[Rpg • 0] Experium || 11 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: • Kijo

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 8 april 2020 - 21:43 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Vienna? Nee-" Jester schudde zijn hoofd, hervond zijn zelfvertrouwen daar ergens en liet zich weer zakken op het andere bed. "Ik stond gewoon een heel mooi en waardevol verhaal te houden over idioten zoals Onyx, toen jij je net als Groot aan het einde van Guardians of the Galaxy terugtrok in een bal van je eigen haren. En eerlijk, dat was een tikje freaky, maar hé, af en toe kan ik best wat hebben en zoals ik dus al zei, ik zat midden in een verhaal." Jester haalde zijn schouders op.
      "Je leek me niet meer te horen, dus ik moest improviseren. Toen ik één van de strengen haar aanraakte, werd ik meteen in een van je herinneringen gezogen. Op Yrla's kamer, waar de kloothommel nogal duidelijk uitlegde dat Adam er 'niet van gediend was' dat je op jongens viel." Hij maakte spottende aanhalingstekens in de lucht en trok zijn benen maar weer onder zich. "Of dat waar is valt nog te bezien, in ieder geval zou ik alles dat uit Yrla's mond rolt met een flinke korrel zout nemen."
      Merrin leek vreemd rustig, gezien het feit dat hij een een minuut geleden nog geschreeuwd had door de stress (ofzo).
      Hij keek de jongen even peilend aan. "Heb je überhaupt iets gehoord van mijn speech over hoe Adam en Onyx uit hetzelfde idiotenhout gesneden zijn en dat ze mogen opflikkeren met hun ik-doe-alles-alleen-want-dat-is-beter-voor-iedereen bullshit?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin

Wacht... "WAT?!" schreeuwde hij, toen het tot hem doordrong wat Jester bedoelde. Oke, note to hemzelf, mindpalace openzetten was blijkbaar een manier om zijn gedachten open te zetten voor iedereen om hem heen. Dat ging dus niet zo snel meer gebeuren... "Mijn gave wordt met de dag vreemder..." mompelde hij. Hij keek naar Jester tegenover hem. In ieder geval hoefde hij nu niet uit te leggen wat er met Yrla gebeurd was, maar aan de andere kant was het freaken eng dat Jester in zijn hoofd had gekeken. Ergens leek Jester net zo geschrokken te zijn van dat feit als hijzelf, dus hij ging in Jesters verandering van onderwerp mee. "Ja, ik herinner me een aantal keer het woord idioot. Over dat ze doen alsof ze het alleen beter zelf kunnen. En iets met therapeutische sessie," zei hij met een grijns.

---

It's never gonna happen, Guys.

Vienna

"Hockey, ik dans. En voor de rest vind ik vooral ook de echte meiden dingen heel leuk. Make-up, nagels doen en je haar enzo. Ik kijk van die tutorials op het net en dan mag ik vaak bij Fayr uitproberen. Zij is mijn perfecte Mannequin." Ze lachte een beetje om zichzelf. "Sorry, echt typisch meidendingen dus." Ze keek op naar de jongen met de bruine krulletjes en kon het niet tegenhouden dat er een kleine kriebel door haar buik schoot. Hier zou ze waarschijnlijk wel aan kunnen wennen, mochten ze dit vaker doen.

