[RPG • 0] Experium || 36 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 18 dec 2020 - 17:09 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Safira wist niet zo goed wat Yrla precies bedoelde. Wat had Dezi hem laten geloven? Dat de Naamlozen weggepest moesten worden? Vaag stond haar daar iets van bij – maar niet dat dat idee bij Dezi vandaan was gekomen. Of ging dit over iets anders? Natuurlijk had ze veel meer gesprekken tussen Yrla en Dezi gehoord, maar de meeste daarvan waren nauwelijks herinneringen te noemen. Haar geheugen was niet al te best als draak-zijnde. Uiteindelijk schudde ze toch maar haar hoofd. Met Yrla laten geloven dat hij dom was, schoot ze toch niks op.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij keek bedenkelijk naar het draakje en vroeg zich af of Azumi hem wel helemaal volgde. Misschien moest hij het kleiner voor haar maken. "Weet je wat er tussen mij en Nish is gebeurd? Een aantal jaar terug?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Safira sloot haar ogen en dacht diep na. Er stond haar wel iets bij. Nish was tenslotte ooit een vriend van haar geweest, dus dingen over hem bleven altijd langer hangen. Minder dan de dingen over Kris en Fox, maar daar had Dezi nooit in haar bijzijn over gepraat. Ze herinnerde zich dat Nish iets ergs had gedaan. Iets waarvoor Dezi hem had moeten troosten. Toen had ze Yrla alleen nog niet zo interessant gevonden en het was lang geleden. Had het niet iets met homo’s te maken? Zoiets stond haar wel bij. Iets wat naar Dezi’s maatstaven niet mocht. Ja – daar had ze zich over opgewonden, juist omdat haar beste vriend wel een relatie met een jongen had. Had Nish Yrla leuk gevonden en had Yrla zich daarvoor geschaamd? Zoiets kon ze zich wel indenken. Misschien dat Dezi hem wel had aangemoedigd om de vriendschap te verbreken, net zoals ze bij Adam en Merrin had gedaan. Ze knikte dus maar.

[ bericht aangepast op 21 dec 2020 - 21:41 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla ademde even scherp in. Hij wist eigenlijk niet of hij er op het moment wel over wilde praten. Maar op Vienna na had hij het bij niemand kwijt gekund. En Azumi wist hopelijk meer dan Vienna en kon ook niet veel verder vertellen. Al was het toch ook prettig geweest als ze normaal hadden kunnen praten, in plaats van knikken en schudden. Hij zuchtte even diep. Hij wist niet eens goed waar hij zelf heen wilde met dit gesprek. Het frustreerde hem verschrikkelijk en hij uitte een grom van frustratie. Onverwacht stond de jongen op, liep naar de deur om te controleren of deze echt op slot zat en ijsbeerde daarna door de kamer heen.
      Ondanks dat zijn vriendschap met Nish weer groeide, kon hij het allemaal nog niet helemaal loslaten. Ondanks zijn contacten met Jester en Onyx en Merrin en Adam kon hij Dezi haar stem (of misschien onderhand wel zijn eigen) soms nog in zijn hoofd horen spoken. Dat ze vies waren. Freaks. Dat het niet hoorde, dat als je even niet oplette ze je de keel doorsneden, of zoiets. Dat klonk wel heel ernstig, misschien had zijn hoofd het allemaal wel vergroot. Nu hij weer alleen was, leek het wel alsof hij de hand van Nish in de zijne nog voelde branden. Het tintelende gevoel dat door zijn lichaam was getrokken. Dat had allemaal met Nish zijn gave te maken. Een stem in zijn hoofd schreeuwde dat hij heel hard moest gaan rennen, dat hij niet meer moest omkijken naar Nish. Dat hij gevaarlijk was, dat hij nog veel ergere dingen zou doen. Die stem leek nu ineens door te breken, nu hij alleen was op zijn kamer. De andere stem schreeuwde echter net zo hard. Nish was helemaal niet gevaarlijk. Ze konden hun vriendschap gewoon weer oppakken als tevoren. Er was niets ergs aan de hand. Moest je maar kijken naar de andere vier. Zij hadden toch ook nooit wat gedaan? En hij had zich schuldig gevoeld, hij had spijt betuigd.
