[RPG • 0] Experium || 38 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 7 feb 2021 - 0:11 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

"Met mij gaat het goed hoor," zei hij met een vriendelijke glimlach. Rai wilde uit enthousiasme zijn kaarten uit zijn tas halen, maar ergens was hij bang dat Vision hem zou zien en alles zou afpakken. Niet dat hij dat zomaar zou laten gebeuren, maar het voelde ergens alsof hij Cherry al van hem afpakte. En dit, dit was iets wat hij altijd samen met Cherry had gedaan. Daar mocht hij gewoon niet aankomen. "Het oude weerstation bestaat niet meer. Ik heb zelfs geen muurtje gevonden. Het is alsof hij gewoon totaal met de grond gelijk is gemaakt en ze er een matje gras overheen hebben gelegd."
      Rai keek enthousiast naar haar op. "Maar ik heb wel een soort van schuilkelder ontdekt. Of een bunker! Heel goed verstopt in het gras. Alleen zat hij op slot en ik kreeg hem met geen mogelijkheid open. Misschien als jij ooit er een megagrote watermeloen op laat vallen of iets." vertelde hij enthousiast, terwijl hij zijn spreken ondersteunde met allerlei handgebaren. "Al denk ik dat dat ook niet helpt." Hij wist wel zeker dat het niet hielp. Zijn droom om naar binnen te gaan, had zijn logica ingehaald. En er zat nu een ander zeurend stemmetje in zijn achterhoofd dat het niet zou werken.
      Hij zag het al voor zich dat de volgende keer ze samen naar binnen gingen. Maar hoe was nog even de vraag. Er was niemand die een gave had dat alles voor diegene opende, wat ergens ook wel logisch was, want diegene was dan allang de school uit. Er was wel iemand die in staat was alles te slopen, waarschijnlijk ook het slot. Maar die persoon was een Panther en Rai zag niet in waarom een Panther hem zou helpen. Nee, er moest vast een manier zijn om erin te komen. Maar dat had gewoon wat geduld en wat denkwerk nodig.

[ bericht aangepast op 20 jan 2021 - 16:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Vienna keek toe naar het beginscherm van Darian zijn Netflix. Ze zag totaal andere suggesties dan dat zijzelf altijd kreeg, maar dat was misschien ook wel een keer grappig om te kijken. Toen hij over een serie heen gleed, ging er ergens ver een lichtje branden. "Hee, hebben wij die serie niet eerder geprobeerd?" Ze liet hem even pauzeren op een serie met een bruinharige vrouw en schoot toen opeens in de lach. Een herinnering aan een avond met Darian op bed serie kijken kwam omhoog. Thor was opeens op hen in komen lopen, terwijl ze net wel een heel pikante scene hadden gezien. Ze had met Darian op bed gezeten en precies op het verkeerde moment was Thor binnengekomen.
      "Oh wat heb ik me geschaamd toen," zei ze en de blos kwam weer spontaan op haar wangen. Darian wist vast wel waar ze over sprak. "En dat terwijl we eigenlijk helemaal niets deden." Thor was nog dagen woedend op haar geweest. Hij had haar elke keer ervan beschuldigd dat Darian verliefd op haar was en dat hij al het mogelijke deed om tussen hen in te komen. Toen had ze het op zijn jaloezie afgeschoven, dat het gewoon leugens was. Het was wel vreemd te weten dat er blijkbaar toch lichtelijk de waarheid in zat. Even keek ze naar de blonde jongen naast haar. Als ze toen geweten had dat de jongen verliefd op haar was, zou ze dan dingen anders gedaan hebben? Zou ze voor hem gekozen hebben en al die verschrikkelijke dingen met Thor niet gebeurd zijn? Ze kon het niet laten het zich af te vragen, maar het voelde ergens ook oneerlijk om zich dat af te vragen. Zowel naar Darian, als naar Thor of haarzelf.

---

It's never gonna happen, Guys.

