[RPG • 0] Experium || 32 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 20 okt 2020 - 11:31 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Toen Nenya na de lunch van tafel was opgestaan, kwam Fox ook gauw overeind en liep met haar mee. Hij wilde Nish’ plan niet meteen voor haar voeten werpen, maar haar mogelijke voorspelling was het enige waar hij de afgelopen uren aan gedacht had en dus rolde zijn vraag meteen over zijn lippen.
      ‘Hé! Eh – gekke vraag misschien, of misschien juist niet vanwege je gave enzo, maar zou je misschien iets voor me willen proberen te voorspellen?’
      Hij greep het dienblad dat hij naar het wegbrengpunt bracht wat steviger vast. Nu hij het gezegd had, raasden de zenuwen door zijn lijf. Wilde hij het echt weten? Wat – wat als Kris dood was? Was de mogelijk illusie dat hij ergens ver weg van Experium toch een gelukkig leven leidde dan niet veel fijner?
      Hij haalde diep adem en keek haar bijna bang aan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ohnee. Maar ze had nog helemaal niet met Jester of Onyx kunnen praten!
      'Hé, Fox.' Nenya probeerde haar zenuwen te verbergen en glimlachte. 'Jahoor, sure. Denk ik. Hangt er vanaf- wat wil je weten?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adams lippen lieten zijn lichaam in vuur en vlam staan. Voor het eerst wilde hij meer dan dit, hij wilde voelen hoe Adam hier ook van genoot. Maar hij wist niet of dat helemaal eerlijk was. Het gesprek van gisteren was toch weer stiekem in zijn hoofd geslopen. Adam had wel gezegd dat het voor hem voorbij was, maar was het dat ook echt? Was het gemeen van hemzelf dat hij hier met Adam lag te zoenen? Voor een moment aarzelde hij, maar hij moest toch zachtjes lachen toen Adam voorstelde om Halloween over te slaan. Hij keek Adam recht in zijn ogen aan en kreeg een ondeugende blik op zijn gezicht. "En wat gaan we dan wel doen in plaats van dat feestje?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx haalde zijn schouders op. 'Yeti's zoeken.'
      Zijn blik flitste even over de grond. De contouren van het mes waren nog zichtbaar, maar er lag gelukkig een laagje sneeuw overheen zodat het niet in het oog sprong. Er ging een rilling door hem heen. Zijn hand had hij tegen zijn buik geklemd. De kou sneed zijn huid toen hij zijn kleding opzij trok om de schade te zien. Jep, dat bloedde nog flink. Toch best vreemd dat de tijd nu gewoon verder tikte alsof hij niet een halve dag weg was geweest én een gast had meegenomen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dezi liet haar blik geringschattend over hem heen glijden. ‘Wel interessant om te horen dat andere leraren hier niet van mogen weten. Nu zou je toch haast denken… dat je iets verborgen probeert te houden.’
      Als hij wilde dat ze ook eens bij andere leraren ging vissen, moest hij vooral doorgaan met zijn dreigementen. Ze liep naar de deur, legde haar hand op de klink en draaide zich nog even om.
      ‘Tot vrijdag, meneer.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Of – of iemand nog leeft.’ Zijn hart begon meteen fanatiek te bonzen. ‘Ik – ik denk tenminste dat tik het wil weten,’ vervolgde hij zacht.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Hmm… dit.’ Hij streek met zijn vingers door zijn donkere haar, bracht zijn gezicht weer dichter bij en zoog zachtjes aan zijn onderlip. ‘En misschien met nog ietsje minder kleding aan?’
      Een blos trok naar zijn wangen toen hij zijn eigen voorstel hoorde. Vlug nestelde hij zijn gezicht tegen Merrins schouder.
      ‘Misschien,’ herhaalde hij fluisterend.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Yeti's zoeken,' bromde Jester. 'Avontuurlijke idioot.' Zijn blik gleed snel even over de wond en hij gebaarde Onyx te gaan zitten. In de sneeuw. Ach, ideaal was het niet, maar Jester vroor toch eerder dood dan hij, dus voor die tijd kon Onyx hen vast wel wakker maken. Zachtjes maar dwingend trok hij Onyx' hand opzij en haalde zijn gave tevoorschijn. Het bloed dat op zijn vingers kwam leek haast direct te bevriezen.
      Ik ga je helpen deze pijn te fixen. Je bloedt nu nog flink en dat vinden we geen goed idee, dus zetten een beetje bovennatuurlijke snelheid achter het proces met mijn gave. Je heelt omdat je pijn hebt en je wil doen wat ik zeg. Je gaat stoppen met bloeden, de cellen hechten zich weer netjes aan elkaar tot er niks meer van te zien is. En vort een beetje.'
      De koude lucht stak als ijsscherven achterin zijn keel, maar hij bleef koppig doorgaan. En deze keer gebeurde er wel wat. Het bloeden stopte, en voor zijn ogen werd de haal over Onyx' buik alleen nog een rode streep, toen lichtroze en uiteindelijk zag je er niks meer van. 'Kijk eens, weer zo goed als nieuw.' Opgelucht stapte Jester achteruit en hij stak zijn hand uit om Onyx overeind te "trekken". Wat vooral tegengewicht geven betekende terwijl Onyx zelf het echte werk deed. Er trok een rilling langs zijn rug en hij vroeg zich af of hij het zich nu verbeeldde of dat het echt minder koud was dan hij verwachtte. Normaal voelde sneeuw alsof iemand een ijspegel in zijn hand stak ofzo en deze keer was het gewoon... verduveld koud.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Oh,' zei Agami, die heel goed wist waar Fox het over had. 'Buiten Experium, bedoel je zeker ook?' Ze trok haar tas ietsje hoger op haar schouder. 'Wie?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Dat ziet er al een stuk beter uit. Thanks.’
      Onyx was blij dat Jester het bij zijn Yeti-verhaal hield en niet zo aandrong als Nish de vorige avond had gedaan. Misschien had hij de vorige avond net zo goed naar hem kunnen toe gaan. Zijn kaken klapperden en hij vond het hier wel mooi geweest. Tenslotte had het geen moer geholpen, dacht hij verbitterd.
      Hij beëindigde zijn droom zodat ze weer beiden op zijn bed lagen. Al toen hij rechtop ging zitten, kon hij voelen dat de wond weg was. Toen hij zijn huid bestudeerde, was er ook geen schrammetje meer te zien.
      ‘Ik ben inderdaad weer zo goed als nieuw.’