      Yrla schudde zijn hoofd en liet zich moedeloos weer zakken langs het bed. Hij legde zijn hoofd op de rand, waardoor hij op zijn kop naar het draakje op zijn bed keek, dat misschien toch ietwat beledigd was opgevlogen door zijn uitspatting. "Denk jij dat homo's slecht zijn?" vroeg hij aarzelend aan Azumi. Toen het draakje nee schudde, was dat ergens zowel een opluchting als een spanning. "Ben ik slecht dat ik dat gedacht heb?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Safira staarde hem even aan. Het was moeilijk om hem te volgen. Of onmogelijk, eigenlijk. Het feit dat hij dit aan een draak kwijt wilde, zei ook wel heel wat. Dacht Yrla dat hij op jongens viel? Daar zat ze nou toch niet echt op te wachten. Straks moest ie niks meer van meiden hebben tegen de tijd dat ze eindelijk uit dit lijf vandaan was. Als dat ooit al gebeurde. Toch knikte ze aarzelend. Liefde was liefde. De ene seksualiteit boven de andere verheffen vond ze niet oké.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zijn vriend leunde tegen hem aan en haalde diep adem—waar Jester al een eerste conclusie uit kon halen: Fox had geen opdracht in zijn hoofd zitten om hém om te leggen, want dan zou hij allang iets gedaan hebben—en begon bij het allereerste begin met vertellen. Het stemmetje in Jester's hoofd had geen verdere aansporing nodig en stond al met een mand vol wol bij een leeg prikbord te proberen niet al te gretig te zijn om alle informatie te verwerken.
      Iemand had Fox briefjes zitten sturen. Jester zei zelf niets, maar knikte alleen of humde af en toe iets om te laten weten dat hij luisterde. Eerst liet hij zijn vriend het verhaal maar gewoon vertellen. Het was pijnlijk om zich in te beelden hoe het gevoeld moest hebben toen Fox had gedacht dat het een grap moest zijn geweest. Zo wanhopig als hij geweest was om hem niet kwijt te raken en daarna ook nog dat er dus blijkbaar alleen maar ill will achter die boodschappen had gezeten. Maar hoe verder Fox kwam, hoe erger de hele situatie werd.
      De Ringwraith van het feest... dat was Zebediah geweest? De realisatie dat hij dus oog in oog met Ratty had gestaan was er niet een waar hij bijzonder vrolijk van werd. In ieder geval was dat vóór het moment geweest dat de wereld had staan swingen omdat hij zijn gave teveel had gebruikt en Zebediah had ook niets gezegd en hem alleen maar aangestaard. Noah aangestaard. Hij had, alweer, als enige van hen twee geweten wie er tegenover hem stond.
      Het stemmetje in zijn hoofd trapte ineens op de rem. Hold up. Hij was de Wraith—Zebediah—tegengekomen bij Nemesis. En zij had prima geweten wie er voor haar had gestaan, want toen hij er later naar gevraagd had was haar antwoord cryptisch tot de max gweest. Iemand die zich niet zo graag laat zien, no shit. Was zij ook een van Zeb's mannetjes? Ze hadden geweten dat er meerdere mensen moesten zijn, dus zo gek was dat niet. En anders had ze heus niet zo scherp gereageerd toen Jester erop had doorgevraagd. Dat betekende een mooie zwarte rand rondom haar persoonlijke prikbord. De bitch.
      En verdorie, hij had Nemesis niet graag als vijand. Een beetje haar best doen en al je bloed stopte met stromen. ...Yay.
      Dan had ze dat voor Nish wel knap verborgen weten te houden. Zulke hechte vrienden waren ze niet, maar dan had ze toch ook vast wel eerdere connecties gehad met Zebediah. Maar misschien wist Nish zelf nog helemaal van niks, dan konden hints je wel makkelijk ontgaan. Hoewel het wel zijn idee was geweest om te kijken of Kris nog leefde. Dat bleef raar. Kreeg een oranje strikje.
      'Ik heb hem ook gezien,' knikte Jester zacht, terwijl Fox verder ging. Ergens had hij nog de neiging te zeggen dat Kris hem nooit zo lang in de spanning zou laten zitten (kom op, dat was gewoon wreed), maar hij zei het niet. Fox wist zelf ondertussen ook wel beter en hem de les lezen zou niet veel toevoegen ofzo.
