[RPG] [0] The Path to War - [Speeltopic] - Speeltopics

27 april 2021 - 12:02 darkurge is offline

The Path to War
It's changing out there. There's a storm coming, Harry... just like last time.

TIMES ARE CHANGING
Voldemort is terug. Nadat zelfs minister van Toverkunst Droebel het moest toegeven lijkt er geen weg meer terug. De tovenaarsgemeenschap bevindt zich op de vooravond van een oorlog. Inmiddels is Droebel afgetreden en daar is Schobbejak voor in de plaats gekomen. De gemeenschap heeft de hoop dat hij hun door deze donkere tijden zal leiden. Tot dus ver heeft hij echter weinig succes gehad. Een massauitbraak uit Azkaban, dementors die de tovenaarsgevangenis hebben verlaten en zich hebben aangesloten bij Hij Die Niet Genoemd Mag Worden en de vele moorden die worden gepleegd... Het lijkt alsof deze storm nog lang niet gaat liggen.

De zesdejaars leerlingen keren na een donkere zomer terug op Hogwarts, wat gaat dit jaar hun brengen? En is iedereen veilig?
Hoe reageert de school na dreigementen aan het adres van leerlingen en wat uiteindelijk leidt tot de vermissing van één van hen?

CHARACTERS

Gryffindor
♂ Aster Muir — Adrien Sahores — Lerwick— 1.1
♂ Ashley Joseph Jones — Cole Sprouse— calice — 1.3
♂ Castor Aelius Black — Faceclaim — Morrigann— 1.5
♂ Joakim Ake Berglund — Rafael Miller— Helvar — 1.7
♀ Jordyn Mariah Kingsley — Dasha Taran— Veda — 1.3
♀ Kyra Aliyeva — Faceclaim — Morrigann— 1.8

Hufflepuff
♂ Aidan Tomas Fenwick — Max Barczak — Helvar — 1.3
♂ Julian Nolan Lartius — Faceclaim — Fika —1.4
♂ Theseus Owen Scamander — Faceclaim — Epione —1.7
♀ Alina Maedows — Karol Queiroz— Lerwick— 1.7
♀ Sasha Diggory — Zoe Kravitz — calice— 1.2
♀ Novalie Aria Fitzgerald — Elle Fanning — Veda — 1.3
♀ Aiofe Zara O'Conner— Isabel Moner — Iotte— 1.1

Ravenclaw
♂ Adrastos Quillon Montague — Maxence — Epione — 1.8
♂ Ilias Eisenberg— Louis Partridge— amren — 1.7
♂ Shane Montgomery — Nick Pervak— Helvar — 1.7
♀ Jemina Gauthier— Zendaya — Morrigann— 1.3
♀ Pandora Lovegood — Sabrina Carpenter — Calice — 1.4
♀ Josephine Montgomery — Faceclaim — Veda — 1.8
♀ Avalon Isolde Fitzgerald — Elle Fanning — Iotte — 1.4

Slytherin
♂ Dimitri Viktor Volkov — Timur Simakov— calice — 1.1
♂ Zaheer Aceves Selwyn— Iotte — 1.2
♂ Maximus Lovegood — calice — 1.7
♂ Miran Perceval Crawfort — Epione — 1.7
♀ Zoya Elaine Crawfort— Faceclaim— Veda— 1.4
♀ Amira Lucretia Black — Faceclaim— Epione— 1.4
♀ Madigan Zephyrine Elingston — Morrigann — 1.7

VAKKEN

QUIDDITCH

PREFECTS

VERHAAL OVERZICHT
ϟ pandora • DADA Classroom • alone / waiting for zaheer
ϟ madigan - max • DADA Classroom • madigan
ϟ kyra - sasha • DADA Classroom • kyra
ϟ dmitri - miran • DADA Classroom • dmitri
ϟ aster - joakim • DADA Classroom • joakim
ϟ jordyn - theo • DADA Classroom • theo
ϟ ash - aidan • DADA Classroom • aidan
ϟ adrastos - novalie - julian • DADA Classroom • julian
ϟ shane - josie • DADA Classroom • shane
ϟ amira - castor • DADA Classroom • castor
ϟ zoya - ilias • DADA Classroom • ilias
ϟ alina • DADA Classroom • alone
ϟ aster - jem • Hallways • jem

nowhere yet: avalon,

VAKANTIES/AFWEZIGHEID SCHRIJVERS

ROLLENTOPIC ϟ PRAATTOPIC 3 ϟ SPEELTOPIC 2ϟ SPREADSHEET
PRAATTOPIC 1 • PRAATTOPIC 2
SPEELTOPIC 1

[ bericht aangepast op 21 juli 2021 - 11:36 ]

7 juli 2021 - 16:56 darkurge is offline

darkurge 3074

☽ SASHA DIGGORY
16 years old • Hufflepuff • Quidditch Captain • the back of the Slytherin Common Room • still yellow pyjama pants and grey sweater • Amira

Amira was een fijne verrassing die de avond had gebracht. Sasha kende de dame voor deze avond eigenlijk helemaal niet, wat waarschijnlijk meer aan haarzelf lag dan aan Amira Black. Om te zeggen dat Sasha niet zo goed was in socializen of in relaties onderhouden, was een understatement. Niet dat ze daar zelf al te veel mee zat, maar op avonden als dit was het gebrek aan goede vrienden vervelend. Bovendien waren de vrienden die ze wél had niet op komen dagen. Ze was ervan overtuigd geweest dat haar beste vriendin Aiofe ook van plan was om naar de Slytherin Common Room te komen, maar ze had de brunette de hele avond nog niet gezien. Ze was extra verrast toen Castor in zijn eentje het feestje binnenkwam. Hadden ze ruzie gehad? Dat Aiofe daarom niet mee was gegaan? Sasha zou het haar later wel vragen, wanneer ze samen op de slaapzaal lagen. Van haar andere, nieuwere, beste vriendin Avalon was eveneens geen spoor. Ze had wel iets laten vallen over dat ze met Dmitri had afgesproken op de eerste avond terug op school, maar die jongen was ook op het feest aanwezig en Ava niet. Sasha hoopte vooral dat ze haar niet hadden laten zitten.

Amira nam een hijs van de joint die ze met haar deelde. “Klinkt als een goed plan.” Stemde ze met Sasha haar voorstel in om samen eens over de gangen te struinen, aangezien Amira als prefect zich ‘s avonds op de gangen mocht bevinden.
Sasha stak haar handen in de zakken van haar pyjama broek en wachtte geduldig af tot ze de de joint weer overhandigd kreeg van Amira. Het was duidelijk dat het steeds later werd. Ashley en een meisje die Sasha niet kende stonden uitgebreid te tongen op de dansvloer. Madigan en Maximus waren zoals altijd ongegeneerd klef in het bijzijn van de anderen. En tot Sasha haar teleurstelling zag ze dat Jordyn omhelsd werd door Joakim. Nerveus tikte Sasha met haar voet op de grond. Ze wist zelf ook wel dat een jaar lang niet praten je kansen op een relatie nou niet bepaald vergrootte... maar ergens had ze gehoopt dat het nog iets zou worden met Jordyn en zichzelf. Of in ieder geval, meer dan één zoen. Maar zo te zien was Jordyn alweer onto the next one...
”Het begint inmiddels wel lekker klef te worden hier.” zei Sasha lichtelijk geïrriteerd, doelend op de zoenende stelletjes. “Ben jij met iemand?” vroeg ze dan ook maar aan haar Amira, in de hoop dat zij net zo’n hekel had aan koppels als Sasha.

