[RPG • 0] Experium || 32 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 20 okt 2020 - 11:31 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Hmm, ik laat m'n bestie graag met pijn rondlopen, da's een van mijn hobbies.' Jester rolde met zijn ogen en schoof dichterbij, zodat hij nu met zijn gezicht naar de muur naast hem zat. Mensen helen. Right. Hoe moest dat ook alweer? 'Volgens mij waren mensen net zo koppig als de persoon die erbij hoorde,' mompelde hij, meer tegen zichzelf dan tegen Onyx. De wond zag eruit alsof het al een tijdje geleden gebeurd was, voor een deel al geheeld maar nog lang niet ver genoeg. 'Je bent al goed onderweg met helen,' begon hij. 'Maar het kan nog sneller, want nu doet het nog pijn. Dat is niet zo'n goed idee, dus dat gaan we oplossen. Een beetje bovennatuurlijke snelheid achter het proces, door deze hulp van mijn gave. Je heelt omdat je pijn hebt en je wil doen wat ik zeg. Dus vort een beetje.'
      Het zou prima moeten werken. Hij zei het dan wel beknopter, maar hij zei de belangrijke dingen wel. Met zijn gave. Er gebeurde alleen, nouja, niks. Fronsend stak Jester zijn hand uit en raakte licht de huid om de wond heen aan. 'Wattefuck?' mompelde hij zacht. 'Het werkte niet..'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Owkee. Dus Nish kon niet naar Jester om hem te waarschuwen. Want dat was te gevaarlijk. Maar... maar zij kon wel naar Jester. Daarvoor hoefde ze Nish' naam nooit te noemen. Ze kon de toekomst voorspellen, dus als het iemand was die onheilspellende uitspraken kon doen over iemands lot, dan was zij het wel. "Hé, Jester. Fox is in gevaar en het heeft te maken met Kris. Als hij denkt dat Kris dood is, is hij in gevaar". Zie, zo gek klonk dat niet. Ze was een waarzegster die een profetie deed. Daar hoorde het zo ongeveer bij dat ze vaag deed. Dan was Fox gewaarschuwd dat hij in gevaar was, Jester wist er ook van en die wist zo ongeveer overal van, Nish bleef buiten beeld en gevaarlijke mensen zouden nooit kunnen raden dat hij ooit in beeld was geweest.
      Het klonk haar als een best plan in de oren, maar voor ze het kon voorstellen was Nish al verdwenen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het bloed onder de huid waarop Jesters vingertoppen heel lichtjes rustten, leek te gonzen. Het deed hem denken aan hoe de energie van Fayr had gevoeld toen ze zijn arm heelde. Zonder te weten wat hij er precies mee dacht te bereiken, legde hij zijn hand over die van Jester. Door de druk van zijn eigen hand kwam Jesters hand nu helemaal op zijn buik en hij leidde hem ietsje bij de wond vandaan. Hij sloeg zijn ogen naar Jester op, die er bovenal verward uitzag omdat zijn gave niet deed wat hij zei. Maar Onyx voelde wél wat, zijn huid leek te tintelen onder Jesters hand en het was nu alsof er binnen in hem iets openbarstte waardoor hij het heel warm kreeg.
      Dat is niet Jesters gave, idioot. Dat is de tweede generatie van die kutvlinders.
      Onyx trok vlug zijn hand terug toen hij besefte hoe debiel dit overkwam. Alsof hij dit als een of ander excuus gebruikte om Jesters handen op zijn lijf te kunnen voelen. Het bloed trok naar zijn wangen en hij probeerde zich weer op het probleem – de wónd, voor nu even niet die klotevlinders – te focussen, maar het lukte hem even helemaal niet meer om na te denken.
      ‘Sorry,’ murmelde hij. ‘Ik dacht dat ik een soort energie voelde. Maar het is niets.’
      Níéts? Wás het maar het niets.
      Hij deed zijn uiterste best om zichzelf weer bij elkaar te rapen, om zijn hersens weer werkend te krijgen. Maar opeens kon hij alleen maar denken aan hoe graag hij die handen op zich wilde voelen en dat hij daar wel honderd ongeneesbare sneeën voor over had.
      Ongeneesbaar.
      Hij klampte zijn gedachten daaraan vast, in plaats van al die andere onnozele dingen. Er was niks mis met Jesters gave, het moest aan de verwonding liggen. De verwonding die hij tijdens zijn slaap had opgelopen, die nooit écht had gebloed.
      Niet hier.
      ‘Misschien kan het alleen in de droom waar het gebeurd is,’ bedacht hij toen. ‘Het doet me denken aan de band die ik met Maaya had. Als zij een wond opliep, genas die pas bij mij als het bij haar gebeurde. En het was altijd… een lichtere vorm van haar letsel.’
