[RPG | 200] The Shooter • Speeltopic - Speeltopics

3 februari 2020 - Het gegil klonk als muziek in zijn oren terwijl hij langzaam door de gang voortbewoog. Onbedoeld stapte hij in een roodgekleurde plas, waardoor hij rode voetstappen achter liet. Het deerde hem niet, als hij eerlijk moest zijn dan gaf het enkel een grotere kick. Enerzijds voelde het alsof hij door een glazen bol naar de wereld keek op het moment, alsof hij hier niet echt was. Misschien zelfs alsof hij thuis achter zijn PlayStation zat en daar Call of Duty aan had gezet. Maar dat was niet zo. Hij bevond zich niet thuis in zijn kamer en in zijn handen had hij geen controller maar een semi automatisch wapen. Het voelde zwaar en licht tegelijkertijd terwijl hij zich voortbewoog, langzaam, op zoek naar zijn volgende doel. I tell myself I don't need anyone but the truth is nobody needs me DISCLAIMER Let op, in deze rpg komen gevoelige onderwerpen aan bod, dit kan niet voor iedereen geschikt zijn. Denk hierbij bijvoorbeeld aan pesten maar ook de heftige shooting die we uit zullen schrijven. Mocht je problemen hebben met één van deze onderwerpen of hebben deze een negatief effect op je, zorg ervoor dat je altijd met iemand kan praten. Indien nodig staat mijn pb ook altijd open. 16+ activiteiten zijn toegestaan maar graag wel met een aankondiging bovenaan de post zodat deze meteen opvalt en ongeïnteresseerden gemakkelijk door kunnen scrollen.

START Zaterdagavond 4 januari 2020, het nieuwe jaar is aangebroken en maandag begint school weer na twee weken (kerst)vakantie: het uitgelezen moment voor een feestje. Er is geen excuus nodig voor een feestje maar voor sommigen is het wel meteen een goede mogelijkheid om aan hun goede voornemens te werken - of juist niet. Het feest wordt georganiseerd door Kit en zal dan ook plaatsvinden in huize Meester. Drank in overvloed, muziek en dronken tieners. Wat wil je nog meer? Inmiddels is het 22.00 wat betekent dat het feestje al in volle gang is maar laatkomers nog binnen komen druppelen. Have fun! Rollentopic • Praattopic • Speeltopic

[ bericht aangepast op 7 april 2020 - 17:10 ]

---

KIT ● MAXWELL ● MEESTER

---

---

★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★

Kit was ondertussen al bezig aan zijn tweede drankje. Hij leunde met zijn rug tegen het aanrecht aan en bekeek op zijn gemak alles wat er voor zijn neus gebeurde. Nu hij nog redelijk nuchter was, was dat een van zijn favoriete dingen om te doen: mensen kijken. Sommige klasgenoten waren al een geruime tijd behoorlijk aangeschoten en werden als maar meer dronken. Hij zag schaars geklede meisjes hun uiterste best doen om de aandacht van een jongen te vangen, maar de meeste jongens waren te druk bezig met zichzelf. Typisch, dacht Kit.       'Hey stranger,' hoorde Kit. Hij keek op en zag Giovanna naar hem toe wandelen. Ze begroette hem met een kus op zijn wang. "Wat moet een vrouw doen om hier wat te drinken te krijgen?" vroeg ze vervolgens. Kit lachte.       'Met een lieve glimlach kom je een heel eind,' grapte hij met een knipoog. Hij had niet zozeer iets tegen Giovanna, hij had tegen niemand iets, maar hij wist ook hoe de gang van zaken gingen op school. De meesten gingen met hem om, omdat zijn ouders stinkend rijk waren en hij een van de weinigen was die zulke feesten kon organiseren. Toch hield Kit de schijn hoog en deed mee met het toneelstukje dat op school werd opgevoerd. Hij overhandigde Giovanna een glas met wat drank erin. 'Alsjeblieft, milady,' zei hij lachend en hij hield zijn glas omhoog om met haar te proosten.       'Heb je nog wat op het oog vanavond?' vroeg hij terwijl hij nonchalant tegen het aanrecht leunde. 'Een meid als jij kan iedereen krijgen.'

---

Big girls cry when their hearts are breaking

''Ik beloof dat zolang je bij me blijft, ik mijn best doe niemand op z'n gezicht te slaan.'' Ze had het niet kunnen laten om te lachen - al kwam dat vooral door de dramatische houding die hij had aangenomen, met zijn hand op zijn borstkas, zogenaamd op zijn hart. Ze ging er niet op in - ze vond het vreselijk als hij ruzie maakte. Of überhaupt iemand ruzie maakte, laat staan als ze op de vuist gingen met elkaar.       Niah was al te ver heen om het effect van haar handen op zijn heupen op te merken. ''Wat? Is het niet goed genoeg?'' Ze lachte om zijn pruillip en schudde haar hoofd. 'Je doet het geweldig,' probeerde ze hem gerust te stellen. Ter compensatie stelde ze voor dat hij haar mocht helpen met lacrosse maar dat leek nu ook niet bepaald de gewenste reactie te geven.       ''Is dat nodig dan?'' Ze knipperde traag terwijl ze hem aan keek. Haar hersenen werkten trager, lomer, en nog voor ze er ook maar over nadacht wat hij daar mee bedoelde - herstelde hij zich al. ''Ik bedoel, ik zou je met alle plezier mijn skills laten zien. Maar ik weet niet of mijn ego het aankan als je beter blijkt te zijn, captain.''       ''Bedoel je nu dat je ons nog nooit hebt zien spelen? Auch, Houston.'' Ze trok een pruillip. Zelf ging ze wel maar al te graag kijken naar de jongens en hoe ze speelden - al gold dat voor alle andere sportteams. Niah fronste terwijl ze zijn gezicht bestudeerde. ''Ik had wel meer van je verwacht, maar hey, je hoeft me niet te helpen.'' Als hij het meende dan zou ze hem natuurlijk ook niet dwingen om haar training te geven.