Aangezien Fire hun avond nog een uurtje uitstelde, had ze uit verveling de hele avond voor de tv gezeten en een beetje nutteloos door Netflix gescrold. Het was niet snel dat ze niet wist wat te doen, maar nu met dit uurtje had ze niet uit de voeten gekund. Zich misschien zelfs een beetje verveeld. Toen het klopje op de deur klonk, was ze meteen in opperste staat van paraatheid geweest. Fersephone veerde als een malle overeind en riep zichzelf toen tot de orde dat ze normaal moest doen.
      "Hee," begroette ze hem, toen ze de deur van haar slaapkamer opendeed. Een blik in die heerlijk vlammende ogen liet haar hart meteen in haar tenen zakken en liet een ongecontroleerde bom afgaan in haar buik, waarvan de scherven tintelingen achterlieten die haar gek maakten. Moest ze hem nu begroeten met een kus? Ze aarzelde erover. Ze hadden gisteren ook op een doodnormale manier van elkaar afscheid genomen en ze wist nu nog steeds niet precies wat wel of niet kon. "Kom erin."

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij had eigenlijk geen zin om het gezeur van het meisje aan te horen. Maar goed, meiden waren nu eenmaal meer emotionele kipjes dat jongens dat waren. Waarschijnlijk moest ze gewoon even haar ei kwijt over de dag, en dan was het zo weer gebeurd. Yrla schonk een drankje voor het meisje in en stak dat naar haar uit met een glimlach. Hij had hiervoor gekozen, dan moest hij ook een beetje zijn best ervoor doen. Yrla schonk ook een glas drinken voor zichzelf in en zakte terug in de kussens. "Nou, kom maar op," zei hij met een grijns.
      Hij zag dat het meisje hem even kort aankeek, maar daarna weer snel haar blik afwendde. Yrla kon niet helemaal de duim erop leggen, maar hij had niet het idee dat de vorige keer dat ze met elkaar alles zo moeizaam ging. "Het is niets." Yrla trok een spottende wenkbrauw op. "Er is gewoon niets gebeurd," zei Evelin zachtjes toen ze zijn blik zag. "Ik ging naar mijn lessen, daarna naar de bibliotheek en dat was alles." Evelin haalde haar schouders op. Yrla wist genoeg van Vienna haar drama dat dit absoluut niet alles was. Er was meer. Maar als Evelin het niet wilde vertellen, kon hij er niets aan doen. Het maakte het gesprek er alleen niet makkelijker op.
      Er viel een ongemakkelijke stilte, terwijl Yrla zocht naar een manier om een gesprek op te starten. Hij had nog nooit zo'n moeite gehad om over iets te praten, maar de sfeer nu met Evelin doodde ieder onderwerp dat op zijn tong. Hij zat bijna op het punt om het op te geven en Emil te bellen dat hij die blind date mocht regelen, tot Evelin tot zijn verbazing wat zei.
      "Ik ben gewoon alleen." Haar stem klonk zo gebroken dat het iedere irritatie die hij in de minuten ervoor gevoeld had doorbrak. Yrla merkte dat de otter op zijn schouder onrustig werd en zonder pardon van zijn schouder sprong en naar zijn baasje rende. Om een of andere reden voelde hij medelijden voor haar. Iets waar hij niet echt bekend mee was en hem ietwat ongemakkelijk maakte. "Hoe bedoel je, je bent alleen?" vroeg hij voorzichtig. "Heb je geen vrienden?" Hij zag maar nauwelijks dat ze haar hoofd schudde. Yrla moest enorm moeite doen om niet alsnog ontzettend geïrriteerd te zuchten. Dit hele zielige hoopje mens had hij niet eerder gezien en het irriteerde hem om een of andere reden verschrikkelijk. Misschien was hij gewoon allergisch voor dit; dat piepen. De manier waarop ze zat, in elkaar gekropen. Kom op, meis. Pak jezelf bij elkaar, had hij willen zeggen. Maar hij wist de voorgeschiedenis niet van het meisje en hij wilde niet te haastig oordelen. Het was vast niet waar ze op zat te wachten. "Dan maak je toch nieuwe?" zei hij met een kleine glimlach. Duh!

