[RPG • 0] Experium || 17 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 9 mei 2020 - 15:00 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox kreeg een beetje een kleur toen hij haar woorden hoorde. Eigenlijk had hij verwacht dat hij het bij iedereen verpest had. Hij vond het fijn dat hij nog een kans kreeg, want ondanks zijn gevoelens voor Adam geloofde hij dat er nog steeds iets zou kunnen groeien. ‘Ja, dat lijkt me leuk. En ik zal je beloven met niemand te zoenen.’ En toch lieten die woorden weer een knagend gevoel omhoogkomen. ‘Ik eh – ik zou het leuk vinden als onze date doorgaat. Maar…’ Hij zuchtte even diep en wreef over zijn gezicht. ‘Adam gelooft dat ik mijn hand in zijn boxer heb gedaan,’ fluisterde hij toen. Hij durfde haar niet aan te kijken. ‘Ik herinner me daar niets van maar – ik heb dus vaker dingen gedaan die ik me daarna niet meer herinnerde. Nu scheelt het dat jij me met bomen kan slaan als ik het ooit waag om hetzelfde te doen bij jou… Maar misschien moet je dat wel in je achterhoofd houden. En ik weet dat ik nu als een creep klink…’ Er draaide zich iets om in zijn maag. ‘Maar misschien ben ik dat ook wel.’

[ bericht aangepast op 2 mei 2020 - 12:26 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze kon nog altijd niet geloven dat Fox zoiets gedaan had. Misschien wilde ze het wel gewoon niet geloven. Ze dacht terug aan het gesprek met Jester. Hij geloofde het ook niet. "Is er misschien een mogelijkheid dat je het je niet herinnert, omdat het niet is gebeurd?" vroeg ze aarzelend. Ze keek even naar het beteuterde gezicht naast zich. Ze had medelijden met de jongen. "Jester vertelde me vanmiddag al een beetje wat er gebeurd was, sorry dat ik dat niet eerder zei, maar ik wilde je de kans geven om het zelf te vertellen. Hij zei.." Ze moest even nadenken. "Dat het verhaal van 81- Adam niet klopte, maar dat het voor hem aanvoelt als de waarheid. Jester ging nog met hem praten, voordat herinneringen met hem op de loop gingen. Dat doet me afvragen wat de jongen heeft meegemaakt als hij zo heftig reageert," zei ze nieuwsgierig.
      Ze sloeg een arm om Fox zijn schouders heen, vooral ook omdat ze hem zelf zo graag wilde aanraken. Ze wilde gewoon even iemand naast zich voelen. "Hee, kom op. Jij bent toch mijn held geweest die me gered heeft van Tony en Astreal? Waarom zou je zoiets zelf willen doen?"

