[RPG] [0] The Path to War - [Speeltopic] - Speeltopics

27 april 2021 - 12:02 darkurge is offline

The Path to War
It's changing out there. There's a storm coming, Harry... just like last time.

TIMES ARE CHANGING
Voldemort is terug. Nadat zelfs minister van Toverkunst Droebel het moest toegeven lijkt er geen weg meer terug. De tovenaarsgemeenschap bevindt zich op de vooravond van een oorlog. Inmiddels is Droebel afgetreden en daar is Schobbejak voor in de plaats gekomen. De gemeenschap heeft de hoop dat hij hun door deze donkere tijden zal leiden. Tot dus ver heeft hij echter weinig succes gehad. Een massauitbraak uit Azkaban, dementors die de tovenaarsgevangenis hebben verlaten en zich hebben aangesloten bij Hij Die Niet Genoemd Mag Worden en de vele moorden die worden gepleegd... Het lijkt alsof deze storm nog lang niet gaat liggen.

De zesdejaars leerlingen keren na een donkere zomer terug op Hogwarts, wat gaat dit jaar hun brengen? En is iedereen veilig?
Hoe reageert de school na dreigementen aan het adres van leerlingen en wat uiteindelijk leidt tot de vermissing van één van hen?

CHARACTERS

Gryffindor
♂ Aster Muir — Adrien Sahores — Lerwick— 1.1
♂ Ashley Joseph Jones — Cole Sprouse— calice — 1.3
♂ Castor Aelius Black — Faceclaim — Morrigann— 1.5
♂ Joakim Ake Berglund — Rafael Miller— Helvar — 1.7
♀ Jordyn Mariah Kingsley — Dasha Taran— Veda — 1.3
♀ Kyra Aliyeva — Faceclaim — Morrigann— 1.8

Hufflepuff
♂ Aidan Tomas Fenwick — Max Barczak — Helvar — 1.3
♂ Julian Nolan Lartius — Faceclaim — Fika —1.4
♂ Theseus Owen Scamander — Faceclaim — Epione —1.7
♀ Alina Maedows — Karol Queiroz— Lerwick— 1.7
♀ Sasha Diggory — Zoe Kravitz — calice— 1.2
♀ Novalie Aria Fitzgerald — Elle Fanning — Veda — 1.3
♀ Aiofe Zara O'Conner— Isabel Moner — Iotte— 1.1

Ravenclaw
♂ Adrastos Quillon Montague — Maxence — Epione — 1.8
♂ Ilias Eisenberg— Louis Partridge— amren — 1.7
♂ Shane Montgomery — Nick Pervak— Helvar — 1.7
♀ Jemina Gauthier— Zendaya — Morrigann— 1.3
♀ Pandora Lovegood — Sabrina Carpenter — Calice — 1.4
♀ Josephine Montgomery — Faceclaim — Veda — 1.8
♀ Avalon Isolde Fitzgerald — Elle Fanning — Iotte — 1.4

Slytherin
♂ Dimitri Viktor Volkov — Timur Simakov— calice — 1.1
♂ Zaheer Aceves Selwyn— Iotte — 1.2
♂ Maximus Lovegood — calice — 1.7
♂ Miran Perceval Crawfort — Epione — 1.7
♀ Zoya Elaine Crawfort— Faceclaim— Veda— 1.4
♀ Amira Lucretia Black — Faceclaim— Epione— 1.4
♀ Madigan Zephyrine Elingston — Morrigann — 1.7

VAKKEN

QUIDDITCH

PREFECTS

VERHAAL OVERZICHT
ϟ pandora • DADA Classroom • alone / waiting for zaheer
ϟ madigan - max • DADA Classroom • madigan
ϟ kyra - sasha • DADA Classroom • kyra
ϟ dmitri - miran • DADA Classroom • dmitri
ϟ aster - joakim • DADA Classroom • joakim
ϟ jordyn - theo • DADA Classroom • theo
ϟ ash - aidan • DADA Classroom • aidan
ϟ adrastos - novalie - julian • DADA Classroom • julian
ϟ shane - josie • DADA Classroom • shane
ϟ amira - castor • DADA Classroom • castor
ϟ zoya - ilias • DADA Classroom • ilias
ϟ alina • DADA Classroom • alone
ϟ aster - jem • Hallways • jem

nowhere yet: avalon,

VAKANTIES/AFWEZIGHEID SCHRIJVERS

ROLLENTOPIC ϟ PRAATTOPIC 3 ϟ SPEELTOPIC 2ϟ SPREADSHEET
PRAATTOPIC 1 • PRAATTOPIC 2
SPEELTOPIC 1

[ bericht aangepast op 21 juli 2021 - 11:36 ]

29 juni 2021 - 1:16 Aynur is offline

Aynur 2380

Zoya • Elaine • Crawfort

17 | Slytherin | Dress | Slytherin Common Room Party with Aster en Castor

Ik hield er niet van als mensen tegen mij logen. Het was één van de dingen waar ik de grootste hekel aan had, waardoor mijn opmerking er misschien kribbiger uitvloog dan deze bedoeld was. De verbaasde reactie van Castor wist daarom slechts een zucht uit me te krijgen in plaats van een tweede sneer in zijn richting.
“Ik meende ook wat ik zei.” Zijn verbijstering doorklonk in zijn woorden en ik kruiste mijn armen voor mijn borst. Ik bleef hem aankijken om in zijn ogen de waarheid te zoeken waar ik zoveel waarde aan hechtte. Uiteindelijk liet ik zijn blik los en een toegeeflijke zucht ontsnapte aan mijn lippen. “Oké. Dank je wel,” zei ik op kalme wijze.
Hierna was Castor zijn focus weer compleet op Aiofe gericht. Als ik nu de jaloerse verloofde uit moest gaan hangen, zou ik het over hebben voor Castor zijn veiligheid. Hij mocht niets weten van wat er allemaal achter de schermen gebeurde. Ik had al genoeg mensen voor mijn ogen zien sterven. Dit was ik niet van plan nog een tweede keer mee te maken. Vandaar dat ik hoopte het gesprek over een andere boeg te gooien.
“Zoya heeft vast gelijk. Waarschijnlijk is ze gewoon in slaap gevallen in haar dorm ofzo,” viel Aster me bij nadat ik had aangegeven dat er vast niets aan de hand was. “Al gekeken, er was niemand.” De paniek in Castor zijn ogen maakte dat ik mijn volgende woorden met zorgvuldigheid uitkoos. Althans, dat probeerde ik. Mijn zorgen uiten, was nooit mijn sterkste kant geweest zo bleek maar weer. Zelfs Aster moest zich ermee bemoeien door aan te geven dat ik er ook niet uitzag alsof ik het naar mijn zin had.
Ik opende mijn mond om hem te vertellen dat ik duizenden andere dingen kon bedenken die ik in de plaats had willen doen maar Castor was me voor. “Oh, Zo heeft het anders nooit naar haar zin.” Verbaasd knipperde ik met mijn ogen – diep in mijn ziel geraakt door zijn woorden. Onmiddellijk werden de muren in mijn binnenste weer opgebouwd en ik vervloekte mezelf dat ik deze keer op keer liet zakken met Castor in de buurt. “Schijnbaar niet,” klonk ik donker en ik zette een stap naar achteren.
“En prima,” vervolgde hij – helemaal in zijn element. “-maar ik ga niet braaf in bed liggen als Aiofe zoek is. Dat zou ik ook niet doen als jij ineens spoorloos was.” Geamuseerd trok ik mijn wenkbrauw omhoog. “Juist en wat nu? Een medaille?” vroeg ik sarcastisch terwijl mijn ogen Castor zijn handelingen volgde. Ik ergerde me aan het feit dat Castor me zo op de kast had weten te krijgen. Klaarblijkelijk was mijn zelfbeheersing toch niet zo sterk als ik had gedacht – of het kon liggen aan het feit dat het Castor was die de opmerking maakte. Mijn tweelingbroer en ik waren praktisch met hem en zijn zus, Amira, opgegroeid.
“Maar Zo, jij moet je ook wel heel beroerd voelen als je gespuis zoals Aster en mij in jullie Common Room laat.” Ah, juist. . . hier deed hij het om. Hij was bezig om ruzie te zoeken. En ik was niet van plan om hem deze te geven. Zeker omdat ik meerdere dingen aan mijn hoofd had. Het onderhouden van deze twee jongens stond absoluut niet hoog op mijn lijstje met prioriteiten.
“Kom maar weer bij me langs wanneer je een normale conversatie aan kan gaan. Hier heb ik nu geen zin in. Ik had eigenlijk niets anders moeten verwachten. Fijne avond verder.” Ik gaf beide jongens een knikje en wilde doelbewust aflopen op mijn volgende doorn in het oog: Sasha Diggory.