Giovanna grinnikte zacht en pakte het drankje aan. "Why, thank you milord. Cheers.", zei ze terwijl ze met haar glas tegen dat van Kit tikte. Terwijl ze een flinke slokt neemt bestudeerde ze het gezicht van de jongen. Ze kon hem nooit zo goed inschatten, iets wat haar normaliter mateloos irriteert. "Heb jij nog wat op het oog vanavond? Een meid als jij kan iedereen krijgen", vroeg Kit terwijl hij tegen het aanrecht leunde. Gio trok een wenkbrauw op en lachte schamper. "Misschien wel, misschien niet." Als ze naar de outfits keek die sommige meiden droegen waren de meesten erop uit om een van de jongens aan de haak te slaan. Uiteraard hadden ze hun peilen gericht op de jongens uit de populaire kliek, die er stuk voor stuk goed uitzagen. Een jaar geleden was ze gebroken met Augustus, de eikel had het uit het niets uitgemaakt en was ineens niet meer bij Lori weg te slaan. Ondanks dat ze van haar vriendin hield stak haar dat. Het zou haar dan ook niets verbazen als die twee vanavond elkaar de kleren van het lijf zouden scheuren. Zwijgend trok Giovanna zich op het aanrecht, terwijl ze nog een slok van haar drankje nam en naar de menigte keek. "Ik denk niet dat ik, als het aan hen ligt, enige kans krijg.", zei ze met een halve grijns.       "Maargoed, ik hou mijn ogen open.", zei de brunette terwijl ze haar haren schikte. "En hoe zit het met jou? Spannende plannen voor vanavond?", zei ze terwijl ze hem plagerig in zijn zij prikte. Ook Kit was in haar ogen één van de jongens die maar met zijn vinger moest knippen en vervolgens een hele schare meiden om zich heen had. "Iemand in het bijzonder you'd like to see naked tonight?", vroeg ze. Gio hield er niet echt van om dingen mooier te maken dan dat ze waren en deed dan ook weinig moeite om haar woorden wat netter over te laten komen.

[ bericht aangepast op 22 maart 2020 - 11:06 ]

---

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

---

Alle drie hadden ze het shotje binnen no time op. Heel even zag Lori Heath’s gezicht vertrekken, waarop een korte grijns over haar gezicht schoot. Echter besloot ze haar ‘leraar’ niet voor schut te zetten en hield, geheel niet Lori-achtig, haar mond te houden. In plaats daarvan richtte ze zich op Tessa, die lachte: “Zwemmen nog wel?” De brunette schudde haar hoofd. “Ik heb geen zwemkleding bij,” vervolgde ze. “Dus ik zeg, op naar de dansvloer.” Ditmaal richtte Tessa zich tot Heath, zodat Lori hem ook aankeek. “Wat jij?,” vroeg Tessa de jongen. Er viel een stilte, waarbij Heat van haar naar Tessa leek te kijken, waarna Lori hem hoorde zuchten.       “Volgens mij kom ik er niet onderuit, dus vooruit.” Hij glimlachte voorzichtig. “Maar alleen omdat ik ook geen zwemkleding heb… Lach me niet uit om mijn dansmoves, oké?” Lori giechelde en sloeg de jongen vriendschappelijk op zijn schouders. “Ach Heathje, jouw dansmoves zullen vast niet zo slecht zijn als mijn wiskunde skills.” Ze grijnsde en volgde Tessa en Heath, richting de dansvloer. Onbewust liet Lori haar blik langs de muur glijden en haar ogen vormden zich tot spleetjes, toen ze als vanzelf bleven hangen. Ugh, Roxy. Wat deed ze hier? Was zij serieus ook uitgenodigd?       Ook Lori begon te bewegen op de muziek. Abba was niet echt haar smaak, maar met de nodige alcohol op wilde het altijd meteen stukken beter gaan. Uit haar ooghoeken zag ze hoe ook Heath op de muziek begon te bewegen. “Niet slecht, Elvis,” riep ze, bij wijze van compliment, toen het nummer was afgelopen. Daaraan voegde ze toe: Ik ga nog een rondje halen.” Ze stak kort haar hand op naar Tessa en Heath en verliet de dansvloer. In plaats van richting de drankentafel te lopen, boog ze af richting Roxy. “Hi Roxy.” Ze dook voor de brunette op en kneep haar ogen tot spleetjes. “Wat doe jij hier?,” vroeg ze argwanend. “Wie heeft je uitgenodigd? Of kom je Ty weer inpikken?” De laatste keer dat Lori Roxy op een feestje had gespot, stond de brunette met háár Ty te zoenen. Nou ja, officieel hadden ze natuurlijk niks maar de blondine kon het niet verkroppen dat uitgerekend Roxy met Ty had staan zoenen. Ze had Roxy al nooit erg hoog staan, maar dit sloeg alles.