7 juli 2021 - 22:22 darkurge is offline

darkurge 3074

♠ Ashley Joseph Jones ♠
- Ready to start a Revolution -
17 years old • Gryffindor • Progressive • Black Tie • Slytherin Common Room • mood • w. Jem

Ashley zoende Willow in het midden van de Common Room. Het was zo lang geleden dat hij voor het laatst met een meisje had gezoend. Op Pandora na dan, maar om de een of andere reden leek Pandora nooit mee te tellen. Op het moment dat Willow en hij elkaar loslieten trok ze hem mee naar een donker hoekje van de Common Room. Ze begon een monoloog, waarvan de woorden niet bij hem aankwamen. Ash was voornamelijk verward. Hij voelde weinig bij de zoen. Wat hem altijd van zijn stuk bracht. Lag het aan het meisje? Of voelde hij toch niets voor meisjes in het algemeen? Maar dit gevoel had hij ook wanneer hij sommige jongens had gezoend. Het was zo afhankelijk van de persoon of de zoen iets betekende of niet. Waarom kon zijn seksualiteit niet wat duidelijker zijn?

Willow keek Ashley verwachtingsvol aan, maar hij wist niet wat hij moest zeggen. Kort keek hij terug de Common Room in en vond de ogen van Jem.
Alsof ze zijn gedachten kon lezen snelde Jem zich naar Ashley toe.
“Sorry, ik heb Ash nodig voor mijn plan om de regering om ver te werpen. Je krijgt hem morgen weer terug.”
Ash liet zichzelf meesleuren door Jem. ”Alles okay?” vroeg ze aan hem zodra ze buiten gehoorsafstand waren. “Je kijkt niet echt hoe iemand zou moeten kijken na zo’n enthousiaste zoen.”
Ash trok Jem voor de zekerheid verder mee de mensenmassa in. Hij wou niemand beledigen, maar tegelijkertijd wel eerlijk over zijn gevoel kunnen praten.
“Jem jij vindt ook meisjes leuk toch?” Hij wist het antwoord wel op die vraag, maar wou zichzelf een soort van inleiding geven. “Heb je wel eens dat je met een jongen hebt gezoend en dat je er niks bij voelt.. en dat je daardoor gaat twijfelen of je wel écht into jongens bent? Of andersom, dat je met een meisje hebt gezoend en dat dát dan tegenvalt en je daardoor ook twijfels krijgt?”
Hoopvol keek hij Jem aan, de Ravenclaw had meestal op alles een antwoord, hopelijk ook op deze vraag.

7 juli 2021 - 23:02 Novalunosis is offline

Novalunosis 671

Julian Nolan Lartius

Hufflepuff — Chaser – Black tie — Hufflepuff Common Room – With Aidan & Josie

Naast hem –of beter gezegd tegen hem aan – verontschuldigde Aidan zich. Waarvoor bleef hem een raadsel, Aidan was immers niet de persoon die dit soort pranks uithaalde en bovendien zou het wel heel erg bijzonder zijn als hij in zijn eigen val zou trappen. De dader moest iemand anders zijn.
Het duurde niet lang voordat de dader zichzelf bekend maakte. Bij het zien van haar bruine lokken was het hem al bekend wie erachter zat. Josie. Het bevestigde tevens zijn eerdere vermoedens, al was hij nog wel benieuwd hoe de Ravenclaw binnen was gekomen.
“Goedenavond. Hebben jullie een fijne wandeling gehad?'' Vroeg ze al werd haar aandacht al naar iets anders getrokken voordat een van hen kon antwoorden. Aandachtig keek ze naar wat loshangende rafels touw. Hoewel de val in Julian zijn ogen goed gelukt was, bleek dit niet helemaal het geval te zijn.
Toen het touw eenmaal voloende was geïnspecteerd draaide ze zich terug naar Aidan en Julian. ''Hulp nodig?'' Echter nog voordat Julian kon antwoorden ontplofte er iets in Aidan.
'''Josephine Montgomery, dit kost je 5 punten voor Ravenclaw,' Sprak de jongen haar streng toe, duidelijk een stuk minder geamuseerd door de prank.
Wat ongemakkelijk richtte Julian zijn blik op Josie er bestond altijd nog een kans dat ze dat voldoende reden vond om hen hier te laten zitten. Vastgebonden en al. Het voelde ook verkeerd om vrolijk verder te gaan na de uitbarsting. Zelf moest Julian er eigenlijk wel om lachen. Het was weer een mooi stukje vakmanschap, en niemand was gewond geraakt, dus hij zag het probleem niet helemaal in. Ergens wist hij ook wel dat het probleem hoogstwaarschijnlijk niet bij de val lag maar juist bij de persoon die de val had klaargezet. Hoewel Julian de details niet wist, wist hij wel dat Aiden en Josie ooit bevriend waren.
Na een toch wel ijzingwekkende stilte, die voor gevoel veel langer duurde dan dat het daadwerkelijk was, besloot Julian om de stilte te verbreken. ''Uhm, ' Hij zette zijn beste glimlach op en keek haar smekend aan. ''Ja, alsjeblieft?'
De gezellige sfeer van eerder, was wel wat verdwenen al hoopte Julian vurig dat het nog terug zou komen. Hij had wel zin in een privé common room feestje en bovendien hadden ze genoeg eten en drinken wat op moest.
Ondertussen probeerde hij zichzelf al los te maken, maar gezien het touw zich om zijn bovenarmen had gewikkeld kwam hij niet enorm ver met zijn handen.
Daarbij dwarrelde er ook nog wat glitters naar beneden. Julian schudde zijn hoofd even uit, waardoor er nog meer naar beneden dwarrelde en op zijn schouders beëindigde. ''Je begrijpt nu wel dat je onze kleding ook moet wassen, toch?'' Als er iets hardnekkig was, dan was het wel glitter en confetti. Zelfs maanden later kon je dat nog tegenkomen. ''Wel voor minstens een week.'' Voegde hij er nog grijnzend aan toe in een poging de sfeer wat te verlichten.

Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

8 juli 2021 - 10:15 Aynur is offline

Aynur 2380

JORDYN ✖ KINGSLEY

16 | Gryffindor | Halfblood | Quidditch Beater & Captain | with ~~Jemima~~ & Joakim on their way to save Ashley's ass