      Hij vertelde me dat hij me miste en dat hij spijt had van wat hij had gedaan.
      Wat. Een. Bullshit.
      Jester beet op zijn tong om het niet hardop te zeggen. Natuurlijk zou Zebediah beweren dat hij het heus niet zo kwaad meende. En natuurlijk riskeerde hij zijn leven om hier te komen, maar dat viel nogal mee als niemand ook maar een idee had dat je er was en de school niet eens wist dat je nog leefde. Bovendien riskeerde hij zijn leven vaak genoeg op die manier, dus dat hij dat nu ook voor Fox deed was echt niet zo bijzonder als hij het had doen klinken. Het bewees al helemaal niet dat hij écht om Fox gaf.
      Positieve invloed... zo werkte dat niet. Een relatie die bestond alleen maar om een ander persoon te helen of van zijn gebrokenheid af te helpen... dat was geen relatie, maar een val waar je nooit meer uitkwam. Want als je dan uit de toxic omgeving wilde stappen, was elk slecht gevolg ineens jouw schuld. Uiteindelijk had Onyx zelfs de meeste ontwikkeling zonder hem doorgemaakt en toen het meest gegroeid in wie hij was. Sure, hun vriendschap en later relatie was misschien het eerste zetje geweest, maar het had altijd al in hem gezeten. Onyx had hem geen drie mensen laten vermoorden en probeerde dat vervolgens op zijn hulpje af te schuiven. Kom nou. Zebediah was het evil mastermind, niet zijn side-kick. Als "positieve invloed" hem nog redden kon, dan was dat ongeluk nooit gebeurd. En als hij echt van Fox had gehouden, dan had hij op zijn blote knietjes eindeloos excuses moeten aanbieden, in plaats van weken creepy doen en daarna de schuld op een ander afschuiven en het nog proberen te rechtvaardigen ook.
      Het stemmetje stak een middelvinger op naar het bord van Zebediah voor hij verderging.
      Hoe verder Fox kwam, hoe pijnlijker het werd. Wat ook Jester zag wel in hoe het precies was wat zijn vriend horen wilde. Iemand die alles voor hem riskeerde. Iemand die romantische dingen deed zoals met die roos. Iemand die beweerde dat hij altijd al van hem gehouden had, en dat alle narigheid door Romeo was veroorzaakt, niet door hem. Alle twijfels en overtuigingen, die dan een voor een werden weggenomen. Een gelikte speech.
      Klootzak.
      Klootzak die... Kris ging zoeken?
      Vukking hell, dat was precies wat Jester net tegen Merrin had gezegd. Een worst-case scenario, zegmaar. Maar dan nog een beetje extra worse (nog een middelvinger naar het bord van Zeb). Een blijk van vertrouwen was dat natuurlijk niet. Op miraculeuze wijze zou Zebediah Kris vinden en nog een paar "goede daden" verrichten, totdat hij het vertrouwen weer had en Fox voor altijd verdween. Daar moest hij wat over zeggen, straks. Of Zebediah zou helpen om Kris te vinden of niet, dat was geen bewijs dat hij te vertrouwen was. Ten beste konden ze proberen daar hun eigen gewin uit te halen, maar nu gebruikte Ratty Kris alleen als manipulatiemiddel.
      En Fox kreeg even een trotse interne knuffel van het stemmetje toen hij zei dat hij verhaal had gehaald.
      'Slim,' bevestigde Jester ook hardop. Check je feiten. Maak je eigen beslissingen.
      Daarna was het een soort van afvinken. Het Rhinomeisje was dus door Zebediah & Co. omgelegd en ze was echt dood. De Naamloze van de Lions werd bedreigd en functioneerde nu met tegenzin als spion; en zij wist dat Fox dat wist en het waarschijnlijk niet voor zichzelf zou houden. Het stemmetje was druk in de weer, maar kon het nog bijhouden. Nog wel.
      Nish werkt samen met Zebediah.
      Nish werkt—
      Nish werkt samen met Zebediah.
      En hij was het die gezegd had dat Fox moest vragen of Kris nog leefde, terwijl er misschien wel een opdracht in Nenya's hoofd zat en er niets van waar zou zijn. Door hem ging Fox naar het dak. Door hem was Fox in gevaar. Nish... Nish was een van de bad-guys. Het voelde alsof iemand een bak met ijswater boven hem leegkieperde en Jester verstijfde, terwijl het stemmetje wanhopig alle informatie doorging die Nish van hen had. Teveel. Veel en veel te veel.