[ bericht aangepast op 2 mei 2020 - 12:45 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      De lange jongen klonk ergens bezorgd en Jester schudde beslist zijn hoofd. "Nee. Fayr heeft ze vrijwel allemaal geheeld en de laatste waren voor de avond verdwenen, precies zoals je had gezegd. Merk er niks meer van." Ze liepen samen de gang door en naar buiten. "Ik kwam voor wat anders." Jester aarzelde even, onzeker hoe hij het onderwerp moest aansnijden en wat hij de Lion precies moest vertellen. Dezelfde uitleg als hij Vienna gegeven had? Dan kon hij net zo goed de hele geschiedenis vertellen, want Fire telde één en één sneller bij elkaar op dan dat Jester überhaupt uitgepraat was.
      "Heb je Fox gisteren nog gesproken?" vroeg hij uiteindelijk, terwijl hij zich op het muurtje hees waar hij eerder ook eens met Onyx gezeten had. Een redelijke afstand van de school — onmogelijk om door verkeerde oren afgeluisterd te worden.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het deed hem goed om te horen dat Jester inmiddels ook in zijn onschuld geloofde. Dat had hij waarschijnlijk aan Onyx te danken. Hij had nooit verwacht dat híj degene zou zijn die ervoor zorgde dat hij vrienden behield.
      ‘Dat komt wel doordat ik heb ontkend dat het is gebeurd,’ antwoordde Fox toen. Hij leunde iets dichter tegen haar aan, het was wel heel fijn om iemand naast zich te hebben. ‘Onyx dreigde me om me met een bezem te lijf te gaan als ik ook maar iets achterhield, dus ik heb hem alles verteld. Maar wel van hoe ik de avond beleefde. Dat Adam dacht dat ik hem had aangerand, hoorde ik later pas, toen hij zijn kamer binnenstormde nadat ik Merrin wilde vertellen wat er gebeurd was.’ Hij zuchtte zachtjes. ‘Maar je hebt gelijk. Ik weet dat Dezi en Yrla hem getraumatiseerd hebben. Hij is al vaker ontzettend in paniek geraakt, maar toch… weet ik het niet honderd procent zeker, snap je?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fire knikte langzaam. Hij hees zich naast Jester op het muurtje. ‘Ik vond hem huilend op het dak. Het duurde even voor ik zijn hele verhaal op een rijtje had, hij was flink overstuur.’ Hij liet zijn blik even op Jester rusten. ‘Jullie wisten dus wat er met Zebediah is gebeurd?’ Ergens verbaasde het hem. De school had het in de doofpot willen stoppen en Zebediah had zich eronderuit gekletst, maar hij wist dat er verhalen waren rondgegaan en dat velen wel vermoedens hadden over wat er gebeurd was. Toch had hij Onyx en Jester niet voor mensen gehouden die zich erg met roddels bezighielden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla? Ze kon nog net voorkomen dat ze zijn naam hard op zei. De blonde jongen had al gezegd dat hij vol schuld zat, dat hadden ze laatst besproken. En dat had iets met Merrin te maken en blijkbaar dus ook met Adam. Ze zei er echter niets over. Dit waren de zaken waar ze volgens Jester niets mee te maken had. Ze vroeg zich af of Jester wist dat Fox ervan op de hoogte was. "Wel, ik zal oppassen," zei ze met een glimlach. "En anders krijg je gewoon een tafel voor je hoofd, of een stoel. Of een boekenkast als je dat leuker vindt," Ze grijnsde naar hem. Het voelde heerlijk zo, zo naast elkaar.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox glimlachte. Hij liet zijn hand in die van haar glijden en gaf een kus op haar wang. ‘Je bent een fijne vriendin, Vi. Ik hoop dat mijn gevoelens voor je gaan groeien want ik vind je echt een hele leuke meid. Maar op dit moment is mijn hart nog wel een beetje gebroken.’ Zijn glimlach werd een beetje triest. Het was zijn eigen schuld, hij had zichzelf hoop toegeschreven terwijl die er eigenlijk nooit was geweest. Maar dat gat dat Kris had achtergelaten, hij had zo graag gewild dat het werd opgevuld. Die wanhoop had hem blind gemaakt en hem stomme dingen laten doen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Dus hij had inderdaad naar Onyx geluisterd en alles verteld. Nog altijd in tranen.
      Jester schudde zijn hoofd. "Ik niet, maar Onyx wel. Hij vertelde het me toen we Fox al jouw kant op gestuurd hadden. Dat hij en Zebediah een relatie hadden, een tijd terug. Eigenlijk voordat Fox er zelf klaar voor was, maar dat Zebediah het zo speelde dat hij toch overstag ging. Dikke kans dat Fox zichzelf wijsmaakte dat het normaal was, dat dingen zo behoorden te gaan en dat mensen die verliefd waren zulke dingen deden. Dat hij het gedrag daarom herhaalde."
      Hij slaakte een zucht. "Dat maakt het nog steeds niet oké. Maar het verklaart wel een hele hoop en verklaart ook waarom 8175 zo ontzettend in paniek raakte. Zijn gave heeft al met het verleden te maken en het duidelijk verbeelden van plekken, mensen en gebeurtenissen. Met alles wat ervoor op het dak met Fox gebeurd is, heeft het waarschijnlijk die herinneringen getriggered. Tot leven gebracht. Niet eens een week geleden heeft hij een ontzettend traumatische ervaring gehad — en niet eens het voorval dat hem op de ziekenzaal deed belanden."
      Jester aarzelde even. "We vermoeden dat hij een herbeleving heeft gehad. Dénkt hij alleen dat Fox hem heeft aangerand, terwijl het in werkelijkheid bleef bij een kus."