---

KIT ● MAXWELL ● MEESTER

---

---

★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★

'Misschien wel, misschien niet.' kreeg Kit als antwoord. Hij lachte voorzichtig en nam opnieuw een slok van zijn drankje. 'Ik denk niet dat ik, als het aan hen ligt, enige kans krijg', voegde ze er vervolgens aan toe. Kit keek naar de meisjes op de dansvloer en hij begreep wat ze bedoelde. Kit zag Heath op de dansvloer staan met Lori. Hij kon het niet laten om de jongen kort te bestuderen. De stem van Giovanna trok hem uit zijn gedachte en liet hem weer naar haar kijken.       Kit was niet uit de kast en niemand wist dat hij op jongens viel. Dat wilde hij graag zo houden. Daarom keek hij vluchtig rond en zag een meisje dat hij mooi vond. Hij voelde zich absoluut niet aangetrokken tot vrouwen, maar hij kon heel goed zien wanneer een meisje knap was. 'Zo'n type', zei hij en wenkte naar het blonde meisje. Hij hoopte dat Giovanna geen actie voor hem ging ondernemen. 'Maar een avondje rust is ook wel lekker', grapte hij, alsof hij verstand had van vrouwen. 'Wie weet met wie we straks in de jacuzzi einden.' lachte hij. Hij gooide gauw een shotje achterover.       'Soms vraag ik me echt af wie ik allemaal in mijn huis uitnodig', zei hij vervolgens. Hij keek rond en zag genoeg mensen die hij niet kende. De één nog meer dronken dan de ander.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

---

---

"Narcist" hoorde Izak Sam naast zich zeggen, ze mompelde het een beetje weg, maar Izak had het zeker wel opgepikt. Izak opende zijn mond al om haar een goed onderbouwd weerwoord te geven, maar sloot vervolgens zijn mond ook weer, want hij had niet echt een weerwoord. Hij zou haar alleen maar deels gelijk kunnen geven, hoewel Izak het woord nooit zelf in de mond zou noemen kon hij niet ontkennen dat hij een paar narcistische trekjes had. Zelf vond hij het niet heel gek, als hij niet voor zich zelf opkwam wie zou het dan doen? Uiteindelijk probeerde iedereen toch altijd het beste voor zich zelf te creëren en daar ging hij toch alleen maar in mee? Misschien iets extremer, maar ja Izak leidde graag het goede leven.
‘’Daar heb je gelijk in. Ik ga liever parachutespringen. Dus.. als je daar zin in hebt weet ik wel een plekje. En dat was een leugen. Izak die opgeeft? Als het aan jou ligt zou jij nog eens een vliegtuig naar de andere kant van de wereld nemen om mij naar een verdomde feestje te sleuren.’’ zei Sam vervolgens , Izak schudde kort zijn hoofd toen hij haar woorden hoorde, maar de speelse grijns stond nog wel altijd op zijn lippen. Als iemand alleen naar hun woorden had geluisterd zouden mensen waarschijnlijk denken dat de twee echt onenigheid hadden, maar eerlijk, Izak vond het alleen maar leuk om Sam te plagen en vervolgens haar weerwoord te krijgen. Hij was niet anders van de jongedame gewend, waarschijnlijk was dat waarom hij Sam zo fijn vond om mee rond te hangen. Het was alsof ze dezelfde taal spraken, sarcasme, en dat zij hem daardoor toch net iets beter leek te begrijpen dan een hele hoop van zijn klasgenoten. 'Hmm, die houd ik maar voor de volgende keer tegoed,' zei Izak over het parachute springen, terwijl hij de radio zachtjes aandraaide. 'Maar ik moet je toch teleurstellen, ik zou niet naar de andere kant van de wereld vliegen om je mee te sleuren.' zei Izak waarna hij een korte stilte liet vallen. 'Tegen de tijd dat je dan weer terug bent is het feestje toch allang voorbij.' Izak grinnikte even om zijn eigen grapje terwijl hij snel Sam haar kant opkeek.
In de tussen tijd had Sam het raampje aan haar kant naar beneden laten zakken en zat Izak dat ze haar hand naar buiten had gestoken. Izak bekeek de blauw harige jongedame aandachtig terwijl hij ook zijn best deed om zijn ogen op de weg te houden. Net toen hij haar wou zeggen dat als ze het raam nu uitsprong ze zelf het ziekenhuis mocht opzoeken liet ze het raam alweer naar boven glijden. ‘’En die persoon ben jij zeker?’’ reageerde Sam op Izak zijn eerdere woorden. 'Ik bedoelde eigenlijk mijn goede vriend de drankfles, maar toch fijn dat je meteen aan mij denkt.' zei Izak terwijl hij even uitdagend zijn wenkbrauw naar Sam optrok. Daarna draaide Izak zijn auto aan de kant van de weg niet al te ver van Kit zijn huis vandaan. Izak vermoedde zo dat hij wel langs de hele rij auto's kon rijden die er nu stonden, maar dat hij voor Kit zijn huis toch geen parkeerplek meer kon vinden. Rond deze tijd stond het daar vast bomvol.
Nadat Izak zelf de auto al uitgesprongen was wachtte hij enkele seconden totdat Sam naar buiten kwam kruipen, maar realiseerde zich toen dat dit hem niet ging worden, omdat hij eerder de deur op kinderslot had gezet. Een kleine lach rolde weer over Izak zijn lippen terwijl hij van de ene kant van de auto naar de ander liep en de deur voor Sam open deed. 'Ik hoop dat je hebt genoten van je taxi-service. Fooi ontvang ik graat in natura.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

