[Rpg • 0] Experium || 10 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: • Kijo

Rooster

---

Speeltopic 1: Klik ^^
Speeltopic 2: Klik ^^
Speeltopic 3: Klik ^^
Speeltopic 4: Klik ^^
Speeltopic 5: Klik ^^
Speeltopic 6: Klik ^^
Speeltopic 7: Klik ^^

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 3 april 2020 - 18:44 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Dan moet ik je binnenkort nog eens een keertje goed dronken voeren," zei Jester lachend. Bij het voorstel van Onyx raakte hij eindelijk nuchterder na die hollywood-kus en weer eraan herinnerd dat ze hier uiteindelijk waren met een doel. Hij slaakte een dramatische zucht, duwde zich soepel van de grond en wierp nog een laatste blik op de stapel zwartgeblakerd hout.
      "Om te voorkomen dat ik overmoedig word, misschien die gezellige droom nog maar eens proberen," zei hij toen. Dat was wat Cackle in ieder geval zou doen, en waarschijnlijk zelfs allang gedaan zou hebben. "Playtime's over."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fire

Fire moest lachen toen de veel jongere knul hem bijna uitdagend aankeek. Bijna — want Fire zag in zijn ogen dat hij zijn onzekerheid probeerde te verbergen.
      'Ja, dat moet ik dan maar aannemen hè?' Hij zette een stapje hoger en duwde de jongen subtiel tegen zijn schouder zodat hij zich zou omdraaien. 'Misschien kunnen jij en ik dan even met elkaar kletsen tot je denkbeeldige vriend weer komt opdagen. Als die weer komt opdagen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna

"Ah, daar ben je!" Ze had Yrla eindelijk gespot op de heuvel, na zowat de halve campus afgezocht te hebben. Dit was ook niet echt een plekje waar je snel zou zoeken, of je moest weten dat iemand er was. Het was dat Vienna de plek kende, doordat Yrla haar een keer hiermee naar toe had genomen. Anders had ze de halve dag nog naar hem lopen zoeken. "Ik heb je nodig," zei ze fel. Vienna negeerde Dezi compleet die naast Yrla zat. Ze zag de jongen een blik uitwisselen met het meisje naast hem en uiteindelijk keek hij met een grijns naar haar op. "Zit ik in de problemen?" Even was Vienna van haar stuk gebracht, maar uiteindelijk schudde ze met haar hoofd. "Nee, jij niet. Maar ik heb je hulp nodig met... Iets." Vienna keek even naar Dezi. Het meisje wilde niet dat Dezi op de hoogte was van haar plannen, hoe minder, hoe beter. Ze had nog net op tijd zich in kunnen houden.

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx

Onyx haalde zijn mondharmonica tevoorschijn, die toch een stuk makkelijker mee te nemen was dan zijn gitaar. De droom had hij al gesponnen, de klanken zaten in zijn hoofd. Het zou niet zo moeilijk zijn om hetzelfde riedeltje als gisteren te herhalen. Hij zakte weer op de grond neer en kruiste zijn benen. 'Wil je dezelfde droom als gisteren? Of moet ik er nog iets aan veranderen?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam

Adam had zijn kleren in de lege kledingkast gelegd en zijn boeken netjes op het bureau opgestapeld. Het voelde definitief zo. Alsof het nooit meer goed kon komen tussen Michiel en hem en hij hier de rest van de jaren moest blijven slapen. Hij vond Agami heel aardig en hij was ontzettend dankbaar dat ze er zo voor hem was, maar het was niet hetzelfde als met Michiel. Al die tijd had het gevoeld alsof ze bij elkaar hoorden – als vrienden. Zoals Jester en Onyx, die altijd aan een half woord genoeg hadden.
      Hij zakte op de bureaustoel neer en draaide zachtjes rond. Agami was nog steeds bezig met de was en toen ze hem weggewuifd had, had hij niet durven aandringen. Misschien was het maar goed, dan had hij ruimte om na te denken. Hij was nog steeds van plan om over zijn verliefdheid heen te komen. Maar hoe deed je dat? Verliefd worden op iemand anders, was het eerste wat in hem opkwam. Maar op wie dan? Niemand was zo leuk, zo lief en zo knap als Michiel. Niemand slaagde erin hem zo makkelijk op te vrolijken. Als hij lang genoeg afstand hield, zou hij dan vergeten hoe leuk Michiel was? Hij kon het niet voorstellen. Hij kon zich niet voorstellen dat hij ook maar één moment met zijn beste vriend zou vergeten.
      Zou er iemand bestaan die zulke gevoelens kon weghalen? Hij had gehoord dat Fayr dingen en mensen kon heel maken. Zou zij hem dan niet kunnen genezen? Hij was ziek, toch? Hij beet op zijn knokkel. Maar dan moest hij wel zijn geheim met haar delen. Zou ze dat wel voor zichzelf houden? Hij kende haar niet, maar ze was Vienna’s beste vriendin en vond hem vast niet aardig. Misschien vertelde ze het juist wel door. Hun afdeling was toch beter af zonder hem, hij was een schande voor iedere Panther. Ze waren al de enige afdeling met drie naamlozen geweest, laat staan dat er straks ook nog een homo tussen bleek te zitten. Niemand zou dan nog met hen willen samenwerken, zelfs niet als hij van school verwijderd was.
      Weer drong het tot hem door hoeveel moeilijkheden hij veroorzaakte voor zijn afdeling. Zijn gave zou straks niet meer werken omdat hij te erg met zichzelf in de knoop zat. Uiteindelijk zou hij verwijderd worden en dan moesten ze het met één persoon minder tegen de anderen opnemen. Straks was hij verantwoordelijk voor de ondergang van de Panthers, alleen maar omdat hij er niet in slaagde die walgelijke gevoelens te overwinnen. Als hij zelfs daar te stom voor was, hoe kon hij dan ooit zijn naam halen?
      Hij liet zijn hand onder zijn shirt glijden en drukte met zijn vingers tegen het verband tot het weer begon te steken. De pijn was een opluchting, het liet hem scherper denken. Het was terecht wat Dezi met hem gedaan had, begreep hij nu. Zij had hem gestraft voor zijn smerige verlangens, zij had geprobeerd hem weer normaal te maken – puur omdat iedereen daar beter van zou worden. Zij kon er ook niets aan doen dat hij zo zwak was, dat hij zo makkelijk toegaf en niet écht probeerde van een vrouwenlichaam te houden. Ze had hem geprobeerd te helpen en als dank was haar gezicht verminkt geraakt. Onyx had het helemaal verkeerd begrepen en nu zouden ze nooit meer als een goed team kunnen functioneren.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin

Hij zat in de problemen, diep in de problemen. Waar was Fox als hij hem nodig had? Hij liep met de jongen mee en probeerde nonchalant te zijn, al wist hij van zichzelf dat het hem niet lukte. Ach, waar deed hij ook moeite voor... "Praten waarover?" vroeg hij ietwat nieuwsgierig

[ bericht aangepast op 2 april 2020 - 13:41 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire

Fire deed de deur van zijn slaapkamer open, duwde de jongen naar binnen, draaide de sleutel om en liet hem in zijn zak glijden. Met een hoofdknik gebaarde hij naar naar twee stoelen die samen met een klein tafeltje in de hoek stonden. Hij ging er zelf ook in een zitten. 'Ik krijg nou niet iedere dag een Panther in mijn armen geworpen,' sprak hij. 'En aangezien ik een toernooi heb om voor te bereiden, kun je me vast wat vragen over je afdelingsgenoten beantwoorden. Over welke gaven ze hebben, bijvoorbeeld.' De meeste wist hij al, maar er stonden nog altijd drie vraagtekens op zijn lijstje.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

"Je hoort Dezi de plicht roept." Hij stond overeind en gooide zijn arm over de schouder van Vienna heen. Ze liepen samen over het terrein heen, tot Vienna hem een bankje op trok. "Als je alleen met me had willen zijn, had ik ook gewoon Dezi kunnen wegjagen hoor," grapte hij in de richting van Vienna. Hij zag echter aan haar gezicht dat zijn grapje niet viel en hij liet een diepe zucht horen. Problemen... Hij wilde niet nog meer problemen. "Wat is er?" vroeg hij serieus. Vienna leek even naar een begin te zoeken, maar viel uiteindelijk met de deur in huis. "Ik wil 8175 uit de buurt van Merrin houden. Wat hij geflikt heeft is echt een kut-streek, en ik vind dat hij dat wel even mag voelen." Wow, die had hij niet aan zien komen. Even keek hij verbluft naar Vienna en moest voorkomen dat hij niet te gretig op haar aanbod zou inhaken. Als Vienna ook zou stoken tussen die twee, hoe kon hij deze kans niet aangrijpen. "Wow, wacht even. Punt 1, waarom boeit Merrin je iets? Punt 2, wat is er gebeurd? Punt 3, wat heb ik hiermee te maken?" Hij zag de twijfel op Vienna haar gezicht staan. Yrla moest dit goed aanpakken, wilde hij Vienna voor zijn karretje spannen. "Vien, ik kan je niet helpen als je me niets verteld."
      Het meisje zuchtte en wendde daarna haar gezicht van hem af. "Goed, maar dit blijft tussen ons oké?" Yrla had een deja-vu gevoel, dit was de tweede keer dat Vienna zoiets zei in korte tijd, blijkbaar vertrouwde ze hem nog genoeg ervoor. "Natuurlijk, Vien. Dat weet je toch," zei hij met een glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Je hebt hem bij je?" vroeg Jester verbaasd, die er alweer vanuit gegaan was dat ze terug mochten gaan lopen. In dat geval kon hij net zo goed weer gaan zitten. "Goed voorbereid," zei hij goedkeurend. "Doe dezelfde maar," zei hij. Het nare gevoel in zijn borst negeerde hij standvastig. Daar ging hij dan. Vrijwillig een nachtmerrie in. Waarom was dit ook al weer zijn leven?