[ bericht aangepast op 2 mei 2020 - 14:14 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze voelde hoe een blos naar haar wangen steeg bij het voelen van de kus op haar wang. Zijn hand voelde warm aan in de hare, iets waar ze wel aan kon wennen. Zijn lieve woorden overvielen haar een beetje. Toch grijnsde ze uiteindelijk. "We kunnen ook nog altijd huilfilms gaan kijken, met een bak ijs erbij. Lekker cliché." Ze knipoogde naar hem. "Al denk ik dat dat meer de meidenmanier is om met een gebroken hart om te gaan..." Die kriebel ontsnapte opeens weer. Hun dates gingen door, ze hadden Yrla in de maling genomen, Merrin met goed nieuws en 8102 had haar naam vanavond. Deze dag kon niet meer stuk!

[ bericht aangepast op 2 mei 2020 - 14:42 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

De jongen was aangerand, begreep Fire. Of misschien wel meer. Door Dezi? Dat verklaarde waarom ze verminkt was en hij had hen samen op het bal gezien. Het maakte hem misselijk, vooral omdat hij haar zelf mee naar het bal had willen vragen. Hij had haar leuk gevonden. Zou ze echt tot zoiets in staat zijn? Ze had haar medeleerlingen ook aangevallen. Drie stuks. Dus ja – blijkbaar was ze ertoe in staat.
      ‘Ik trok een tijdje met Dezi op,’ vertelde hij toen. Hij wist niet waarom. Misschien omdat het gewoon van zijn hart moest. Zo op het eerste gezicht had het niets met het onderwerp te maken – of misschien ook wel. Hij geloofde dat Dezi de veroorzaker van die traumatische ervaring was en iemand die opeens zo’n persoonlijke verandering doormaakte… dat was niet iets wat je even van je afschudde. ‘Ik vond haar wel leuk,’ gaf hij toe. Hij fronste lichtjes terwijl hij in de verte tuurde. ‘Is er iets gebeurd waardoor ze opeens… zo anders werd?’ Hij wist dat haar beste vriendin het niet aan had zien komen. ‘Ik zag haar niet aan voor iemand die opeens drie van haar klasgenoten naar het leven zou staan en het herinnert me aan de keer dat Fox ons aanviel.’ Hij keek hem even peinzend aan. ‘Denk je dat er meer zijn met een gave als die van Zebediah en jij? Kan ze onder iemands invloed hebben gestaan? Een leerling kan het niet zijn, tenzij de Rhino die gedachten kan lezen ze ook kan inplanten...’ Hij beet op de binnenkant van zijn wang. 'Of misschien een staflid.'
      Als er nog iemand rondliep die net zo geschift was als Zebediah dan moesten ze dat weten. Dan moest hij zijn afdelingsgenoten daarvoor waarschuwen en hen ertegen beschermen. Hij dacht aan Fox, die nu bang was al zijn vrienden verloren te hebben. Ondanks wat hij had meegemaakt, zou hij nog steeds heel ontvankelijk zijn voor zulke krachten en hij wilde onder geen beding een herhaling van de geschiedenis.

