[RPG • 0] Experium || 31 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 okt 2020 - 21:42 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

"Nee, dat zal wel niet," grijnsde ze. Voor een moment viel het stil tussen haar en Darian, waarin Vienna absoluut niet wist wat ze moest zeggen. In die stilte kwamen alle gedachten weer terug aanzetten, ook al probeerde ze hen te onderdrukken. Ze moest iets bedenken. "Ik wil je iets laten zien," zei ze met een glimlach. "Maar als je het niet erg vind, wil ik heel even vlug langs mijn kamer om een warmere trui te halen."

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Het klinkt bijna saai. Bijna.’ Hij had al zes weken geen druppel alcohol gedronken, maar moest zeggen dat het als vanouds door zijn keel brandde. ‘Heb je al een date gefikst? Vorige keer liet je er geen gras over groeien.’ Hij grijnsde flauwtjes toen hij terugdacht aan hoe Yrla en Merrin Vienna tegelijk hadden gevraagd.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Oh — sure. Ik zal netjes buiten wachten,' zei hij met een flauwe glimlach toen hij zich de anti-Rhino-spell herinnerde. Hij hoefde niet weer een deur tegen zijn neus.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het was een vreemd gevoel met Onyx. Aan de ene kant was Jester enorm blij dat ze weer waren waar ze ooit waren geweest, zij het dat sommige grapjes een iets andere lading hadden. Aan de andere kant brandde het vanbinnen, het idee dat hij en Onyx nooit meer meer zouden kunnen worden dan dit. En dit was goed, weetje. Maar dat andere... ondanks de downsides, dat was beter.
      Maar Onyx verdiende de wereld en als hij voor iets anders koos, dan accepteerde hij dat. Op dezelfde manier eigenlijk dat Onyx dat voor hem gedaan had met Fox.
      Fox.
      Zijn ergens toch wel jolige bui zakte al snel weer weg naarmate hij dichterbij de campus kwam.
      Fox, die verliefd op hem was en Jester niet op hem. Fox, die zo wanhopig was om hem kwijt te raken. Fox, die dat misschien wel voor elkaar gekregen had als Onyx niet steviger in zijn schoenen had gestaan.
      De deur naar hun slaapkamer stond open. Jester was voorzichtig langs de trap omhoog geklommen. Niet omdat hij Fox wilde laten schrikken, of iets in die trant. Misschien voor zichzelf om het nog iets langer uit te stellen voor hij dit moeilijke gesprek moest voeren. Maar hij had een plan nu, en zelfs advies van Onyx. Hij kon het wel. Soort van.
      'Fox?' vroeg hij en hij stapte de deuropening in.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Zijn ademhaling bleef in zijn keel hangen toen hij Jesters stem hoorde. Hij zat op zijn bureaustoel en wrong zijn vingers in elkaar. Zijn schouders waren ineengezakt. Hoger dan Jesters enkels kon hij zijn blik niet krijgen. ‘Hé,’ zei hij verslagen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ik was bang dat je het overdreven zou vinden,’ mompelde hij. ‘Ik eh – ben niet zo ervaren met… romantische dingen.’ Hij slikte toen hij zijn eigen woorden hoorde. Leg het er nog dikker boven op, joh! Gelukkig was het donker en was het niet overduidelijk dat zijn wangen vuurrood waren geworden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox zag eruit als een hoopje ellende dat besloten had om een mens te worden en daar nu heel veel spijt van had.
      'Hé. How's the soul-searching going?' Jester leunde met een schouder tegen de deurpost aan en keek naar Fox. Niet boos. Niet beschuldigend. Misschien was de blik die er het dichtste bij in de buurt kwam wel meelevend.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox veegde langs zijn wang, zelfs al was het al een tijdje geleden dat de tranen hadden gevloeid. Hij trok zijn schouders op. Hij voelde zich zo ellendig dat hij zich afvroeg of hij ooit nog zou kunnen lachen.
      ‘Het spijt me,’ mompelde hij uiteindelijk. ‘Echt. Ik – ik weet niet eens wat ik moet zeggen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Durfdezedit? Dufdezedit? Durfdezedit?
