[RPG | 200] The Shooter • Speeltopic - Speeltopics

3 februari 2020 - Het gegil klonk als muziek in zijn oren terwijl hij langzaam door de gang voortbewoog. Onbedoeld stapte hij in een roodgekleurde plas, waardoor hij rode voetstappen achter liet. Het deerde hem niet, als hij eerlijk moest zijn dan gaf het enkel een grotere kick. Enerzijds voelde het alsof hij door een glazen bol naar de wereld keek op het moment, alsof hij hier niet echt was. Misschien zelfs alsof hij thuis achter zijn PlayStation zat en daar Call of Duty aan had gezet. Maar dat was niet zo. Hij bevond zich niet thuis in zijn kamer en in zijn handen had hij geen controller maar een semi automatisch wapen. Het voelde zwaar en licht tegelijkertijd terwijl hij zich voortbewoog, langzaam, op zoek naar zijn volgende doel. I tell myself I don't need anyone but the truth is nobody needs me DISCLAIMER Let op, in deze rpg komen gevoelige onderwerpen aan bod, dit kan niet voor iedereen geschikt zijn. Denk hierbij bijvoorbeeld aan pesten maar ook de heftige shooting die we uit zullen schrijven. Mocht je problemen hebben met één van deze onderwerpen of hebben deze een negatief effect op je, zorg ervoor dat je altijd met iemand kan praten. Indien nodig staat mijn pb ook altijd open. 16+ activiteiten zijn toegestaan maar graag wel met een aankondiging bovenaan de post zodat deze meteen opvalt en ongeïnteresseerden gemakkelijk door kunnen scrollen.

START Zaterdagavond 4 januari 2020, het nieuwe jaar is aangebroken en maandag begint school weer na twee weken (kerst)vakantie: het uitgelezen moment voor een feestje. Er is geen excuus nodig voor een feestje maar voor sommigen is het wel meteen een goede mogelijkheid om aan hun goede voornemens te werken - of juist niet. Het feest wordt georganiseerd door Kit en zal dan ook plaatsvinden in huize Meester. Drank in overvloed, muziek en dronken tieners. Wat wil je nog meer? Inmiddels is het 22.00 wat betekent dat het feestje al in volle gang is maar laatkomers nog binnen komen druppelen. Have fun! Rollentopic • Praattopic • Speeltopic

[ bericht aangepast op 7 april 2020 - 17:10 ]

---

Hoewel Lori absoluut geen zin had om weer naar school te gaan, voornamelijk door het vroege opstaan en het de bergen huiswerk die ze ongetwijfeld zouden krijgen, keek ze wel enorm uit naar de laatste zaterdag van de kerstvakantie. Kit zou weer een feest geven, en zijn feestjes waren zonder overdrijven legendarisch te noemen. De hele week had ze al naar een geschikte outfit gezocht, welke Lori op het laatste moment alsnog had gevonden. Ze had oprecht zin in het feest, vooral om haar vrienden weer te zien. Met één van die vrienden stond Lori die zaterdagavond op het feest, Tessa en Heath had zich ook bij hen gevoegd. Of zij bij hem. Ze was al aardig aangeschoten, en wist zich niet precies te herinneren wie zich uiteindelijk bij wie had gevoegd. Niet belangrijk ook. Hoewel ze Heath nog niet specifiek tot haar vriendengroep rekende, had ze toch ook een zeker respect voor hem gekregen – vooral omdat hij haar hielp met wiskunde. Daarom kwam ze ook terug met drie shotjes, hoewel een stemmetje in haar hoofd fluisterde dat ze beter kon overstappen op frisdrank. “Proost!,” riep Lori vrolijk, nadat ze Tessa en Heath van een glaasje had voorzien. “Op een, euh, te gek feest! Al is dat het eigenlijk nu al!” In één slok verdween het goedje in haar mond en Lori grijnsde. “Wat gaan we nu doen?,” riep Lori. “Dansen, zwemmen of de jacuzzi?”

---

---

Izak leunde relaxt tegen de muur aan terwijl hij wachtte tot Sam met hem mee naar buiten kwam, maar het was niet alleen Sam die aan de deur kwam haar moeder verscheen al snel achter haar rug. Sam kende Izak zijn moeder maar al te goed, maar Izak had nog nooit de moeder van Sam gezien, iets waar hem nu ook niet bepaald de kans voor werd gegeven. Na een vlugge woordenwisseling tussen de blauw harige jongedame en haar moeder sloeg Sam de deur achter zich dicht.
‘’Vergeet dat alsjeblieft.’’ zei Sam direct, maar er was inmiddels al een speelse grijns op Izak zijn gezicht verschenen. 'Vergeten,' begon hij. 'Hoe kan ik dat nou vergeten?' ging Izak verder terwijl hij in de richting van zijn auto liep. Hij zou Sam nu nog maar niet vertellen dat dit een één richting taxi-service was, want Izak was niet bepaald van plan zijn alcohol gebruik in te perken omdat hij Sam nu aan zijn zijde had. 'Heb je dat gehoord Sam, je moeder noemde me knap. Ik denk dat ik dat nooit meer ga vergeten.' zei Izak. 'Ik denk dat ik maar weer terug ga en vraag of ze mijn nummer wil.' Izak keek Sam nu recht aan en trok zijn wenkbrauw even uitdagend naar haar op, afwachtend op haar reactie.
Sam had ondertussen duidelijk nog andere problemen aan haar hoofd. ‘’En als antwoord op je vraag, nee. Je bedoelde zeker ergste? Meest chaotische? Dramatische? Ik denk echt niet dat het een goed idee is om me daarheen te sleuren. Ik zeg het voor je eigen bestwil, Izak.’’ begon de jongedame. Normaal werd Izak zelf gezien als humeurig, maar als mensen hen nu samen zouden zien zouden ze hem waarschijnlijk zien als het zonnetje in huis, naast Sam die duidelijk niet klaar was om zich aan hun weddenschap te houden. 'Ik hou van drama.' zei Izak alleen terwijl hij al naar zijn kant van de auto wou lopen. Om eerlijk te zijn zou Izak zich waarschijnlijk sober ook erg irriteren aan alle dronken mensen. Iedereen werd er altijd net wat enthousiaster en aanhankelijker van, twee eigenschappen die ook Izak niet altijd even goed lagen, maar als hij zelf al een paar biertjes achter de kiezen had dan was alles best te verdragen. Eerlijk gezegd deed Izak het alleen voor de alcohol.
‘’Ik ga de auto niet in. Behalve als je me ergens anders spannends in Queens brengt.’’ hoorde Izak Sam zeggen toen hij al aan zijn kant van de auto was, hij keek om en zag de blauw harige niet meer zitten. Izak liet een kleine zucht over zijn lippen rollen en liep weer terug naar de stoep. 'Sam,' begon hij terwijl hij tegen de auto leunde. 'Dit kan op twee manieren gaan, of je stapt in en we gaan naar het feest zoals je beloofd had of ik vertel je nu dat ik je ergens anders heen ga brengen en dan komen we op één of andere magische wijze toch bij Kit zijn huis uit. Jou keuze.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