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Ja, precies," zei Jester, die toch wel tevreden was dat hij niet alles hoefde te herhalen. Sommige geniale uitspattingen waren van het soort die één keer in je opkwamen en daarna deden alsof ze nooit hadden bestaan, dus het was wel mooi dat hij niet zijn best hoefde te gaan doen zich te herinneren wat voor moois hij allemaal had gezegd. "Wat Adam en Onyx met hun mooie koppies vergeten, is dat wij prima zelf kunnen bepalen wanneer we het nog aandurven om vrienden met ze te zijn. Een beetje risico geeft smaak aan het leven. Nu ken ik Adam niet zo goed als jij hem waarschijnlijk kent, dus de How-to moet je helaas wel zelf samenstellen, maar hij denkt dat hij je in veiligheid brengt door die afstand te creëren. Hij wil je beschermen tegen een gevaar dat jij niet ziet, maar hij wel."
      Jester ging weer tegen de muur aanzitten en liet een korte stilte vallen om Merrin indringend aan te kijken. "Wat me tot een belangrijk punt brengt: dat gevaar waar ze het over hebben is er in de meeste gevallen écht wel. Ga dat niet vrolijk negeren en denken dat het opgelost is. Ze duwen je weg met een reden. Dus als je écht vrienden wil blijven, moet je voor jezelf besloten hebben dat je het gevaar wel aan kan. Wat dat ook moge wezen. Veilig gaat het echt niet zijn."
      Hij wachtte een paar tellen om te zien of Merrin het inderdaad begreep. Veilig ging het niet zijn. Onyx' angst voor Maaya was wel degelijk gegrond en Jester wist dondersgoed dat zodra Maaya's humeur zou omslaan en ze weer besloot een hekel aan Onyx te hebben, dat híj waarschijnlijk daar de dupe van werd. Onyx had ze immers al gemarteld en de goden wisten wat veel meer. Aan hem was weinig lol meer te beleven.
      Dan was het veel leuker om een vriend te grazen te nemen en Onyx machteloos te laten toekijken. Dat wist hij best. En hij had het ervoor over.
      "Als je daar zeker over bent, is het de kunst om dat aan hun verstand te peuteren." Hij glimlachte. "Vasthoudend zijn. Oost-Indisch doof, noemen ze dat. Net zoals ik dat oprotten van net ook vrolijk aan mijn laars lapte. Wat ze op dat moment op je afgooien, is het laatste wat ze nog kunnen bedenken. Zet je voeten stevig neer, laat het over je heen komen en trek je er geen moer van aan en maak het heel duidelijk dat je dat dus ook nooit gaat doen. Zonder boos te worden, ze doen dit omdat je teveel voor hen betekent. Gewoon... irritant vasthoudend. Op een er-bestaat-geen-manier-dat-we-hier-weglopen-zonder-dat-je-die-bullshit-gedropt-hebt manier."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Nou... meidendingen waren het inderdaad. Hij realiseerde zich weer waarom hij over het algemeen op jongens viel. Daar kon je veel leukere dingen mee doen. Niet altijd. Er waren ook heus wel meiden wier interesses dichter bij hem lagen dan bij Vienna, maar toch. Het avontuurlijke was blijkbaar nog een beetje ver bij Vienna te zoeken. Al liep ze nu wel naast hem door het bos waar ze niet mochten komen, dus zo hopeloos was het nou ook allemaal niet. Ze had misschien gewoon ietsje meer aanmoediging nodig en hij moest gewoon wat minder zeuren.
      'Nou, je mag me straks dan in elk geval op een dans trakteren,' zei hij met een scheve grijns. 'Ik weet daar de perfecte plek voor.' Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen. 'Het zou je verbazen wat een romantische plekjes hier zijn en waar nooit iemand komt.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Agami

      "Tuurlijk," zei ze, en legde haar boek weg. Ze kwam overeind en rekte haar rug even voordat ze weer ging zitten. "We kunnen een kaartspelletje spelen, of een oud bordspel? Mens-erger-je-niet ofzo? Ik zag het in de kast staan."

[ bericht aangepast op 6 april 2020 - 15:54 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Het klonk bekend, al kon hij zich niet herinneren dat hij het eerder had gespeeld. 'Ja, dat is goed! Dat staat dan zeker beneden? Wil je daar spelen of hier?' Het maakte hem niet zo heel erg veel uit. Hij kon zich niet altijd voor iedereen blijven verbergen en met Agami voelde hij zich sterker.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Agami

      "Het staat inderdaad in de huiskamer. Zullen we daar gaan zitten? Als er mensen vervelend gaan doen kunnen we altijd nog hierheen."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin

Waarom had hij dit gesprek met Jester? Vanuit alle personen die er waren, was het Jester die naar hem toe kwam. "Ik waardeer je hele monoloog Jester. En ik heb een idee dat er inderdaad wat overlappingen zijn wat betreft jou situatie en de mijne. Er is - gok ik - alleen een wezenlijk verschil." Hij keek Jester aan. Merrin vond het gewaagd deze vraag te stellen en was benieuwd of de roodharige eerlijk antwoord zou geven. Deze hele situatie was hem wereldvreemd, maar misschien was dit de enige manier een antwoord te krijgen. "Heeft Onyx je in vertrouwen genomen? Heeft hij de reden verteld waarom hij je probeert weg te duwen? Of ook maar iets verteld - ik hoef geen details - waaruit blijkt dat hij je vertrouwd?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Vienna

Hij keek wat zuur bij het horen van haar hobby's. En Vienna probeerde voor een keer niet meteen uit de school te klappen. Ze was een meisje en hield nu eenmaal van meidendingen. "Hou ik je aan, sowieso had ik nog een privedans van je tegoed!" zei het meisje met een grijns. "Maar in ruil daarvoor wil ik een verhaal horen!" Vienna gooide haar vlecht over haar schouder heen en was ergens blij dat ze haar lange haar vastgebonden had. Het zat nu niet in de weg en met het feit dat ze steeds verder het bos inliepen, werd het meisje nieuwsgieriger.