[ bericht aangepast op 20 jan 2021 - 17:55 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze schoot zachtjes in de lach. "Dat kan jij makkelijk zeggen," zei ze haast spottend. Zo makkelijk vond ze het niet nieuwe vrienden te maken. En niemand in haar house zat echt op haar te wachten, ze had niet het idee dat ze er hoorde. Het was een geluk dat Layla weg was, maar Nemesis was er nog en die zou geen kans onbenut laten haar voor schut te zetten. En op Klaus na keek de rest totaal niet naar haar om. Al bijna twee jaar werd ze gewoon genegeerd en gemeden, of het moest om een reden zijn haar te beledigen of een hak te zetten. 8034 deed sinds dat ze met Yrla was wezen daten soms net zo hard mee, terwijl ze altijd gedacht had dat ze in ieder geval vrienden waren. Maar blijkbaar was dat ook een leugen.
      "Hoezo?" vroeg Yrla stomverbaasd. Evelin kroop lichtelijk in elkaar van zijn verbazing. Het was vreemd om hier met iemand over te praten. Maar ze had de laatste tijd niemand om te praten, behalve Demetrius. En Demy zei vaak de dingen die ze al verwachtte. Ze had het niet willen zeggen, maar om een of andere reden had ze zo graag met iemand willen praten dat het eruit kwam. "Wel, mensen mogen jou en je praat zo makkelijk."