Mijn blik verzuurde door Mimi haar opmerking en de quasi-onschuldige blik die ze mijn kant opwierp. “Nee, sorry, dat werkt nu niet meer,” reageerde ik dan ook korzelig, hoewel ze aan de twinkeling in mijn ogen kon zien dat ik het niet meende. Het gesprek bleef vervolgens hangen op Joakim en mij. Niet-begrijpend waar Jemima op doelde, vertelde ik haar dat hij en ik niet meer dan vrienden waren.
Haar reactie liet mijn wenkbrauwen vragen de lucht in schieten. “En, ik mag dan wel geen expert op liefdesgebied zijn, maar volgens mij kijken Joakim en jij niet naar elkaar op de manier waarop vrienden dat normaal gesproken doen,” sprak ze haar gedachten hardop uit. Ik besloot hier verder niet op in te gaan. Voornamelijk omdat ikzelf geen flauw idee had onder wat voor noemer mijn gevoelens vielen voor Joakim. Het was daarom veiliger om weer terug te komen op het onderwerp van Ashley en Willow.
Daarover gesproken. . . Zodra ik weer hun kant uitkeek, bleken ze net dat moment uitgekozen te hebben om hun speeksel met elkaar te delen. Verbaasd knipperde ik met mijn ogen. “Misschien moeten we. . . eh. . . iets doen?” vroeg ik lachend aan Jemima waarop zij aangaf dat we dan wel moesten opschieten als ze geen nachtmerries wilde krijgen van een naakte Ash. Daar kon ik haar alleen maar gelijk in geven.
We stonden op maar voordat we überhaupt iets konden uithalen, werd ik onderschept door twee sterke armen die zich om me heen vouwden. “Geen idee waar jij heen wilde gaan, maar je bent nu van mij,” hoorde ik Joakim vanachter me grinniken. Voor een kort moment blokkeerden mijn hersenen al mijn gedachten. Met moeite kon ik me weer voor de geest halen wat ons doel was geweest voordat licht tegen mijn. . . vriend. . . werd aangedrukt. Als iemand ernaar zou vragen, zou ik de alcohol de schuld geven van mijn gedrag.
Zijn volgende vraag wist me iets meer terug naar het heden te werpen. “Nou, we waren net bezig onze prinses te redden van zijn ondergang. . .” legde ik uit terwijl ik met mijn hoofd een knikje gaf in de richting van Willow die Ash naar een donker hoekje had meegesleurd. Ik zuchtte diep. Theatraal vouwde ik mijn handen over die van Jemima en zei gewichtig: “Mimi. Red Ashley alsjeblieft in mijn plaats. Het is nu jouw beurt om te schitteren als zijn knight in shining armour.”
De licht opgetrokken wenkbrauwen van mijn vriendin liet me weten dat het me toch wat meer ging kosten dan alleen maar op een lieve manier vragen. Ik liet mijn hoofd met een quasi-gefrustreerd geluid naar voren vallen en mompelde: “Oké, oké. Keiharde zakenvrouw. Een prankvrije maan. Deal?” Vanonder mijn wimpers keek ik mijn vriendin smekend aan. Ik wilde Ashley zeker wel redden, voornamelijk om later met de eer te kunnen strijken, maar toch was het idee om meer tijd met Joakim te spenderen aanlokkelijker dan me tussen de tongworstelwedstrijd te werpen.
Jemima leek diep over mijn voorstel na te denken en ik legde mijn handen over die van Joakim die me nog altijd vasthielden. Ik begon lichtjes met hem heen en weer te wiegen aangezien ik nooit lang op één plek kon stilstaan. Mijn korte spanningsboog werd weer op Jem gefocust zodra zij begon te praten. “Hmm, maak er een maand lang enkel Zaheer pranken van en we hebben een deal,” was haar uiteindelijke tegenbod. “Wat hebben jullie toch tegen die gast. Hij heeft ook zijn goede momenten,” murmelde ik. Ik had vaak genoeg met Zaheer gespard en hij was één van de weinige die me bij kon houden tijdens het duelleren. Voor elk vak had ik zo rond de Dieptreurig of Slecht gescoord tijdens mijn S.L.I.J.M.B.A.L. examens behalve Verweer tegen de Zwarte Kunsten; mijn enige Uitmuntend.
“Best,” verzuchte ik uiteindelijk waarop Jemima onmiddellijk actie ondernam. Ik keek haar na hoe ze tussen beide sprong en kantelde uiteindelijk mijn hoofd zodat ik Joakim aan kon kijken. “En? Wat is jou goede reden om mijn reddingsmissie tegen te houden? Als Ashley straks op hoge poten naar mij toe komt, verwijs ik hem meteen door naar jou,” grijnsde ik alvorens ik mijn hoofd tegen mijn schouder legde en mijn ogen sloot. “Heb ik je al vertelt dat je er enorm sexy uitziet in pak. . .”

[ bericht aangepast op 9 juli 2021 - 11:51 ]

I have seen my own sun darkened

8 juli 2021 - 19:30 reguluswife is offline

reguluswife 37248

CASTOR AELIUS BLACK

sending your selfies to NASA because you're a star

sixteen • gryffindor • beater • with aster ~~and zoya~~ • slytherin common room

Zoya werd met de seconde chagrijniger. Normaal was ze al niet bepaald subtiel, maar het leek nu erger dan normaal. Hij zou haar er later wel naar vragen. Ondertussen wist Cas dat hij haar soms beter met rust kon laten, en hij was nu zelf ook niet bepaald in een goed humeur, door Aiofe die nergens te bekennen was.
“Juist en wat nu? Een medaille?” vroeg ze sarcastisch.
Zijn opmerking dat hij ook naar haar zou zoeken was niet goed gevallen – geen van zijn woorden leek goed te vallen. Complimentjes geven was niet goed. Een grapje maken was niet goed. Laten blijken dat hijhetzelfde voor haar zou doen was niet goed. “Nee?” zuchtte hij geërgerd. “Bedoel alleen maar dat het niet normaal is chill te gaan slapen als iemand spoorloos is. Doe eens rustig, eet wat chocolade ofzo.”
Cas had drank nodig. Het alcoholische goedje in zijn glas verdween binnen enkele seconden in zijn keel, waarna hij onmiddellijk meer inschonk. Het was geen handig idee om veel te drinken als hij nog verder wilde zoeken naar Aiofe, maar nuchter had hij al geen success gehad. Aangeschoten kon het niet slechter gaan. Een slecht plan is ook een plan, toch? Hij merkte op dat Zoya zich ook wel ziek moest voelen. Het donkerwolkje boven haar hoofd was bijna te zien.
“Kom maar weer bij me langs wanneer je een normale conversatie aan kan gaan. Hier heb ik nu geen zin in. Ik had eigenlijk niets anders moeten verwachten. Fijne avond verder.” Met die woorden draaide ze zich om.
”Begrijp me niet verkeerd,” zei Aster zodra het veilig was, “maar jullie hebben echt een vreemde relatie. Hoe hou je het in godsnaam met haar uit?”
”Merlin, dat vraag ik mezelf soms ook van,” murmelde hij, al meende hij die woorden niet. “Okay nee, ga je mij voor gek verklaren als ik zeg dat ze zo erg nog niet is, meestal? Weet niet wat er vanavond is.” Hij kon ergens een gok maken, maar hij wilde niet de hele vrouwelijke populatie van Hogwarts achter zich aan krijgen voor die opmerking. “Ik praat morgen wel weer met d’r. Misschien is ze gewoon chagrijnig door al deze mensen in hun common room.” Iedereen wist hoe Slytherins konden zijn.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