outfit      -      met Niah      -      dansvloer

''Bedoel je nu dat je ons nog nooit hebt zien spelen? Auch, Houston.'' Vrijwel meteen hief Lucas zijn handen verdedigend in de lucht en schudde hij zijn hoofd, al kon hij zijn focus niet helemaal erbij houden. Niet met die pruillip op dat mooie gezichtje. Met moeite trok hij zijn blik los en keek haar terug aan.       "Nee, nee, ik heb jullie vaak genoeg zien spelen! Daarom net, jullie doen het beter dan wij." Een pijnlijke waarheid die hij zonder alcohol misschien niet zo gemakkelijk had toegegeven. Hij was zelf zeker sterk genoeg, maar de ploeg had dat jaar een zwakke lichting. Wat enorm baalde voor Lucas, gezien dit jaar zijn laatste kans op een beurs was en er zo niet veel kwam kijken. Echter duwde hij die zorgen nu van zich af bij het zien van Niah's frons.       "Ik had wel meer van je verwacht, maar hey, je hoeft me niet te helpen," zei ze, lief maar beteuterd. Even staarde hij haar stom aan, waarna hij wat knullig haar handen pakte.       "Nee, ik help je graag," grijnsde hij uiteindelijk. "Ik zou nooit nee kunnen zeggen tegen mijn scheikundeheld." Hij lachte eens en keek naar hun handen, voor dat tot hem doordrong en hij haar weer los liet. Goed, ze flirtten wel wat, maar hij wist eigenlijk niet in hoeverre ze dat meende. Daarbij was ze Tylers ex en dat... stoorde hem een beetje. Een beetje veel.

---

Rox was zich langzaam aan het ontspannen, bewoog haar heupen zelfs wat mee op de maat van de muziek - al was dat sowieso al iets natuurlijks - toen Lori plots voor haar stond.       "Hi, Roxy," groette het meisje en voor die ene seconde dacht Rox dat ze het meende en gewoon dag kwam zeggen. Maar dat was een stomme gedachte en ze had er meteen spijt van. "Wat doe jij hier? Wie heeft je uitgenodigd? Of kom je Ty weer inpikken?" Vrijwel onmiddellijk stonden Roxy's wangen in brand en keek ze over Lori's schouder heen. Haar maag verkrampte terwijl ze even aan Tyler dacht en ze hield haar adem wat in.       "Ik," piepte ze, rood en ongemakkelijk. Ze wiebelde wat op haar benen en keek rond, op zoek naar een ontsnapping. Maar ze kende niet echt iemand, toch niet dat ze meteen kon zien door de mensenmassa. "Niah heeft me uitgenodigd," mompelde ze uiteindelijk. "En Tyler... ziet me vast niet staan. Ik... Ik wilde niet." Ze ademde diep in en schudde haar hoofd, waarna ze Lori dan toch even aankeek. Ze wilde dolgraag zeggen dat het meisje moest oprotten en haar alleen moest laten - ze deed helemaal niets verkeerd - maar voelde zich daar te onzeker over. Waarom was ze hier inderdaad? Wat had ze hier te zoeken?

outfit      -      met Lori      -      tegen een muur

---

Mijn brein breint zoals het breint.