[ bericht aangepast op 29 juni 2021 - 11:20 ]

I have seen my own sun darkened

29 juni 2021 - 19:08 Halsin is offline

Halsin 1445

Theo moest kort lachen om de grijns die Joakim zijn gezicht sierde na zijn opmerking over gratis drank. ''Sowieso is er weinig beter om een nieuw jaar mee af te trappen dan een feest.'' Hij knikte instemmend. Het jaar aftrappen met een feest was altijd goed. De locatie van het feest was een die hij echter niet had verwacht. Hij vroeg zich ook af hoe Jordyn en Ashley dit hadden geregeld, hoewel het hem niet veel verbaaste van zijn zus dat ze dit had kunnen regelen. ''En ik vind het heerlijk om hier weer te zijn. Feestjes, quidditch, de heerlijke feestmaaltijden, ik zou me niets anders willen wensen.''
''Ik kan niet wachten op Quidditch, het gaan een mooi seizoen worden.'' Het eten op Hogwarts was natuurlijk ook van topkwaliteit en de meeste feesten waren ook niet verkeerd. In de zomer had hij geprobeerd te oefenen voor het nieuwe seizoen.
''Hopelijk is het voldoende om de dreiging weer even te kunnen vergeten.'' Theo zuchtte. Dit was ook iets wat hij hoopte. Hij had een voorgevoel dat dit niet ging gebeuren. Het was alsof zelfs de professoren al dachten dat iets zou gaan gebeuren dit schooljaar. ''En anders moeten we maar een Bludger tegen onze kop aan krijgen met Quidditch.'' zei hij om het gesprek wat luchtig te houden. ''Dat helpt vast ook.''

''Over quidditch gesproken, weten jullie al hoe jullie gaan proberen ons te verslaan? Niet dat dat gaat lukken.'' Theo rolde met zijn ogen en wilde net reageren toen Alina er aan kwam. ''Waarom zou dat niet lukken? Hufflepuff heeft een uitstekend team!'' Een grijns sierde zijn lippen. ''Dankjewel Alina.'' bedanktte hij de dame, voordat hij weer naar Joakim keek. ''Ik heb er het volste vertrouwen in dat Gryffindor het niet red tegen Hufflepuff.'' zei hij op een plagende toon. Daadwerkelijk wist hij wel beter om welk Quidditch team dan ook te onderschatten.

''Sorry voor het crashen van jullie gesprek trouwens, maar mijn vorige gesprekspartners waren nogal druk met elkaar, dus ik heb maar nieuw gezelschap gezocht.'' Met zijn ogen volgde hij haar blik en glimlachje richting Ashley en Willow. ''Die zien er uit dat ze het gezellig hebben.'' reageerde hij, voordat hij weer keek naar zijn gesprekspartners. ''Daarvoor hoef je echt niet je excuses aan te bieden. Kan ik je nu ook verwachten bij de Quidditch wedstrijden?'' Bij zijn vraag glimlachte hij even naar haar. ''Je ziet er trouwens prachtig uit.'' complimenteerde hij Alina.

What if he's written 'mine' on my upper thigh, only in my mind?

29 juni 2021 - 19:18 Culloden is offline

Culloden 694

Aster Muir

17 • Gryffindor • Beater • Slytherin Common Room • with ~~Zoya~~ & Castor

“When angry, count four. When very angry, swear.”

'Hmm, ik ben inderdaad al bezig met geld tellen, maar dat is het geld dat ik aan het einde van het jaar van jou krijg.' Er verscheen een grijns op Castor's gezicht en Aster trok zijn wenkbrauwen even op. Als zijn vriend werkelijk dacht dat hij veel ging winnen dit jaar, dan had hij het toch grondig mis!
'Droom lekker verder, Black.' Hij moest toegeven dat het hem echt wel goed deed om zijn vrienden terug te zien na een vreselijke zomer. Nu had hij eindelijk een manier om zijn gedachten een beetje te verzetten. Langs de andere kant voelde hij zich ook wel lichtjes schuldig wanneer hij een tijdje niet aan zijn vader dacht.
Aster filterde het akkefietje tussen Cas en Zoya even uit zijn hoofd en nam een slokje van zijn drankje. Als hij hen zo bezig zag, was hij blij dat hij zelf niet met meisjesdrama hoefde te dealen. Dat kon hij er nu echt niet bij hebben. Al deed het hem natuurlijk wel iets toen Castor zei dat hij Aiofe nergens kon vinden.
'Al gekeken, was niemand,' antwoordde zijn vriend toen hij had geopperd dat Aiofe vast gewoon in slaap was gevallen in haar dorm. Het meisje was niet het type om zomaar iemand te laten zitten, dus het was inderdaad wel vreemd. Langs de andere kant mochten ze er nu ook niet het ergste van denken, ze zou vast wel een goede reden hebben en gewoon weer opduiken.
'Ze duikt vast wel weer op met één of ander goed excuus,' was dan ook Aster's laatste poging om zijn vriend een beetje gerust te stellen. Hij legde zijn hand even op zijn schouder en gaf een bemoedigend klopje.

'Jij ziet er anders ook niet uit alsof je het naar je zin hebt,' bekritiseerde Aster Zoya toen ze tegen Castor zei dat hij er niet uitzag en het feestje beter kon overslaan. Veel tact had de dame niet als je het hem vroeg. Hij moest dan ook moeite doen om niet te lachen met Castor die er nog een schepje bovenop deed.
'Oh, Zo heeft het nooit naar haar zin.' Als ze overal zo stond te zuchten zoals vanavond wou hij dat best geloven.
'Schijnbaar niet,' was het cynische antwoord van Zoya.
'En prima, maar ik ga niet braaf in bed liggen als Aiofe zoek is. Dat zou ik ook niet doen als jij ineens spoorloos was.'
'Juist en wat nu? Een medaille?' Aster had fronsend staan kijken naar de woordenwisseling en kon niet ontkennen dat hij de relatie tussen de twee voor geen meter snapte. Het ene moment waren ze semi-lief tegen elkaar en het andere moment leken ze elkaar niet te kunnen uitstaan. Vreemd.
'Maar Zo, jij moet je ook wel heel beroerd voelen als je gespuis zoals Aster en mij in jullie Common Room laat,' deelde Castor de finale steek uit. Hij kon gewoon aan Zoya's gezicht zien dat ze er echt genoeg van had.
'Kom maar weer bij me langs wanneer je een normale conversatie aan kan gaan. Hier heb ik nu geen zin in. Ik had eigenlijk niets anders moeten verwachten. Fijne avond verder.' En met die woorden gunde ze hen beide nog een knikje vooraleer ze wegwandelde. Een gespannen zucht ontsnapte uit Aster's mond.
'Begrijp me niet verkeerd,' begon hij tegen Castor, 'maar jullie hebben echt een vreemde relatie. Hoe hou je het in godsnaam met haar uit?' vroeg hij zich luidop af. Hij zou het zelf in ieder geval niet kunnen.