      En nu was hij bij Onyx. Alleen. En Onyx had nooit gereageerd op de sms die hij gestuurd had.
      'Oh god- Nish is nu bij-' stamelde Jester, die asgrauw opzij keek naar de muur naast hen. Was dat waar Zebediah op gedoeld had, dat hij Onyx kon laten verwijderen? Of verdwijnen? Was hij daar nu al mee bezig?

[ bericht aangepast op 21 dec 2020 - 23:14 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Nish is nu bij Onyx?’ vulde Fox in. Dat zou best kunnen. Die twee waren al de hele tijd bij elkaar. Ze waren tenslotte een stel, want hij had ze hand in hand zien lopen. Al speelde Nish waarschijnlijk een spelletje, net zoals Zebediah dat met hem gedaan had en Romeo met zoveel meisjes. ‘Ze zijn inmiddels een stel hè? Al zal Nish het wel spelen, net zoals zijn vrienden doen.’ Hij sloeg zijn ogen neer. Hij voelde zich nu nog rotter dat hij het tussen Jester en Onyx verpest had. ‘Hopelijk gelooft Onyx ons. Al denk ik niet dat hij nu in gevaar is hoor.’ Hij keek zijn opeens bleek geworden vriend bemoedigend aan. ‘Waarschijnlijk vergaart hij gewoon informatie en hij heeft vanavond heus geen reden om daarmee te stoppen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Nee- ze zijn geen stel. Niet meer. Onyx en ik hebben het uitgepraat.'
      Yrla had gezegd dat Zeb had gedreigd Onyx van school te laten sturen. Niet hem te kidnappen ofzo. Fox had vast gelijk. Vast. Nish had hen immers ook niet verraden toen ze bij Maxwell in zijn kantoor waren. En dat was niet omdat hij bang was voor Jester's gave, want hij had geen vinger meer kunnen laten bewegen op dat moment. Of misschien was dat om vertrouwen te winnen.
      En kon hij Fox wel vertrouwen? Misschien waren dit Zebediah's woorden. Om verdeling te zaaien, en sterke teams weer uit elkaar te trekken.
      Maar zouden er dan niet veel meer gaten in Fox' verhaal moeten vallen? Ratty gaf commando's, die plantte geen hele overtuigingen in mensen hun hoofd. Als hij Fox had verteld om Nish aan te wijzen als boeman dan moest hij dat doen, maar dan kwam de rest van het verhaal er huis niet zo vloeiend uit. Bovendien moest er daarna nog een "vergeet"-commando overheen en als Clive was hij er niet goed in geweest om meerdere opdrachten te geven. Maar dat was járen geleden.
      Mensen overtuigen was Jester's ding, niet die van hem.
      Bovendien, als dit iets was van Zebediah... waarom? Waarom zou hij zijn mannetje verraden? Zelfs als hij wist dat hij geen stel meer was met Onyx, waren de jongens alsnog ontzettend goede vrienden. Hell, zelfs Jester vond hem aardig. Vanavond bewees maar eens te meer dat ze Nish eigenlijk al veel te veel vertrouwden en dat hij alleen maar in de buurt hoefde te blijven voor nieuwe informatie en het kwam met een sneltreinvaart naar hem toe. Lekker laten gaan dus, als hij Zeb was.
      Nish hád raar gedaan, toen het in de zaal over Kris ging.
      En als hij het wilde checken ging hij toch bij de Naamloze langs?
      Dus dit was waar.
      Dan liet hij Onyx daar geen seconde langer zitten.
      'Kom mee,' zei Jester, die Fox hand vastpakte en hem meetrok naar de gang. De Kamer was gewoon open en hij sloot de ingang achter hen; zodat Nish niet zomaar zou kunnen ontsnappen. Hij liet Fox' hand weer los en stapte zonder pardon Onyx' slaapkamer binnen, zijn hart kloppend in zijn keel.
      Erisvastniksgebeurderisvastniksgebeurderisvastniksgebeurd.