      Hoewel hij wist dat zijn gezicht nog altijd meer op een tomaat leek dan op een… nou ja, gezicht, wierp hij Jester toch een peilende blik toe en hoopte hij maar vanuit de grond van zijn hart dat Jester te druk bezig was met het mysterie van zijn niet-werkende gave om op te merken dat Onyx zich als een volslagen idioot gedroeg.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij werd zo verrast door de intense zoen, dat hij voor een moment even alles vergat. Hij draaide Adam voorzichtig, zodat die op zijn rug kwam te liggen en liet zijn hand over zijn buik dwalen. Merrin steunde op zijn andere arm, zodat hij wel tegen Adam aan kon liggen, maar niet volledig op hem ging liggen. De intense zoen lieten zijn verlangens groeien en hij had de neiging om Adam van zijn shirt te ontdoen, maar hij wist niet zeker of hij dat wel mocht.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Als die toetsen van u zo belangrijk zijn, kan ik beter een andere keer terugkomen. Ik denk niet dat u daar nog veel aandacht voor zal hebben.’ Ze liet hem een uitdagend glimlachje zien, maar wist ook wel wanneer ze haar limiet bereikt had. En inmiddels was ze toch wel nieuwsgierig naar haar herinnering geworden. ‘U zult het me moeten vergeven, maar door het kwijtraken van mijn geheugen weet ik geen leerlingennummers. Maar het toeval wilde dat Merrin – gedaanteverwisselingen – tijdens de les een gigantische hoofdpijnaanval kreeg, dusdanig dat hij van zijn stoel viel.’ Ze liet een pauze vallen en boog zich ietsje dichter naar haar aardrijkskundeleraar toe. ‘Maar nú komt het interessante. Meneer Cackle droeg Yrla – snelheid – op om u te gaan halen. Hij stond al op toen nachtmerrie-boy hem tegenhield, tegen Zebediah junior zei dat hij Cackle ervan moest overtuigen dat er níéts met Merrin aan de hand was en dat hij gewoon in slaap was gesukkeld. Dus ja…’ Ze draaide weer een lok om haar vinger. ‘Iemand vindt het heel belangrijk dat dit níét gemeld werd. En aangezien Onyx en ik niet echt vrienden zijn…’ ze wees naar het litteken op haar gezicht, ‘vond ik het niet mijn plicht om dit in de doofpot te stoppen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Aanvankelijk had Darian niet eens overwógen om naar het Halloweenfeest te gaan. Dat had hij vorig jaar ook niet gedaan en dat was hem prima bevallen. Maar nu zijn vriendschap met Fire herstellende was en hij leuk contact met Vienna had, wilde hij eigenlijk wel gaan. En een Halloween-kostuum was natuurlijk ideaal. Hij zou gewoon een uur later komen, als het feest in volle gang was en zijn afdelingsgenoten dachten dat hij niet kwam.
      Voordeel was ook dat niemand hem in het winkeltje met de kostuums zou zien, hij was zelf een masker aan het maken. Het was een goud, beestachtig ding met zwarte hoorns en slagtanden. Creepy genoeg voor Halloween en het verborg zijn gezicht voldoende. Het was inmiddels bijna klaar.
      Hij keek op toen hij een berichtje van Vienna kreeg en glimlachte toen hij de lekkere hapjes zag.
      Ziet er goed uit! stuurde hij terug. Mijn masker is bijna af. Niet schrikken, maar ik wil onherkenbaar zijn vanavond.
      Hij maakte een foto van het masker dat op de houten tafel lag en stuurde het naar het meisje door.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam merkte dat hij zwaarder adem begon te halen door de opwinding die zich door zijn lijf verspreidde. Na zijn frustratie rondom Fox en Onyx’ vertrouwen dat hij geschaad had, en de flashbacks van hem zelf en die van Merrin, en het kordate handelen van Onyx en Jester vanmiddag dat toch aangaf dat er iets niet in de haak was, kon hij wel een beetje afleiding gebruiken en Merrins kussen en strelingen zorgden ervoor dat al het andere vervaagde. Hij richtte zich ietsje op om zijn shirt over zijn hoofd te trekken en glimlachte naar Merrin toen hij hetzelfde deed. Adam liet zich weer naar achteren zakken en trok zijn vriendje zachtjes met zich mee terwijl hun lippen elkaar weer vonden en hun huid ook op andere plekken versmolt.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dat de leerlingen elkaar onderling namen gaven, was al jaren bekend. Dat betekende echter niet dat hij ook de namen wist van leerlingen, zeker niet van de nieuwelingen onder hen. Hij deed zijn best vaak om leerling namen juist niet te onthouden, bang dat hij als professor de naam aan zou roepen in plaats van een nummer. Maxwell haalde zijn tas tevoorschijn en zocht tussen de papieren naar de plattegrond van de Panthers.