De mond van Sam zakte lichtjes open. Ongelofelijk. ‘’Dat zou je niet-‘’ Begon Sam nadat Izak met trots vertelde hoe blij hij was over de opmerking van haar moeder en zogenaamd terug zou keren voor zijn telefoonnummer. Echter deed ze haar mond weer gauw dicht want ze wist dat Izak zo koppig was dat hij het werkelijk zou gaan doen om Sam ongelijk te bewijzen. Haar verbazing maakte plaats voor een glimlach. ‘’Nou ga je gang, dan kan ze urenlang met je praten over haar verfkwasten en theekopjes. Misschien dat ze zelfs begint te klagen over mij.’’ Zei ze uitdagend. Dat zou hij niet willen horen. Haar ouders waren dan misschien wel gewend aan haar roekeloze gedrag en lieten Sam haar eigen gang gaan zonder beperkingen, maar dat betekende niet dat ze het goedkeurden dat ze terug naar huis kwam met een bloederig gezicht of dat ze zonder verdween voor een paar dagen zonder dat ze hen er wat van liet weten. Ze was dankbaar voor haar ouders, echt, als ze haar niet zoveel vrijheid hadden gegeven had ze de helft van wat ze ervaren had niet meegemaakt. Dat zou werkelijk tragisch zijn. Sam schudde haar ouders weer uit haar hoofd zodra ze weer wat vanuit de richting van Izak hoorde. ‘’Je houd van drama?’’ Een spottende lach verliet haar mond. ‘’Dus je vind het prima als ik zo dadelijk lig te rollen op de grond met een of ander dronken leerling? Ben ik je entertainment show voor vanavond? Dat dacht ik toch echt niet.’’ Sam leunde naar de zijkant en steunde met haar hand hoofd. Ze lag nu eigenlijk letterlijk op de grond. Als iemand haar zou zien zouden ze denken dat ze verstrooid was, maar dat maakte haar niet echt iets uit. Prima. ‘’Aha.’’ Zei ze toen Izak haar één twee opties aanbood. Eventjes zweeg ze en keek ze hem aan alsof ze aan het denken was, terwijl ze eigenlijk alleen maar tijd aan het rekken was. ‘’Ten eerste.’’ Begon ze langzaam. ‘’Ik heb je helemaal niks beloofd. Op een of ander manier heb je me mee weten te sleuren in dat stomme weddenschap.’’ Ze trok haar wenkbrauwen op. Had ze het fout dan? Ze had gisteren wel vijf keer nee gezegd, maar ze weet niet hoe hij het voor elkaar had gekregen om haar zover te krijgen dat ze opeens een bedrag aan het gokken was. ‘’Ten tweede, het kan ook op een derde manier gaan, namelijk: Ik sta op en loop gewoon weg en zorg zelf voor ‘de beste avond van mijn leven’‘’. Zei Sam tevreden en raapte haarzelf van de grond op. Ze klopte haar kleren vlug af en zette een stap richting de weg. Echter zag ze vanuit haar ooghoeken haar moeder vanuit het raam kijken. Geweldig. Sam stopte weer en wachtte één seconde. Haar moeder dacht waarschijnlijk ‘Wat is Sam nu toch weer aan het doen?’ en zou daar maar al te graag antwoord op willen hebben. En ja hoor daar ging het licht van de gang weer aan. Sam zuchtte maar haar voeten liepen al snel naar de auto van Izak. ‘’Nou waar wacht je op.’’ Mopperde ze en klapte de deur van de auto achter haar dicht nadat ze ging zitten. Ze kon niet weglopen want dan zou haar moeder gegarandeerd achter haar aan lopen om te vragen wat er gebeurd was, of ze ruzie hadden gemaakt. Sam zakte onderuit in de stoel en staarde voor haar. ‘’Je mag me verderop ergens afzetten, dankjewel.’’