[ bericht aangepast op 23 jan 2021 - 13:04 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Zekers,' zei Jester, met meer energie dan hij ook daadwerkelijk had. Hij probeerde mentaal de post-it van zijn to-do lijst af te halen en ook de oranje-rode draad van boosheid en gevaar weer van Merrin's prikbord weg te halen, maar het overzicht tussen alles wat ze nou gedaan hadden vandaag was even moeilijk om zich helder voor de geest te kunnen halen. In geval van nood nam hij zijn dienblad wel gewoon mee uit de eetzaal ofzo, maar hij had écht even behoefte aan rustig en zonder nieuwe opstapelende problemen te kunnen eten. Hij liep achter Merrin aan de gang op en naar beneden. Nish was verdwenen, maar Adam en Onyx zaten samen op de bank in de huiskamer, en Jester betrapte zichzelf erop dat hij wel heel leuk probeerde zich weer wat te ontspannen, maar dat het pas echt lukte toen hij Onyx weer zag. 'Komen jullie ook eten?' vroeg hij, met een kleine glimlach.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx knikte en ging naast Jester lopen, de twee jongere jongens liepen een stukje achter hen. ‘En? All good?’ Hij keek zijn vriend peilend aan. Het was Onyx’ idee geweest om ervoor te zorgen dat Merrin niet bij Maxwell terechtkwam én om zijn dossier te bekijken, dus ergens voelde het wel ruk dat Jester ervoor moest opdraaien. Niet dat hij erg onder de indruk zou zijn van een woeste Merrin – en hij had het idee dat het beter was dat Jester de “klap” had opgevangen – maar het zat hem toch niet zo lekker.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘We kunnen vast wel een manier vinden om hem open te krijgen. Er zijn zoveel mensen met een bijzondere gave!’ Cherry keek hem enthousiast aan en veegde een blonde pluk weg toen die voor haar gezicht viel. ‘Ik ben wel benieuwd of er nog iets in staat.’ Sowieso was ze heel nieuwsgierig naar de geschiedenis van Experium. Ze had er een heel boekwerk over aangelegd, met eigen ontdekkingen en dingen uit boeken en ze wist zeker dat er nog heel wat mysteries te ontrafelen vielen. ‘Volgens mij is er een leerling die door oppervlakken heen kan lopen. Of is die al van school af?’ Ze keek hulpzoekend naar Rai – dat was makkelijker dan haar naslagwerk erbij te pakken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla kon op zijn beurt een spottend lachje niet voorkomen. "Dus?" vroeg hij het meisje. Yrla merkte dat onbewust zijn houding begon te veranderen. Er zat voor zijn gevoel iets aan te komen, waar hij zich schrap voor zette. Meiden hadden hem vaker op deze manier benaderd. "Dus?" herhaalde het meisje op haar beurt. "Dus dat betekent dat jij makkelijker vrienden kan maken dan ik." Yrla keek Evelin met opgetrokken wenkbrauw aan. Werkelijk...? Ze moest eens weten wat hij zijn vrienden allemaal had aangedaan en sommige andere leerlingen.
      Yrla vergat spontaan al zijn plannen en leunde iets naar haar toe. Hij dacht er niet meer aan dat hij wilde proberen het meisje te versieren, dat hij er daadwerkelijk iets uit wilde krijgen. Evelin had blijkbaar toch haar woordje over hem klaar en Yrla voelde de irritatie hem overstromen. "Dat kan jij dan toch ook. Je hebt toch ook een mond gekregen?" Evelin leek even zoekend om haar heen te kijken. "Ja, maar..." Yrla trok een wenkbrauw op bij het horen van de maar. Hij had het gevoel dat heel veel maars zouden volgen. "Jij bent ten minste leuk. Mensen vinden mij maar irritant en vervelend. Ze noemen mij die saaie griet. En puur omdat ze luisteren naar wat anderen zeggen." Goh, waarom zou dat zijn, dacht Yrla bij zichzelf. Hij wilde een nare opmerking maken, maar besloot zich voor de verandering een keer in te houden. Hij moest het ergens beter doen toch?
      "Ik zit toch ook hier," zei hij met een glimlach. "Wat anderen over je zeggen, wil toch niet zeggen dat je echt zo bent?" De blik waarmee Evelin hem even wanhopig aankeek, liet het irritatie-vlammetje branden. "Nou, het helpt in ieder geval niet," zei het meisje koppig, terwijl ze haar schouders ophaalde. Yrla haalde op zijn beurt arrogant zijn wenkbrauw op, waar Evelin juist weer geïrriteerd op reageerde. "Wat?" vroeg ze beledigd. Yrla schudde zijn hoofd. "Ik dacht dat jij wel zo'n persoon was die door iemands reputatie heen kon kijken. Of in ieder geval niets aantrok van haar eigen." Het meisje haalde haar schouders op. Wat dat moest betekenen, wist Yrla ook niet. Maar het frustreerde hem ten top. Hij wilde er iets van zeggen, tot een besef hem daalde. "Was dat ook de reden dat je eigenlijk hier niet wilde zijn vanavond?" vroeg hij donker. Het was wel eens vaker dat zijn reputatie hem tegenwerkte, maar met Evelin had hij nog nauwelijks gesproken en blijkbaar had ze al een oordeel over hem klaar. Normaal zou het hem geen ene reet schelen en zou hij zijn eigen reputatie alleen nog maar wat extra zout op doen. Maar nu precies vanavond, wanneer hij het niet kon gebruiken, werd het een soort van tegen hem gebruikt. Hij had een plan gehad en dat hele plan viel nu al in duigen voor het kon beginnen. En dat frustreerde.
      Toen Evelin daar geen antwoord op gaf, trok hij het meisje plots aan haar shirt dichterbij. "Wel, zal ik mijn reputatie maar waarmaken dan, Evelin? Ga je mee naar mijn kamer. Dan hebben we seks en breek ik je hart morgenochtend. Goed?" Hij zag voor een moment angst over het gezicht van het meisje glijden, waardoor hij haar geïrriteerd losliet. Yrla stond sneller dan dat Evelin zich kon herpakken. Waarschijnlijk was hij nu ook nog eens de boeman. Jemig, zelfs Maaya was nog gezelliger dan dit. Yrla begon steeds meer te waarderen dat hij met zijn dronken kop toch het roodharige meisje had gevraagd. Met een zucht liep hij weg en liet Evelin voor wat het was. Zijn eerste plan om over Fersephone heen te komen was hiermee totaal in het water gevallen. Dan maar plan B Emils blind date. Hij keek nog eenmaal achterom, naar het roodharige meisje dat wat verward overeind was gekomen. Tranen stonden aan de rand van haar ogen en Yrla kon het niet laten om met zijn ogen te rollen. Ging ze nu ook nog huilen?! Whatever...
      "Weet je wat jouw probleem is, Evelin," zei hij, terwijl hij toch een paar stappen terug zetten. "Jij geeft je omgeving de schuld wat er met jou gebeurd, maar ondertussen zit je zelf alleen maar te klagen. Ik had een leuke avond voor je voorbereid. Jij bent degene die mij nu twee keer afgewezen heeft en ik moest je zelfs halen. Dit had een leuke avond kunnen wezen, maar het enige wat je doet is klagen. Ik snap wel waarom mensen je irritant vinden."
      Toch wel teleurgesteld dat zijn plan mislukt was, droop Yrla af. Wilde hij het eindelijk een keer anders doen, haalde zijn reputatie hem in. Misschien moest hij er ook maar bij blijven dan. Vanuit zijn broek viste hij zijn iNet tevoorschijn en tikte het nummer van Nish in. "Hee!" zei hij zodra opgenomen werd. "Kun je nog een tweede speler gebruiken? Dit was een ramp."