      Haar hart hamerde zo hard tegen haar ribben dat ze de beat in de karaokezaal nog zouden moeten horen toen ze haar hand uitstak en de zijne vastpakte. Heel even maar! Lang genoeg om bemoedigend kneepje te geven (en nog twee seconden langer want de vlinders in haar maag stonden haar écht niet toe om eerder los te laten.
      'Je bent er wel goed in,' zei ze zachtjes en keek naar hem op met een verlegen glimlach om haar lippen. 'Ik vond het heel lief.'
      Met tegenzin en heel veel zenuwen liet ze weer los, maar sloeg haar blik niet neer.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Jester zette zich af van de deurpost en stapte dichterbij, tot hij naast Fox stond. 'Kom eens,' zei hij zacht, en legde een hand tegen zijn schouder aan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox deed wat Jester vroeg, zich heel bewust van Jesters hand op zijn schouder. Hij klonk niet zo boos als waar hij bang voor was geweest, maar ontspannen lukte hem niet. Eindelijk wierp hij een schichtige blik op Jesters gezicht.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Even was het alsof zijn hand in brand stond – of een soort van dan, want pijn deed het niet. Maar hij werd wel loeiwarm. ‘Dank je. Daar – daar ben ik blij om.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Hou je van me, Fox?' Jester zocht de blik van de oudere jongen en hield die vast. 'Houd je écht van me,' vroeg hij nog eens, 'of ben ik misschien iemand die dichtbij genoeg in de buurt kan komen om het gat van Kris enigszins te dichten?' Even bleef hij stil en schudde toen zachtjes zijn hoofd, en trok de jongen voorzichtig in een knuffel. 'Het tweede denk ik, of niet?' zei hij, terwijl hij langzaam over Fox rug wreef.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox boog zijn hoofd terwijl hij zich door Jester liet omhelzen. Zijn eigen armen voelden loodzwaar. Tranen verzamelden zich weer aan de rand van zijn ogen.
      ‘Ik denk – ik denk eigenlijk dat ik wel van je hou,’ murmelde hij. Het was anders dan met Adam, op wie hij ook verliefd was geweest, maar die hem nooit had laten voelen wat Jester hem had laten voelen. Hij had zich weer even heel gevoeld. Natuurlijk was Jester ook iemand die dicht genoeg in de buurt kwam om het gat enigszins te dichten; dát en van iemand houden voelde zo ongeveer als synoniemen en maakte het een beetje een verwarrende vraag. ‘En juist daardoor vulde je dat gat soms op. En ik weet ook dat ik egoïstische dingen heb gedaan omdat ik – omdat ik bang was dat ik je kwijtraakte.’ Hij beet op zijn lip en sloeg zijn ogen naar Jester op. ‘Dus ik snap wel dat het overkomt alsof ik niet van je hou. Maar – maar dat doe ik wel, zelfs al liet ik dat niet op een goede manier zien. Maar al weken denk ik eraan hoe graag ik met je samen wil zijn. Gewoon omdat het fijn voelde samen. Als we samen praatten, toen we samen tegen elkaar film aan lagen te kijken, toen we hand in hand liepen en toen je me gisteren een kus gaf... Het voelde allemaal goed en of het zo hoorde.’ Hij sloeg zijn ogen neer. ‘Uiteindelijk voelde het zelfs alsof Kris er ook vrede mee had en ik verder mocht gaan.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester luisterde geduldig en loodste Fox daarna mee naar zijn bed zodat ze tegenover elkaar konden zitten. Wat hem tijd gaf om zijn antwoord een beetje logisch in elkaar te steken. Onyx had gelijk—hij moest heel voorzichtig doen als hij wilde dat dit gesprek een goed gesprek werd. Fox had een gebroken hart... alweer.
      'Dat ik me ooit,' begon Jester toen ze eenmaal zaten, 'zelfs maar een beetje, kan meten aan wat Kris voor je betekent... dat wil ik voor je kunnen blijven. Of Kris nu nog leeft of niet, hij zou willen dat je gelukkig bent. Ik gun je zo dat je gelukkig kan zijn, want je bent mijn vriend en een verdomd goede at that. Ook als je je als een eikel gedraagt.