‘’Deal. Dan is het binnenkort weer mijn beurt om jou te kidnappen. No turning back now.’’ Sam moest glimlachen toen haar gedachten een beeld genereerden van Izak dat op het punt stond om van een helikopter te springen. Dat zou nog eens lachen worden als hij stiekem bang zou zijn. Natuurlijk zou hij dat proberen te verbergen, al betwijfelde Sam of dat zou lukken vierduizend meter boven de grond. Door alleen maar te denken aan parachutespringen kreeg ze al kriebels in haar buik. ‘’Hoogstwaarschijnlijk wel. Maar dat is juist de bedoeling, het feestje moet afgelopen zijn nadat je mij van de andere kant van de wereld ophaalt.’’ Sam had opgemerkt dat ze vergeten was Izak een lolly aan te bieden en keek weer in haar zakken of ze toevallig meer dan één lolly op voorraad had. Leeg. ‘’Ik denk dat karma langzaam je avond begint te infiltreren.’’ Merkte ze daarom op en haalde haar schouders kort op. Sam keek Izak aan nadat ze de raam weer omhoog had gehaald en trok haar wenkbrauwen op bij het zien van zijn gezicht. ‘’Wat? Je dacht toch niet dat ik-‘’ Dit keer was het Sam’s beurt om een speelse grijns op haar gezicht te plakken. Ze rolde het raam weer gauw omlaag en stond een klein beetje op om haar hoofd en bovenlichaam uit het raam te krijgen. Eens kijken hoever ze Izak een hartverzakking kon bezorgen. Ze haalde diep adem en genoot een paar seconden van de frisse lucht voordat ook haar rechterbeen over het raam slingerde. Met een gemene glimlach kwam ze weer terug zitten. ‘’-dit zou doen?’’ Maakte ze haar zin uitdagend af. ‘’Juist ja. Wacht. Nee. Wie brengt mij weer in één geheel weer naar huis?’’ Sam keek vragend naar Izak. Ze besefte nu pas dat ze hoogstwaarschijnlijk geen ritje naar huis meer had. Gezien Izak net zijn liefde voor drank vertoonde. Fantastisch. ‘’Je hebt deze avond héél goed ingepland hé?’’ Merkte ze sarcastisch op en vervolgde haar opmerking met een zucht. Inmiddels stonden ze geparkeerd vlakbij het huis van Kit en was Izak de auto al uitgestapt. Sam kruiste haar armen en wachtte als een klein kind tot Izak de deur voor haar zou openen. Ze bleef even zitten toen de deur openvloog. Gewoon om Izak een moeilijke tijd te bezorgen. Na een paar minuten stapte ze eruit en lachte Izak uit. Ze was eerst van plan om een weerwoord te geven echter deed ze het dit keer wat anders. ‘’En wat moet ik verstaan onder ‘fooi ontvang ik graag in natura’?’’.

[ bericht aangepast op 22 maart 2020 - 14:44 ]

---

---

• 19 • Cheerleader • Party • w/ Heathcliff & Lori • Outfit •

Heel even bleef het stil. Tessa zag de blik die Heath haar en Lori toewierp en de groeiende twijfel die daarbij gepaard ging. De brunette kende fijne trekjes in zijn gezicht inmiddels behoorlijk — de jaren waarin zij met elkaar omgingen én heel even samen waren geweest, reikte inmiddels al behoorlijk ver terug. Zo wist Tessa dan ook precies op te merken wanneer Heath zich gewonnen gaf en liet ze een verrukt geluidje klinken.
      "Volgens mij kom ik er niet onderuit, dus vooruit."
Tessa grijnsde, plaatste het lege shotglasje ergens op een verdwaald blad neer en woelde vluchtig een keer door haar donkere lokken heen. "Maar alleen omdat ik ook geen zwemkleding heb... Lach me niet uit om mijn dansmoves, oké?"
      "Ach Heathje, jouw dansmoves zullen vast niet zo slecht zijn als mijn wiskunde skills," klinkt het vrolijk vanuit Lori.
Tessa glimlacht echter naar Heath. "Ik zou niet durven, dat weet je toch?" Oprechtheid klinkt door in haar woorden en ze geeft hem een zacht kneepje in de hand, zodra hij de hare heeft beetpakt. Zonder enige vorm van tegenstribbelingen laat Tessa zich richting de dansvloer leiden door Heath. Eenmaal daar aangekomen weet de brunette zich al mee te bewegen op het ritme van de muziek. Het maakte haar niet zoveel uit wat er uit de boxen kwam qua genre, zolang ze er maar op kon dansen.
      "Niet slecht, Elvis," roept Lori tegen Heath — wie op zijn beurt vooralsnog ook geen moeite leek te hebben met in beweging blijven — alvorens ze er nog aan toevoegt; "Ik ga nog een rondje halen.”
Heel even kijkt Tessa haar beste vriendin na — de ietwat vertrokken blik die de blondine kortdurend liet zien maakte het dat ze zich afvroeg of er iets aan de hand was — waarna ze uiteindelijk besluit haar schouders op te halen en haar focus weer op Heath te leggen. Lori was een grote meid en had haar mondje onbeschaamd klaar staan, ze redde het vast wel.
      "Zo slecht ga je toch niet?"
Wanneer een iets langzamer nummer inzet pakt Tessa een van Heath's handen vast, en draait behendig een rondje onder zijn arm door.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Kort volgde Giovanna Kit zijn blik naar Heath en fronste haar wenkbrauwen maar voordat ze er iets over kon zeggen wees hij een van de blonde meisjes op de dansvloer aan. "Zo'n type... Maar een avondje rust is ook wel lekker.", Giovanna knikte. Ze zou het ook geen probleem vinden om straks rustig met Ty een peuk te roken en een fles drank naar achteren te kieperen, maar dat hield ze liever voor zich. Ze kon het goed vinden met de jongen, maar hun avondjes samen eindigden vaker in bed. Kort beet ze op haar lip bij de gedachte aan hun laatste escapades maar schudde deze net zo snel weer van haar af. "Wie weet met wie we straks in de jacuzzi eindigen.", vervolgde kit waarna hij een shotje achterover gooide. Giovanna dronk haar glas leeg en schonk zichzelf weer bij terwijl ze zwijgend naar Kit keek. Ze verbaasde zich keer op keer over de jongen en zijn rijkdom. Ergens had ze het gevoel dat hij veel liever was dan dat hij zich voordeed, iets wat ze kon waarderen. "Soms vraag ik me echt af wie ik allemaal in mijn huis uitnodig.", verzuchtte hij, Giovanna uit haar gedachten schuddend. Ze volgde zijn blik en begon te lachen. "Ja, dat vraag ik me ook af... Maar Niah heeft de meesten mensen uitgenodigd toch?" Ze was wel verbaasd over de opkomst. De helft van de mensen was haar onbekend, naast de populaire kliek waren er ook een hoop mensen gekomen die hen normaal uit de weg gingen. "Denk je dat mensen alleen maar komen om een wit voetje bij je te halen, Kit?", vroeg ze hem vervolgens doodserieus. Het was een gedachte die zomaar in haar op kwam, iets waar ze wel vaker aan dacht.