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Ja," zei Jester eerlijk. "Dat ging niet helemaal vanzelf, maar Onyx houdt er niet van om om de zaken heen te draaien. Dat was dan ook zijn tactiek om me weg te krijgen. Me vertellen wat er zou gebeuren als ik bleef, zodat het me heel snel duidelijk zou worden dat ik dat dus echt niet moest willen." Gelukkig had Onyx de reden niet stilgehouden, als hij dat wel had gedaan zouden de dingen een stuk moeilijker geworden zijn. Niet onmogelijk, maar moeilijk. "Ik heb alleen zo het idee dat Adam iets ingewikkelder in elkaar zit," zei hij toen, met een schuine blik op Merrin. "En iets makkelijker te intimideren is." Hij schudde zijn hoofd. "Het kost moeite om met je persoonlijke idioot om te gaan. Als het van een leien dakje zou gaan, dan zouden we in een ideale wereld leven. Vertrouwen komt van twee kanten."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam liep samen met Agami naar beneden toe. Ze pakte de doos uit de kast terwijl hij alvast aan tafel ging zitten. Fayr was de enige die er ook was. Hij aarzelde even, toen vroeg hij het meisje of ze ook mee wilde doen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hoewel haar hobby's niet zo heel spannend waren geweest, scoorde ze met het vragen naar een verhaal meteen tien punten. Hij groef even in zijn geheugen naar alle mythische verhalen die hij kende, maar besloot zelf maar wat bij elkaar te verzinnen. 'Er was eens... Een groot, donker bos.' Zijn lippen krulden om in een grijns, daarna begon hij op een spannende toon te vertellen dat er in dat bos kinderen geofferd werden aan een monster in een labyrinth van boomwortels. Met fonkelende ogen vertelde hij hoe een knappe, slimme jongen met bruine krulletjes de enige was die het bos in durfde te gaan om de leerlingen te redden en hoe hij zich steeds in een ander dier veranderde toen hij eenmaal oog in oog met het monster stond. Met grote gebaren deed hij voor hoe de jongen het beest aanviel en hoe het uiteindelijk de gedaante van het monster zelf aannam, maar dan dubbel zo groot, waardoor hij het kon verslaan.
      'Niet mijn beste verhaal,' gaf hij toe. 'Verzonnen verhalen zijn beter, maar minder spannend dan de waargebeurde.' Hij grijnsde jongensachtig naar haar, boog een paar takken opzij en sprong op een omgevallen boomstam. 'Aanschouw... het wortel-labyrinth!' Hij maakte een groots gebaar naar het landschap voor hen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fayr

Ze was eigenlijk van plan geweest om gewoon rustig haar jurk te repareren vanavond, maar eigenlijk leek het haar wel leuk om een spelletje met de twee nieuwe toevoegingen aan de afdeling te spelen. Zo goed kende ze ze allebei niet en hoewel 8175 naar haar was toegekomen voor hulp, vond ze dat ze zelf ook best wel wat moeite had mogen doen de twee te leren kennen. Dus ze stemde in en borg vlot haar naaispullen maar helemaal op, en ging erbij zitten.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Eigenlijk was Adam verrast dat Fayr toestemde, ze dacht niet dat er veel Namen zouden zijn die met hen een spelletje wilden spelen. Adam leunde met zijn ellebogen op de tafel terwijl Agami het bord klaar legde en hun de pionnetjes toeschoof. Zijn ogen dwaalden over het speelbord en al gauw keerden de regels terug naar zijn herinnering.
      'Wie het hoogste gooit mag beginnen?' Hij pakte de dobbelsteen, rolde hem en zo gingen ze het kringetje rond.
      Het was een simpel spelletje, maar eigenlijk vond Adam het best wel leuk om te doen. Michiel en hij hadden meestal op hun kamer gezeten. Zou hij dit spel al eens hebben gespeeld? Wat was hij nu aan het doen? Zijn hart kromp samen bij de gedachte dat hij misschien wel alleen was terwijl hij hier een spelletje zat te spelen. Hij probeerde het schuldgevoel weg te stoppen. Michiel was er niet, het gaf niet als hij met anderen een spelletje speelde. Het was niet zo dat de twee meiden hem konden vervangen. Dat kon niemand.

---

Every villain is a hero in his own mind.