---

outfit      -      met Niah      -      dansvloer

Lucas was normaal niet gekomen, maar het was Niah die hem had uitgenodigd. Ze wist dat hij Kit niet mocht, maar had dat blijkbaar naast zich neergelegd, en dat beviel hem eerlijk gezegd wel. Hij had Thomas veilig thuis achtergelaten. Vroeger probeerde hij zijn broer wel mee te sleuren, maar eigenlijk was het beter zo. Vooral omdat Lucas van plan was om stomdronken te worden, wat de afgelopen dagen nog wel eens was voorgevallen.       Hij was al erg goed op weg toen hij de keuken inliep en iemand 'Lucky!' hoorde roepen. Verbaasd keek hij op en lachte charmant toen hij Niah dichterbij zag komen. Hij protesteerde absoluut niet toen ze zijn hand greep en hem weer meetrok, al had hij liever wel ook nog wat te drinken gehad.       "Kom, ik zou je nog dansles geven!" Lucas grijnsde en schudde zijn hoofd, maar volgde gedwee. Op de dansvloer keek hij even toe hoe ze haar moves toonde en begon toen zelf soepel mee te bewegen. Hij was geen groot talent, maar hij kon zich eigenlijk wel prima redden.       "Scheikunde, dansen... Nog dingen die je me wil bijleren?" lachte hij plagerig. "Bedankt voor de uitnodiging. Ik zou sowieso wel binnen geraakt zijn, maar nu kan niemand me tenminste buiten gooien." Niet dat dat ooit gebeurd was, daarvoor waren er te veel mensen. Zeker op de dansvloer was het druk, waardoor hij automatisch wat dichter tegen Niah gedrukt werd.

---

Wat had ze lang getwijfeld. Ze was nog maar één keer naar een feestje geweest, toch dit soort feestjes, en haar herinneringen waren... op z'n minst verwarrend. Roxy wist niet of ze nog wel wilde, maar Niah had het gevraagd en gewoon al het gesprek alleen met haar oude vriendin had haar zo'n deugd gedaan.       Toen ze eindelijk besloten had om te gaan, had ze nog langer getwijfeld over haar outfit. Die van de laatste keer lag nog altijd in een hoekje van haar kast, die raakte ze niet meer aan. Ze had niet veel anders, ze wist maar al te goed dat ze niet goed was met kleding en mode. Uiteindelijk had ze dan toch een jurkje gekozen, iets wat haar uiterlijk veel beter deed uitkomen, maar ook haar onzekerheid. En ze droeg weer wat make-up ook. Help. Het was wel minder dan de vorige keer, haar sproeten kwamen nog steeds goed uit, maar ook haar ogen.       Nu ze op het feestje was, had ze een drankje in haar handen, maar er bijna niet van gedronken. Sowieso durfde ze niet zo goed omwille van haar moeders teleurstelling, maar ook omdat ze... wel ze was bang. En nerveus. Ze had weer meer mensen naar haar zien kijken en kon maar niet peilen wat die blikken betekenden. Ze had nog niet echt met iemand gepraat en twijfelde om weer naar huis te gaan. Aan de andere kant vond ze het ook wel fijn, ze kon naar anderen kijken en vond het allemaal best interessant.

outfit      -      met ...      -      tegen een muur

---

Mijn brein breint zoals het breint.

---

---

'’Dat zou je niet-‘’ begon Sam nadat Izak de jongedame had wijs gemaakt dat hij met alle liefde terug haar huis in zou lopen voor Sam haar moeder. Izak moest toegeven dat hij er niks op tegen had om met iemand ouder dan hem te regelen, maar zodra iemand dubbel zijn leeftijd was ging het hem toch wel een beetje te ver. ‘’Nou ga je gang, dan kan ze urenlang met je praten over haar verfkwasten en theekopjes. Misschien dat ze zelfs begint te klagen over mij.’’ verbeterde Sam zich zelf vervolgens, waardoor de speels grijns op Izak zijn lippen nog net iets groter werd. 'Het is dat we een feestje hebben waar we worden verwacht, anders had ik met alle liefde met haar gepraat over verfkwasten en...' Izak fronste even terwijl hij zich aan het bedenken was wat het tweede ding was wat Sam had gezegd. 'Theekopjes? Hoelang kan je nou praten over theekopjes, een glas is een glas.' zei Izak, zich halverwege realiserend dat hij uit zijn rol was gevallen. 'Daarom zou ik daar natuurlijk heel graag over willen leren, kijken wat de inzichten van je moeder zijn. Als je thuis bent moet je haar toch maar mijn nummer doorsturen.'
Toen Izak terug om de auto heen liep veranderde Sam net van positie, blijkbaar was demonstratief op de stoep zitten niet genoeg voor haar en besloot ze dat de koude stenen goed genoeg waren om op te liggen. ‘’Je houd van drama?’’ herhaalde Sam Izak zijn woorden. 'Als ik er zelf niet in zit.' mompelde hij terwijl hij iets verder in zijn jas dook, hij hoopte maar dat hun discussie snel zou vorderen, hij was niet gekleed op lang buiten staan, het was januari. ‘’Dus je vind het prima als ik zo dadelijk lig te rollen op de grond met een of ander dronken leerling? Ben ik je entertainment show voor vanavond? Dat dacht ik toch echt niet.’’ ging Sam verder, maar Izak was niet van plan serieus op haar woorden in te gaan. 'Sam, Sam, Sam,' herhaalde hij haar naam een paar keer. 'Je moet nog zoveel leren, als je met één van de klasgenoten wil rollen bollen doe je dat in een bed of desnoods in de struikjes, niet waar iedereen bij is.'
Terwijl Izak wachtte totdat Sam de auto in zou stappen keek hij even snel op zijn telefoon naar de tijd, iets over tien, misschien een beetje aan de late kant, maar Izak wist heel goed dat als hij ging haasten hij Sam nooit mee zou krijgen. 'Aha,' hoorde hij de jongedame zeggen, waardoor Izak nu zijn telefoon weer snel terug in zijn zak stopte. ‘’Ten eerste. Ik heb je helemaal niks beloofd. Op een of ander manier heb je me mee weten te sleuren in dat stomme weddenschap. Ten tweede, het kan ook op een derde manier gaan, namelijk: Ik sta op en loop gewoon weg en zorg zelf voor ‘de beste avond van mijn leven’‘’ vervolgde Sam, Izak schudde lichtjes zijn hoofd terwijl hij keek hoe de blauw harige toch weer omhoog kwam van de grond. 'En hoe denk je 'de beste avond van je leven' te gaan hebben zonder mij? That ain't no fun.' zei Izak, het was net alsof deze woorden het voor Sam hadden gedaan, hoewel Izak wel wist dat het waarschijnlijk wat anders was, maar plots zat Sam binnen twee seconden in de bijrijdersstoel.
'’Nou waar wacht je op.’' zei de jongedame, Izak trok even zijn wenkbrauwen op, maar liep toen toch naar zijn kant van de auto. ‘’Je mag me verderop ergens afzetten, dankjewel.’’ zei Sam zodra Izak de deur opentrok. Een sarcastisch lachje rolde over Izak zijn lippen. 'Als je morgen je moeder mijn nummer geeft, kan je wel even achterhouden dat ik je heb gekidnapt naar een feestje.' zei Izak terwijl hij Sam haar deur op het kinderslot deed. 'Sorry not sorry,' mompelde Izak terwijl hij de auto startte.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