[ bericht aangepast op 22 dec 2020 - 0:09 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Fijn, veroordeeld door een draak," zei hij mopperend. Hij keek weer vooruit naar het bed waar Maaya lag. Hij kon echt een fles whiskey gebruiken op het moment. Misschien dat hij het ook nog wel deed straks. Yrla wist ook heus wel dat het niet goed was dat hij dacht gedacht had en misschien soms nog wel eens dacht. Maar toen hij Azumi zag knikken, raakte hem dat toch. Hij deed zijn best, toch? Of was dat niet goed genoeg?
      Hij had niet een hekel aan hen. Niet meer althans. Maar toch, het idee alleen al bracht nog steeds de huiveringen over zijn rug. Stel je voor dat hij hetzelfde deed met jongens als hij met meiden... Een rilling liep over zijn rug, terwijl hij de gedachte heel snel weg probeerde te stoppen. Daar wilde hij absoluut niet aan denken, hij wist niet eens waarom hij daaraan ging denken. Dat andere mensen gay waren, betekende niet dat hij zulke dingen zelf hoefde te ervaren toch? Hij moest hen gewoon laten leven zoals zij wilde, maar hij hoefde niet te zien wat ze allemaal uitspookten. Dan was het toch goed?
      Yrla zuchtte en wreef even over zijn gezicht. Waarom moest dit allemaal zo moeilijk zijn? Hij hield niet van gedoe, maar om een of andere reden hield dit hem al weken bezig. Nish, de leugens van Dezi, het excuses, zijn gesprekken met Vie, de nieuwe vriendschap met Nish. Het was allemaal zo veel en hij kwam voor zijn gevoel niet dichterbij het antwoord. Elke keer dat hij erover nadacht, leek het zelfs alsof er nog meer en meer vragen bij kwamen. Nog meer vragen en nog minder antwoorden. Even keek Yrla naar zijn hand, die nog altijd leek te branden. Er was een vraag die hem al die zes weken al bezig hield en misschien nog wel erger was dan Dezi's leugens. Eentje waar hij eigenlijk niet over na wilde denken, maar die elke keer weer terug kwam. Had Dezi gelijk gehad? Had hij gevoelens gehad voor Nish? Nee, nee dat kon niet zo zijn. Want die gevoelens waren verkeerd, die had hij nooit kunnen voelen. Hij was geen freak, hij deed niets verkeerd. Hij viel op meiden, dat was altijd al zo geweest. Dezi had hem dat gewoon aangepraat, zodat ze gebruik van hem kon maken. Ze had hem aangepraat dat hij die gevoelens voor Nish had en ze daarna zo afgekeurd dat ze gebruik van hem kon maken.
      En toch... De zoen met Nish flitste ineens door zijn hoofd en direct wilde hij die herinnering wegstoppen, alsof het een druppel op een hete plaat was. Was er iets tussen hen geweest? Die vraag wilde hij dolgraag het antwoord op hebben en tegelijkertijd jaagde het antwoord op die vraag hem doodsangsten aan. Misschien als hij vrienden bleef met Nish dat hij erachter kon komen achter de waarheid. Of misschien kwam hij wel nooit achter de waarheid, of het echt zo was of niet. Het antwoord zou hem tevreden kunnen stellen, kunnen bevestigen dat hij inderdaad alleen op meiden viel. Maar tegelijkertijd, dat andere antwoord... Hij..
      De jongen legde zijn hoofd wanhopig weer op het bed neer en keek weer op naar Azumi. "Kun jij niet gewoon een leuke meid voor me uit een hoge hoed toveren of zoiets?" zei hij grappend tegen het draakje. Dat zou vast al zijn problemen en vragen oplossen. En was een stuk makkerlijker, in plaats van met zulke ingewikkelde vragen. Gewoon een leuke meid, was dat nu teveel gevraagd?

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx keek opzij toen de deur opeens openzwaaide. Even dacht hij dat Yrla was die nu alweer genoeg had van Maaya, maar hij trok zijn wenkbrauwen op toen hij Jester binnen zag stormen en door de deuropening heen ook Fox in het gangetje zag staan.
      ‘Wilde je nog een kusje voor het slapengaan?’ vroeg Onyx met een flauwe grijns.
      Natuurlijk had hij wel door dat er iets was, maar dat hoefde niets ernstigs te zijn. Misschien had Jester gewoon een geniaal plan voor Maxwell bedacht, ofzo. Een paar tellen later veranderde het beeld op de televisie waardoor de kamer beter verlicht werd en toen zag hij de verwilderde uitdrukking op Jesters gezicht.
