maar als ze heel eerlijk was, was ze blij met hoe hij het opgelost had en dat hij het pakketje van haar afgenomen had. En ze was blij met Blythe. Daar moest ze maar op focussen. Isa keek even naar haar vriendin naast haar. "Dankjewel dat je hier bent," zei ze met een kleine glimlach en in een spontane opwelling trok ze haar beste vriendin in een knuffel.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Oh jammer. Ik heb pas om vier uur echt weer tijd." Rafael had nogal een gatenkaas rooster vandaag. Les, geen les, les, geen les, les. Handig... Alhoewel, straks waarschijnlijk wel met de hoeveelheid huiswerk dat ze altijd kregen. Maar voor vandaag was het nog niet iets waar hij zin in had. Zeker het derde uur nog niet, wetende dat Justin en Jordyn beiden les hadden en hij niet. Misschien dat Arianna dan ook een tussenuur had. Of Blythe, hoopte hij. En anders was Lee misschien wel ergens. Of Mavis.
      Of hij ging zijn nieuwe grap voorbereiden. Een grijns verscheen op zijn gezicht, dat was iets wat heel verleidelijk klonk.

[ bericht aangepast op 25 juni 2021 - 20:38 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Casper had vlug wat gegeten, had daarna buiten twee peuken gerookt en liep toen naar het Arithmancy-lokaal toe. Hij wachtte liever daar tot de les begon dan in het kippenhok waar iedereen zijn ontbijt naar binnen stouwde. En dat niet alleen – het leek nu allemaal nóg awkwarder met Evan. Hij had geen idee waar ze stonden of waar hij wilde dat ze stonden en hij had ook helemaal geen zin om daar over na te denken.
      Inmiddels leunde hij tegen de muur aan. Een ander voordeel van vroeg zijn, was dat hij achteraan kon zitten. Al deed hij dat al jaren, waardoor hij het vermoeden had dat iedereen die bank toch wel vrijhield. Zoya zat nog weleens naast hem, maar hij zat meestal alleen of naast degene die als laatst binnenkwam. Hem kon het weinig schelen naast wie hij zat – al had hij op het moment echt geen trek in Nomad of Evan. Voor de rest vond hij het wel best.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Op zijn dooie akkertje liep Thomas in de richting van het lokaal. Marcus had het nog te druk gehad met als een baby gevoerd te worden door zijn kleine zusje, waardoor hij nu alleen rondslenterde door de gangen. Thomas was graag op tijd op plekken of in zijn les. Tijd was belangrijk, op tijd ergens zijn nog veel meer. Thomas had een hekel aan die enorme laatkomers. Afspraak was afspraak en je hoorde er gewoon te zijn. Thomas gaf even een kort knikje naar Casper. Dat hij er al was, verbaasde hem geen seconde. Het was hier beter dan het kippenhok in de zaal waarschijnlijk.

[ bericht aangepast op 25 juni 2021 - 20:05 ]

---

It's never gonna happen, Guys.