---

• 19 • Cheerleader • Party • w/ Heath & Lori • Outfit •

Er waren maar weinig feestjes die Tessa aan zich voorbij liet gaan, dus dat ze naar het feest van Kit ging was dan ook ergens geen verrassing. Het was het laatste feestje voor de school weer ging beginnen en de brunette had er — na de hele kerstviering en oudjaar-gebeuren — enorm veel zin in. Het duurde dan ook niet lang vooraleer make-up en haar goed zat, en ook het vinden van een juist outfit duurde voor eens geen drie dagen.
Nu stond Tessa samen met Heath op het feest en terwijl de woonkamer omgetoverd was tot één drukke dansvloer, stonden ze beide nog aan kant te wachten op Lori — wie op haar beurt shotjes had beloofd.
      "Je moet me beloven straks op zijn minst één keer met me te dansen."
Met een schuine blik keek ze op naar de jongen naast haar en schonk de brunette Heath een van haar meest zoete glimlachen, eens zijn ogen de hare ontmoetten. Voor er echter verder een opmerking gemaakt kon worden verschenen de langverwachte shotjes in zicht, waarop een grijns over Tessa' lippen heen trok.
      "Proost!" riep Lori vrolijk boven de muziek uit, zodra ze alle drie een van de glaasjes in hun handen hadden. "Op een, euh, te gek feest! Al is dat het eigenlijk nu al!" Tessa grinnikte even, waarna ze het kleine glaasje aan haar lippen zetten en het alcoholische goedje in een klap achterover gooide. "Wat gaan we nu doen? Dansen, zwemmen of de jacuzzi?"
      "Zwemmen nog wel?" lachte Tessa zacht. Het was duidelijk te merken dat Lori al iets langer op het feest aanwezig was — daar ze zichtbaar aangeschoten leek. De brunette schudde kort met haar hoofd. "Ik heb geen zwemkleding bij," bracht ze vervolgens uit. "Dus ik zeg, op naar de dansvloer." Vervolgens blikte Tessa weer naar Heath en tilde vragen doch geamuseerd haar wenkbrauw iets op.
      "Wat jij?"

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Sam moest al glimlachen door de frons op het gezicht van Izak. ‘’Laatste keer dat ik de tijd bijhield was het 1 uur een 37 minuten en dat was nog maar een begin, zei mijn moeder. Dus maak je geen zorgen, er zijn genoeg theekopjes om uren over te praten.’’ Ze zou het heus wel geloven als Izak een keer op bezoek kwam uit interesse en om te kijken of het werkelijk zo erg was als Sam vertelde. Maar ze was vrij zeker dat hij er na één bezoekje er al genoeg van had. Ach ja, als hij het zo graag wilde, wie was zij om hem tegen te houden. ‘’Zal ik doen.’’ Antwoordde ze kort. ‘’Ugh, gross. Je weet dat ik dat niet bedoelde.’’ Sam rolde haar ogen na de opmerking van Izak. Hij wist donders goed dat ze het had over de boel afbreken en eindigen in een gevecht dan… in één van de bedden in het huis van Kit. Nu ze erover nadacht werd de neiging om weg te rennen alleen maar groter. Ze wist dat het huis van Kit en het huis van Niah bekend stonden om hun feestjes, maar alsnog voelde het vreemd om voor een of ander stomme reden naar het huis van een oude vriend te gaan. Sam beet aan de binnenkant van haar wang. Whatever. Ze zou toch zo uit de auto stappen. Ze ging niet naar het feest. Sam keek Izak aan. ‘’No offense, ik heb wel eerder geweldige avonden beleefd zonder enige bijdrage van een persoon genaamd Izak.’’ Sam leunde met haar elleboog tegen het autoraam aan en keek naar de straat waar ze woonde. Het was rustig, zoals altijd en naast de straatlantaarns en het licht van de huizen was het pikkedonker. Hoe fantastisch zou het zijn om nu ergens hoog aan de daken van Queens de stad te bezichtigen met alleen een koptelefoon. Sam dwaalde eventjes af en hoorde alleen het laatste stukje van zijn zin, iets met gekidnapt. Sam keek lichtelijk verward naar Izak en hoorde toen een klik. Sam keek naar de portiergreep van de auto en hoopte vurig dat Izak net niet gedaan had wat ze dacht dat hij had gedaan. Ze trok aan de portiergreep en ja hoor, hij zat op slot. Sam draaide langzaam haar hoofd om en perste haar lippen op elkaar. ‘’You son of a-‘’ Ze maakte haar zin af met een zucht en draaide weer om. ‘’Dacht je dat ik uit de auto zou springen? Ik ben misschien wel een beetje verstrooid maar niet zo verstrooid’’ Dat was een leugen. Ze had het overwogen om een eventuele noodlanding te maken mocht Izak niet naar haar willen luisteren. Alleen was haar plan nu mislukt. Een kreun dat heel erg klonk al gezeur verliet haar mond en Sam liet haar hoofd in haar handen vallen. ‘’Oké. Ik geef het op.’’