      Een van de dingen die hij begrepen had, was dat Cackle zich had laten overtreffen door zijn eigen zoon, en daar moest hij stiekem wel een beetje om grinniken. Yrla wist hij ook, de jongen had hij geprobeerd te bewerken in het ziekenhuis, maar hij was er niet zeker van of die nog betrouwbaar was voor de zaak en natuurlijk zijn eigen leerling Vienna, maar die hoorde hij niet terug in het verhaal. Maxwell legde de plattegrond voor zijn neus neer, waar hij de leerling nummers op had staan en welke gave bij welk persoon hoorde.
      Hij liet zijn ogen over de plattegrond gaan en strandde bij een tafeltje waar -gedaanteverwisselingen- stond, met een veel te bekend leerling-nummer erboven. "Oh," zei hij met een onheilspellend glimlachje. "Interessant." Hij grijnsde en keek op naar het meisje dat bij hem op het bureau was gaan zitten. Deze informatie was dubbel en dwars wat waard. Hij griste een rode pen uit zijn tas en vroeg Dezi de namen van de Panthers op te noemen met hun gave erbij. In een poging 4685 haar verhaal beter te begrijpen, liet hij zijn pen dwalen over het papier en volgde de namen die ze gezegd had.
      "En ik ben op het moment als enige op de hoogte van deze informatie?"

[ bericht aangepast op 25 okt 2020 - 10:55 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Zodra Adam zelf zijn shirt uit had getrokken, liet hij zich door hem meeslepen. De opwinding golfde door zijn lichaam en hij voelde hoe zijn broek strak kwam te staan. Voorzichtig sloeg hij een been over Adam heen, zodat hij boven zijn vriendje kwam te hangen. Merrin steunde op zijn handen en verplaatste zijn lippen naar Adam zijn nek. Hij liet een spoor van kusjes achter, beginnend achter het oor van Adam naar beneden tot onder zijn kin. Vanuit daar ging hij door over de borst van Adam en stopte lichtjes aarzelend vlak boven zijn broekrand. Hij keek even op naar Adam, in een poging te peilen hoe het met hem ging. Daarna ging hij terug naar boven, waar hij zijn lippen zich weer liet versmelten met die van Adam. Voorzichtig liet de jongen zich zakken, maar bleef steunen op zijn armen, om het niet te zwaar voor Adam te maken. Zijn huid brandde toen die weer in aanraking kwam met die van Adam en een golf warmte sloeg door hem heen.

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Dus ik kan je dan alleen helen in de droom?' herhaalde Jester vragend. 'Damn, dat is ingewikkeld. Vooral als je een volgende keer, ik weet niet, per ongeluk een bijl in je nek krijgt en daarmee wakker wordt. Of zou je misschien in die droom ook een droom-Fayr of een droom-mij kunnen verzinnen? Zou dat werken? Het is een alternatieve realiteit die jij compleet onder controle hebt, dus waarom niet?'
      Het was ongeveer op dit punt dat hij zich realiseerde dat Onyx zijn hand dan wel weer had teruggetrokken (best jammer), maar hijzelf niet. Dus, nouja, bij deze. Zijn vriend was ook ongeveer net zo rood als Jesters haar, en toen waren ze dat allebei. Gezellig. Als zijn vriend gisteren niet zo plotseling was weggestapt, zou Jester misschien, even, durven hopen dat hij bloosde om goede redenen. Nu wist hij niet echt wat hij ervan moest denken dus zei hij er niks over.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Alleen u meneer,' beaamde ze. Niet dat dat per se zo zou blijven. Misschien kon Cackle haar ook wel een plezier doen. 'Heb ik nu mijn herinnering verdiend?' vroeg ze met onschuld knipperende ogen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Niets was zo heerlijk als Merrins lippen op zijn huid voelen. Hij zakte weg in een soort roes die bleef voortduren tot zijn vriendje zijn lippen weer terugvond. Daarna draaide hij Merrin op zijn rug en deed hetzelfde als wat de jongen bij hem had gedaan. Hij merkte dat hij meer wilde dan dat, toch schoof hij de gedachte opzij. Niet nu. Niet na wat ze gisteren besproken hadden en wat toch ook nog wel ergens door Merrins hoofd zou zwerven. Hij liet zich boven op Merrin zakken en kuste hem in zijn nek, tot de spanning zo hoog opliep dat hij zijn lippen tegen Merrins gloeiende huid in de holte van nek liet rusten en zijn ogen sloot.