8 juli 2021 - 20:44 Kobyla is offline

Kobyla 19250

Shane Montgomery

17 • Ravenclaw • with Novalie • going back inside

❝ And sometimes I feel so out of place. ❞

De grinnik van Nova was alles wat Shane wilde horen, terwijl ze elkaar kusten. Het toonde hem dat alles goed was, dat hij zich nergens zorgen over hoefde te maken. Het was vele malen beter dan haar nervositeit. Nadat ze de kus verbroken hadden, wreef Nova nog even met haar neus langs de zijne. Shane humde weer even tevreden, terwijl hij haar gebaar nadeed om haar dan nog even stevig tegen zich aan te drukken.
Hij liet zich daarna ook maar al te gewillig meetrekken. Hoe fijn hij het ook met haar had gehad hier buiten, het was voor hen toch echt tijd om weer naar binnen te gaan. De zou zou zich vast snel genoeg weer in zijn lichaam nestelen als ze hier nog veel langer bleven staan. En ook Nova leek dit een goed idee te vinden, gezien het eigenlijk al niet meer te bedoeling was om buiten te zijn.
'Je weet dat ik een grapje maakte, toch?' vroeg Nova hem na zijn opmerking over dat hij geen punten aftrek voor hun afdelingen zou willen. Verward keek hij haar even aan.
'Oh, euhm, nee?' Hij had oprecht niet doorgehad dat het een grapje was. Maar de volle betekenis van haar woorden waren waarschijnlijk ook niet meer tot hem doorgedrongen, wat ook niet hielp in het doorzien van grapjes. Mensen moesten eigenlijk gewoon geen grapjes maken als hij moe was. Hij had er sowieso al vaak moeite mee, maar als hij moe was dan was zijn grapjesdetectie gewoon waardeloos. Tenzij de grappen echt overduidelijk waren. 'Sorry.' Normaal gaf hij er weinig om, maar in dit geval voelde hij zich er toch wel een beetje ongemakkelijk bij. Het zou opgevat kunnen worden als dat hij niet voldoende aandacht had besteed aan zijn vriendin, terwijl hij dat wel had. Alleen kwam dan nog steeds niet alles binnen.
Ze liepen uiteindelijk naar binnen en ze moesten nu besluiten over hoe ze hun avond wilden afronden. 'Wil je dat ik nog bij je blijf?' vroeg Nova hem. 'Of wil je liever naar je eigen slaapzaal? Je kan misschien ook mee naar de mijne. . .' Een afkeurend geluid klonk uit haar mond en Shane humde even vragend, want hij had geen idee waar die afkeur nou weer vandaan kwam. 'Vind je het goed als ik met je mee ga naar de toren van Ravenclaw?' vroeg ze uiteindelijk. 'Als je zo moe bent, zou ik het fijner vinden zeker te weten dat je veilig in je bed ligt en niet ergens in het midden van de gang.' Het laatste deed hem even grinniken en hij sloeg dan ook geruststellend zijn arm om haar schouder.
'Laten we maar naar de toren van Ravenclaw gaan, dan kijken we daar wel verder.' Hij glimlachte naar haar en bleef zijn arm om haar schouder houden. Hoe zeer zijn bed ook riep, hij was er nog niet klaar voor om deze dag te laten eindigen. Hij wilde op zijn minst nog even wat momenten met haar hebben, ook al zaten ze slechts samen op één van de banken in zijn Common Room. Wel vond hij het fijn dat ze naar die van Ravenclaw gingen en niet die van Hufflepuff. Dan was zijn bed tenminste niet te ver weg als het echt tijd voor hem was om te gaan slapen.
'Ik wil nog niet dat deze dag eindigt,' mompelde hij uiteindelijk nog na een korte stilte.

8 juli 2021 - 22:04 reguluswife is offline

reguluswife 37248

MADIGAN ZEPHYRINE ELINGSTON

I've been dancing with the devil

sixteen • slytherin • with maximus and zaheer • slytherin common room • outfit but emeraldgreen

“Okay, you two, please get a room,” grinnikte Zaheer. Haar beste vriend kennende vond hij dit kleffe gedoe helemaal niks. Hij moest er echter maar meeleren leven, want ze was niet van plan om het in de nabije – of verre – toekomst uit te maken met Max. Misschien dat het toch goed zou zijn voor de jongen als hij eens een vriendin kreeg. Een echt vriendinnetje en niet enkel een griet om het bed mee te delen. Een verliefde Zaheer was een absurd idee.
“Hmm, daar zeg ik geen nee tegen, maar de enige geschikte kamer daarvoor is ook jouw kamer. Dat zullen we je maar besparen.” Bijna voegde Mads er aan toe dat Zaheer hun altijd kon vergezellen, maar geen van de jongens zou die opmerking waarderen. Wel was ze van plan om die avond in Max’ bed te spenderen.
Na al die opmerkingen Zaheer’s kant op, die compleet langs Max heen gingen, was het te verwachten dat hij op een gegeven moment de bal terug kaatste. Ze rekende er ook al op dat hij haar hier later in privé nog op ging aanspreken.
“Au, Mads. That hurts. Weet je het zeker? Ik kan me toch iets heel anders herinneren.”
Ze wierp een blik op Max, maar hij keek compleet de andere kant op. Mads klakte met haar tong. Een opmerking haar kant op? Sure, prima. Een opmerking die ook Max dwarszat? Absoluut niet. Ze kneep bemoedigend in Max zijn hand. Dat Zaheer weet wat hij doet in bed viel niet te ontkennen, maar ze had geen interesse in hem op een andere manier. Hij wilde waarschijnlijk iemand die braafjes naar hem luisterde, daar was zij niet voor weggelegd. “Wat doet pijn?” Met haar vinger tikte ze tegen zijn borstkas, op de plek van zijn hart. “Iets wat je niet hebt kan ook geen pijn doen,” plaagde ze. “En wie weet… er bestaat iets als faking it.” Glad ijs, daar bevond ze zich nu zeker op.
Max bleef nieuwsgierig naar het mysterieuze tweede glas en om de schijn op te houden deed Mads of zijzelf ook benieuwd was. Max moest eens weten. Er zat een kleine knoop in haar maag, maar het was beter zo. Hopelijk wist Pandora dat ze beter uit Zaheer’s buurt kon blijven en zou het slechts bij deze avond blijven. Subtiel opperde ze of hij soms een forbidden romance had.
“Ah wat schattig, je bent jaloers.”
Mads rolde met haar ogen. “In je dromen wellicht. Ik heb Max, meer heb ik niet nodig. Het zou wel leuker zijn als je romance niet zo geheim is, kunnen we op dubbeldates gaan. Wat denk jij, Max?” stelde ze onschuldig voor. Het was iets wat toch nooit voor ging komen.
“Geen zorgen, mocht ik een forbidden romance begonnen ben zijn jullie de eerste die het weten. Nou als jullie tortelduifjes mij willen excuseren, ik moet even iemand opzoeken.” Zaheer werd gestopt door Max.
“Kom op, Zaheer.” protesteerde Max, hij pakte de fles Firewhiskey van de dranktafel en een nieuw glas voor zijn vriend. “We hebben elkaar nog amper gesproken. “ Max schonk een glas drank in voor Zaheer, daarna voor zichzelf en overhandigde Zaheer zijn drankje. “Of ga je me nu vertellen dat je liever met Zoya praat dan met ons?”
Haar wenkbrauwen gingen lichtelijk omhoog toen haar vriendje enkel nieuwe Firewhiskey inschonk voor hemzelf en Zaheer. Demonstratief trok ze de fles uit zijn handen om ook haar eigen glas bij te vullen. “Misschien wordt dit onderwerp hem te heet onder de voeten. Bewijsstuk B dat hij toch een geheim liefje heeft?”

[ bericht aangepast op 8 juli 2021 - 22:08 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

8 juli 2021 - 22:36 Halsin is offline

Halsin 1445

Miran Perceval Crawfort

16 ― Slytherin ― Quidditch Beater ― Outfit ― with Dmitri & Zoya ― Slytherin Common Room

〚 I believe in annoyed at first sight. 〛

“Kun jij dat niet inschatten?” Miran moest een zuchtje onderdrukken. Een vraag beantwoorden met een vraag. Heerlijk. “Volgens mij heb je me redelijk goed door, dus ik ben benieuwd welke keuze je in dit geval gaat maken.” Zijn wenkbrauw schoot even omhoog.
''Is dat zo?'' vroeg hij. Inschatten, dat kon hij vast. Zonder schaamte bekeek hij Dmitri even van top tot teen terwijl hij nadacht over de popcorn. ''Je ziet bij de try-outs wel welke ik meeneem.'' Sowieso zoet. Zout zou te voordehand liggend zijn. Hij kon zich best voorstellen dat de andere jongen stiekem een zoetekauw was.