[ bericht aangepast op 21 maart 2020 - 18:58 ]

De brunette was oprecht blij dat Lucas gekomen was. Zonder hem had ze zich ook wel vermaakt en ze had het ook volledig begrepen als hij niet wilde komen - gezien hij niet zo goed lag met Kit, ze was niet blind - maar dat hij er was maakte het hele feest wel stukken beter in haar ogen.       ''Scheikunde, dansen... Nog dingen die je me wil bijleren?'' voor een paar seconden keek ze hem alleen maar aan, proberend te bedenken of er inderdaad nog iets was wat ze hem wilde leren. Het lukte niet.       ''Bedankt voor de uitnodiging. Ik zou sowieso wel binnen geraakt zijn, maar nu kan niemand me tenminste buiten gooien.'' Ze lachte kort en schudde haar hoofd. ''Oh, zeg dat maar niet te hard.'' antwoordde ze plagerig. ''De avond is nog jong.'' Ondertussen had ze zelf niet eens door dat ze steeds wat dichter in zijn buurt kwam door de drukte. Misschien had ze het niet helemaal door omdat ze het ook allesbehalve erg vond. Ze bestudeerde hem even maar lachte al snel, waarna ze nog een pas dichterbij zette tot ze vlak voor hem stond.       ''Niet zo stijfjes,'' plaagde ze hem grijnzend terwijl ze haar handen op zijn heupen lag om aan te duiden wat ze bedoelde. Eigenlijk viel het reuze mee en was hij soepeler dan ze verwacht had maar ze vond het plagen gewoon leuk en als ze zoveel alcohol achterover had dan raakte ze mensen nu eenmaal sneller aan. Ze keek even omhoog naar hem en glimlachte.       ''Binnenkort mag jij mij helpen met mijn lacrosse skills te verbeteren, goed?''

Tyler Nolan Hale 19 • The Quarterback • With Augustus @ Home Ik sla nog een laatste shotje achterover, voor ik me weer omdraai naar Augustus. ''Dat, was nodig.'' grijns ik, ook al heb ik dat al lopen zeggen over de vorige shotjes. En drankjes. What can I say... Je kan niet compleet nuchter op een feest aankomen, wat waarschijnlijk ook de reden is dat ik mijn hoofd nog niet heb laten zien in huize Meester. Niet dat ze dat niet van mij gewend zijn, ik kom altijd pas een paar uur later opdagen. Zelfs als ik feestjes geef in mijn eigen huis is het mijn partner in party die avond die eerder de deur open gooit dan ik. Ach, moet kunnen toch. ''De Uber komt er zo aan.'' mompel ik als ik mijn telefoon check. Ik was dan nog niet zo dom om te gaan rijden momenteel, plus, anders zou ik me moeten inhouden en dat is niet mijn ding. Ik kijk Augustus aan met een grijns op mijn lippen. ''Nog wilde plannen?'' vraag ik hem met een brede grijns en schenk voor ons de laatste glazen in. Die geheime drankvoorraad die ik hier in mijn kamer had kwam altijd goed van pas. Ik nip van mijn glas en check mezelf nog een keer in de spiegel, voor mijn telefoon laat weten dat onze rit is gearriveerd. ''Let's go buddy.'' grijns ik en doe nog snel een spijkerjack aan. Ik hef mijn glas en grijns weer. ''Mag de avond gevuld worden met drank, en dumb pretty bitches.'' spreek ik uit en sla mijn glas achterover. Ik lach en loop dan door naar buiten waar de Uber al staat te wachten. ''Nooit kan er een mooie dame achter het stuur zitten.'' mompel ik, voor ik de deur open gooi en instap.

[ bericht aangepast op 21 maart 2020 - 21:09 ]

---

El Diablo.