      ‘We kunnen ook Halloween overslaan?’ mompelde hij, tevreden luisterend naar het zware bonken van zijn hart. Hij richtte zich met één elleboog een beetje op zodat hij zijn hand boven Merrins hart kon leggen en zijn vriendje kon aankijken. ‘Al ben ik ook wel heel nieuwsgierig naar je kostuum.’
      Ze hadden besloten het deze keer een verrassing voor elkaar te houden, in plaats van wat matchends uit te zoeken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx had gezien dat Jesters gezicht ook rood was geworden. Hij voelde zich vast opeens superongemakkelijk in zijn buurt. Het liefst vluchtte Onyx de kamer uit, maar hij wist dat Jester het daar echt niet bij zou laten. In ieder geval was hij blij dat hij vanavond met Nish naar het feest ging, bij wie hij zich wel gewoon normaal voelde.
      Eerst moesten ze maar wat bedenken voor die wond.
      Hoe eerder ze dat gefikst hadden, hoe sneller Jester wegging.
      ‘Ik heb geen idee of dat zou werken. Laten we eerst maar kijken of je me daar überhaupt kunt helpen.’ Hij klemde zijn kiezen op elkaar toen hij opzij boog om zijn gitaar te pakken, zette die op zijn schoot zodat Jester meteen wat moest opschuiven en hij zette de opnameapparatuur aan. De melodie zat nog in zijn hoofd, hij deed alleen wat kleine aanpassingen – zoals dat Jester zijn gave kon gebruiken maar zijn bijwerking er niet was, en hij liet de doodgevroren vlinders ook maar meteen onder een laag sneeuw verdwijnen – en rondde zo zijn droom af.
      Toen hij klaar was, zette hij de muziek die hen in slaap bracht ervoor en legde hij zijn gitaar weg. Nu hoefde hij het alleen maar af te spelen en de melodie nu naar hemzelf en Jester te sturen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Mooi, dat houden we zo." Als alleen hij wist van de terugkerende herinneringen kon hij hier nog wel een slaatje uit slaan. Hij lachte zachtjes in zichzelf, hij had de anderen nog zo gewaarschuwd dat dit moment zou komen, maar ze moesten perse 7223 uitwissen. Maxwell stond op van zijn stoel en liep naar het raam waar hij uitzicht over de binnenplaats had. Hij volgde met zijn ogen de leerlingen die daar stonden. "Je hebt hem verdiend. Meld je vrijdagmiddag in mijn kantoor, maak geen plannen voor de avond. Dit gaat wel even duren."
      Achter zich hoorde hij het meisje opstaan en met een scherpe stem hield hij haar tegen. "Maar weet wel, Dezi," hij noemde haar expres bij de naam die ze net verteld had en draaide zich met donkere ogen naar haar om. "dat als je probeert met deze informatie nog iets bij anderen te halen dat ik er meteen voor zorg dat je hem ook weer kwijt bent. Deze informatie komt hoe dan ook altijd bij mij terug en de enige die je ermee hebt ben jezelf en misschien je klasgenoten. Ik stel loyaliteit hoog op prijs. Je bent altijd welkom met nieuwe informatie en er zal altijd iets voor in ruil staan. Je hebt een goede keuze gemaakt door naar mij te komen, want ik heb meer te bieden dan welke docent dan ook. Maar als ik merk dat je met andere docenten lult, vlieg je de school uit voor je überhaupt mijn naam kan uitspreken."
      Zo.... Dat moest genoeg voor een waarschuwing zijn. Hij vertrouwde het meisje achter hem absoluut niet, maar het was altijd nog zijn woord tegen dat van een experiment en hij kon gevaarlijker zijn dan ze misschien dacht. Maxwell draaide zich weer om naar het raam en volgde de leerlingen die haastig onder zijn neus door naar binnen liepen. Hij lachte even zachtjes in zichzelf. Vandaag kon nog wel eens interessant worden.

---

It's never gonna happen, Guys.

Overal, zover het oog kon zien, was sneeuw en ijs. Een gure wind joeg over de vlakte heen en blies alle warmte met de eerste vlaag al meteen weg, en Jester vloekte van schrik. Als je niet goed tegen kou kon, was het wel even een onwelkome verrassing om je in een omgeving te bevinden die je binnen een paar minuten om zeep kon helpen. Hoewel het niet zó koud was als hij had gedacht.
      Onyx stond iets voor hem en er drupte bloed op de sneeuw.
      'Holy shi- wat deed je hier ooit, gast?' vroeg Jester bezorgd, die vlug dichterbij kwam.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.