Nothing is impossible in my own powerful mind.

29 juni 2021 - 23:20 reguluswife is offline

reguluswife 37248

JEMIMA GAUTHIER

to quote hamlet, act III, scene iii, line 87 – no

sixteen • ravenclaw • with jordyn • slytherin common room • outfit (but in maroonred and no necklace)

Jordyn leek vrij weinig haar verhaal te geloven, net als Ash. Stomme Gryffindors. Met allerlei vragen gebaren kwam Jordyn tot een conclusie dat ze niet gelukkig zou zijn met Illias. Als het gehele avond zo doorging, dan ging Jem nog een hoop alcohol nodig tegen. De meid naast haar kon er beter vanaf zien, tenzij ze aan het eind van de avond met haar hoofd boven de wc wilde hangen.
”Ik twijfel ook zeer aan jouw ‘waarneming’,” zei Jem met licht opgetrokken wenkbrauwen. “Ik moet je teleurstellen, maar er is geen beroep voor je weggelegd als relatiecoach. Ik ben prima gelukkig, echt. Je bent een schat, Jor, maar je hoeft je geen zorgen te maken om Illias en mij.” Hun gesprek bleef in de relatiesferen hangen. Er was een duidelijk thema. Ze hoopte later op de avond Ash nog te spreken, om over andere dingen te praten naast deze soap-drama.
“Wat denk ik van die twee? Ik denk dat Ashley weer eens te fanatiek naar zijn hart luistert en dat ik binnenkort een voorraad Ben&Jerry’s moet gaan bestellen. Ik mag dan wel een fles sterke drank naar achteren getikt hebben, zelf ik kan zien dat dit eindigt in heartbreak. Ik stel voor dat we die ondervraging één dezer dagen gewoon door moeten laten gaan. Ik heb nog wel ergens touw en ductape in mijn koffer zitten. Ik ben geen psychopaat verder. En jij, wat denkt de o zo wijze Mimi hiervan?”
Soms had Jem er spijt van dat ze Jordyn ‘toestemming’ had gegeven voor de Mimi-bijnaam. Op avonden als deze viel er geen ontkomen aan. Alleen, haar vriendin kennende, zou ze die bijnaam anders ook gerust gebruiken. Protesteren hier tegen had niet veel nut. “Met of zonder touw en ductape, een psychopaat ben je toch sowieso wel.” Haar ogen gleden terug naar Ashley en Willow. “Hmm, als hij haar echt leuk vindt? Willow is niet echt een hartenbreekster, volgens mij, maar ik ben wel sowieso in voor een ondervraging. Jij denkt dus dat het niet gaat goed komen?” Jem kon nooit veel wijs maken uit de crushes van de jongen. Zolang het de jongen maar gelukkig zou maken, hoewel het tot nu toe vaak pijnlijk leek te eindigen. Haar hand was ondertussen naar die Jordyn gleden, om die van haar krullen te trekken. “Alleen kijken, niet aanraken.” Ze zuchtte zachtjes en keek op naar haar vriendin. “Misschien moeten we maar een three-way ondervraging doen? Ash en ik vallen jou lastig over Joa, wij Ash over zijn nieuwe vlam, en jij en Ash mij over Illias?” Dan was ze er in één keer vanaf en was het ook makkelijk er te onthouden wat ze allemaal had gezegd. Ze ging er toch niet aan ontkomen, dan liever zo.

[ bericht aangepast op 29 juni 2021 - 23:20 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

29 juni 2021 - 23:27 reguluswife is offline

reguluswife 37248

MADIGAN ZEPHYRINE ELINGSTON

I've been dancing with the devil

sixteen • slytherin • with maximus and zaheer • slytherin common room • outfit but emeraldgreen

De avond was binnen enkele minuten veranderd van behoorlijk saai naar zeer vermakkelijk. Ze wist maar al te goed dat meisjes Zaheer niet snel in de koud lieten zijn, met zijn gladde praatjes. Dat het nou net Pandora was die deed wel deed beviel haar wel. Misschien was het meisje toch zo heel slecht nog niet. Het was goed voor Zaheer’s ego om dit een keer mee te maken. Mads kon het dan ook niet laten om enkele zijn kant op te maken, waarvan ze wist dat ze hem niet zouden ontgaan, en nog steeds Max geen argwaan zouden geven.
“Het is dat of een walk of shame.” Zaheer gaf Max een klap op zijn schouder, terwijl zijn blik met de hare kruiste. Ze haalde slechts haar schouders op. Het was lastig te ontkennen dat Zaheer lef had door dat te zeggen. Stiekem vroeg ze zich af of het een daadwerkelijke walk of shame was, iets waar ze later zeker nog naar ging vragen.
“Denk je dat die gast met zijn poten aan haar heeft gezeten?” Max vraag was duidelijk aan haar gericht.
Mads volgde zijn ogen richting Aster. Langzaam schudde ze haar hoofd. “Hij staat daar nog steeds, Pandora kwam van de andere kant. Ik denk dat je je geen zorgen hoeft te maken,” stelde ze Max gerust. “Ze is niet echt het type om met schorriemorrie te rommelen op feestjes. Wat denk jij, Zaheer?” Ze kon het niet laten om een beetje de gek aan te steken met hem. De komende dagen zou ze zich wel weer wat meer gedeisd houden. Voor nu vroeg ze dan ook verder naar zijn twee glazen, en zijn volgende slachtoffer.
“Nee, hoezo? Heb jij interesse?”
”Hee! Van Mads blijf je af. Genoeg meisjes op de school, maar deze is van mij.” Max zijn woorden worden bijgestaan door zijn arm rondom haar middel en een kus op haar kruin.
”Wat deze idioot hier zegt,” plaagde ze, waarna ze zich iets omhoog trok aan Max' schouder, om hem een zoen te geven die net enkele seconden te lang duurde om gepast te zijn in het openbaar. Ze was honderd procent een ‘one guy kind of girl’. “Ik vind je een dotje hoor,” vervolgde ze tegen Zaheer, “maar je bent niet echt mijn type.” Ze mochten dan wel meerdere malen het bed gedeeld hebben, maar daar was alles ook wel mee gezegd. Een relatie met elkaar zouden ze nooit overleven, zeker niet als hij verwachtte dat ze braaf haar mond hield over alle dingen die hij uitkraamde. Dat was niet bepaald haar ding.
Max deed ondertussen nog meer pogingen om informatie uit Zaheer te krijgen. Op dit punt kon de jongen beter gewoon een naam verzinnen. Hij zou het toch wel voor elkaar krijgen om later iemand te intimideren op het verhaal te bevestigen.
”Ik blijf ook wel heel nieuwsgierig,” voegde ze nog toe. “Of ben je een stiekeme forbidden romance begonnen waar wij niks van mogen weten? Schattig hoor.” Mads stak haar hand uit om kort in Zaheer’s wang te knijpen, waarna ze de rest van haar firewhiskey achter over sloeg. Het zou haar verbazen als Zaheer ooit serieus zou worden met een meisje. Gezien ze hem al zolang kende, had ze zeker vermoedens over dit gedrag van hem, maar ze wist beter dan er naar te vragen. Dat zou bij hem zeker een grens overschrijden.