---

If you want someone to trust you, you should give them a reason.

''Nee, nee, ik heb jullie vaak genoeg zien spelen! Daarom net, jullie doen het beter dan wij.'' Niah wilde wel protesteren maar de jongens leken dit jaar inderdaad niet erg sterk te zijn - waardoor ze enkel onschuldig glimlachte naar de jongen voor haar neus. Dat het team niet bepaald goed presteerde zei niets over de prestaties van Lucas als persoon. Ze blikte omlaag naar hun handen, die hij vast had gepakt en ze voelden klein en nog smaller dan ze al waren in zijn handen.       ''Nee, ik help je graag. Ik zou nooit nee kunnen zeggen tegen mijn scheikundeheld.'' Wat loom begon te grijnzen en keek ze weer omhoog naar hem. ''Slijmbal,'' plaagde ze hem met een lachje, al waardeerde ze het zeker wel. ''Dat verdient wel een drankje.'' Ze greep zijn hand weer vast en trok hem mee tussen de dansende mensen en liet hem pas weer los zodra ze aan het aanrecht in de keuken stonden. Ze wierp kort een blik op Roxy verderop met Lori en voelde zich al schuldig dat ze Roxy uit had genodigd - en ze nog was gekomen ook. Ze beet op haar lip, schudde haar hoofd en schonk twee shotjes in, waarna ze er één in Lucas' handen drukte.       ''Proost,'' grijnsde ze. Terwijl ze het shotje achterover gooide, bleef ze hem aankijken, puur om hem te plagen.

[ bericht aangepast op 23 maart 2020 - 12:14 ]

---

---

‘’Deal. Dan is het binnenkort weer mijn beurt om jou te kidnappen. No turning back now.’’ zei sam tegen Izak, Izak rolde even met zijn ogen. 'Dat is niet wat ik zei,' mompelde Izak. Izak had geen hoogtevrees, maar hij wist nog niet hoe comfortabel hij zich zou voelen als hij uit één of ander gammel vliegtuigje zou moeten springen, met zijn leven die af zou hangen van een stukje stof boven zijn hoofd. Het was nog niet direct iets wat Izak graag zou doen, gelukkig was het niet alsof Sam zomaar een vliegtuigje kon regelen waar ze uit konden springen.
Verder negeerde Izak Sam maar even, omdat het duidelijk werd dat de jongedame nu de overhand had in hem plagen, maar hij kon haar niet langer negeren toen ze opnieuw het raampje naar beneden liet rollen. ‘’Wat? Je dacht toch niet dat ik-‘’ zei ze terwijl ze haar halve lichaam al uit de auto stak en nog geen twee seconden later ook een poging deed haar benen naar buiten te zwaaien. Izak was inmiddels al een heel eind in vaart geminderd, als ze er dan toch uitsprong mocht ze nog wel een beetje zacht landen. ‘’-dit zou doen?’’ maakte ze haar zin af terwijl ze alweer een beetje naar binnen kroop. 'Jezus, Sam,' mompelde Izak. 'Jij wil echt dood ofzo.'
Een kleine zucht rolde nog over Izak zijn lippen terwijl hij keek naar Sam die weer veilig in haar stoel zat, misschien moest hij de volgende keer een touw nemen en haar vastbinden en dan in de achterbak gooien, dat leek de enige manier te zijn haar goed mee te krijgen. ‘’Juist ja. Wacht. Nee. Wie brengt mij weer in één geheel weer naar huis?’’ hoorde Izak Sam weer naast zich, een kleine lach rolde over Izak zijn lippen. 'Oh shit,' begon hij. 'Heb ik dat nou niet gezegd, ja nee, ik denk niet dat ik terug kan rijden.' Izak keek Sam even aan en glimlachte onschuldig naar haar. 'Maar we kunnen altijd een taxi bestellen of jij rijd, whatever we zien wel. Maar je hoeft je qua drank niet in te houden hoor.' zei Izak waarna hij even zijn schouders ophaalde. Als het echt niet anders kon zocht hij wel een bed ergens in het huis van Kit, hij was er wel eens eerder geweest, die jongen had genoeg slaapkamers. Waarschijnlijk zou Izak er wel een week kunnen bivakkeren zonder dat iemand van de familie Meester er achter zou komen. ‘’Je hebt deze avond héél goed ingepland hé?’’ zei Sam, Izak haalde kort zijn schouders op. 'Ach, zoals men in 2012 zeiden, YOLO,'
Uiteindelijk waren de twee in de straat van Kit aangekomen en had Izak,, de gentleman die hij was, de deur voor Sam geopend. Rustig wachte hij tot de jongedame uiteindelijk besloot ook naar buiten te komen, waar ze, zoals veerwacht, nog wel even de tijd voor nam. ‘’En wat moet ik verstaan onder ‘fooi ontvang ik graag in natura’?’’ zei Sam, Izak klapte de de deur achter de jongedame dicht en wachtte nog even voordat hij antwoord gaf. Expres liet hij zijn ogen even over Sam haar lichaam scannen alsof hij hier echt over na zat te denken. 'Seks natuurlijk,'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

