[Rpg • 0] Experium || 08 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: •

Rooster

---

Speeltopic 1: Klik ^^
Speeltopic 2: Klik ^^
Speeltopic 3: Klik ^^
Speeltopic 4: Klik ^^
Speeltopic 5: Klik ^^
Speeltopic 6: Klik ^^
Speeltopic 7: Klik ^^

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 24 maart 2020 - 15:19 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Damn son, dat was nog eens met de deur in huis vallen. Jester begon te grijnzen (oprecht, deze keer) en maakte ook een vuist, om deze tegen die van Fox aan te tikken. Hij had wel respect voor mensen die zo schaamteloos in het leven stonden- dat deed hij graag ook. Hij stapte even opzij om Onyx nog eens te kunnen inspecteren (aanstaren) en maakte een geluidje.
      "Goddelijk weet ik zo net nog niet, de Hemel, Valhalla en al die shizzle zie ik nog niet zo snel in deze stijl, maar het staat hem inderdaad bijzonder goed." Jester gaf Onyx een knipoog en stapte weer terug. Jammer dat Fox nu net bij de Lions zat, want hij leek Jester eigenlijk een prima gast. Goede vibes. Anders dan de vrieskou die van links van Onyx afstraalde.
      "Het ijskonijn hierzo is Onyx," zei Jester, met een gebaar van zijn hoofd, "en ik zou zeggen dat hij het ook leuk vindt jou te ontmoeten, maar liegen is een serieuze zaak en ik moet toch nog ergens geloofwaardig blijven." Hij keek de jongen in kwestie even aan, zond hem een stralende glimlach en keek weer terug naar Fox. "Bedankt. Gerrit was een keiharde onderhandelaar voor die boombox, maar het resultaat was het waard."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox

'Hé, je hebt ook zoiets als de god van de dood. Hades ofzo, weet je wel.' Hij fronste even terwijl hij Vladimir - o nee, Onyx dus - met een schuin hoofd bekeek terwijl hij zich blauw vlammend haar inbeeldde. Hij grinnikte zacht om het beeld dat in zijn hoofd ontstond. Misschien moest hij het inderdaad maar bij zwart houden. 'Dus... is Vladimir hier je vriendje?' vroeg hij nieuwsgierig.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx

Onyx zat al lang genoeg op school om zich altijd vrij bewust uit Fox zijn buurt te hebben gehouden, al had hij zijn naam tot voor kort niet geweten. Dat betekende niet dat hij de jongen nooit had gezien, want hij was druk en hij praatte veel en hij was het type dat alles voor een beetje aandacht deed. Van dichtbij was hij nog vervelender. Het feit dat hij hem een nickname gaf, hem had aangeraakt en totaal onbevreesd naast hem stond en op de een of andere manier zelfs de spot met hem leek te drijven, riep een diepe irritatie in hem op. Het leek alsof er gewoon een soort vervelende versie van Jester bij hen stond, en hoe zeer hij Jesters gezelschap ook waardeerde; één Jester was meer dan genoeg. Hij zweeg dus maar terwijl hij niet naar de onzin tussen de jongens probeerde te luisteren en hield ondertussen de mensen om hem heen in de gaten om te zien of Ed, Maaya of dat Japanse wicht hun gezicht al lieten zien.

[ bericht aangepast op 28 maart 2020 - 10:25 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Neh, het blauw in zijn ogen is mooi, maar bij zijn haren... Sommige dingen moeten in Disneyfilms blijven," zei Jester schouderophalend, die direct aan Hercules moest denken. Awesome villain, trouwens. Echt een van de besten. Misschien nog wel een goede film om gezellig met zijn kamergenoot te kijken. Onyx bleef wel verdacht stil (normaal gesproken was er allang een kort, sarcastisch en/of ronduit scary antwoord gekomen) tijdens het gesprek en het leek het erop dat al het praten weer eens op Jesters schouders neerkwam. Niet dat hij dat nou erg vond, maar nog wel een dramatische noot die hij kon aankaarten als ze weer alleen waren.
      "Mijn vriendje?"herhaalde hij en het stemmetje in zijn hoofd schreeuwde heel hard dat dat wel klonk als een plan. "Mocht ik willen," zei Jester in plaats daarvan, "dan kan ik eindelijk bijnamen voor hém verzinnen met een verkleinwoord erachter."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Agami