''Ik geef je 10 galleons als je dat doet.'' moedigde hij Dmitri aan om Zoya te vragen naar Dmitri's zoenkunsten. Niet veel later voegde hij er nog aan toe dat hij waarschijnlijk zou moeten rennen daarna. Niet dat de andere jongen dit hoorde.
“Ben je serieus?” werd er hem gevraagd, doeldend op de galleons. “Want ik doe het.” Miran knikte als bevestiging. Hij hield zich aan zijn beloftes.
''Maar natuurlijk.'' bevestigde hij.
De twee praatten nog even over de do's en don'ts van 'tweelingland' en of hij een meisje op het oog had. Niet zo subtiel ―alsof subtiel zijn leuk was― liet hij door schemeren dat hij niet iemand op het oog had, waarna hij aangaf nog niet na te denken over trouwen. Misschien ooit, over 10 jaar. Nu? Nee bedankt. Miran vroeg of Dmitri of hij al stond te springen om te trouwen.
“Ik denk nooit te gaan trouwen. Op dit moment wil ik voornamelijk een succesvolle Quidditch carrière, de rest zie ik wel.” was het antwoord dat hij kreeg.
''Een succesvolle Quidditch carrière klinkt leuker dan trouwen.'' antwoordde hij. Alhoewel nu zo'n beetje alles leuker klonk dan trouwen.

Dmitri stelde voor om Zoya op te zoeken en om uitleg te vragen. Zonder er te lang over na te denken dronk hij het restant van de Firewhiskey in zijn glas in één slok op. Het brandde wat in zijn keel. Met zijn vrije hand reikte hij naar de fles die dichtbij op tafel stond, waarop hij zichzelf een nieuw glas in schonk. Hij voelde hoe Dmitri zijn hand vast pakte en. Oh Merlin, het was net alsof zijn hand in de brand stond. Net zo snel als zijn hand werd vast gepakt, werd deze ook los gelaten. In zijn hand waren er nu alleen tintelingen te voelen. Even bleven zijn ogen vast hangen op zijn hand, totdat hij door had dat ze niet meer bij de drankentafel stonden.

''Zo!'' Hoorde hij de andere jongen roepen. Zoya haar pad werk geblokkeerd door Dmitri. “Miran en ik waren aan het praten..en ik kwam er zojuist achter dat jij je broer nooit hebt verteld over die zoen van ons.” Een voorgevoel vertelde hem dat hij die 10 galleons kwijt was. “Hoezo heb je Miran daar nooit over verteld?” Hij kon een grijns niet verbergen toen Dmitri even om keek.
''Daar ben ik heel benieuwd naar als ik eerlijk ben.'' Niet dat hij wel aan Zoya had verteld dat hij met Dmitri gezoend had, maar alsnog. Dat was niet het punt.
“En toen kreeg ik nog een vraag; wat vond je eigenlijk van mijn zoenkunsten?” Kort lachte Miran. Hij had het echt gevraagd. Daar gingen zijn 10 galleons.

What if he's written 'mine' on my upper thigh, only in my mind?

8 juli 2021 - 22:36 Halsin is offline

Halsin 1445

Amira Lucretia Black

16 ✦ Slytherin Chaser & Prefect ✦ Dress ✦ met Sasha ✦ Slytherin Common Room

〚 The kindest words my father said to me: women like you drown oceans. 〛

Nadat ze de joint weer had overhandigd aan Sasha pakte ze de fles wijn die op de grond naast hen stond. Ietswat onhandig, maar alsnog zonder een druppel te verspillen, schonk ze haar glas bij. Ze stak de fles wijn vervolgens uit naar Sasha. ''Nog wat wijn?'' vroeg ze. Uit haar eigen glas nam ze een slok. ''Ik kan ook een fles met sterker spul ophalen.'' voegde ze vervolgens nog toe. Sterkere dranken dronk Amira zelf alleen maar als het aanwezig was. Als ze het thuis echter zou pakken had ze waarschijnlijk een probleem met haar ouders. De sterkere dranken was alleen voor gasten en daarnaast waren het ook geen 'vrouwelijke drankjes'. Wat dat in Merlijns naam ook mocht betekenen.

Haar ogen volgden die van Sasha naar alle stelletjes die niet van elkaar af konden blijven. ”Het begint inmiddels wel lekker klef te worden hier.” De stem van haar gesprekspartner klonk wat geprikkeld. In de eerdere jaren had Amira eigenlijk nog niet echt met Sasha gepraat en kende ze de dame dus eigenlijk niet. Dit zorgde ervoor dat ze de reacite niet precies kon plaatsen.
''Rond dit tijdstip gebeurd dat vaker,'' vertelde Amira. Rond deze tijd begon de alcohol in te werken evenals andere middelen die de studenten gebruikten. Alles was leuker dan normaal natuurlijk.
“Ben jij met iemand?”
Ze schudde haar hoofd. ''Nope,'' antwoordde ze. ''en jij?'' Ze nam weer een slok van haar glas. Er waren drie 'stelletjes' te zien in de ruimte, de een wat kleffer dan de ander. In donkere hoekjes zouden vast en zeker wel één of twee stellen staan die niet van elkaar af konden blijven. Amira was zelf niet zo van de PDA en al helemaal niet in zo'n drukke ruimte als dit. ''Zouden ze het wel doorhebben dat ze zo aan elkaar vast geplakt zitten?'' vroeg ze doelend op de stellen.

[ bericht aangepast op 20 juli 2021 - 19:03 ]

What if he's written 'mine' on my upper thigh, only in my mind?

9 juli 2021 - 20:36 darkurge is offline

darkurge 3074

☽ SASHA DIGGORY
16 years old • Hufflepuff • Quidditch Captain • the back of the Slytherin Common Room • still yellow pyjama pants and grey sweater • Amira

Amira Black pakte de fles wijn die naast haar op de grond stond. Sasha aanschouwde hoe ze nogal onhandig, maar zonder te morsen, de wijn uit de fles overgoot in haar glas. Dit had ze vast vaker gedaan.
“Nog wat wijn?”
Sasha kreeg de fles wijn aangereikt. Ze aarzelde, maar nam toen de fles van Amira over.
''Ik kan ook een fles met sterker spul ophalen.''
Van een dichtstbijzijnd bijzet tafeltje griste Sasha een leg glas. ”Nee, wijn is prima.” zei ze. “Ik drink eigenlijk nooit wijn.” Of alcohol in het algemeen, maar dat zei ze niet. Sasha zocht haar ontspanning eerder in het roken van het een en ander, dan dat alcohol haar aantrok. “Dus laat ik eerst dit maar eens proberen.” Ze schonk de wijn in haar glas en nam een slok.