      Hij kwam gealarmeerd overeind van het bed en keek zijn vriend onderzoekend aan, wetend dat die geen vraag nodig had om gewoon to the point te komen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nou, als het even kan… Ergens deed het haar wel goed dat er blijkbaar niemand op de campus was die hij écht interessant vond. Dat bood mogelijkheden, toch? Vooralsnog wist ze alleen nog niet hoe ze erin moest slagen weer in haar menselijke vorm te komen. Heel misschien dat het met de hulp van Fox lukte aangezien hun gaven verwant waren, maar ze broedde al jaren op een manier om hem te laten weten dat ze ooit een mens was geweest en haar pogingen waren tot dusver niet zo succesvol.
      Met een schuin hoofd keek ze Yrla aan, daarna wees ze inwendig grinnikend met haar duim-klauw naar zichzelf en knikte vol overtuiging.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij was oké. Top. Mooi. Dat was stap één.
      'Zebediah was op het feest,' was het eerste wat Jester eruit wist te krijgen. 'Hij loopt nu ergens over het terrein, waarschijnlijk.' Nish keek hij niet eens aan, in de eerste flits had hij al gezien dat de verrader er zat en die hoefde echt niet net iets te vroeg te weten dat hij erachter was dat de klojo dubbelspel had gespeeld. 'Gelukkig is er met jou niks gebeurd,' zei hij en stapte verder de kamer in om zijn vriend even in een opgeluchte knuffel te trekken terwijl hij ieder stukje van zijn gave opriep dat hij vinden kon.
      Onyx ging dit afschuwelijk vinden.
      'Vertrouw me,' fluisterde hij zachtjes. Misschien dat dat de klap nog iets kon verzachten. Jester hoopte het maar. Zodra hij losliet, richtte hij zijn blik op Nish en voegde met een scherpe stem aan zijn eerdere woorden toe, 'maar nu met jou wel. Je wil geen poot meer verroeren—laat staan je gave gebruiken—totdat ik mijn gave weer ophef, want anders breek ik je benen gewoon. Mijn gave is sterker dan die van die kutvriend van je, dus je komt er nooit onderuit.'

[ bericht aangepast op 22 dec 2020 - 22:33 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Gelukkig was er met hem niks gebeurd? Wat de fuck had er moeten gebeuren – hij zat hier toch gewoon film te kijken? Toen Jester opeens zijn gave op Nish begon te gebruiken, voelde hij de haren in zijn nek overeind komen.
      ‘Doe normaal,’ reageerde hij gepikeerd en hij bleef tussen Nish en Jester in staan alsof de twee fysieke gaven hadden. ‘Je kunt hier niet zomaar naar binnen walsen en je gave op hem gebruiken? Waar de fuck slaat dat op.’
      Nish had hen geholpen met Maxwell, zonder hen waren ze daar op heterdaad betrapt. Los daarvan had Nish hem vanavond nieuwe dingen over Zebediah toevertrouwd, waardevolle dingen en nu deed Jester ineens alsof hij de vijand was?
      Hij voelde een streling langs zijn hand en vingers die de zijne omvatten. ‘Het is oké.’
      Onyx keek over zijn schouders. ‘Het is verdomme helemaal niet oké!’ Hij richtte zijn brandende blik weer op Jester. ‘Ga lekker je eigen vrienden zo behandelen! Ben je soms vergeten wat –’
      ‘Hij werkt voor Zebediah.’
      Plots was het Fox die in de kamer stond. De jongen had zijn vuisten gebald en keek Nish met een woedende blik aan. ‘Hij heeft voor Zebediah berichten van een zogenaamde stille aanbidder naar me gestuurd en hij heeft alles zo gemanipuleerd dat ik vanavond dacht dat Kris in de zaal was. Zie je het dan niet? Hij speelt met je, Onyx, net zoals Zebediah met mij speelde. De enige reden dat hij met je bevriend is, is omdat hij zo makkelijk in de gaten kan houden waar de Panthers mee bezig zijn.’
      Onyx voelde Nish’ vingers verstijven.
      Plotseling was het alsof de grond onder zijn voeten wegzakte.