[ bericht aangepast op 29 juni 2021 - 23:49 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

29 juni 2021 - 23:51 Halsin is offline

Halsin 1445

Miran Perceval Crawfort
Sixteen years old | Slytherin | Beater | With Dmitri | Slytherin Common Room

“Hee...” De strenge toon van Dmitri zijn stem deed hem een wenkbrauw optrekken. “Quidditch is niet om grappen over te maken, he. Ik móet dit jaar de Quidditch Cup winnen.” Door de half serieuze ondertoon van de jongen naast hem besloot hij maar om even serieus te blijven, in ieder geval over het deel van het winnen van de Quidditch Cup.
''Ik zou nooit een grap over Quidditch te maken.'' zei hij op een bloedserieuze toon, maar de grijns op zijn gezicht verraadde dat dit niet gemeend was. Miran nam de trainingen en de wedstrijden serieus natuurlijk. Dingen zoals de try-outs en de lagere jaars die probeerden te bewijzen dat ze de beste waren? Dat was niet serieus. Eerder hilarisch.
''De Quidditch Cup komt zeker op naam te staan van Slytherin. Ik zal mijn beste beentje voorzetten.'' beloofd hij. Alleen het laatste kon hij echt beloven natuurlijk. Het winnen van de Quidditch Cup was een mooi doel voor hem om nog beter te trainen dan hij vorig jaar al deed.
Op zijn vraag van het 'boodschappenlijstje' van het team knikte Dmitri en zei hij dat hij benieuwd was wie op kwam dagen. ''Vast en zeker genoeg kinderen uit het tweede en derde jaar. Weet je zeker dat je geen popcorn wil daarvoor?''

Zijn gesprekspartner begon zijn verhaal opnieuw na Mirans gestamel. Oh man. Alsof hij het niet gehoord had de eerste keer. ''Dat heeft ze me nooit verteld nee, maar ik denk ook niet dat ze staat te springen dat ik het weet.'' had hij geantwoord zodra hij zichzelf wat bijeen had geraapt.
Onbewust veranderde zijn grijns in een kleine glimlach toen Dmitri lachte. “Niet tegen haar zeggen dat ik dat heb verteld. Ze heeft het je vast bewust niet verteld.” Miran twijfelde er niet aan dat Zoya het met een reden had stil gehouden, zijn zus deed bijna niets zonder reden.
''Het ligt in ieder geval niet aan je zoenkunsten, natuurlijk zit er een paar jaar tussen, maar die zijn prima.'' reageerde hij nonchalant. Net zoals eerder dwong hij zichzelf verder om hier niet te veel over te denken.
''Ik zal haar niets zeggen, dus maak je geen zorgen.'' beloofde hij. Het zou zonde zijn als Zoya, Dmitri wat aan zou doen.

''Mag jij wel zelf kiezen met wie je later trouwt?'' vroeg hij aan Dmitri nadat ze het hadden over zijn zus en haar verloving met Castor.
De jongen naast hem krabde zich achter een oor voordat hij antwoord gaf. “Zoiets.” was het antwoord dat hij kreeg. Miran besloot maar om er niet verder naar te vragen. “En jij?”
Kort haalde Miran zijn schouders op. ''Voor zover ik weet wel,'' begon hij. ''tenzij mijn moeder iets heeft geregeld waar ik niets vanaf weet.'' Tegenwoordig snapte hij vrij weinig van zijn moeder, wat niet verbazend was met alles wat ze heeft doorstaan. Hij mocht dan wel in hetzelfde huis wonen als de vrouw, maar daar mee was het ook wel klaar.

[ bericht aangepast op 30 juni 2021 - 0:47 ]

What if he's written 'mine' on my upper thigh, only in my mind?

30 juni 2021 - 9:17 Aynur is offline

Aynur 2380

NOVALIE ARIA FITZGERALD

16 years — Hufflepuff Prefect — Outfit — Almost inside — w. Shane

"Door mijn zorgen en onzekerheden hoorde ik niet de zucht van Shane nadat ik weer dichter tegen hem aan was gekropen. Ik verdween helemaal door zijn lange gestalte toen hij één van zijn armen om me heen sloeg. Op mijn vraag of het zo gek was dat ik nog nooit op deze manier om een jongen had gegeven, antwoordde hij: “Nee hoor, maar ik dacht oprecht dat je al wel vaker van iemand gehouden had. Op een diepere manier, niet de verliefdheden van het eerste jaar.”
Met mijn wang tegen zijn trui aangeperst, knipperde ik slechts verbijsterd met mijn ogen. “Nou, nee. . . Maar, ik heb wel. . . iemand gekust. . .” stamelde ik ietwat verlegen. Ik was het helemaal niet gewend om over dit soort dingen te praten. De enige die hier goed en wel over wisten, waren Aidan, Sasha (voordat ons contact iets meer verwaterde) en Alina. Mijn oren werden rood en ik hoopte vurig dat Shane niet verder zou vragen zodat ik niet hoefde te beginnen over de rampzalige poging met Illias.
Vervolgens vroeg hij me op de man af een verklaring voor mijn gedrag – waarom ik me zo snel van hem weg had getrokken. Ik durfde hem niet aan te kijken terwijl ik hem vertelde dat ik bang was geweest voor de lustgevoelens die op kwamen zetten onder onze kus. Vroeg genoeg had ik geleerd dat ik met lichamelijk contact bij Shane voorzichtig moest zijn. Ik wilde hem nu juist niet veder van me af hebben en daarvoor zou ik mijn zelfbeheersing moeten aanspreken.
“Nog steeds, je hoeft je er niet voor te schamen.” Hij drukte zijn warme handpalm tegen mijn wang aan. Ik draaide mijn gezicht vluchtig een kwartslag zodat ik hem een snelle kus kon geven op zijn handpalm. Met een tevreden gezichtsuitdrukking keek ik naar hem op. Zijn grijze poelen hielden mijn blik gevangen en het knetterende gevoel van voorheen laaide weer op. Deze keer weigerde ik om weer de veiligheid van zijn trui op te zoeken.
“Ik hou van je, wat dan ook.” Ik kleurde zowaar rood tot diep in mijn haarwortels en wist niet goed meer waar ik het zoeken moest. Mijn mond klapte open en dicht aangezien ik geen flauw idee had hoe ik hier op zou moeten reageren. Uiteindelijk vroeg ik zonder mijn blik van Shane af te wenden: “Zou ik nu nog een kus mogen?” Ik ging weer op mijn tenen staan om hem iets tegemoet te komen.
Vervolgens pakte ik zijn hand vast en vervlocht teder onze vingers ineen. “Kom, nu moeten we echt naar binnen. Straks moet ik onszelf nog punten aftrek gaan geven aangezien we ons ongeoorloofd buiten de muren van het kasteel bevinden.” Ik gaf hem nog een snelle kus tegen zijn kaak waarna ik een poging deed om onze weg naar binnen te vervolgen. Van de kou voelde ik inmiddels helemaal niets meer.