      Hopelijk ook als ik me als een eikel gedraag. Ik... ik ben niet verliefd op je, Fox. Pas nu ik de warboel in mijn eigen hoofd weer uit elkaar heb gehaald, kan ik je dat eindelijk zeggen. Eerst dacht ik dat ik wel verliefd was. Mijn enige andere vriendschap die zo snel zo intens en hecht werd, was die met Onyx.'
      Automatisch, zonder dat hij het doorhad, krulden zijn lippen om in een lichte glimlach.
      'En laat dat nu precies het gat zijn dat ík per ongeluk probeerde te dichten met jou. Ik had helemaal niet door dat ik het deed. Maar daarom... kon ik de lijn niet meer zien waar mijn houden-van ophield. Want ik geef om je. Ik hou van je, als mijn vriend en als die slimme vos die met me een wedstrijdje doet in het bos en wint. Ik hou van je om jou, alleen niet op de manier waarop jij van mij houdt.
      Niet op de manier waarop ik van Onyx hou. Weetje,' Jester ging iets verzitten en keek Fox aan. 'Als je echt de enige voor iemand bent, dan is het helemaal geen wedstrijd om zijn hart te krijgen. Je bent de enige, of je bent het niet.' Hij haalde even zijn schouders op. Zo simpel was het, uiteindelijk. 'Ik had moeten weten hoe het echt zat. Maar door alles wat er gebeurd is, heb ik wat ik voor Onyx voelde weggestopt. Zo diep, dat zelfs ik het niet meer terug kon vinden.'
      En dat was gewoon triest.
      'Om te voorkomen dat het terug zou komen, had ik iemand anders op die plaats gezet. Maar die liefde voor hem die was er nog wel. En toen ik jou vanavond terug kuste, toen pas viel eindelijk het kwartje en kwam alles weer naar boven. En het is inderdaad geen race.
      'Toch gooide ik mijn eigen ruiten in, want de persoon op wie ik wel verliefd ben, die zag het.'
      Oh, there come the waterworks.
      Nouja, nog net niet, misschien. Maar zijn stem klonk echt niet meer zo beheerst als eerst.
      'We hebben net gepraat. Onyx was niet meer boos en hij haat me ook niet. Sterker nog, hij had besloten dat hij er oké mee zou zijn als ik iets met jou kreeg en dat het tussen hem en mij over was. Ik had immers voor jou gekozen, toch? Hij had verloren, zei hij.' Er kriebelde een traan langs zijn wang. Jester wist al de hele terugweg van de hut naar de feestlocatie en uiteindelijk naar de campus, dat het voorbij was. Maar het zo aan Fox vertellen voelde definitiever dan ooit. Hij zou nooit meer dicht tegen hem aan kunnen liggen, of zijn lippen op die van hem voelen. Daar in de hut was de allerlaatste keer geweest.
      Jester beet op zijn lip. Hij was een verhaal aan het vertellen en hij had nog een punt om te maken. S-soort van. 'Ik heb hem verteld dat ik niet op jou verliefd ben.' Een tweede traan drupte langs zijn wang naar beneden. 'En daarna heb ik hem gezegd dat hij moest kiezen voor de persoon die hem de wereld kon geven, en alles wat hij verdiende. En ik wist—ik wist dat ik dat niet was. Daar ben ik oké mee. Ik hou van hem, Fox.' Hij lachte even door zijn tranen heen. 'Goden, zo ontzettend veel, ik weet niet hoe ik dat ooit uit het zicht ben verloren. Dus als hij met iemand anders gelukkiger is, dan is dat goed. Ik wil dat hij straks voor iemand gaat, voor wie hij de enige is. Hij verdient het om gelukkig te zijn.' Fox tegenover hem was ondertussen een wazige blob. 'En ik had ergens een punt hiermee maar ik ben hem even kwijt,' gooide hij erachteraan, terwijl hij de tranen van zijn wangen veegde. 'Misschien dat jij hem nog terug kan vinden.'

[ bericht aangepast op 13 okt 2020 - 14:29 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.