Voordat ze antwoord had kunnen geven op Fox zijn vraag, waren Jester en Onyx plotseling verschenen. Misschien maar beter, dan hoefde ze geen uitleg te verzinnen waarom Adam haar had laten zitten. Ze wilde liever niet hoeven zeggen dat hij nu met een ander ging, want het was niet echt zijn keus. Ooit, in een mooie, verre toekomst, zou ze Dezi nog eens terugpakken. Dat klonk wel goed.
      Ze hoopte trouwens dat Jester en Onyx hier waren om erachter te komen wie de anderen uit het visioen waren geweest en niet om haar te ''redden'' van Fox. Voordat ze informatie doorvertelde. Zo stom was ze niet.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox

Ah, geen vriendje dus. Dat bood kansen. Mooi mooi.
      'Een bijnaam met verkleinwoord? Zoiets als zonnestraaltje? Aardbeitje? Oogappeltje?'
      Plots voelde hij een ruk aan zijn kraag en staarde hij in twee ijzige ogen. 'Ga zo door en het ontbreekt jou straks aan oogappels. Of oogbollen.'
      Fox struikelde over zijn voeten toen de veel langere jongen hem van zich afduwde.
      'Ga je eigen afdeling maar vervelen.'
      'Die vervelen mij juist.' Hij streek zijn pak weer glad. 'Geen reden om zo fysiek te worden, matey. Ik zal de dame goed behandelen, beloofd, en als je bang bent dat ik jouw oogappeltje pik dan... nou ja, had je zelfs maar actie moeten ondernemen.' Hij gaf Jester een knipoog. 'Als hij voor mij op die tafel had gestaan had ik hem allang ten huwelijk gevraagd.'
      Aan het gezicht van Vladimir, dat nog net niet flitste als een donderwolk, zag hij dat hij zich beter even uit de voeten kon maken. Hij plukte het glas uit de handen van het meisje vandaan. Het was nog halfvol, maar ze had er nauwelijks van gedronken en was er blijkbaar niet heel dol op. Misschien hield ze niet zo van alcohol, ze zag er jong uit.
      'Even een refill,' zei hij tegen haar. 'Geen alcohol, gok ik? Kan ik ook geen belangrijke dingen aan je ontfutselen.' Met een knipoog liet hij haar weten dat hij dat ook niet van plan was, zelfs als zijn klasgenoten dat straks wel verwachtten. Hij verzon wel wat. Hij kon ze in elk gevallen dat de clown en de vampier nu een naam hadden.

[ bericht aangepast op 28 maart 2020 - 10:25 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Geamuseerd tilde Jester een wenkbrauw op. "Ja, zo'n verkleinwoord lijkt me wel lollig juist omdat hij zo lang is. Zoals je net zelf hebt kunnen merken. Woest aantrekkelijk, natuurlijk." Hij keek even naar Onyx. Even overwoog hij om naar voren te stappen en een poging doen zijn kamergenoot een tikje te kalmeren en weer naar achteren laten stappen zodat ze weer in een mooi cirkeltje stonden ofzo. Hij kon het best. Zeventig procent kans dat Onyx nog gewoon achteruit zou gaan ook.
      In plaats daarvan ging zijn blik rustig heen en weer tussen de twee jongens voor hem, met een klein glimlachje rond zijn lippen. Softijsje of niet, Onyx bleef toch de enge gozer met de doodenge reputatie. Dat zijn kamergenoot weer symptomen van een normaal mens vertoonde, hoefde de rest van de wereld niet te weten. En Jester was geen politieagent.
      Niet standaard. Soms was er even de correctie van een extern geweten nodig, maar Fox had een veerkrachtige persoonlijkheid. Als hij bij de Lions zat, dan kon hij Jesters favoriete ijskonijn ook prima hebben zonder meteen zeven kleuren bagger te schijten. Jester nam een slokje van zijn champagne. Wel interessant dat Onyx zo reageerde. Nog leuker dat Fox daarna nog de ballen had om te zeggen dat als hij in Onyx' schoenen stond, hij Jester ondertussen wel ten huwelijk had gevraagd -dat ging Jester zelf nu ook wel weer een beetje ver, maar de intentie kon hij wel waarderen (en iets waar Onyx misschien iets van kon leren)- terwijl de reactie van Onyx moeilijk anders te beschrijven was dan... hands-off-my-girl-or-you-lose-'em vibes?
      "Refill lijkt me een goed plan." Jester richtte zijn blik op 8102. "Je drinkt inderdaad geen alcohol, hè? Gisteren ook al niet." Hij glimlachte naar haar. "Wel zo verstandig, eigenlijk." Nu deed hij wel een stap dichterbij. "Goed, eigenlijk moesten we jou hebben, dus zien we je zo weer, Fox? IJskonijn en ik zijn al voorzien."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

'Als je nog één keer zo denigrerend over me praat dan ben ik weg,' zei Onyx zacht, maar op een duidelijk waarschuwende toon tegen Jester. Hem een bijnaam geven was één ding, maar hij hoefde hem niet bij andere afdelingen belachelijk te maken. Hij richtte zijn blik op 8102. 'Heb jij in de tussentijd al wat nuttigs gedaan, behalve naar zijn gebazel luisteren?'