I have seen my own sun darkened

30 juni 2021 - 22:04 Kobyla is offline

Kobyla 19257

Joakim Berglund

16 — Gryffindor — Rebel Prefect — Quidditch Keeper — with Alina and Theseus — at the Slytherin CR

❝ Another fine day ruined by responsibility. ❞

~~Imagine it's black~~

'Ik kan niet wachten op Quidditch, het gaan een mooi seizoen worden,' bevestigde Theo na Joakims opmerking over alle geweldige dingen hier op Hogwarts. Joakim kon weinig anders dan het hier mee eens zijn. Hij had dan zelf ook echt heel veel zin om weer te kunnen spelen.
Het gesprek ging alleen al gauw weer even over minder vrolijke dingen, want de dreiging bleef toch echt aanwezig voor hen. Gelukkig was Theo er nog voor als Joakim gewoon even geen luchtige opmerkingen meer had. 'En anders moeten we maar een Bludger tegen onze kop aan krijgen met Quidditch,' was Theo's opmerking. 'Dat helpt vast ook.' Joakim kon het niet laten om te grinniken, want het was zeker een mooie opmerking.
'Nou, kom, laten we Castor en Aster dan maar zoeken, die kunnen ons daar vast mee helpen.' Hij klonk doodserieus, maar de grijns op zijn gezicht vertelde alles. De twee beaters in zijn team konden levensgevaarlijk zijn in combinatie met bludgers, maar hé, dat kon in dit geval dus nog best wel goed van pas komen.
'Waarom zou dat niet lukken? Hufflepuff heeft een uitstekend team!' Een bekende stem voegde zich in hun gesprek en Joakim keek met een glimlach om naar Alina, één van zijn beste vrienden. Joakim porde haar ook even met een lach.
'Dankjewel Alina. Ik heb er het volste vertrouwen in dat Gryffindor het niet red tegen Hufflepuff,' viel Theo zijn mede Hufflepuff bij. Joakim greep in een overdreven gebaar naar zijn hart.
'Ik zeg niet dat jullie team niet uitstekend is, alleen dat dat van Gryffindor toch echt net iets beter is,' riep hij vervolgens uit. Hij kon natuurlijk niet over zich heen laten gaan dat Hufflepuff beter werd geacht door zijn goede vrienden. Het was toch echt duidelijk welk team er net iets beter was, al zouden ze dat dit jaar natuurlijk nog wel moeten bewijzen.
'Sorry voor het crashen van jullie gesprek trouwens, maar mijn vorige gesprekspartners waren nogal druk met elkaar, dus ik heb maar nieuw gezelschap gezocht,' verontschuldigde Alina zich nog. Joakim keek nu ook naar Ash en Willow en snapte helemaal wat ze bedoelde. Hij zou liever ook niet bij twee mensen willen staan die elkaar interessanter dan alles om zich heen leken te vinden. Hij nam zich daarbij ook voor om zich in het bijzijn van Jordyn normaal proberen te dragen. Iedereen zou hem anders maar vast irritant vinden. Zij zou hem vast ook irritant vinden, gezien hij nog steeds niet zijn gevoelens naar haar had durven uitspreken, al leek ze de extra aandacht wel leuk te vinden.
'Die zien er uit dat ze het gezellig hebben,' merkte Theo op en Joakim knikte ook langzaam. 'Daarvoor hoef je echt niet je excuses aan te bieden.' Nu begon hij enthousiaster te knikken, gezien hij het volledig met Theo eens was. Hij vond het sowieso nooit echt een probleem als iemand aansluiting in een gesprek probeerde te vinden, hij stond er juist voor open om meer mensen erbij te betrekken, maar bij Alina vond hij dit al helemaal niet erg.
'Je bent in ieder geval altijd welkom om mij lastig te komen vallen,' vertelde hij haar dan ook, nadat Theo haar vervolgens nog een compliment had gegeven. 'Gedurfd om je hier in Slytherin kleuren te kleden,' voegde Joakim er grijnzend aan toe. Zelf had hij er totaal geen probleem mee, maar er zouden vast op zijn minst een paar Slytherins zijn die er wel aanstoot aan gaven.
'Ooooh, ja, je moet natuurlijk ook komen juichen voor Gryffindor, trouwens!' bedacht Joakim zich opeens. Echt, misschien moest hij toch iets minder vol van zichzelf en zijn team zijn, hoe goed ze ook waren. Het zou ondertussen vast irritant worden. 'Als Hufflepuff niet speelt dan,' verbeterde hij zichzelf maar.

30 juni 2021 - 23:27 Kobyla is offline

Kobyla 19257

Shane Montgomery

17 • Ravenclaw • with Novalie • going back inside

❝ And sometimes I feel so out of place. ❞

Shane drukte Nova weer tegen zich aan, nadat zij zich in zijn trui genesteld had. Hij gaf haar een kus op haar kruin in de hoop hiermee aan te geven, dat hij het nu juist fijn vond hoe ze zo samen stonden.
'Nou, nee. . . Maar, ik heb wel. . . iemand gekust. . .' stamelde ze. Shane had dit wel zien aankomen en glimlachte slechts. Ergens was hij wel nieuwsgierig naar wie de gelukkige was geweest, maar aan Nova's gestamel te horen, was dit iets waar ze het liever niet over had. Omdat hij juist van dit moment wilde genieten, zou hij er maar niet over beginnen. Hij kon het later altijd nog vragen, als Nova iets beter op haar gemak leek te zijn. Blijkbaar kon ook voor haar de omgang met elkaar nogal intens zijn.
Shane humde even tevreden toen Nova een kus op zijn handpalm drukte, genietend van de kriebel die het veroorzaakte. Hij glimlachte dan ook toen hij opmerkte dat Nova haar blik op hem gericht bleef houden in plaats van weg te kijken, zoals ze de laatste paar keer gedaan had. Dus vertelde hij haar weer dat hij van haar hield. Iets waarvan ze blijkbaar ook niet zo goed wist wat er mee te doen, want het bleef nog even stil, haar mond slechts woordeloos openend.
'Zou ik nu nog een kus mogen?' vroeg ze hem uiteindelijk, waarop hij breed glimlachte. Natuurlijk kon ze nog een kus krijgen. Dus boog hij zich zonder iets te zeggen voorover om haar te kussen. De hand op haar wang gleed naar haar achterhoofd en voorzichtig ging hij met zijn vingers door haar haar, proberend er geen klitten in te maken. Shane kuste haar teder, maar intens, ongeveer dezelfde dingen voelend als zij eerder. Hij drukte haar dan tijdens hun kus dan ook stevig tegen zich aan.
Toen ze hun kus beëindigd hadden, maakte Nova zich van hem los, maar nam ze gelukkig nog wel zijn hand vast. Shane was haast bang dat dit moment over zou zijn op het moment dat ze elkaar zouden loslaten. 'Kom, nu moeten we echt naar binnen,' vertelde ze hem. 'Straks moet ik onszelf nog punten aftrek gaan geven aangezien we ons ongeoorloofd buiten de muren van het kasteel bevinden.' Hij grinnikte even om haar opmerking, maar liet zich door haar meeslepen. Ze hadden inderdaad lang genoeg buiten in deze kou gestaan, al kon hij niet zeggen dat hij deze kou op dit moment voelde. Hun moment samen net had hem overduidelijk goed gedaan, al was het maar de vraag hoe lang deze roes hem nog wakker zou houden.
'Dan moeten we maar gauw naar binnen gaan. Ik denk dat we beiden geen punten willen verliezen.' Terwijl ze liepen, drukte ook hij een kus op haar, maar dan tegen haar slaap. Hoe heerlijk hij het zojuist had gevonden, hij vond het eigenlijk wel fijn dat ze weer naar binnen gingen. Zijn bed zou hem vast heel gauw weer gaan roepen, al wilde hij proberen om voor Nova zo lang mogelijk wakker te blijven.