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

'Natuurlijk. Ik ga mijn tijd met jou alleen toch niet verspillen door heen en weer naar de campus te moeten lopen?' Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen, daarna zette hij de mondharmonica aan zijn mond, sloot zijn ogen en begon te spelen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna

Ze keek even peilend naar de jongen naast haar. Ze had hem altijd kunnen vertrouwen, waarom knaagde er nu dan een naar gevoel aan haar maag. "Wel, je weet dat ik met Merrin naar het bal ben geweest. Fox, een van de Lions, zat ons een beetje te plagen. En wel we hebben gezoend. Echter..." Yrla doorbrak opeens haar verhaal. "Wacht, wacht! Je hebt kneus gezoend?!" vroeg hij ongelovig. Vienna keek even boos naar de jongen naast haar. En dacht opeens aan de opmerking van Fox, die Yrla haar tweede aanbidder had genoemd. "Wel, jij was er niet he," zei ze zoetjes. Ze schonk Yrla een korte glimlach, voor ze verder ging aan haar verhaal. "Maar daar ging het helemaal niet om! Ik betrapte Merrin er later op dat hij staarde naar 8175 die met Dezi aan het zoenen was. En..." Opeens was Vienna zich bewust waarom ze het knagende gevoel had. Yrla was altijd Merrin aan het pesten, toen hij nog geen Merrin was. Misschien maakte ze het zo wel moeilijker voor Merrin om dit te vertellen aan Yrla. "Ik moet je woord hebben dat je Merrin niets aandoet, Yrla. Ik weet dat je hem graag plaagt, maar je mag dit echt niet tegen hem gebruiken. Ik wil 8175 aanpakken, niet Merrin." Ze keek even streng naar de jongen naast haar. "Beloof het me."

[ bericht aangepast op 2 april 2020 - 14:21 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Merrin

"En waarom zou ik dat jou vertellen?" Ai, de jongen tegenover hem was de leider van de Lion herinnerde hij zich opeens. Waarschijnlijk was hij niet voor de poes en kon hij het wel schudden. Zou hij misschien in een kabouter kunnen veranderen om te ontsnappen? Dat had hij nog nooit gebeurd. Of misschien was Yrla dit keer handig, als hij de gave van Yrla kon gebruiken, kon hij heeeeeel snel wegrennen. Alleen zat zoiets er natuurlijk niet in... En eigenlijk wilde hij er absoluut niet uitzien als die arrogante kwal.

[ bericht aangepast op 2 april 2020 - 14:16 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire

'Ik heb vanavond overleg met Jester,' zei hij, 'om te kijken of we kunnen samenwerken. Ik ga daar graag goed voorbereid naartoe.' Hij sloeg nonchalant zijn enkel over zijn knie en bewoog met zijn vingers zodat er vlammetjes omheen cirkelden. 'Nu kan ik je een beetje pushen met wat van mijn vuur... Of we houden dit als een vriendelijk voorbereidend gesprek en je behoudt je mooie babyhuidje.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Grinnikend sloot Jester zijn ogen en ging in het gras liggen. De melodie kwam hem vaag bekend voor, maar net te weinig om te kunnen voorspellen wat de volgende noot zou zijn. Hij wist dat het even zou duren voordat hij ook daadwerkelijk in slaap zou vallen en het kostte wel enigszins moeite om zijn hoofd bij de muziek te houden en niet alvast naar de mentale notities te gaan- voor Onyx was dit ook nieuw en hoe sneller Jester sliep, hoe beter.
      Het was donker in het bos. Zo'n vreemdsoortig schemerlicht dat alleen bestond als het bos heel groot en heel dicht en oerwoud-achtig was. Vaag herkende Jester hier en daar wat bomen terwijl hij erlangs rende, zoals de twee eiken die zich half om elkaar heen gewikkeld hadden. Het toernooi, daar was hij mee bezig. Hij rende verder en kwam bij een rots aan. Dat was waar ook, want precies bij die rots zou vervolgens Maaya-
      Hij had nog net de tijd om zich om te draaien toen iemand een hand op zijn schouder legde. Binnen een seconde was het vuur óveral. Heet, schroeiend en dit keer ook brullend als een woest beest. Jester vloekte en beet zijn kiezen op elkaar om zich nog te kunnen concentreren. Dit was vuur. En vuur luisterde naar hém en niemand anders.
      "Fuck off! Zie je wel wat je doet?" schreeuwde Jester om over het geluid van het vlammen heen te komen. Ze sisten tegen zijn kleding en verschroeiden zijn haren. Fucking hell, wat was dit heet. Blijven praten. Hij moest blijven praten en het vuur zou luisteren zoals het altijd deed. "Je doet iemand pijn en dat is onvergeeflijk. Jij hoort hier niet te zijn, iedereen is beter af zonder je! Dit is geen plek voor vuur. Daarom ga je luisteren naar wat ik zeg en ga je uit!"
      De geur van verschroeid vlees brandde in zijn neus, maar het gebrul was verdwenen. Zijn kleren waren zwart en rookten hier en daar nog na en zijn huid was intens ongelukkig, maar het vuur was nergens meer te bekennen. Hij duwde de hand van zijn schoud-