Na het zien van Jordyn met Joakim voelde Sasha irritatie opborrelen. Zij zou haar armen ook wel om de dame willen heen slaan, maar de Gryffindor was vanavond de gelukkige. Zet haar uit je hoofd.
''Rond dit tijdstip gebeurd dat vaker,'' verklaarde Amira de hoeveelheid kleffe stelletjes in de Common Room.
“Dat zal het wel zijn.” Stemde Sasha in. Ze had vorig jaar precies 0 feestjes meegemaakt, dus ze had geen idee sinds wanneer iedereen zo close was geworden met elkaar. Zo te zien had iedereen een wild liefdesleven. De meest romantische relatie die Sasha had was die met haar bed.
“Ben jij met iemand?” vroeg ze vervolgens geïnteresseerd aan Amira.
Het meisje schudde haar hoofd. “Nope. En jij?”
“Nope.” Ze liet de 'p' ploppen met haar lippen. “Misschien dat ik daarom ook wel zo’n afkeer heb tegen dat kleffe gedoe.” Ze zou het waarschijnlijk zelf helemaal niet zo’n probleem vinden als zij degene was die nu aan het zoenen was.
''Zouden ze het wel doorhebben dat ze zo aan elkaar vast geplakt zitten?'' vroeg Amira.
Sasha lachte hard. “Nee.” beantwoordde ze Amira haar vraag. “Absoluut niet.”
Aangezien Amira haar gezeur niet had afgewezen, genoot Sasha er wel van om nog even door te zagen op hun kleffe klasgenoten.
“Nog een vraag: zouden ze zich niet schamen?” dacht Sasha hard op. “Ik bedoel, ze weten toch wel dat iedereen kostneigingen krijgt van dat getongworstel.” Sasha keek naar Madigan en Maximus, die elkaar om de haverklap kusjes gaven of handen vast hielden. Naast hun geplak aan elkaar was het feit dat ze allebei Slytherins waren extra afstotelijk.
De wijnfles zette ze zich weer naast hen neer. “En is dit nu goede wijn?” ze nam nog een slok en probeerde een oordeel te geven over de smaak van het rode goedje. "Of drinken we nu de goedkoopste troep die ze konden scoren voor het feest?" Ze keek de knappe brunette naast zich aan. Amira moest wel de minst vervelende Slytherin zijn waarmee Sasha ooit had gesproken, en afstotelijk was ze ook zeker niet.

9 juli 2021 - 22:53 Kobyla is offline

Kobyla 19250

Joakim Berglund

16 — Gryffindor — Rebel Prefect — Quidditch Keeper — with Jordyn — at the Slytherin CR

❝ Another fine day ruined by responsibility. ❞

~~Imagine it's black~~

Stiekem, heel stiekem, genoot Joakim er wel van hoe Jordyn een soort van verstijfde toen jij zijn armen om haar heen sloeg. Wel was het een positieve vorm van verstijven zover hij kon zien, ze leek verre van bang te zijn. Het toonde hem dat het haar daadwerkelijk wat deed en dat was fijn om te weten.
'Nou, we waren net bezig onze prinses te redden van zijn ondergang. . .' legde Jordyn hem vervolgens uit toen hij vroeg of ze plannen hadden. Jordyn trok zich niets aan van het feit dat hij de vraag eigenlijk aan Jem gesteld had. Noted, ook al wist hij al wel dat ze behoorlijk eigenwijs kon zijn. Joakim volgde wel haar blik en zag dat Ashley en Willow zich nu in een hoekje bevonden, al kon hij vanaf deze afstand moeilijk peilen of Ashley het naar zijn zin had of niet.
'Nou, zover ik zag leek hij dit niet heel erg te vinden.' Als hij had goed had gezien had Ashley de zoen geïnitieerd. 'Waarom heeft hij redding nodig? En moet dat echt met zijn tweeën?' Ashley leek hem niet iemand die een heel team nodig had om gered te worden, als hij al gered moest worden. Jordyn leek alleen al gauw te accepteren dat Jem het inderdaad wel alleen kon, want ze smeekte haar vriendin om Ash in haar plaats te gaan redden. Wat Joakim deed grinniken en hij verstevigde zijn grip om Jordyn even.
'Oké, oké. Keiharde zakenvrouw. Een prankvrije maand. Deal?' Blijkbaar moest Jordyn wat meer moeite doen om van haar taak ontheven te worden. Ondertussen voelde Joakim haar onder zijn armen heen en weer bewegen, wetend dat ze moeite had met stilstaan. Dus begon hij in haar ritme met haar mee te bewegen, de eerste paar seconden zacht hummend.
'Hmm, maak er een maand lang enkel Zaheer pranken van en we hebben een deal,' ging Jem verder met de onderhandeling. 'Wat hebben jullie toch tegen die gast. Hij heeft ook zijn goede momenten,' bracht Jordyn er weer tegenin, maar de deal leek gesloten te zijn met een "best" vanuit haar. Wat betreft Zaheer, het kon hem niet veel boeien, hij had gewoon weinig met of tegen de jongen. Als zij blij werden van hem pranken, moesten ze dat vooral doen.
Joakim keek glimlachend toe, nog steeds leunend op Jordyns hoofd. Hij kon het zeker waarderen dat Jordyn bereid was te onderhandelen voor hem. Dat moest haast wel een goed teken zijn voor dat er meer zou kunnen zijn tussen hen, toch? Toen Jemina weg liep op Ashley te redden, begon Joakim Jordyn al op een langzaam tempo terug naar de bank te trekken.
'En? Wat is jou goede reden om mijn reddingsmissie tegen te houden? Als Ashley straks op hoge poten naar mij toe komt, verwijs ik hem meteen door naar jou.' Jordyn had zich ondertussen weten om te draaien in zijn armen, dus stopte hij ook even met haar richting de bank te schuifelen. Ondertussen probeerde hij een zo onschuldig mogelijke blik op zijn gezicht te krijgen.
'Moet ik een reden hebben?' vroeg hij, zijn ogen groot. 'Ik wilde alleen maar wat aandacht,' grinnikte hij. 'Ashley heeft vast genoeg aan Jem om gered te worden. Anders verzin ik wel een smoes voor hem.' Ondertussen kon hij dan ook weinig anders dan vertederd glimlachen omdat ze haar hoofd tegen zijn schouder had aangelegd. Misschien was vanavond wel een goed moment om haar te vertellen over zijn gevoelens.
'Heb ik je al vertelt dat je er enorm sexy uitziet in pak. . .' vroeg ze hem toen, nog steeds tegen hem aanleunend. De vraag deed hem even fronzen, maar vervolgens heel breed grijnzen. 'Nee, maar ik vind het helemaal niet erg om te horen,' beantwoordde hij haar vraag. Gauw gaf hij haar een kus op haar kruin, toch nog een beetje onzeker over het zo overduidelijk uiten van zijn genegenheid.
Vervolgens liet hij haar maar los uit zijn omhelzing, om dan direct haar hand te grijpen en verder mee te trekken naar de bank. Hij wilde liever rustig met haar zitten dan hier te staan. Het zou hen ook een klein beetje meer privacy geven, voornamelijk omdat mensen hen dan niet zomaar zouden kunnen zien. Zittend viel je nou eenmaal minder op dan staand.