[ bericht aangepast op 2 mei 2020 - 17:47 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox stootte haar plagend met zijn schouder aan. 'Niet zo seksistisch doen hè? Ook voor een jongen is er niks mis met een bak aardbeienijs en The Notebook.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Klinkt goed," zei ze met een lachje. Ze zaten nog een tijdje te praten over goede films en leuke acteurs of actrices, toen Vienna haar iNet afging. Yrla. Wat moest die nu? Ze nam op, na een verontschuldigend gebaar naar Fox gemaakt te hebben.
      "Hee Yr!"
      "Vien! Waar ben je? Ik hoopte dat je me nog kwam helpen met mijn bed. En aangezien we vanavond feestje hebben...
      Vienna schoot in de lach. "Ik kom eraan."
      Ze hing weer op en keek met een grijns naar Fox. "Dat was Yrla. Ik moet helpen zijn bed naar beneden halen. Hij is vandaag jarig en Jester en ik hebben vannacht zijn halve slaapkamer naar het dak van de school verplaatst. Gewoon als grapje. Oh, wat had ik graag zijn gezicht gezien toen hij opeens wakker werd buiten," zei ze grinnikend. Ze stond alweer op. "Maar ik moet dus even helpen terug verhuizen. Aangezien we vanavond feest hebben!" Ze keek met een stralende glimlach naar Fox. "Oh! Dat weet je natuurlijk nog niet. 8102 heeft vandaag haar naam gehaald." Even keek ze twijfelend naar Fox, maar drukte uiteindelijk een kus op zijn voorhoofd. "Bedankt voor je eerlijkheid, Fox. Let een beetje op jezelf en als het even niet gaat, weet je me te vinden." Ze gaf hem een knipoog en liet zwaaiend Fox achter bij het meer.

[ bericht aangepast op 2 mei 2020 - 16:31 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het verraste Jester eigenlijk niet eens meer dat Fire al meteen de conclusie trok dat het door Dezi kwam en hij deed ook de moeite niet het te ontkennen. Fire's vragen waren terecht en brachten hem alweer veel te dichtbij het volgende geheim waar Jester niet zeker over was of hij dat nu al met Fire moest delen. Ze snapten het zelf allemaal nog niet eens.
      "Eén moment waarna ze compleet doordraaide?" Jester schudde zijn hoofd. "Nee. Al weken voordat het misging deed ze raar. Snauwde de Naamlozen af, liep met ze te kutten en allemaal dingen die verder gingen dan het normale plagen. Ik- ik had het moeten zien, man. Ze spuwde haast vuur toen de Panthers mij kozen als leider over haar en vloog er letterlijk vandoor. Zelfs tijdens Merrin's naamceremonie hield ze niet op."
      Hij haalde even zijn schouders op, ergens een tikje ongemakkelijk. Manipulatie bleef raar om zo open over te praten en het confronteerde hem ermee hoe hij en Zebediah wat dat betreft gelijk waren. Hoe gelijk ze konden zijn.
      Denk je dat er meer zijn met een gave als die van Zebediah en jij?
      Want dat was het punt, niet? Jester kon wel volhouden dat hij anders was, maar in de kern waren ze gelijk.
      "Dan zouden ze eerst hier op school gezeten moeten hebben. Onyx' nummer begint met een één, die van jou waarschijnlijk met een nul, of bestaat maar uit drie cijfers. Dus afhankelijk van hoeveel leerlingen er waren voordat jij hier kwam, zou er iemand tussen kunnen zitten die het bestuur is ingegaan nadat hij of zij geslaagd is. De vraag is alleen of ze dat zouden doen. Onyx kan niet wachten tot hij hier weg is."
      Dat Jester zelf moeite had met nadenken over weggaan, hield hij even voor zich. Misschien beeldde hij zich het allemaal maar in. Hij wilde ook niet echt blijven. Zeker niet met alle shit die hij gehoord had over Maxwell en Zebediah en het bestuur. Waar hij dan wel heen ging...
      "Maar stel dat er wel iemand hierzo rondloopt, hoe had die dan een opdracht in haar geest kunnen planten? Haar acties gingen van kwaad tot erger en uitten zich op zoveel manieren... dat was niet maar één opdracht. En daarbij, ook mijn commando's blijven niet eindeloos hangen, uiteindelijk haalt logica en gezond verstand me in. Hoe Zebediah precies te werk ging weet ik niet, maar ook hij moet op één of andere manier tegen de geest van de ander ingaan. En op een gegeven moment moet hij dat gevecht verliezen, net zoals dat je lichaam een virus uiteindelijk overwint."
      Hij hoopte het, tenminste. Zeker nu Yrla nog een ontmoeting met hem op de planning had staan en daar ging proberen meneer iedereen-danst-naar-mijn-pijpen te slim af te zijn. "Dat zou met Dezi dan niet anders zijn."
      Hij dacht nog even na over de Rhino die gedachten kon lezen en schudde toen ook langzaam zijn hoofd. "Ik denk niet dat die Rhino dat kan. Dat is een telepathische brug, waar we het met hem over hebben. Misschien dat het in zijn toekomst ligt om iets open te stellen waardoor hij met iemand anders in hun gedachten kan praten, of iets tegen ze kan zeggen, maar ze áánpassen is een heel andere kant uit. Zebediah had het nodig dat je hem aankeek, ik heb het nodig dat je me hoort. Geen telepathische connectie bij ons allebei."
      Was er verder niemand die hetzelfde kon als hij nu? Was hij inderdaad de enige student die een manipulerende gave had — mogelijk de laatste? Om in de ideologie van Experium te blijven, als de ideale mens anderen kon manipuleren net zoveel als hij wilde, waarom waren ze dan met die failsafe aan komen zetten? Waarom hadden ze een rem op zijn gave gezet, als dit de richting was die ze op wilden? Wie weet wat hij al gekund had zonder die fucking hoofdpijn.
      Ze waren bang voor hem. Misschien liep het bij Zebediah verkeerd en was de enige reden dat hij nog mocht blijven dat hij geen kenmerken vertoonde om hetzelfde padje op te gaan en ze bij hem toch al begonnen waren. Failsafe erop, leren wat ze leren konden en hopen dat het niet zou ontploffen. Misschien dat Cackle daarom ook zo raar had gedaan, vanmiddag.