Hoewel Heathcliff normaliter graag in control was van zichzelf, was hij toch wel dankbaar dat de alcohol die hij gedurende de avond had genuttigd, de scherpekantjes er nu voor hem afhaalde. Vooral dat laatste shotje zorgde er nu voor dat hij zich opeens een stuk ontspannender voelde en zich minder stoorde aan de hossende mensenmassa om hem heen.       'Niet slecht, Elvis,' hoorde hij Lori tegen hem roepen. Heathcliff voelde het bloed naar zijn wangen stijgen en waarschijnlijk een giga blos vormen op zijn wangen, hoewel dat -gelukkig- waarschijnlijk slecht zichtbaar was in de beperkt belichte kamer. Voor een seconde was hij erg beuwst van wat hij aan het doen was en bijna nam zijn instinct om van de dansvloer te vluchten over. Bijna, want het beetje alcohol in zijn bloed maakte hem moedig, misschien zelfs wel overmoedig want spontaan maakte hij een soort Michael Jackson pirouette.       'D-dankje,' zei hij nog tegen Lori, maar dienst aandacht had hij al lang niet meer. Haar blik ging over de menigte totdat deze plots ergens bleef hangen, zoals een jachtdier die een prooi in het vizier had gekregen.       'Ik ga nog een rondje halen.' Heathcliff knikte en samen met Tessa keek hij Lori na, die de dansvloer verliet. Het viel hem op dat ze de dranktafel met ruim vijf meter miste maar daarover haalde zijn schouders op, die had vast haar eigen plan getrokken. Van de paar bijlessen die hij haar inmiddels had gegeven had hij al ondervonden dat ze een eigenwijs type was. Heathcliff vestigde zijn aandacht op Tessa die inmiddels zijn hand weer had vastgepakt.       'Zo slecht ga je toch niet?' Intussen draaide ze een soepel rondje onder zijn arm door. Heathcliff knikte instemmend zijn hoofd en een speelse giechel rolde over zijn lippen.       'Misschien heb ik dan tóch niet twee linker voeten.' Nu hij min of meer één op één met Tessa was merkte Heathcliff dat hij zich relaxter voelde. 'Geef me nog twee huisfeestjes om te oefenen en voor je het weet zie je me in het volgende seizoen van So You Think You Can Dance.' Hij merkte dat de alcohol voor hem praatte, normaliter was hij lang niet zo spraakzaam, laat staan zelfs een beetje gevat. 'If so, zou jij dan mijn danspartner willen zijn?' Hij keek haar guitig aan. De muziek was wat langzamer geworden en vandaar dat Heathcliff, gezien hij haar hand nog vast had, Tessa wat dichter naar zich toe trok. Voorzichtig plaatste hij zijn handen op haar taille en keek haar nog extra vragend aan om te checken of ze het oké vond. Rustig begon hij met haar heen en weer te bewegen op de muziek terwijl hij over haar schouder opnieuw zijn ogen onderzoekend door de kamer liet gaan, totdat ze bleven hangen bij een zekere bruinharige jongen verderop, Kit. Zijn adem stokte in zijn keel en hij vergat helemaal waar hij mee bezig was, helaas voor Tessa want daardoor stapte hij op haar teen. Dit bracht hem gelukkig wel weer bij de levenden en Heathcliff keek haar verschrikt aan.       'Oh nee, Tess, s-sorry!' Begon hij vlug en keek haar met grote schuldige ogen aan. 'Ik-' hij wierp nog een vluchtige blik in Kits richting, 'k-kunnen we even een luchtje scheppen?'