10 juli 2021 - 11:18 Aynur is offline

Aynur 2380

⊱ JOSEPHINE
16 | Pureblood Ravenclaw | Outfit | with Aidan & Julian in front of the Hufflepuff Common Room

Beide jongens stonden ongemakkelijk tegen elkaar aan gebonden, wat mij tevreden liet hummen. Het was goed om te zien dat een uitvinding perfect deed wat ik van hem vroeg. Eigenlijk had ik willen wachten totdat ze zichzelf bevrijd hadden uit de touwen maar zodra bleek dat dit niet lukte, kon ik niet anders dan mijn identiteit prijsgeven.
Met een zucht kwam ik achter de muur vandaan en liep ik op Julian en Aidan af. Om toch iets van goede manieren te laten zien, vroeg ik nonchalant of ze een fijne wandeling hadden gehad. Ik wist dat er ergens een feestje aan de gang was maar had zelf de behoefte niet gevoeld om daar naartoe te gaan. Al die hormonen die daar rondzweefden, yuk.
Ik hurkte naar de jongens en liet mijn vingers glijden over het touw. Op het blote oog zag ik hier een daar wat rafels zitten wegens de stuwkracht van de Snitcher om het touw uit zijn binnenste te gooien. Het was nog niet erg genoeg dat het touw op knappen stond maar wel iets waar ik op zou moeten letten in de toekomst. Plots leek ik weer te beseffen dat er meerdere ogen naar me staarden waarop ik vroeg of ze misschien hulp nodig hadden.
Aidan was de eerste die antwoord gaf. “Josephine Montgomery, dit kost je 5 punten voor Ravenclaw.” Verbaasd knipperde ik met mijn ogen. Ik kon niet zo goed plaatsen waarom hij op deze manier reageerde. Zelf kon dat hele puntensysteem me vrij weinig schelen. Het enige dat ergens stak, was dat mijn oude vriend me op deze manier behandelde.
“Best hoor,” zei ik alvorens ik opstond met een uitgestreken gezicht. “Ik kan jullie ook laten liggen, mij een zorg.” Ik maakte aanstalten om mijn locomotiefje los te koppelen van het touw en weg te gaan. De smekende blik van Julian wist me echter over te halen. Ik haalde mijn stok tevoorschijn en tikte drie keer tegen de neus van de Snitcher en prevelde de de-activeringsspreuk. Op deze manier zoog hij al het touw weer naar binnen zonder daarbij Julian of Aidan in de weg te zitten. De glitters, mijn handelsmerk, vlogen overal naartoe.
“Je begrijpt nu wel dat je onze kleding ook moet wassen, toch?” vertelde Julian nadat hij een poging waagde om de glitters van zich af te schudden. Ik trok mijn wenkbrauw naar hem op wanneer hij eraan toevoegde dat ik dit voor minstens een week kon gaan doen. “Hmm, volgens mij hebben we daar huiselven voor. Die vinden het velen malen leuker om te doen,” was mijn directe weerwoord.
“Lief, of zo, dat je de sfeer probeert te verlichten maar mijn aanwezigheid wordt niet door iedereen op prijs gesteld,” zei ik terwijl mijn ogen zich vernauwden en in de richting van Aidan gleden.

J

O

S

I

E

M

O

N

T

G

O

M

E

R

Y

[ bericht aangepast op 10 juli 2021 - 15:43 ]

I have seen my own sun darkened

10 juli 2021 - 13:15 Aynur is offline

Aynur 2380

Zoya•Elaine •Crawfort

17 | Slytherin | Dress | Slytherin Common Room Party with ~~Aster~~, ~~Castor~~, Dmitri & Miran

Mijn geduld begon zo langzamerhand op te raken en ik was daarin niet alleen. “Bedoel alleen maar dat het niet normaal is chill te gaan slapen als iemand spoorloos is. Doe eens, rustig, eet wat chocolade of zo.” De laatste opmerking van Castor liet me met mijn tanden knarsen en ik was dankbaar voor mijn goed-ontwikkelde zelfbeheersing. Rustig ademde ik door mijn neus in en plakte een glimlach op mijn gezicht – eentje niet mijn ogen niet wist te bereiken.
“Ik begrijp dat het moeilijk voor je is dat een goede vriendin van je vermist wordt, maar misschien is er wel helemaal niets aan de hand. Op deze manier heb ik er alleen geen zin in om er met je over te praten aangezien alles wat ik zeg gezien wordt als een aanval.” Mijn blik liet ik langer op Castor hangen terwijl hij wegliep om alcohol voor zichzelf in te schenken.
Ik schraapte mijn keel zodra hij weg was, rechtte mijn rug en richtte mijn blik kort op Aster die er al die tijd slechts bij gestaan had als een zoutzak. Misschien maar beter ook. Als hij zich ertussen was gaan mengen, vreesde ik dat het gesprek een andere kant op was gegaan. Net op het moment dat ik gedacht had dat het niet erger kon, maakte Castor de opmerking dat ik beroerd uitzag wegens als het gespuis dat ik binnen had moeten laten. Het was inderdaad al erg genoeg dat ik een deal had moeten sluiten met Jones en Kingsley maar het was allemaal met een groter doel. Iets wat ik natuurlijk niet aan de grote klok ging hangen. Zij zouden mijn beweegredenen toch nooit kunnen begrijpen.
Dit was dan ook de reden dat ik afstand nam van het ‘gespuis’, zoals Castor dit mooi verwoord had. Sowieso was het plan nog dat ik Diggory eens even de regels uit ging leggen van black tie. Echter waren het Miran en Volkov die me wisten te onderscheppen. Ik stak slechts mijn hand op om hen halt te laten houden en pakte mijn stok tevoorschijn. De gehele situatie met Sasha Diggory zat me enorm hoog en ik kreeg continu de kans niet om op haar af te stappen dat ik met de spreuk Mobilicorpus haar zonder pardon de Common Room uitgooide.
“Ja, wat is er?” vroeg ik terwijl ik nonchalant mijn stok weer terug mijn mouw in schoof. “Miran en ik waren aan het praten. . .” begon Volkov waardoor ik mijn tweelingbroer vragend aankeek. De grijns van Volkov stond me namelijk niet aan en de blik die ik met Miran wisselde zou hem vertellen dat hij straks heel wat uit te leggen had. Zeker nadat Volkov zijn zin vervolgde.
“En ik kwam er zojuist achter dat jij je broer nooit hebt verteld over die zoen van ons. Hoezo heb je Miran daar nooit over vertelt?” Kalm nam hij een slok van de beker in zijn hand en ik sloot mijn ogen om voor mezelf even alles op een rijtje te krijgen. “Je moet me even op weg helpen. . . wanneer was dat precies?” bromde ik terwijl ik mijn slapen masseerden. “Ik kan het me dus niet meer voor de geest halen,” vervolgde ik naar waarheid. Ik had daadwerkelijk geen flauw idee meer waar hij het over had. “Het schijnt dat ik toch meer indruk op jou heb gemaakt dan jij op mij, Volkov.”
Het was niet zozeer Volkov die het bloed onder mijn nagels vandaan haalde maar de opmerking die Miran maakte zorgde dat ik hun blik weer ontmoette. “En omdat jij er benieuwd naar bent, moet ik je dit zo gaan vertellen? Er zijn wel meer dingen die jij niet weet, Mir.” Ik had dit niet van mijn broertje verwacht. Hij wist hoe ik in elkaar stak en dit waren nou eenmaal dingen die je niet met je jongere broer deelde.
Op de laatste vraag die Volkov stelde, gaf ik geen eens antwoord meer. Ik had wel weer genoeg onzin meegemaakt voor vandaag. “Ik heb echt wel meer te doen dan dit. Zeg maar tegen Zaheer dat hij de rest van de avond zelf alles kan gaan regelen.”