[ bericht aangepast op 30 juni 2021 - 23:28 ]

1 juli 2021 - 0:24 Novalunosis is offline

Novalunosis 674

Julian Nolan Lartius

Hufflepuff — Chaser – Black tie — Hufflepuff Common Room – With Aidan & Josephine

Geamuseerd keek Aidan naar de buit, wat Julian eigenlijk enkel breder deed grijnzen. Om eerlijk toe te geven vond Julian zichzelf ook geniaal voor het gebruik maken van de Wingardium Leviosa spreuk. Zonder de spreuk had hij zeker de helft minder mee kunnen nemen. Dit was tevens een van de weinige keren waarbij hij de spreuk had gebruikt, al wist hij zeker dat dit niet de laatste keer ging zijn. Normaal gesproken had hij er namelijk niet zoveel moeite mee om op te staan en dingen gewoon te pakken.
''Perfect.'' Zei Aidan terwijl hij wat dingen over nam. Net toen hij het overige eten uit de lucht wilde vissen bedacht Julian zich dat een vrije hand misschien nog wel handig kon zijn. In tegenstelling tot de andere afdelingen had Hufflepuff namelijk geen gesproken wachtwoord. Hun systeem werkte met ritmische tikken op het juiste vat. Bij het tikken op het verkeerde vat of als het ritme onjuist is werd de indringer overspoeld met azijn en uit ervaring kon Julian vertellen dat dit geen pretje was. Sindsdien had hij overigens nooit meer een fout gemaakt in het ‘Helga Hufflepuff’ ritme.
'Dit gaat een perfect privé feestje worden,' Grinnikte Aidan naast hem. ''Zeker weten!' Stemde Julian grinnikend in. Het was nog een goed plan ook. Als je het ene feestje moest laten schieten, waarom dan niet een eigen feestje beginnen?
Eenmaal aangekomen bij de kamerdeur voelde Julian zich al een stuk relaxter. Het mocht dan wel een enorm klein stuk zijn tussen de keukens en de common room, maar Julian hield alles scherp in de gaten alsof er elk moment een docent om de hoek zou komen. Het zwevende eten viel niet te missen en bovendien zou dat direct het einde van hun feestje betekenen. Hij tikte dan ook zo snel mogelijk de code in op het vat waarna hij nog net niet naar binnen sprintte.
Dat de docenten het minste van zijn problemen waren, daar kwam Julian al vrij snel achter. Bij het betreden van de gang zorgde iets ervoor dat hij nog net niet zijn balans verloor. Na een wankeling wist hij zijn balans terug te vinden, maar voordat hij op zoek kon naar de oorzaak trok iets anders zijn aandacht; luid toeterend kwam een locomotiefje in beweging. Het mocht dan wel het formaat hebben van een speelgoedautootje, het geluid had het volume van een daadwerkelijke trein wat Julians hartslag deed overslaan.
''What the hell.'' Stamelde Julian waarbij hij kort een blik uitwisselde met Aidan. Met behulp van een paar vleugels kwam het locomotiefje vooruit. En toen begon de show pas echt. Vol verwondering keek Julian toe hoe de common room feestelijk verlicht werd terwijl het locomotiefje zijn ronde maakte. De klanken van de feestelijke muziek maakte het plaatje en tevens het feestje compleet. Wat Julian in zijn verwondering echter niet door had was dat er een onzichtbaar draad aan het locomotiefje vastzat dat om zowel hem als Aiden vloog. Bij het opzwellen van de muziek versnelde ook het locomotiefje en met een laatste sprint trok het gespannen draad strak. Met een ruk werd Julian naar achteren getrokken tegen Aidan aan. Ze konden beiden geen kant meer op en bevonden zich nu wel behoorlijk in elkaars comfort zone. De show was echter nog niet afgelopen. Het locomotiefje kwam teruggevlogen waarna het een lading glitters in verschillende kleuren strooide. Het dwarrelde rustig naar beneden totdat het eindigde in de haren en op de schouders van de jongens.
Waar Julian zich eerst afvroeg wat dit moest voorstellen vroeg hij zich nu maar één ding af: ''Wie heeft dit gedaan?'' De dader moest van pranks houden én weten hoe diegene binnen kon komen. Zo bleef er maar een kleine lijst mogelijke daders over waarvan Josie er één was.

Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

1 juli 2021 - 9:50 darkurge is offline

darkurge 3074

⌘ Dmitri Viktor Volkov ⌘
16 years old • Slytherin • Quidditch Captain • Zoya's & Zaheer's party • Black Tie • with Miran

Make your ~~man~~ twinbrother call me daddy

"Ik zou nooit een grap over Quidditch maken.” Miran leek serieus te zijn. Het was een opluchting dat hij de ernst van de situatie begreep. Dmitri had het nooit begrepen wanneer mensen onverschillig waren over de sport. Laat staan mensen die helemaal geen Quidditch speelden óf nog erger: mensen die niet eens vlogen.
''De Quidditch Cup komt zeker op naam te staan van Slytherin. Ik zal mijn beste beentje voorzetten.'' Verzekerde Miran hem. Dmitri knikte goedkeurend. Dit was wat hij wou horen.
''Vast en zeker genoeg kinderen uit het tweede en derde jaar. Weet je zeker dat je geen popcorn wil daarvoor?''
Nu kon Dmitri het niet laten om toch te lachen. “Oke, misschien mag je dan popcorn meenemen.” zei hij lachend. “Ik ga je hier nu wel aan houden, trouwens.” Ging hij serieus verder. “Als je geen popcorn meeneemt naar de try outs lig je uit het team.” Hij gaf Miran een plagerig duwtje tegen zijn schouder. Dat kon hij wel hebben.

Miran leek zichzelf herpakt te hebben en had Dmitri zijn woorden blijkbaar wel gehoord de eerste keer dat Dmitri begon over zijn zoen met Zoya. ''Dat heeft ze me nooit verteld nee, maar ik denk ook niet dat ze staat te springen dat ik het weet.''
Dmitri lachte en hij zag dat nu ook Miran een glimlach kon opbrengen. Gelukkig. Het was niet zijn bedoeling geweest de jongen ongemakkelijk te maken met zijn verhaal dat hij met zijn tweelingzus had gezoend. Het was gewoon grappig.
''Het ligt in ieder geval niet aan je zoenkunsten, natuurlijk zit er een paar jaar tussen, maar die zijn prima.” De stem van Miran was nonchalant.
Dmitri wist zeker dat als hij nu een slok van zijn drankje had genomen, hij zich ook had verslikt. Maar hij hield zijn drankje veilig in zijn hand. De woorden van Miran deden hem echter wel zeker wat. Kort trok Dmitri zijn wenkbrauwen op en schudde zijn hoofd uit ongeloof. Zei de jongen dat nu echt? Hier in het bijzijn van anderen?
“Goed om te weten.” zei Dmitri uiteindelijk. Hij wou het onderwerp verder laten rusten. Je wist maar nooit wie er meeluisterde.
''Ik zal haar niets zeggen, dus maak je geen zorgen.'' beloofde Miran.
“Thanks.” Glimlachte Dmitri. “En misschien moet ik zelf maar eens bij Zoya peilen wat ze van mijn zoenkunsten vond.” zei hij grappend, maar hij overwoog het serieus. Hij en Zoya hadden het al jaren niet over die zoen gehad. Hij zou graag haar gezicht willen zien als hij het haar vroeg.