---

Terwijl de muziek in zijn oren dreunde en hij de bas tot diep in zijn borst kon voelen, stond Heathcliff te midden van bezwete lichamen die tegen hem aanschuurden. Als er iets was waar Heathcliff op gesteld was, was het wel op zichzelf kunnen zijn om zich vervolgens in alle rust te kunnen verliezen in een goed boek. Men kon zich dus voorstellen dat een huisfeest setting als deze alles behalve aan hem besteed was. Echter hij had zich laten overtuigen door zijn beste vriendin Tessa om ook te komen, zij had er al een hele tijd naar uitgekeken en hij wilde haar niet teleurstellen. Zodoende dat hij zijn zaterdagavond tussen seksueel gefrustreerde tieners stond, omringd door een doordringende walm van bier en wijn. Hij keek onderzoekend om zich heen, via de voordeur ontsnappen zou moeilijk gaan, die werd geblokkeerd door een giga menigte. Wie weet dat er een achteringang was voor de bediendes, zo'n paleis als deze zou die vast wel hebben. Zijn blik ging verder door de kamer en bleef even hangen op een voorovergebukte jongen die stond– oh god. Heathcliff wendde vluchtig zijn blik af van het onsmakelijk beeld. Gelukkig sprak Tessa tegen hem wat hem al snel afleidde.       'Je moet me beloven straks op zijn minst één keer met me te dansen.' Ze keek hem zijdelings aan gepaard met een zoete lach. Heathcliff lachte schaapachtig naar haar en haalde nerveus zijn handen door zijn haar.       'Nou Tess...–' wilde hij tegensputterend beginnen, maar Lori kwam al aanzetten met de drie shotjes die ze hen eerder had beloofd. Heathcliff kende de blonde dame nog niet zo goed. Kortgeleden had zij na afloop van een wiskundeles resoluut besloten dat hij haar voortaan wiskunde bijles zou geven. Hoewel "nee" technisch gezien een optie was geweest als antwoord, was het voor Heathcliif op dat moment duidelijk dat hij beter gewoon kon doen wat ze van hem vroeg. Dat ze normaliter niet elkaars soort personen waren moge duidelijk zijn, maar Heathcliff probeerde open minded in de situatie te staan, don't judge a book by its cover. Lori duwde een shotglaasje in zowel Tessa's als Heathcliffs handen.       'Proost! Op een, euh, te gek feest! Al is dat het eigenlijk nu al!' riep Lori boven de muziek uit met opgewekte stem. Ze hieven hun kleine glaasjes op en sloegen de inhoud vervolgens allemaal snel achterover. Het branderige gevoel samen met de doordringende smaak van spirits liet Heathcliff kort een verwrongen grimas trekken. Gezien hij niet vaak naar feestjes ging, dronk hij ook absoluut niet regelmatig alcohol en die ene keer dat hij dat dan wel deed, bleef het onwennig smaken. In zijn achterhoofd baarde hij zich ook al zorgen over zijn tolerantie, die diep triest laag was.       'Wat gaan we nu doen? Dansen, zwemmen of de jacuzzi?'       'Zwemmen nog wel?' Tessa lachte. 'Ik heb geen zwemkleding bij. Dus ik zeg, op naar de dansvloer." Ze wendde zich geamuseerd tot Heathcliff. 'Wat jij?' Hij bleef even stil waarbij hij berekenend heen en weer keek tussen de twee dames. Vervolgens slaakte hij een verslagen zucht.       'Volgens mij kom ik er niet onderuit, dus vooruit.’ HIj toverde een voorzichtig glimlachje tevoorschijn. 'Maar alleen omdat ik ook geen zwemkleding heb... Lach me niet uit om mijn dansmoves, oké?' Dat laatste zei hij grappend, maar stiekem meende hij het wel, Heathcliff had absoluut geen danstalent en meestal deed hij maar wat. 'Kom.' Hij pakte Tessa's hand voorzichtig vast en trok haar met zich de menigte in, er vanuit gaande dat Lori hen wel zou volgen. Eenmaal een mooi plekje op de dansvloer gevonden te hebben liet hij Tessa's hand los en begon hij te bewegen op de muziek. Die had net een overgang gemaakt naar Dancing Queen van ABBA, een nummer waar hij zich gelukkig wel goed op kon uitleven.

Go to the party they said. It will be fun they said. ❀ 18 — Wallflower — Tessa & Lori

---

I just caught the wave in your eyes

---

outfit      -      met Niah      -      dansvloer

Niah antwoordde niet meteen op zijn opmerking over het bijleren, waardoor hij wat schaapachtig lachte. Gelukkig had ze wel haar weerwoord op de rest, waardoor hij voluit lachte.       "Oh, zeg dat maar niet te hard. De avond is nog jong." Hij schudde zijn hoofd en legde zijn hand op zijn borstkas, rond zijn hartstreek.       "Ik beloof dat zolang je bij me blijft, ik mijn best doe niemand op z'n gezicht te slaan," grijnsde hij. En aangezien Thomas er niet was, zou die drang er waarschijnlijk ook niet zijn. Sowieso deed hij dat eigenlijk niet echt meer, niet tenzij ze hem rechtstreeks uitdaagden. Natuurlijk had hij nu wel wat op, maar toch.       Ze dansten even en hij merkte dat ze hem bestudeerde, waarop hij haar vragend aankeek. Een tikkeltje verbaasd sprong hij wat op toen ze haar handen op zijn heupen legde en lachte: "Niet zo stijfjes." Hij trok een wenkbrauw op, wist even geen blijf met zijn handen, en legde die dan ook om haar middel. Niet dat hij het erg vond, helemaal niet. "Wat? Is het niet goed genoeg?" vroeg hij met een pruillip.       "Binnenkort mag jij mij helpen met mijn lacrosse skills te verbeteren, goed?" glimlachte ze en nu trok hij zijn beide wenkbrauwen op. De alcohol werkte al goed, want zijn antwoord was nogal knullig, voor hij doorhad dat het mogelijk was dat ze gewoon tijd met hem wilde doorbrengen.       "Is dat nodig dan?" vroeg hij dus onnozel, waarna de realisatie op zijn gezicht te lezen was. Idioot. Hij bestudeerde haar even - waarbij hij het niet kon vermijden dat hij haar outfit eens echt goed bekeek - en grijnsde toen. "Ik bedoel, ik zou je met alle plezier mijn skills laten zien. Maar ik weet niet of mijn ego het aankan als je beter blijkt te zijn, captain."

---

Mijn brein breint zoals het breint.