[ bericht aangepast op 10 juli 2021 - 13:17 ]

I have seen my own sun darkened

10 juli 2021 - 13:47 Aynur is offline

Aynur 2380

NOVALIE ARIA FITZGERALD

16 years — Hufflepuff Prefect — Outfit — Grand Hall → Ravenclaw Common Room — w. Shane

Ik wist hoe Shane soms kon zijn met het begrijpen van mijn verschrikkelijk slechte humor. Zelfs Avalon had hier op zijn tijd nog moeite mee en als tweeling wil dit héél wat zeggen. Vandaar dat ik even kort checkte of hij door had dat ik een grapje maakte.
“Oh, euhm, nee?” was zijn antwoord wat me zachtjes deed grinniken. “Het is al goed. Bij deze, ik maakte een grapje. Ik ga niet echt punten aftrekken omdat we ongeoorloofd buiten zijn.” Ik gaf hem liefdevol een duwtje met mijn heup. De ‘sorry’ die erachteraan kwam, liet me hem even stilzetten en een hand tegen zijn wang plaatsen zodat ik zeker wist dat ik zijn volledige aandacht had. “Daar hoef je dus echt geen sorry voor te zeggen. Maar, als je het niet zeker weet, zou je er de volgende keer wel naar kunnen vragen. Ik ben ook niet vloeiend in sarcasme.” Ik wierp Shane een verlegen glimlach toe alvorens ik hem verder meetrok het kasteel in.
Eenmaal binnen in de hal vroeg ik naar de voorkeur van Shane. Hij was immers degene met de wallen onder zijn ogen en de keren dat hij gegaapt had stond me nog nader op mijn netvlies. Ik maakte me lichtelijk zorgen om zijn slaappatroon maar besloot hier verder niets van te zeggen. Wel gaf ik aan dat ik het fijner vond om zeker te weten dat hij veilig in zijn slaapzaal lag en niet dat hij ergens middenin de gang in slaap was gevallen.
Hij grinnikte en sloeg zijn arm om mijn schouder. Automatisch leunde ik dichter tegen hem aan en sloeg ik mijn arm om zijn middel. “Laten we maar naar de toren van Ravenclaw gaan, dan kijken we daar wel weer verder.” Ik knikte en humde goedkeurend waarna ik even mijn ogen sloot om te genieten van Shane zijn nabijheid. Hij mompelde nog iets – iets wat ik niet helemaal had kunnen verstaan. Ik keek vragend naar hem op. “Hmm? Zou je nog een keer willen herhalen wat je zei?” vroeg ik met een zorgelijke rimpel tegen mijn wenkbrauwen aangezien ik het stom van mezelf vond dat ik hem niet had kunnen verstaan.

Het had even mogen duren maar uiteindelijk vonden we onze weg naar de toren van Ravenclaw. Zeker door het onmogelijke raadsel dat we op moesten lossen. Mijn hersenen hadden overuren gedraaid maar uiteindelijk was ik instaat om met een goed antwoord te komen op de vraag wat een oog had hoewel hij niets kon zien. Het antwoord was een naald geweest en een gevoel van triomf had ik niet kunnen onderdrukken zodra de ingang zich voor ons opende. Ik maakte nog net geen sprong in de lucht en wist mezelf gelukkig in te houden voor Shane zijn bestwil. Wel kneep ik iets steviger in zijn hand.
“Kom, Shane, nog een klein stukje. We zijn er bijna,” begon ik lachend toen hij iets meer tegen me aan begon te hangen. “Dit is niet goed voor je rug, weet je dat? Wil je hier gaan zitten?” Voorzichtig duwde ik hem in de richting van de bank die er groot genoeg uitzag voor zijn lange ledematen. Bij het zien van zijn slaperige ogen streek ik nog even door zijn haar en drukte een kus op zijn voorhoofd. “Misschien is het toch beter als je gaat slapen. Het is een lange dag geweest en morgen beginnen onze lessen weer,” zei ik bezorgd.

[ bericht aangepast op 10 juli 2021 - 13:50 ]

I have seen my own sun darkened

10 juli 2021 - 14:24 Aynur is offline

Aynur 2380

JORDYN ✖ KINGSLEY

Ik grijnsde toen ik Joakim voelde ook heen en weer voelde wiegen op mijn ritme. Een gelukkig gevoel verspreidde zich in mijn buik – hoewel dit ook te wijten zou kunnen zijn aan de alcohol die in begon te werken. Onrustig als ik was, begon ik op de vingers van Joakim te trommelen op het tempo van de muziek.
Zodra de deal met Jemima was gesloten, leunde ik naar achteren tegen mijn vriend (?) aan en kantelde mijn hoofd zodat ik zijn gezicht zou kunnen zien. Ik vroeg hem naar de reden voor het stoppen van mijn reddingsmissie om Ashley te bevrijden uit de klauwen van de draak.
“Moet ik een reden hebben? Ik wilde alleen maar wat aandacht.” antwoordde hij op een onschuldige toon. Hij zette grote ogen op die me loom lieten glimlachen. “Had je niet genoeg aandacht bij mijn broer (Theseus) en Alina? Moest je daarvoor speciaal naar mij toe komen, hmm?” Ik wiebelde speels met mijn wenkbrauwen alvorens ik moest lachen om het kriebelende gevoel dat dit veroorzaakte.
Vervolgens wees Joakim me erop dat Ashley vast genoeg had aan Jemima om hem te redden, waar het er zeker ook naar uit zag. “En anders verzin ik wel een smoes voor hem.” Ik grijnsde. “Dan weet ik zeker dat het goed komt. Hoe vaak jij wel niet smoezen hebt moeten verzinnen om ons uit de problemen te houden. Het is verbazingwekkend hoe vaak klassenoudsten daar intrappen.” Hoewel ik me wel zorgen maakte om Aidan en Novalie die al meedere keren ons op heterdaad hadden weten te betrappen.
Gezien de positie waar we ons in bevonden, vond ik de richting waar ons gesprek op ging helemaal niet zo boeiend. Mijn aandacht werd meer getrokken door de verschijning achter me en ik humde goedkeurend. “Heb ik je al vertelt dat je er enorm sexy uitziet in pak. . .” vroeg ik hem terwijl ik kort mijn ogen sloot en hem volledig vertrouwde met mijn gewicht.
“Nee, maar ik vind het helemaal niet erg om te horen,” was zijn gevatte antwoord wat me liet grinniken. Ik voelde een vreemde sensatie op mijn kruin en het duurde even voordat ik me realiseerde dat hij me een kus had gegeven. Godzijdank dat de ruimte groen licht liet zien, dan viel de rode kleur op mijn wangen niet op. Ik kuchte lichtjes en maakte aanstalten om me los te maken uit onze half-knuffelende houding.
Joakim was me voor door mijn hand vast te pakken en me mee te trekken naar de bank. “Wat ben je nu van plan?” vroeg ik op een plagende toon. Mijn stem klonk iets lager dan gewoonlijk en ik kon bepaalde gedachten niet uit mijn hoofd weghouden. Gewillig liet ik me mee voeren naar de bank waar Joakim plaatsnam. Ik grijnsde terwijl ik mijn blik over hem liet glijden van top tot teen. Voorzichtig kwam ik dichterbij en zocht bij de rugleuning steun achter hem zodat ik mezelf op zijn schoot kon laten zakken. Voordat ik echter goed en wel zat, zag ik een gedaante de Common Room uit worden gezet door middel van een transportatiespreuk – tenminste dat vermoedde ik.
“Was dat nou, Sasha?” vroeg ik terwijl mijn hoofd helder poogde na te denken over hetgeen waarvan ik zojuist getuige was. “Hmm, volgens mij zijn er genoeg anderen prefects aanwezig. Jij bent nu officieel off-duty.” Nu plaatste ik mijn knieën volledig naar Joakim zijn dijbenen en veegde ik mijn haar over mijn schouder. “En nu, Mister Berglund. Je hebt mijn volledige aandacht. Wat is je volgende plan?”

[ bericht aangepast op 10 juli 2021 - 14:25 ]

I have seen my own sun darkened

Index RPG Actieve Topics Zoek