Toen Dmitri vroeg of Miran in tegenstelling tot zijn zus wel zelf mocht kiezen met wie hij trouwde, haalde hij zijn schouders op.
“Voor zover ik weet wel.” zei hij. “tenzij mijn moeder iets heeft geregeld waar ik niets vanaf weet.''
”Dus je moeder heeft voor jou nog niemand op het oog?” Vroeg Dmitri verder. Het gebeurde niet vaak dat hij oprecht geïnteresseerd was naar de tradities van Engelse toverfamilies. “Ook niet Amira Black? Of is het not-done om een tweeling aan een tweeling te koppelen?” grapte hij. “Ik weet niet wat de do’s en don’ts zijn in tweelingland. Of, heb je zelf een ander meisje op het oog?”
Dmitri ging niet eens doen alsof hij en Miran een ding zouden kunnen worden, dat zou stom zijn. Bovendien dacht hij dat Miran wél interesse had in meisjes. Als Dmitri ook maar iets voor meisjes voelde, dan zou hij ervoor kiezen om gewoon met een meisje te gaan... Dat zou zijn hele leven een stuk gemakkelijker maken. Maar aangezien dat niet het geval was, was hij van plan alleen te blijven. Het was niet anders. Hij kon het een meisje niet aandoen om te doen alsof hij verliefd op haar was, dat zou wreed zijn.
Maar ergens hoopte Dmitri nog steeds dat hij misschien zelf ook ooit verliefd zou worden op een meisje... wie weet... misschien was hij toch niet gedoemd.

[ bericht aangepast op 1 juli 2021 - 9:52 ]

1 juli 2021 - 13:18 Culloden is offline

Culloden 694

Alina Meadows

16 • Hufflepuff • Slytherin Common Room • dress • with Joakim & Theseus

"The good you do today will be forgotten tomorrow.
Do good anyway."

Alina zette een stapje opzij toen Joakim haar porde en wierp hem een "kwade" blik toe. 'Niet doen,' zei ze dreigend tegen hem terwijl ze met haar vinger naar hem wees om hem zogezegd op een veilige afstand te houden. Lang hield ze het echter niet vol waardoor er weer een brede glimlach op haar gezicht verscheen.
'Dankjewel Alina,' bedankte Theseus haar ondertussen voor haar bijval over Quidditch. 'Ik heb er het volste vertrouwen in dat Gryffindor het niet red tegen Hufflepuff,' deed hij er daarna nog een schepje bovenop. Alina grinnikte zachtjes en knikte instemmend. Natuurlijk wist ze dat Gryffindor een sterk team had, maar dat wou niet zeggen dat ze haar eigen afdeling niet mocht ophemelen.
'Ik zeg niet dat jullie team niet uitstekend is, alleen dat dat van Gryffindor toch echt net iets beter is,' protesteerde Joakim vervolgens weer. Ze vond het wel grappig hoe de jongens zo in de sport konden opgaan. Achja, ieder had zo zijn eigen dingen.
'Ik denk dat jullie allebei erg goed zijn. Zullen we het daarop houden?' stelde ze lachend voor. Al meende ze natuurlijk wat ze zei. Niet dat ze zelf een Quidditch expert was, maar ze kon ook wel zien dat Theo en Joakim goede spelers waren.

'Sorry voor het crashen van jullie gesprek trouwens, maar mijn vorige gesprekspartners waren nogal druk met elkaar, dus heb ik maar nieuw gezelschap gezocht,' verontschuldigde Alina zich bij de jongens. Ze zag hoe ze beide naar Willow en Ashley keken.
'Die zien er uit dat ze het gezellig hebben,' beaamde Theo en ook Joakim knikte bevestigend. 'Daarvoor hoef je echt niet je excuses aan te bieden. Kan ik je nu ook verwachten bij de Quidditch wedstrijden?' Het luchtte toch wel een beetje op toen bleek dat ze het niet zo erg vonden. Ze knikte dan ook hevig op Theo's vraag.
'Tuurlijk! Ik kijk nu al uit naar de eerste wedstrijd!' antwoordde ze enthousiast. Al had ze eigenlijk geen idee wanneer die zou plaatsvinden. Wanneer het zover was zou er vast en zeker wel ergens een aankondiging verschijnen.
'Je ziet er trouwens prachtig uit.' Zijn compliment deed haar toch lichtjes blozen, maar het was wel fijn om dat te horen.
'Dankje.' Ze schonk hem dan ook een dankbare glimlach.
'Je bent in ieder geval altijd welkom om mij lastig te komen vallen,' voegde Joakim toe. Alina moest glimlachen en besefte maar weer eens hoe blij ze eigenlijk met haar vrienden was. 'Gedurfd om je hier in Slytherin kleuren te kleden,' pikte hij in op het compliment. Alina zuchtte even.
'Ja, daar had ik op voorhand niet echt bij nagedacht. Maar gelukkig heb ik het tot dusver overleefd!' In eerste instantie had ze echt niet naar de kleur gekeken, maar groen was inderdaad een riskante keuze geweest. Gelukkig had ze nog geen commentaar gekregen van de Slytherins.
'Ooooh, ja, je moet natuurlijk ook komen juichen voor Gryffindor, trouwens!' leek Joakim zich opeens te bedenken. 'Als Hufflepuff niet speelt dan.' Dat was ze sowieso wel van plan.
'Duh,' antwoordde Alina alsof het vanzelfsprekend was. 'Maar als jullie tegen elkaar spelen moet ik toch Theo's kant kiezen.' Ze zette demonstratief een stapje in de richting van de Hufflepuff. 'Beste vrienden of niet', plaagde ze Joakim.

[ bericht aangepast op 1 juli 2021 - 13:19 ]

Nothing is impossible in my own powerful mind.

1 juli 2021 - 13:19 Culloden is offline

Culloden 694

Foutje!

[ bericht aangepast op 1 juli 2021 - 13:19 ]

Nothing is impossible in my own powerful mind.

1 juli 2021 - 16:22 Chiacchierare is offline

Chiacchierare 263

Willow Millie Yaxley

16 ~ Ravenclaw ~ Chaser ~ Outfit ~ Slytherin common room, with ~~Alina~~ Ashley

'Mijn vakantie was leuk,' antwoordde Ashley, 'ik heb veel leuke dingen gedaan. We zijn naar Frankrijk geweest en daarnaast heb ik Pandora bijna iedere dag gezien. Al met al een goede zomer.' Willow beet hard op haar lip om het teleurgestelde gevoel dat ze kreeg doordat hij niet gezegd had dat hij haar ook gemist had te onderdrukken. Maar hoe goed ze ook haar best deed, het lukte haar nu niet om de teleurstelling uit haar blik te houden.
'Wat fijn,' bracht ze uiteindelijk met moeite uit, zichzelf toesprekend dat ze zich niet zo aan moest stellen. Wat maakte het ook uit als een halfblood haar niet gemist had, ze had het zelf ook veel te druk gehad om veel aan hem te denken. Toch koste het een stuk meer moeite om het gevoel te onderdrukken dan ze verwacht had. Iets wat ertoe leidde dat ze nog een grote slok nam van haar wijn, hopend dat dat haar gevoelens een beetje zou kalmeren.
Gelukkig wist het feit dat Alina weg liep en Ashley vroeg of hij haar terug moest roepen haar al snel af te leiden. Iets wat Willow echter niet nodig leek, aangezien Alina het erg gezellig leek te hebben bij Theseus en Joakim.