[ bericht aangepast op 27 maart 2020 - 22:47 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Iech, over ijskonijnen gesproken. "Relax man. Het was maar een grapje," mompelde Jester terug. Hij keek nog één keer over zijn schouder om te zien of Fox echt weg was en nam toen diens eerdere plek in om het cirkeltje weer te sluiten. De andere afdelingen hoefden zich niet geroepen te voelen zich aan te sluiten bij dit gesprek. Vanuit zijn ooghoeken wierp hij nog een halve blik naar Onyx.
      Hij begreep niet helemaal waar het plotselinge slechte humeur vandaan kwam en maakte er een dringende mentale notitie over. En nam zich voor de bijnaam ijskonijn voorlopig maar even te laten varen, tot de sfeer weer wat opgewarmd was.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

8102

      Ze vond het jammer om Fox te zien gaan, maar hij zou terugkomen en deze keer met een glas drinken zónder alcohol. Dat zou in ieder geval weer schelen. 8102 schudde haar hoofd. "Ik stond al te kijken of ik een van hen voorbij zag komen, maar tot nu toe nog niets. Ik weet precies wie ik zoek, zodra ik ze gevonden heb zal ik hen aanwijzen, oké? Onopvallend, natuurlijk," voegde ze er gehaast aan toe.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

Onyx was niet in de stemming voor Jesters geintjes, en opeens begreep hij überhaupt niet wat hij op een stom bal als dit deed. Dat gevoel werd nog eens tien keer sterker toen zijn twee minst favoriete personen op aarde ook nog eens samen, gearmd, de trap afkwamen.
      Ednoces en Maaya.
      Sinds wanneer keken die elkaar weer aan? Wat deden ze in vredesnaam samen op een bal?
      Hij had het gevoel dat zijn litteken begon te branden toen Maaya hem recht aankeek, alsof hun hereniging alles met hem te maken had. Hij was degene die hen uit elkaar had gedreven. Had hun wrok hen weer samengebracht? En als dat zo was - op wie zouden ze dat dan gaan afreageren?
      Hij had Jester ten overstaan van de hele school op zijn bek gepakt. Maaya kende hem, ze wist ongetwijfeld dat hij nog nooit gezoend had en dat Jester meer voor hem betekende dan iemand anders na haar had gedaan. Plots sneed er iets scherps in zijn hand. Vloekend zag hij dat hij zijn glas kapot had geknepen en dat er nu stukken glas uit zijn hand staken, die al vlug begon te bloeden.
      'Tyfuszooi,' gromde hij. Zijn ogen flitsten weer naar Maaya. Er lag een zelfingenomen grijns om haar lippen. Zijn blik schoot naar haar hand; aan de manier waarom ze haar vingers samen kneep zag hij dat ze de pijn ook voelde. Hij weerstond de drang om naar de toiletten te gaan om het glas uit zijn vlees te trekken en bleef haar onbewogen aanstaren totdat ze was opgegaan in de menigte. Daarna wendde hij zich grimmig tot 8102, zijn bloedende hand negerend.
      'Laat me raden. Dat waren ze?'

[ bericht aangepast op 28 maart 2020 - 10:26 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ednoces en Maaya waren bovenaan de trap verschenen en 8102 was wit weggetrokken. Dat beloofde in beginsel al genoeg,
      Ed en Maaya. Samen.
      Geen van de scheldwoorden die door zijn hoofd flitsten, leek sterk genoeg om uit te drukken hoe diep shitty dat was. Met de voorkennis dat Ed en Maaya allebei de leider waren van hun afdeling, betekende dit hoogst waarschijnlijk een bondgenootschap tussen de Rhino's en de Elephants. Of op zijn minst een staakt-het-vuren, wat hen al even slecht uitkwam.
      En dáár nog bovenop, kwam dat Ed en Maaya dus blijkbaar ooit een ding geweest waren. Een stelletje, totdat Onyx de twee uit elkaar gedreven had. Nu blijkbaar niet meer. Jester stond net op het punt om daar iets over tegen Onyx te zeggen, toen er iets met een kleine 'pats!' knapte. Fronsend keek hij richting het geluid en vloekte. Onyx- hij had gewoon- hij had zijn fucking glás kapot geknepen.
      Oké. Alarm.
      Het bloed drupte ondertussen via zijn vingers op de grond. Toen Jester weer opkeek, waren Maaya en Ed in de menigte verdwenen. "Fucking hell, Onyx!" siste hij en negeerde 8102 compleet die ondertussen bevestigde dat dat inderdaad het roodharige meisje was uit haar visioen en de jongen met het knotje. Iemand (lang, zwarte haren, bloedende hand, enz.)stond op het punt om wat stoppen door te laten slaan en daar had iemand anders (flink stuk kleiner, knalrode haren, diep geschokt, etc.) heel andere ideeën over. Een van de weinige dingen die Onyx misschien ooit gewonnen had in zijn gevecht met Maaya- echt, permanent had gewonnen- was de vernietigde relatie tussen die twee. En dat had ze zojuist ongedaan gemaakt.
      Jup. Grote problemen. Scheldwoord, meer scheldwoorden, vloek.
      Jester greep Onyx' pols. Glasscherven staken uit zijn hand en Jester mompelde nog maar een scheldwoord erachteraan. "We moeten dit eruit krijgen. Voordat je- weetikveel, een zenuw doorsnijdt ofzo." Hij keek even om zich heen en verstevigde zijn grip. "Kom op," zei hij en deed een poging om Onyx mee te trekken richting een van de deuren aan de zijkant van de zaal. Die leidden ook naar buiten en op die manier konden ze redelijk onopvallend bij de wc's komen en al het glas uit Onyx' hand vissen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