---

Met een lichte klap zette Augustus zijn whiskeyglas die hij twee seconden geleden nog had staan adten, op de bijzettafel voor zich. Het was de zoveelste al van de avond en om eerlijk te zijn begon hij de effecten van de alcohol inmiddels ook aardig te voelen, zijn hoofd voelde al wat lichter aan en zijn visie werd wat onsamenhangender. Hij griste de inmiddels bijna lege whiskeyfles van de tafel en plofte neer op de uitermate comfortabele bank die in Tylers kamer stond. Augustus ging ontspannen zitten en nam nog een teug uit de fles terwijl hij toekeek hoe Tyler nog een shotje deed van wist-hij-veel-wat.       'Dat, was nodig,' hoorde hij Tyler zeggen en hun blikken kruisden elkaar. Tyler grijnsde naar Augustus, die op zijn beurt een geamuseerd schamper lachje uitstootte. Knikkend stemde hij in, nuchter op een huisfeest arriveren really isn't the vibe. Vanavond beloofde hoe dan ook veel goeds, Kit gaf meestal de betere feestjes.       'Vanavond gaat volgens mij echt een topavond worden.' Augustus haalde zijn telefoon uit zijn zak om de tijd te kunnen checken. Hij zag dat het inmiddels al na tienen was en dat de twee makkelijk konden zeggen dat ze "fashionably late" waren. Tyler leek hetzelfde te denken en deelde mee dat de Uber onderweg was. Augustus stak zijn duim naar hem op en nam nog een flinke slok en daarbij ook de laatste die de fles whiskey nog te bieden had. Poh, dat brandde toch wel behoorlijk.       'Nog wilde plannen?' Augustus' blik dwaalde af naar Tylers grijnzende blik en grinnikend schudde hij zijn hoofd.       'Niet dat het jou aangaat...,' begon hij grijnzend en keek tevreden toe hoe Tyler hem nog een glas drank inschonk, 'maar wellicht. De nacht is nog jong, dus laten we zien wat ze te bieden heeft.' Augustus hief zijn glas en nam een slok van whatever Tyler hem zojuist had ingeschonken, terwijl deze nog een keer zijn spiegelbeeld checkte. Lachend kwam Augustus overeind waarbij hij pas echt goed voelde dat hij zeker niet meer nuchter was. Vervolgens stapte hij op Tyler af en gaf de ijdeltuit een speelse klap tegen zijn achterhoofd.       'Geen zorgen, Don Juan, je kan ermee door voor vanavond.'       'Let's go buddy. Mag de avond gevuld worden met drank, en dumb pretty bitches.' Tyler hief zijn glas om hem vervolgens achterover te slaan. Augustus grijnsde en volgde zijn voorbeeld.       'I'll gladly drink to that, hoewel ik me over dat laatste niet bepaald zorgen maak. De school zit er bomvol mee.' Hij lachte schamper en rolde zijn ogen bij de gedachten alleen al aan zijn jaargenoten. Tyler was inmiddels naar buiten gelopen en Augustus achtervolgde hem terwijl hij zijn leren jack aantrok.       'Nooit kan er een mooie dame achter het stuur zitten.'       'Maar goed ook, jou kennende komen we anders nooit op dat feest aan,' zei Augustus lachend terwijl hij via de andere kant instapte. 'Keep it in your pants for a few more minutes, mate.' De Uber driver knikte kort naar hen maar maakte verder niet veel woorden aan hen vuil, wat ook maar goed was want Augustus had bepaald geen behoefte aan nutteloze small talk maken. De rit duurde niet lang, en binnen hoogstens een kleine tien minuten stonden de twee heren voor huize Meester. 'Maar hoe zit het met jou, heb jij je peilen op iemand gericht vanavond?' Augustus viste een aangebroken pakje sigaretten uit zijn zak en stak er eentje op, waarna hij er eentje aanbood aan Tyler.

Satisfaction feels like a distant memory. 🚬 19 — Stoner — Tyler

[ bericht aangepast op 21 maart 2020 - 23:34 ]