Go to the party they said. It will be fun they said. ❀ 18 — Wallflower — Tessa & Lori

[ bericht aangepast op 22 maart 2020 - 20:56 ]

---

I just caught the wave in your eyes

---

Tyler nam met plezier een sigaret uit het pakje dat Augustus hem voorhield en tegelijk staken zij er eentje op. Terwijl Augustus een diepe hijs nam van zijn sigaret, trapte hij nonchalant tegen een losliggend, leeg bierblikje aan. Kennelijk met wat meer kracht dan gedacht want het blikje vloog door de voortuin van huize Meester tegen het achterhoofd van een jongen aan. Augustus zag dit haast in slow-motion gebeuren en knipperde even bij het zien van het resultaat van zijn actie, voordat hij triomfantelijk in lachen uitbarstte. Al helemaal toen de jongen zich in eerste instantie verontwaardigd en boos omdraaide, maar wit wegtrok bij het zien van Augustus.       'Mwah. Ik heb meerdere opties, zoals ik het zie...' Augustus wende zijn blik weer tot een grijnzende Tyler. 'Ik kan natuurlijk altijd Niah even roepen als ik daar weer zin in heb. 'Of, Roxy M, die wou de laatste keer zo graag, het is jammer dat we werden gestoord.' Augustus rolde even met zijn ogen en lachte schamper terwijl hij zijn hoofd schudde. Tyler had die avond duidelijk te veel op gehad en de zwarte gaten in zijn geheugen bevestigde dat alleen maar. Die specifieke avond waar Tyler zijn zinnen op Roxy had gezet, had Augustus een stuk minder op gehad dan zijn vriend en hij was dan ook degene geweest die Tyler van Roxy had weggetrokken. Dat Augustus zijn vriend daar nooit aan zou herinneren moge duidelijk zijn. Dat zou ten eerste schadelijk kunnen zijn voor hun vriendschap en tweede moest hij dan gaan uitleggen waarom hij in Gods naam was opgekomen voor zo'n seutje als Roxy. 'En anders kan ik nog altijd het gezelschap opzoeken van mijn favoriete dames, of, ik laat me verrassen.' Tyler lachtte tevreden en voor de tweede keer die avond gaf Augustus hem een speelse klap tegen zijn achterhoofd.       'We zullen zien of vanavond succesvol voor jou gaat worden, casanova.'       'En wie wordt het voor jou vanavond? Moet ik een goed woordje voor je doen?' Nonchalant haalde Augustus zijn schouders op en schudde grijnzend zijn hoofd.       'Focus jij je nou maar op je eigen huppelkutjes, ik red mezelf heus wel.' Toen schoot hem iets te binnen. 'Kun je me het wel even laten weten als je Gio in de buurt ziet, ik heb geen zin in haar gezeik over mijn vriendschap met Lori.' Verderop zag hij een auto arriveren. Aan de ene kant zag hij Izak uitstappen, prima jongen waarmee Augustus het wel goed kon vinden. Met wie hij het minder goed kon vinden was de dame voor wie Izak de deur opendeed. 'Oh kijk Ty, het is die blauwe lolly die jij een keer hebt staan aflebberen.' Augustus keek toe hoe Sam uitstapte.       'Hey suikerspin, ben je verdwaald? De kermis is verderop hoor,' riep Augustus naar Sam toe.

Satisfaction feels like a distant memory. 🚬 19 — Stoner — Tyler

---

I just caught the wave in your eyes

---

---

• 19 • Cheerleader • Party • w/ Heathcliff & Lori • Outfit •

      "Misschien heb ik dan tóch niet twee linker voeten."
Tessa lachte zacht. Tot nu toe had het er inderdaad niet op geleken dat de jongen een slechte danser was, in tegendeel zelfs. Zijn bewegingen gingen vooralsnog perfect mee op de maat van de muziek. "Geef me nog twee huisfeestjes om te oefenen en voor je het weet zie je me in het volgende seizoen van So You Think You Can Dance. If so, zou jij dan mijn danspartner willen zijn?"
      De guitige uitdrukking op Heath's gezicht lieten Tessa heel even grinniken, terwijl ze zich ondertussen door hem tegen zich aan liet trekken. "Ik wil dan met alle liefde jouw danspartner zijn," prevelde ze hard genoeg voor Heath om het te horen. Tessa knikte enkel instemmend op de vragende blik die hij haar zond, zodra zijn handen op haar heupen terecht kwamen. Ze vond het niet erg om met hem te dansen, op wat voor manier dan ook. Beide wisten immers wel dat er geen enkele bijbedoelingen waren — of althans niet meer. Die fase hadden ze al lang en breed gepasseerd én afgesloten.
      Tessa bewoog soepel met Heath mee, paste zich aan-aan zijn bewegingen en genoot even van de rustige muziek die hen begeleidde. Echter duurde hun langzame dans niet lang, want een paar seconden later stapte Heath met zijn volle gewicht op haar teen. Een jammerend geluidje verliet haar keel, waarbij de uitdrukking op haar gezicht pijnlijk vertrok.
      "Oh nee, Tess, s-sorry!"
Met grote schuldige ogen keek Heath haar aan. Een van pijn verwrongen glimlach wist zich op het gezicht van de brunette te plaatsen, terwijl ze zijn excuses trachtte weg te wuiven. "Al goed, al goed."
      "Ik-" Vluchtig keek Heath een kant op, waarin Tessa hem niet kon volgen. In plaats daarvan keek ze de jongen vragend en met een schuine blik aan. "k-kunnen we even een luchtje scheppen?" Tessa knikte, nam Heath bij de hand en leidde hem mee van de dansvloer af.
      "Alles oké?" vroeg de brunette hem onderweg. "Je ziet eruit alsof je een spook hebt gezien," vervolgde ze een tikkeltje onrustig.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'