'Dat is ook zo...' Even dacht Willow dat ze een te gevoelig onderwerp had aangesneden, maar gelukkig sprak Ashley niet veel later verder. 'Jij bent het ex-vriendinnetje van Lovegood. Eigenlijk moet ik nu op de vlucht slaan,' grapte hij verder, iets wat Willow vertelde dat ze goed zaten.
'Er is niks mis met een Lovegood,' antwoordde ze op dezelfde plagende toon, 'of moet ik geloven dat er nog nooit iets tussen jou en Pandora gebeurd is, zoveel tijd als jullie blijkbaar samen doorbrengen?' Hoewel Willow's woorden plagend klonken, was ze serieus geïnteresseerd in het antwoord en in hoeverre ze de jongen met de Lovegood moest delen.
'Maar je bent vaak met Slytherins... Dmitri, Max... snap je. Je bent vaak in hun gezelschap.' Willow was maar al te blij met het feit dat alleen haar vriendschap met Dmitri en Max hem op was gevallen en hij niet door had gehad wat zich allemaal tussen haar en Zaheer afspeelde of dat ze, sinds ze beide Death Eaters waren, vaak met Mads te vinden was.
'Dat klopt,' antwoordde Willow dan ook rustig, 'maar ik ken die twee dan ook al heel lang, ze zijn net als twee grote broers voor mij. Ik had ze liever ook in een andere afdeling gehad, maar helaas zit hun ego ze een beetje in de weg,' vervolgde ze half lachend, zich maar al te goed bewust van het feit dat dat helemaal niet waar was, de twee waren de liefste mannen die ze kende, maar ze liet Ashley graag geloven wat hij wilde, ze zou zijn mening wat Slytherins betrof waarschijnlijk toch nooit kunnen veranderen.

Willow kreeg bijna automatisch een glimlach op haar gezicht toen Ashley naast haar kwam staan en een arm om haar schouder sloeg. Hij was dan wel radicaal tegen alles wat ze werkelijk was, zolang hij zich daar niet bewust van was wist zijn aanwezig en de warmte van zijn lichaam haar zeker een goed gevoel te geven.
'Ja, het is wel redelijk gezellig,' hoorde ze hem zeggen, 'maar... mag ik vragen wat jij hier beneden kwam doen? Niet vanavond... maar die eerdere keren dat je hier bent geweest.'
Willow haalde haar schouders op. Hem vertellen over de vele keren dat ze hier, tijdens hun relatie, samen met Max was, leek haar nou niet zo een heel erg slim idee. Hem vertellen over de momenten dat ze hier samen met Zaheer had doorgebracht, waarop ze de jongen verteld had over bepaalde meiden die haar in vertrouwen verteld hadden wat ze voor hem voelden, of wanneer hij haar verteld had over een bepaalde jongen die haar wel leuk leek te vinden, leek haar nog stommer. Als ze hem zou vertellen over de vele momenten dat ze intiem met Zaheer was geweest, zou hij waarschijnlijk zelfs wegrennen.
'Hier werd ik niet beoordeeld op het feit dat ik bevriend was met Dimitri en Max,' was dan ook uiteindelijk wat ze zei, 'dat was wel fijn, zeker toen ik nog vrij onzeker was.' Hoewel dat laatste alles behalve waar was, ze kon zich niet herinneren of ze ooit onzeker was en als dat al zo was, was dat zeker niet het geval wat betreft haar vriendschap met de Slytherins, maar ze hoopte dat hij door die woorden niet meer door zou gaan over het onderwerp.

[ bericht aangepast op 1 juli 2021 - 16:23 ]

3 juli 2021 - 0:46 Aynur is offline

Aynur 2380

JORDYN ✖ KINGSLEY

16 | Gryffindor | Halfblood | Quidditch Beater & Captain | with Jemima at the sofa in the centre of the Slytherin Common Room

Ik grijnsde zodra Jemima me een schat noemde. “Weet ik,” zei ik dan ook plagend terwijl ik gespeeld arrogant mijn haar over mijn schouder veegde. Echter verdween de grijns onmiddellijk van mijn gezicht zodra ik me realiseerde wat ze nog meer over me had gezegd. “HEY!” riep ik verontwaardigd uit waarna ik een korte stilte liet vallen.
“Ja, nee oké. Daar heb je misschien wel gelijk in. Over de relatiecoach dan. Er is verder niets mis met mijn waarneming.” Ik stak mijn tong naar haar uit. “Ik maak me trouwens ook niet echt zorgen om jou en Illias. Ik weet dat jij capaciteiten genoeg hebt om jezelf gelukkig te maken. Het is Illias waar ik me zorgen om maak.”
Waarna mijn vriendin om mijn mening had gevraagd betreffende Ashley en Willow, een ship dat ik echt niet weg zag zeilen, vroeg ik ook naar die van haar. Mijn vingers bewogen zich automatisch door haar krullen waar ik altijd al een fascinatie voor had.
“Met of zonder ductape, een psychopaat ben je toch sowieso wel,” vertelde ze me waarna haar ogen weer in de richting gingen van het vreemde koppel. Ik trok een geschokt gezicht alsof me in het diepst van mijn ziel geraakt had. “En bedankt. . . Zo liefdevol ben jij ook weer.” Het feit bleef dat ik oprecht benieuwd was naar wat Jemima dacht over Ash en onze Zuurpruim.
“Hmm, als hij haar echt leuk vindt? Willow is niet echt een hartenbreekster, volgens mij, maar ik ben sowieso wel in voor een ondervraging.” De gretige blik in haar ogen ontging me niet en ik schoot in de lach. Hierna vroeg ze of ik dacht dat het niet goed zo komen en ik deed een halfslachtige poging om weer iets serieuzer te zijn. De alcohol had toch een grotere impact gehad dan de bedoeling was. “Die twee zijn té verschillend van elkaar. Ash geniet te veel van het leven en ik heb Willow in mijn buurt nog niet echt zien glimlachen.”
Ik had niet door dat ik nog altijd met mijn vingers over Jem haar hoofd aan het kriebelen was totdat ze me erop wees. “Alleen kijken, niet aanraken.” Een zucht volgde en vlug trok ik mijn vingers terug. Ik stak mijn handen in de lucht met mijn handpalmen naar haar gericht om aan te geven dat ik niets kwaads in de zin had.
“Misschien kunnen we een three-way ondervraging doen? Ash en ik vallen jou lastig over Joa, wij Ash over zijn nieuwe vlam en jij en Ash mij over Illias?” Even keek ik haar verbluft aan. “Mij en Joakim? Wat is daarmee?” Mijn ogen gleden naar het drietal die niet veel verder van Ash en het Zuurpuimpje vandaan en bleven op de lange gestalte van Joakim rusten. “We zijn gewoon vrienden. . .” Dat laatste kwam er alleen een stuk minder zeker uit dan dat ik dacht dat het zou klinken.
Om van onderwerp te veranderen, gleed ik weer terug naar Ashley en Willow. "Dus. . . volgens mij kan Ash onze hulp wel gebruiken," begon ik. Alles om maar niet te hoeven nadenken over dat vreemde gevoel dat op kwam zetten als ik teveel over Joakim nadacht. Bij Julian en Sasha had ik dit nog nooit op deze manier gevoeld en ik had geen flauw idee wat ik er mee aan moest.

[ bericht aangepast op 4 juli 2021 - 1:47 ]

I have seen my own sun darkened

Index RPG Actieve Topics Zoek