---

I just caught the wave in your eyes

---

---

‘’Laatste keer dat ik de tijd bijhield was het 1 uur een 37 minuten en dat was nog maar een begin, zei mijn moeder. Dus maak je geen zorgen, er zijn genoeg theekopjes om uren over te praten.’’ vertelde Sam, een kleine lach verscheen op Izak zijn lippen. 'Ik heb nu al zin om over alle verschillende soorten theekopjes te horen.' zei Izak het sarcasme droop inmiddels van zijn woorden af, maar Sam was ook niet veel anders van hem gewend. De gesprekken tussen hem en Sam bestonden uit zo'n 99,9% uit sarcasme, als iemand begreep wat Izak bedoelde dan was het de blauw harige jongedame op de grond wel. "Zal ik doen," hoorde Izak haar nog zeggen over het feit dat ze haar moeder wel zijn nummer mocht geven. 'Dank je,' mompelde Izak.
‘’Ugh, gross. Je weet dat ik dat niet bedoelde.’’ zei Sam vervolgens over het rollebollen, Izak liet een kleine lach over zijn lippen rollen. 'I wouldn't judge.' zei Izak terwijl hij kort zijn schouders ophaalde, hij moest zeggen dat hij er zelf in ieder geval niet vies van was. Echter zou hij zich vanavond proberen in te houden, wat dat betrof dan, hij was niet van plan om Sam volledig aan haar lot over te laten. Als hij haar al in het huis van Kit kreeg dan was het ook wel een beetje zijn plicht een beetje rond haar te blijven hangen, niet dat Izak daar een probleem mee had, hij hoopte maar dat er popcorn was.
‘’No offense, ik heb wel eerder geweldige avonden beleefd zonder enige bijdrage van een persoon genaamd Izak.’’ zei Sam toen ze eindelijk in de auto zaten, dat was in ieder geval al redelijk op de goede weg. Izak keek Sam nu even aan. 'Ahh, lievie, je mag best toegeven hoor dat je geniet van mijn gezelschap,' zei Izak waarna hij naar de jongedame knipoogde. Vervolgens was hij begonnen over haar kidnappen waarna hij tactisch de deuren van de auto op hun kinderslot deed. Misschien was het lichtelijk overdreven, maar hij had gewoon zin in het feestje en hij wou Sam voor één keer met hem mee hebben. Wie wist wat de avond hen zou brengen? ‘’You son of a-‘’ hoorde Izak Sam mompelen. ‘’Dacht je dat ik uit de auto zou springen? Ik ben misschien wel een beetje verstrooid maar niet zo verstrooid’’ Izak grinnikte terwijl hij de auto de straat uitdraaide. 'Je kan nooit zeker genoeg zijn met jou, volgens mij zou jij nog uit een vliegtuig springen om dit feestje te ontlopen.' zei Izak waarna hij kort zijn schouder ophaalde.
‘’Oké. Ik geef het op" zei Sam uiteindelijk na een korte stilte, terwijl Izak een bocht probeerde te maken keek hij met een grote grijns naar de jongedame. 'Oh gelukkig maar,' verzuchtte hij vervolgens. 'Ik stond zelf ook al op het punt van breken, maar gelukkig heb jij het eerder opgegeven.' Beide wisten wel dat dit niet waar was, Izak zou het waarschijnlijk nog niet opgeven al moest hij haar persoonlijk uit een andere staat vissen.
'Ik beloof je dat er minstens één persoon is die je wel leuk vind.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Sam schudde afkeurend haar hoofd. ‘’Ja natuurlijk heb jij daar wel zin in. We’ll see. Die glimlach zul je niet meer op je gezicht hebben als de klok meer dan een half uur tikt.’’ Was het laatste wat Sam zei over hun gesprek over theekopjes en grabbelde ondertussen in haar jaszakken. Kom op, dacht ze. Bingo. Haar vingers wisten een stokje te grijpen en uit haar jaszak te trekken. Misschien kon haar lolly haar avond nog een beetje opvrolijken, gezien Izak daarin duidelijk gefaald was. Ze plukte met haar vingers het papiertje om de lolly en stopte die in haar zak terwijl Izak ondertussen de auto had gestart en aan het rijden was. Sam was op het punt om haar lolly eindelijk in haar mond te doen, maar de opmerking van Izak zorgde ervoor dat ze haar hand weer omlaag haalde. ‘’Of course.’’ Zei ze weer hoofdschuddend maar kon het niet laten om te glimlachen. Ze draaide haar hoofd om uit het raam te kijken. Gelukkig was het donker, anders had Izak wel gemerkt dat ze om zijn belachelijke knipoog moest blozen. ‘’Narcist.’’ Mompelde ze zachtjes en stopte gauw haar lolly in haar mond. Sam zakte door in haar stoel alsof ze al genoeg gefeest had vandaag en zuchtte. Had Izak zo graag gewild dat ze mee ging met hem? I mean, het was aardig dat hij aan haar dacht, maar wist hij niet wat er gebeurde toen ze voor het laatst op een feest aanwezig was? Ze was er vrij zeker van dat ze hem op de hoogte had gebracht dat ze een prachtige glas moest opofferen voor het gezicht van Tyler. The Asshole. Hij had teveel gedronken en dacht dat het een goed idee was om aan haar te zitten. Nou dat liep dus niet goed af en Sam was er vrij zeker van dat ze daarna nooit meer welkom was op feestjes. Vooral niet nadat ze de ‘heilige’ gezicht van dat joch had geschaad. Sam haalde haar lolly er weer uit. ‘’Daar heb je gelijk in. Ik ga liever parachutespringen. Dus.. als je daar zin in hebt weet ik wel een plekje. En dat was een leugen. Izak die opgeeft? Als het aan jou ligt zou jij nog eens een vliegtuig naar de andere kant van de wereld nemen om mij naar een verdomde feestje te sleuren.’’ Sam viel niet zo gauw meer voor zijn leugens. Soms gebeurde het nog wel, maar meestal had ze hem al gauw door. Haar vingertoppen gleden weer terug naar de portiergreep, dat nog steeds op slot zat. Daarna gleden ze verder naar het knopje voor de raam aan haar zijde. Het was redelijk fris buiten maar het was welkom. Het raampje gleed omlaag een even voelde ze ijzige wind de auto binnenwaaien, maar algauw wende ze eraan en sloot ze haar oogleden dicht. Haar rechterhand gleed naar buiten en danste mee met de wind. Zo, dat voelde nog eens goed. Sam keek weer vooruit en haalde het raampje weer omhoog voordat Izak nog begon te snotteren. ‘’En die persoon ben jij zeker?’’

Tyler Nolan Hale 19 • The Quarterback • With Augustus @ Outside 'I'll gladly drink to that, hoewel ik me over dat laatste niet bepaald zorgen maak. De school zit er bomvol mee.' had hij nog gezegd waardoor ik moest lachen. En gelijk had hij. De meeste meiden vielen enkel in het hokje dumb, maar gelukkig was er ook meer dan genoeg dumb and pretty. Dat waren de dames die je nodig had in je leven. Ze doen niet moeilijk en zien er leuk uit, wat wil je nog meer. 'Maar goed ook, jou kennende komen we anders nooit op dat feest aan. Keep it in your pants for a few more minutes, mate.' zei hij na mijn opmerking over de Uber-chauffeur en ik pruil even. ''Nou zeg, ik zal echt wel de manieren hebben om je eerst op dat feest af te zetten hoor.'' grijns ik. Doordat Kit niet ver weg van mij woonde, duurde de rit ook niet lang. Nog geen 10 minuten later stoppen we voor het grote huis en ik stap uit. 'Maar hoe zit het met jou, heb jij je peilen op iemand gericht vanavond?' Ik haal mijn schouders op en vis een sigaret uit het pakje dat hij mij voor houd. ''Mwah,'' begin ik en ik steek hem aan, waarna ik een diepe hijs neem. ''Ik heb meerdere opties, zoals ik het zie...'' grijns ik dan en haal de sigaret tussen mijn lippen vandaan om beter te kunnen spreken. ''Ik kan natuurlijk altijd Niah even roepen als ik daar weer zin in heb,'' begin ik nonchalant. ''Of, Roxy M, die wou de laatste keer zo graag, het is jammer dat we werden gestoord.'' Ik lach en schud mijn hoofd. ''En anders kan ik nog altijd het gezelschap opzoeken van mijn favoriete dames, of, ik laat me verrassen.'' Ik lach zachtjes. Keuze genoeg, perks of being.. Well, me. Ik kan ze de schuld ook niet geven, ik zou hetzelfde hebben gedaan als ik in hun schoenen stond. Ik rek me uit en kijk de jongen naast me weer aan. ''En wie wordt het voor jou vanavond? Moet ik een goed woordje voor je doen?'' zeg ik licht plagend, ik weet dondersgoed dat hij zichzelf wel kan redden.

[ bericht aangepast op 22 maart 2020 - 1:42 ]

---

El Diablo.