      Was dat waar? Was Nish niets dan een spion? Eentje die gewoon Onyx’ allerzwakste moment had afgewacht en toen had toegeslagen? Hij rukte zijn hand uit die van Nish en keek vol ongeloof om.
      Hij zag zijn verschrikte ogen – de schrik van iemand die door de mand gevallen was. Hoe had hij dat verdomme níét kunnen zien? Had hij niet genoeg geleerd van Maaya, van Kris, van Jester? Hoe kon hij zo fucking naïef zijn om te denken dat Nish wél wat in hem zag – juist toen hij zo’n wrak was geweest?
      ‘Jij fucking klootzak,’ gromde Onyx.
      Een rood waas trok voor zijn ogen langs. Het volgende moment voelde hij het zachte vlees van Nish’ keel tussen zijn vingers. Zijn andere vuist ramde hij tegen Nish ook.
      ‘Ik vertrouwde je.’ Hij kon het niet helpen dat de tranen in zijn ogen sprongen. ‘Ik vertrouwde je verdomme.’
      Met álles.
      Nish draaide zijn gezicht weg. Of het door Jesters gave kwam of niet – hij vocht niet terug, al schreeuwde hij het wel uit toen Onyx’ vuisten zijn gezicht bewerkten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het kwam niet eens in Nish op om zich te verweren. De omschakeling van samen film kijken naar dít was zo abrupt dat zijn brein het niet kon bijbenen. De woorden van Fox gonsden door zijn hoofd. Op bepaalde vlakken had hij gelijk. Hij had Cupido gespeeld tussen Zebediah en hem. Maar niet omdat ze met elkaar bevriend waren, alleen om Onyx en Yrla te beschermen. Maar wat had het voor zin om dat uit te leggen?
      Hij zag de pijn in Onyx’ ogen en hij wist dat geen enkel woord tot hem door zou dringen. Met zijn voorgeschiedenis van vrienden die hem verraden hadden, was hij gewoon de volgende die aan dat rijtje werd toegevoegd.
      En hij zat er deze keer zo naast…
      Want Nish hield van hem, de laatste weken was het zijn enige doel geweest om Onyx zich weer gelukkig te laten voelen. Hij had een vriendschap gevonden die dieper was dan de vriendschappen die hij in jaren had gehad en hij voelde het nu tussen zijn vingers doorglippen.
      Onyx’ vertrouwen lijmen zou veel tijd kosten – tijd die hij hem misschien niet eens zou geven.
      Hij had Jester en Adam nu. Zoveel behoefte had hij niet meer aan hem.
      Onyx’ vingers groeven in zijn vlees, knelden zijn luchtpijp af. Hij sloot zijn ogen terwijl de pijn door zijn schedel woekerde. Ik heb het verdiend. Het wás zo. Hij had zijn beste vriend op een smerige, achterbakse manier verraden. Niet Onyx. Wel Kris.
      Kris die nooit wraak op hem had kunnen nemen. Zelfs nu liet Nish toe dat Zebediah spelletjes speelde met de jongen van wie Kris hield, in plaats van hem te beschermen. De klappen, ze waren verdiend.
      Hij had ze al veel langer geleden moeten krijgen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Onyx—' Jester zweerde dat hij iets hoorde kraken, 'Onyx, stop!' Hij probeerde zijn vriend weg te trekken van de buffalo, maar Onyx was veel sterker dan hij en ook nog eens woedend, en het hield hem niet eens een béétje tegen.
      Deze keer was Jester voorbereid geweest op de haast giftige woede—eerst ongelovig naar Jester zelf gericht, daarna op Nish—maar dat maakte het niet heel veel makkelijker om het aan te zien. In ieder geval kon Nish nu niet weg, dus had hij tijd gehad om het uit te leggen. Voorzichtig, en hopelijk zonder Onyx meer pijn te doen dan nodig. Althans, dat was het plan. Maar hij had nog naar de juiste woorden gezocht toen Fox hem al voor was.
      De enige reden dat hij met je bevriend is, is omdat hij zo makkelijk in de gaten kan houden waar de Panthers mee bezig zijn.
      En dat sloeg in als een bom. Precies de angst waar Onyx zo bang voor was, die op zo'n... shitty manier alwéér waarheid werd. Zelfs Jester had die pijn door zijn borst voelen trekken, en hij was het niet eens die het voor zijn kiezen kreeg.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.