Jester deed zijn ogen weer open.
      Holy shit.
      Holy shít. Het was hem gelukt. Hij vloog overeind en bekeek zijn armen, die nog volledig gaaf en heel waren. Natuurlijk. Uiteindelijk was het maar een droom. Maar het had gewerkt. Hij had het vuur uitgekregen en dat betekende dat hij Maaya had kunnen aanvallen. Zíjn gave op haar gebruiken.
      "Hell yeah, Onyx, het-" Jester draaide zich naar zijn vriend om die tot dusver stil was gebleven en stopte abrupt met praten. De muziek was gestopt, maar niet omdat Onyx vond dat het wel genoeg geweest was. De jongen zelf ook in het gras, de mondharmonica nog in zijn hand, in slaap.
      Oh. Dat was waar ook. Er was een reden dat ze de vorige keer de meiden gevraagd hadden even te checken voordat ze naar het eten zouden gaan. Jester kwam overeind en liep naar zijn vriend toe. Hij had beloofd de volgende keer hem wakker te kietelen, maar dat leek hem nu even niet zo'n goed idee. Hij knielde naast de jongen neer en schudde zachtjes aan zijn schouder.
      "Onyx." Hij schudde nog eens. "Wakker worden, sneeuwwitje."

[ bericht aangepast op 2 april 2020 - 14:32 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Yrla

"Vien..." zuchtte hij. Maar het meisje bleef hem streng aankijken. "Beloofd, ik zal Merrin niet plagen met wat je ook verteld nu." Dat leek Vienna gerust te stellen. Of hij zich aan die belofte zou houden, zou echter afhangen van de inhoud ervan. "Merrin valt op jongens. En laat nu net de jongen op wie hij valt, gisteravond al een schop tegen zijn schenen gegeven te hebben. En vanmorgen tegenover iedereen verteld te hebben dat hij geen vrienden wil zijn met mensen zoals hij." Wat?! Hij voelde even een eureka momentje hem overvallen. Oh, Vienna had hem zojuist het voer gegeven wat hij nodig had voor zijn grote vriend kneus. "Daarom wil ik iets doen. 8175 heeft tot twee keer toe al zijn hart gebroken en Merrin is veel te lief. Die neemt hem meteen terug als het kan. Ik moet hem op een of andere manier laten zien dat hij die... klootzak niet kan vertrouwen." Hij grinnikte om Vienna haar woede. Oh, ze was een zalig kind op dit moment. Yrla probeerde laconiek te reageren, maar er zat toch een zweem van plezier in zijn stem. "Ik ben ook geen fan van homo's," zei hij schouderophalend. "Dus waarom zou ik je helpen, Vienna?" Ze keek hem met een ruk aan, en hij zag een vleugje paniek in haar ogen. Daar leek ze niet over na gedacht te hebben, maar hij zou het haar niet te makkelijk geven, ondanks dat hij met alle liefde mee wilde doen. "Nou, dan blijven ze in ieder geval uit elkaar toch?" Yrla schudde zijn hoofd en keek het meisje nog een keer peilend aan. "Doe het voor mij," vroeg ze piepend. "Alsjeblieft?"
      Yrla legde even een hand op haar been neer en zuchtte diep. "Vooruit dan, maar voor wat, hoort wat." Vienna knikte opgelucht en viel hem plotseling om zijn schouders. Ietwat verbaasd knuffelde hij het meisje terug en hij voelde hoe de radartjes in zijn hoofd begonnen te draaien. Het werd tijd voor een plan.

---

It's never gonna happen, Guys.