[ bericht aangepast op 25 okt 2020 - 16:17 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Kris,' zei hij zacht. 'Mijn vriend. Hij is drie jaar geleden van school gehaald. Ik ging er eerst vanuit dat hij dood was... maar... misschien hebben ze hem toch ergens anders naartoe gebracht.' Mijn hoopvolle ogen keek hij haar aan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij vroeg zich af of hij te ver gepusht had, maar dat maakte voor nu niets uit. Als het kind maar tot vrijdag haar mond hield, dan had hij zijn ruimte om te spelen. Hij kon aan het einde van de week kijken of ze met anderen gepraat had en zelfs dit gesprek was easy uit haar herinneringen te wissen. Hij zou zijn woord houden, haar eentje terug geven. Maar nu hij de kans had met 7223 te spelen, terwijl niemand wist wat er aan de hand was die kans liet hij niet ontgaan. Hij was vanaf het begin al overtuigd geweest dat 7223 zijn gave beter werkte met geheugen, nu moest hij nog eens zien of dat ook echt zo was ook.
      Hij moest maar eens een praatje maken met Moreau, al vond hij de vent zelf een idioot. Misschien lukte het hem wel een tweede leerling te wisselen. Maxwell liep terug naar zijn kamer en schoof de lade van zijn bureau open. Hij haalde de spullen eruit en haalde onder de dubbele bodem een kleine zilveren sleutel tevoorschijn. De man schoof zijn bureaustoel achteruit en deed het tapijt aan de kant, waardoor er een kleine kluis tevoorschijn kwam. Met de sleutel en een vier-cijferige code kreeg hij het kluisje open en trok de papieren eruit die hij nodig had.
      Er was een ding wat dwars zat aan het verhaal van het meisje. 1694 en Cackles zoon hadden om een of andere reden 7223 uit zijn handen willen houden. Hij vroeg zich af of de jongen zich hem herinnert kon hebben, maar dat sloeg nergens op. Hij was nooit in beeld geweest en zelfs met zijn herinneringen had hij de anderen niet kunnen waarschuwen. Dus waarom hielden ze hem dan bij hem weg? Waren zij op de hoogte dat 7223 herinneringen had? Want als dat zo was, dan had hij meer uit te pluizen in het Panthers house dan alleen het geheugen van 7223.

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin merkte dat hij ging blozen, maar ook dat hij het warm kreeg van dat idee. Hij was het gesprek van gisteravond meteen helemaal vergeten. Adam wilde blijkbaar echt voor hem gaan, anders zou hij dit niet voorstellen. Hij grinnikte om het feit dat Adam zijn gezicht in zijn nek verborg en pakte de jongen zachtjes bij zijn zwarte haren vast. Hij trok Adam zijn hoofd naar achteren, zodat hij in die heerlijke ogen kon kijken. "Wel, het zal vast wel niet erg zijn als we iets later zijn toch?" Merrin glimlachte even naar Adam en slikte toen de brok in zijn keel weg. Hij liet zijn vingers kringelend over de buik van Adam dansen. Voor een moment streek hij langs de broekrand van Adam heen.
      Merrin wist niet zeker of hij dit wel durfde. Maar de laatste tijd had hij wel vaker dingen gedaan die hij spannend vond of eng. Hij kon er altijd nog mee stoppen toch? De jongen liet zijn vingers om de knoop van Adams broek glijden en met een simpele beweging had hij hem opengemaakt. "Het is toch veel te warm voor onder de dekens," maakte hij er een nerveus grapje van.

---

It's never gonna happen, Guys.

      Jester wreef nog een paar keer over zijn armen, alsof hij de kou van de droom er op die manier vanaf kon vegen. Die was al weg, maar toch voelde het een beetje raar, die grote schok van intense kou naar gewone temperatuur. 'Ik hoop maar dat je geen nieuwe hobby maakt van dat Yeti's jagen. Of het in ieder geval doet als ik erbij ben om te genieten van jouw blije labrador kunsten als je het probeert.' Hij grijnsde.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx trok een mondhoek op. 'Nee, volgende keer doe ik wel iets tropisch. So... what next? Een ik-vergeet-spontaan-wat-praten-is-als-Maxwell-met-me-willen-chillen overtuiging?'

---

Every villain is a hero in his own mind.