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij had de neiging kunnen weerstaan om de pluk voor haar gezicht weg te vegen, maar toen Cherry het zelf deed, werd het niet veel beter. Die grote honingkleurige ogen werden er beter zichtbaar door en Rai voelde zijn hart een klein sprongetje maken. "Die is al van school af, Cherry," zei hij met een geduldige glimlach. "Maar je hebt gelijk. We vinden wel iemand die ons kan helpen."
      Ook al was hij niet zo van de hulp. Hij deed het liever allemaal zelf, of samen met een van zijn vrienden. Op de rest had hij het niet zo. Omgaan met vreemde mensen was niet zijn sterkste punt. Dalit en hij waren vooral ook vrienden geworden, omdat ze ook kamergenoten waren. Azrael was gewoon op een dag aan komen lopen en zelfs met Cherry was hij niet bevriend geweest als Dalit hem niet heel hard aangemoedigd had. En hij naar een weg gezocht had om toch leuke dingen met haar te kunnen doen. "Misschien nog een tafel en wat stoelen?" opperde hij als idee.

---

It's never gonna happen, Guys.

Darian grijnsde bij de herinnering. ‘Goh, dat was best ongemakkelijk ja. Gelukkig heb je deze keer de deur gebarricadeerd.’
      En ben je single.
      Dat maakte toch ook wel verschil. Plus het feit dat ze net gezoend hadden, natuurlijk.
      ‘In elk geval geen boze rivalen die komen binnenstampen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire stapte naar binnen. Hij voelde zich toch nog steeds een beetje opgelaten, zelfs al was hij hier vaker geweest. Ze was nu zijn vriendin, toch? Hij moest erg wennen aan het idee. Tenslotte had hij maar één keer eerder een vriendin gehad en dat had op de een of andere manier natuurlijker gevoeld.
      ‘Hé,’ antwoordde hij. ‘Hoe eh – was je dag?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze grinnikte. Even draaide ze zich om, zodat ze voor Darian kwam te staan. Ze pakte de bloes van Darian vast en keek met een kleine glimlach naar hem op. Ja, dit voelde goed. Zo samen hier met hem. "Wel, en als ze wel komen, dan hebben ze hele dikke pech. Want ik wil op dit moment maar een iemand." Ze keek even op in Darian groengrijze ogen. "Ik weet dat ik het nog niet hard op gezegd heb, maar... ik vind jou ook leuk, Darian."
      Zo het hoge woord was er nu echt uit, ook al wist Darian het misschien al wel door de kus. Ietwat onzeker glimlachte ze naar hem. Ergens wilde ze zijn lippen opnieuw kussen, maar nog liever wilde ze zijn reactie zien dat ze het nu echt gezegd had.

---

It's never gonna happen, Guys.

Nish grinnikte bij het horen van Yrla’s woorden. ‘Krijg ik dan een smeuïg verslag?’
      Hij voelde zich opgelucht omdat Yrla belde. Door zijn stommiteit vlak voordat ze afscheid namen had hij zich er toch niet lekker over gevoeld en hij was blij dat de jongen liet merken dat er niets aan de hand was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Saai," gaf ze eerlijk toe. Ze sloot de deur achter Fire en keek hem even afwachtend aan. Fire leek niets te ondernemen, wat haar deed twijfelen over dingen. Ze had geen idee hoe dit werkte, hoorde dit ongemakkelijke erbij? Moest ze nu elke keer zich gaan afvragen wat wel en niet mocht? Alleen het idee al vermoeide haar.
      "De lessen waren prut. Maar ik heb vanmiddag staan boksen, wat op zich wel lekker was." Ze keek Fire even peilend aan en rolde toen even met haar ogen. Ach wat! Als hij dit niet wilde had hij haar gisteren niet moeten zoenen. En als hij er nu nog uit wilde, wist hij ook dat hij niet heelhuids terug ging naar de Lions. Dat had hij zich gisteravond dan maar moeten bedenken. Fersephone stond even op haar tenen en drukte een kus op zijn wang. Zo ver wilde ze zelf in ieder geval wel gaan. "Hoe was jou dag?" Vroeg ze, terwijl ze langs hem heen de kamer in liep.

---

It's never gonna happen, Guys.