Onyx wilde zichzelf losrukken omdat het hem vreselijk ergerde dat Jester hem liep te bemoederen, maar de greep van de jongen was sterk en hij trok hem vrij vastberaden mee. Het voelde zwak om nu naar de toiletten te vluchten als een of ander jankend kind en hij gaf niks om het bloed dat langs zijn vingertoppen droop, noch om de pijnscheuten die door zijn hand flitsten. Toch besefte hij óók heel goed dat Maaya het prachtig zou vinden als hij ruzie met Jester zou gaan staan maken en dat hij deze avond door haar en d'r scharrel liet verneuken, en dat plezier gunde hij haar ook niet.
      Zwijgend hield hij een paar minuten zijn hand onder de kraan. Het licht was niet echt fantastisch en hoewel hij de grootste stukken eruit had gevist, wist hij dat er ook kleinere scherven inzaten die een pincet nodig hadden. Met een zucht staarde hij naar het rode water dat rond het afvoerputje cirkelde voordat het erin verdween. Ze hadden meer nodig dan een pincet alleen; als hij niet wilde dat er overal druppels van zijn bloed lagen, moest hij het ook zien te verbinden. Wat hij bij nader inzien toch wel een goed idee vond, aangezien er ooit een meid was geweest die met gave kon overnemen door het bloed van anderen. Misschien was er wel een ander die iets met bloed kon en wiens gave ze nog niet hadden ontrafeld.
      Een andere manier was Jesters krachten gebruiken. Misschien dat hij de glassplinters uit zijn lijf kon dwingen en dat hij zelfs kon overtuigen dat zijn vlees zich sloot, maar hij zijn vriend moest zijn krachten sparen voor het toernooi en die vooral niet verspillen aan zijn stupiditeit. Een andere optie was Fayr, die kon zijn hand in een oogwenk genezen, maar de gedachte om het meisje om hulp te vragen vanwege zo'n simpele verwonding stuitte hem tegen de borst.

[ bericht aangepast op 28 maart 2020 - 10:26 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fox

Fox keerde met twee fancy cocktails — één alcoholische en één non-alcoholische — naar de Lions terug. Of enkelvoud, eigenlijk.
      'Nou, hebben ze je nu alweer in de steek gelaten?' Hij klakte afkeurend met zijn tong. 'Wat een manieren hebben die mannelijke Panthers toch. Misschien dat ik daarom niet bij jullie ben ingedeeld.' Hij overhandigde haar het glas. 'Proost!'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Romeo

Hij lachte zachtjes voor hij een glas met champagne aan het meisje naast hem gaf. Hij keek haar even recht in de ogen en trok zijn mondhoek op in een charmante glimlach. "Vienna, je vriendin, niet waar?" Romeo legde nonchalant zijn elleboog op de bar. Hij stak met zijn andere hand zijn glas in de lucht in Fayrs richting om samen te proosten. "Wel, ik hoop dat je je vriendin straks verteld dat ik een hele charmante jongeman ben, die je een hele leuke avond bezorgd heeft. Over iemand die ontzettend veel van muziek houdt en heel goed kan dansen. En dat je ernaar uitkijkt om nog een keer samen met mij romantisch te gaan picknicken." Hij klinkte zijn glas tegen die van Fayr aan en schonk haar een knipoog. Hij nam een slok van zijn champagne. "Goed, jouw beurt. Wat vertel ik vanavond aan mijn vrienden over jou?"

---

It's never gonna happen, Guys.