[ bericht aangepast op 2 mei 2020 - 18:53 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox voelde zich ongemakkelijk toen ze wegging vanwege Yrla en hij mompelde maar een begroeting. Het klonk niet echt alsof ze een hekel aan Yrla had. Wist ze hoe hij over haar broertje dacht? Over Adam? Over hém? Dat kon niet, toch? Maar net had hij gezegd dat Yrla en Dezi Adam getraumatiseerd hadden en niets had uitgewezen dat dat nieuwe informatie was. Ze had er geen vraag over gesteld, leek nauwelijks geschrokken van zo'n onthulling. Het zat hem niet lekker. Zouden ze met elkaar bevriend zijn? Was ze van alles op de hoogte en kon ze daarom zo makkelijk een steun voor hem zijn? Omdat wat hij had gedaan in het niet viel bij wat Yrla had uitgevreten? Hij zuchtte zachtjes en staarde in het water. Misschien had hij te vroeg gejuicht over hun vriendschap. Want als zij het oké vond dat haar afdelingsgenoot anderen liet geloven dat ze onwaardig waren om te leven vanwege hun geaardheid... Dan wilde hij niets meer met haar te maken hebben.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hei Romeo! Lekker geslapen? Ik heb soort van goed en slecht nieuws tegelijk. Eén van onze naamlozen heeft haar naam gehaald tijdens haar gaveles, dus vanavond hebben we haar naamceremonie. Dat betekent helaas wel dat Vienna en ik niet kunnen voor de vriendendate... Sorry :c

Liefs,
Fayr

Het zat haar niet helemaal lekker, dit berichtje. Ondanks dat ze zeker wist dat Romeo het vast zou begrijpen dat ze niet met hem kon afspreken nu 8102 haar naam gehaald had, voelde het toch alsof ze hem teleur zou stellen. Hij had enthousiast geleken gisteren en ze had toen ja gezegd om nu toch nog af te moeten zeggen.
      Fayr haalde diep adem en drukte toen op verzenden, voordat ze haar eigen campus weer binnenliep.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.